⭕️ قضیه‌ای عبرت آموز از احسان نسبت به اموات در عالَم برزخ
مرحوم علامه طهرانی صاحب تألیفات متعدد ، من جمله کتاب معروف معادشناسی از پدرشان ؛ حاج‌آقا بزرگ تهرانی چنین نقل می‌کند که:
هنگامی که کودک بودم منزل ما در تهران ، محله پامنار بود
چند روز بود که مادربزرگم (مادر پدرم) از دنیا رفته بود
آن روز مادرم ناهار ، آلبالو پلو پخته بود که صدای سائلی را شنید و تصمیم گرفت نثار روح مادربزرگم مقداری از آن آلبالو پلو را به آن سائل فقیر بدهد
هر چه گشت ظرفی مناسب و تمیز پیدا نکرد ، ولی چون ترسید که سائل از در خانه رد شود ، مقداری از آلبالو پلو را در طاس حمام ریخت و به سائل داد و البته کسی هم از این موضوع خبردار نشد
نیمه‌های همان شب پدرم سراسیمه از خواب بیدار شد و مادرم را بیدار کرد که تو امروز چه کرده‌ای؟
مادرم چون یادش نمی‌آمد ، گفت نمیدانم ...
پدرم گفت الآن مادرم را در خواب دیدم که ناراحت بود و می‌گفت از عروسم گله دارم ، چون امروز غذای مرا با طاس حمام فرستاده و آبروی مرا نزد مردگان برده!
مادرم ابتدا چیزی یادش نمی‌آمد ولی بعد از دقایقی قضیه سائل یادش آمد که مقداری غذا در ظرف طاس حمام به فقیر رهگذر داده و حالا آن آلبالو پلو در عالم برزخ ، غذای آن مرحومه شده است
بعد از این قضیه مرحوم آیةالله حاج‌آقا بزرگ به خانوادشان توجه میدادند که دیگر حواستان را جمع کنید که هر احسانