eitaa logo
جهاد تبیین
146 دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
2.2هزار ویدیو
65 فایل
#ارکان_جهاد_تبیین #واجب_قطعی_فوری_عینی 📑|فعالیت کانال تبیین مباحث سیاسی تحلیل مسائل روز انتشار بالینک
مشاهده در ایتا
دانلود
4.36M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 شرح زندگی رویایی در ترکیه توسط یک ایرانی... 😳🙃 ⭕ بنزین چقدر ارزونه نون چیزی گرون نشده وای روغن و تخم مرغ و مرغ و ......
4.4M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔰 سلام زیبای کودکان بحرین به امام مهدی(عج) سلام فرمانده به سبک بحرین و 😍 💚
میگفت بی کلاسی است عکس این پیرمرد را به دیوارتان زده آید .
5.36M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
ای یارسفر کرده اگرکه زتو دوریم حس می‌کنم انگارکه نزدیک ظهوریم ای نورکه کعبه شده دل تنگ اذانت مردان جهادندهمه منتظرانت...
جهاد تبیین ... *تشکیل اتحادیه جدید در مقابل امپراطوری آمریکا* اتحاد سه کشور ایران........🇮🇷 روسیه ....🇷🇺 ونزوئلا.....🇻🇪 با دارا بودن بیش از نیمی از ذخایر نفت و گاز دنیا بر علیه تحریمهای آمریکا ... اتحاد ایران، روسیه و ونزوئلا به‌عنوان ۳ کشوری که در مجموع بیش از حدود 50٪ از ذخایر نفتی و گازی جهان را در اختیار دارند می‌تواند در خنثی کردن تحریم‌های آمریکا علیه هم هر سه آنها ، و در نگاهی کاربردی تر علیه تمام کشورهای تحریمی موثر باشد. ونزوئلا بزرگ‌ترین دارنده ذخایر نفتی دنیا است و به‌تنهایی ۳۰۳ میلیارد بشکه از منابع نفتی دنیا را دارد که ۲۱.۳ درصد از ذخایر نفت جهان است. و با عنایت به تحریم های آمریکا علیه این کشور و خروج مستشاران و مهندسین صنعت نفت آمریکا از این کشور، جهت استخراج و پالایش و بهره برداری از ذخایر انرژی خود نیاز به کمک ایران و روسیه دارد. کما اینکه در حال حاضر مهندسین و تیم کارشناسی کاوش، حفر، استخراج و پالایش نفت ایران و همچنین ادوات و ملزومات مورد نیاز را نیز ایران برای ایشان مهیا نموده است. ایران نیز ۱۵۷ میلیارد بشکه نفت دارد که سهمی ۱۸ درصدی از ذخایر نفتی دنیا را به کشورمان اختصاص داده است. با توجه به تحریمها و خروج (و نیز اخراج) نیروهای آمریکائی در اوایل پیروزی انقلاب از ایران هم اکنون با بومی شدن صنعت نفت (حفر چاه، استخراج، پالایش، بارگیری، فروش) یکی از معدود کشورهاست که بی نیاز از امریکا و غرب تولید گاز و نفت را انجام می دهد. روسیه هم ۸۰ میلیارد بشکه نفت دارد که معادل ۵.۳ درصد از ذخایر نفتی دنیا است. روسیه شاهرگ حیاتی انرژی اروپا بوده و اهرم فشار بسیار قوی بر ۲۸ کشور اروپائی را خصوصا در فصل سرما و همچنین صنعت آنها داراست. در این میان ایران به‌عنوان بزرگ‌ترین دارنده ذخایر نفتی و گازی جهان، سهم مهمی در ایجاد این اتحاد دارد. از آنجا که دولت سیزدهم یکی از مهم‌ترین اولویت‌های خود را توسعه صنعت انرژی و روابط بین المللی در این ضمیمه اعلام کرده، برنامه کاری وزارت نفت نیز بر همین اساس است. اروپا که عمده درآمدش بر پایه صنعت است و برای چرخیدن چرخ کارخانه ها به سوخت های فسیلی نیاز دارد، و همچنین با توجه به سرمای سخت در اروپا در ۸ ماه از سال مردم آنها به نفت و گاز نیاز جدی دارند، می دانند که اتحاد این ۳ کشور در ضمیمه انرژی یعنی سلاحی به مراتب خطرناکتر از بمب اتم. جالب آن است که در اقدامی هماهنگ و تحریک آمیز آمریکا با دمیدن بر شیپور جنگ، باعث جنگ بین اوکراین و روسیه شد. و چون خود منابع نفت و گاز دارد، تصور می کرد این اقدام سراسر منفعت برایش میباشد و باعث تضعیف رقیب دیرینه او یعنی روسیه می شود. اما با تحریم گاز و نفت اروپا از سوی روسیه و فشار اروپا به آمریکا جهت تامین سوخت، به اجبار دست به دامان ایران و ونزوئلا جهت تامین سوخت اروپا شد. ولی در یک نقشه خوانی جالب از سوی کشور ما، کشورمان دست رد به سینه آمریکا زد تا اینبار آمریکا در جهان تنها شود و حیثیت ابرقدرتی اش درهم شکسته شود. با دادن مشاوره های کارشناسی جهت دور زدن تحریمها از سوی ایران به روسیه و از طرفی کمک در راه اندازی صنعت نفت ونزوئلا از سوی ما، کشورمان از روسیه و ونزوئلا درخواست نمود تا با اتحاد در ضمیمه سوخت و حامل های انرژی و همچنین کنترل بازار فروش و قیمت گذاری، تمام خواسته های خود را به جهان خصوصا غرب دیکته نمایند. 💥حالا اگر طرحهای : _ باشگاه تحریمی ها (جهت تامین نیازهای کشورهای تحریمی از یکدیگر و بدون نیاز به حضور غرب و امریکا) _ ایجاد یک پول واحد بجای دلار جهت تبادل در معاملات خود (همانند یورو در بین ۲۸ کشور اروپائی) _ ایجاد همکاری همه جانبه برای پوشش ضعفها و کاستیهای هم دیگر (مانند کشت گندم از سوی ایران در زمینهای روسیه و ونزئلا،ساخت سوپرنفتکش های ایرانی جهت ونزئلاکه ایران را در جمع ۵ کشور سازنده نفتکش در جهان قرار می دهد....) _ هماهنگی نظامی و پوشش هم دیگر در زمان تهدید(مثل نیروی دریائی ایران، چین، روسیه که متعهد به هم شده اند اگر برای کشتیهای تجاری و مسافربری و نفتکش های هریک تهدیدی از سوی دزدان دریایی یا کشوری پیش آمد نیروی هریک به محل حادثه نزدیکتر باشد سریعا اقدام لازم را جهت خنثی سازی تهدید انجام دهد.) و موارد دیگر... امید است با ایجاد این اتحاد نفتی و ایجاد اتحاد بلوک شرق (چین، روسیه، هند، پاکستان، ایران و دیگر کشورهای صاحب قدرت در شرق) بر ابرقدرتی آمریکا بر جهان و استبداد این کشور پایان داده شود و بار دیگر تمدن ایرانی اسلامی بر منطقه غرب آسیا گسترده شود. *و من الله التوفیق* https://eitaa.com/joinchat/3071213621Cb5c37cbcf2
گرهگاه اقتصادی پهلوی دوم و اسرائیل روابط ایران با کشورهای منطقه خاورمیانه از جمله موضوعاتی است که در هر دوره‌ای محل بحث و منازعه میان کارشناسان بوده است. این مسئله زمانی اهمیت دو چندان پیدا می‌کند که این منطقه در طول یکی دو سده اخیر فراز و نشیب‌های بسیاری به خود دیده است؛ از فروپاشی امپراتوری عثمانی که در پی آن کشورهای مختلفی پدید آمد و به‌وجود آمدن سرزمین‌هایی که دچار خلأ قدرت بودند تا جنگ‌های فرسایشی و بیهوده‌ای که جان هزاران نفر را گرفته است.   در این میان سرزمین‌های اشغالی فلسطین جایگاه خاص خود را دارد. در واقع به واسطه اینکه این سرزمین‌ها به وسیله صهیونیست‌ها به مرور زمان و با زور اشغال شد و مسلمانان ساکن این منطقه آواره شدند رهبران سیاسی در ایران نگاه ویژه‌ای به آن داشتند. چه رهبرانی که در رأس هرم قدرت بوده‌اند و چه شخصیت‌های سیاسی که از نفوذ و جایگاه خاصی برخوردار بودند همواره یکی از چالش‌های پیش رویشان موضع‌گیری در قبال این مسئله بغرنج و پیچیده بوده است.   مسئله‌ای که در طول سالیان گذشته بر پیچیدگی آن افزوده شده به نحوی که برخی آن را مادر بحران‌های منطقه قلمداد می‌کنند و حل آن را آغازی بر پایان سال‌ها جنگ، منازعه و کشتن انسان‌های بی‌گناه به شمار می‌آورند. اما یکی از سؤال‌های پیش روی ما رویکرد ایران عصر محمدرضا پهلوی در قبال این بحران منطقه‌ای است؛ به خصوص که سرزمین‌های اشغالی و به رسمیت شناخته شدن موجودیت اسرائیل در دوره پهلوی دوم است که رنگ واقعیت به خود می‌گیرد و دولت شاهنشاهی ایران نیز در این زمینه از جمله کشورهایی است که بر این امر صحه می‌گذارد. آنچه بر اهمیت موضوع می‌افزاید تنها به رسمیت شناخته شدن اسرائیل توسط محمدرضا پهلوی نیست، بلکه روابط گسترده‌ای است که دو طرف در ابعاد و زمینه‌های مختلف با یکدیگر برقرار کردند. این امر به‌خصوص در زمینه مسائل و موضوعات اقتصادی جلوه خاصی دارد. در نوامبر سال 1947م مجمع عمومی سازمان ملل متحد طرح پیشنهادی کمیسیونی متشکل از یازده عضو این سازمان مبنی بر تقسیم فلسطین به دو منطقه عربی و یهودی را به تصویب رساند. اسرائیلی‌ها با توجه به ضعف اعراب و خلأ قدرت پدیدآمده پیش‌دستی کردند و چند ماه بعد دولت اشغالگر اسرائیل را بنیان نهادند. تأسیس دولت اسرائیل همراه شد با به رسمیت شناخته شدن این کشور توسط پنجاه کشور عضو سازمان ملل که در نهایت به عضویت رژیم اشغالگر اسرائیل در سازمان ملل متحد منتهی شد. در ایران نیز دولت ساعد در اسفندماه سال 1328ش تصمیم به شناسایی دولت اسرائیل به صورت دوفاکتو گرفت و در بیت‌المقدس سرکنسولگری دائر نمود. البته این شناسایی با پرداخت مبلغ چهارصدهزار دلار به نخست‌وزیر وقت، یعنی ساعد مراغه‌ای، همراه بود؛ زیرا مخالفت افکار عمومی مردم در ایران و در همین حال روشنفکران و روحانیون سرشناسی همچون آیت‌الله کاشانی نسبت به این مسئله تازگی نداشت. اما این شناسایی دیری نپایید و با اوج گرفتن نهضت ملی شدن صنعت نفت و در واکنش به اعتراضات مردم و برخی از نمایندگان مجلس دولت محمد مصدق شناسایی اسرائیل را پس گرفت. با این حال این پایان کار نبود و با روی کار آمدن دولت کودتا و قدرت گرفتن شخص محمدرضا پهلوی، فصل تازه‌ای از همکاری‌های ایران و اسرائیل آغاز گردید. این امر به خصوص در زمینه مراودات اقتصادی زودتر به نتیجه رسید؛ زیرا پیش از این نیز بازرگانان یهودی و اسرائیلی با یکدیگر رابطه داشتند. در این راستا، نفت را می توان مهم‌ترین موتور محرک همکاری‌های اقتصادی ایران و اسرائیل درنظر گرفت. همچنین تهران تلاش می‌کرد اسرائیل را در طرح‌های کشاورزی و صنعتی خود شریک کند و این کشور را به سرمایه‌گذاری در طرح‌های ایران تشویق می‌کرد. روابط تهران و تل‌آویو در بخش‌های دیگر اقتصادی نیز قابل مشاهده بود و سرمایه‌گذاران اسرائیلی از آن رو که سود سرشاری نصیبشان می‌شد علاقه مضاعفی به فعالیت در این قسمت‌ها داشتند. سرمایه‌گذاری اسرائیل در تعدادی از بانک‌های مختلط و شرکت‌های تولیدی و خدماتی ایران نمونه‌ای از این دست می‌باشد. در مجموع باید گفت که روابط اقتصادی ایران و اسرائیل در دوران پهلوی دوم به نحوی بود که اسرائیل در منطقه یک منبع تضمین‌شده نفت را به‌دست آورده بود و زمینه فراهم کردن بیشترین امکانات برای شرکت‌های خدماتی و مالی این کشور فراهم شده بود؛ کشوری که سرزمین مسلمانان را غصب و آنها را آواره کرده بود؛ موضوعی که مخالفت شدید امام خمینی و رهبران مذهبی را در پی داشت؛ مخالفتی که در نهایت با پیروزی انقلاب اسلامی به نتیجه رسید و روابط تهران ـ تل‌آویو قطع شد. منبع: موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران iichs ir/s/11922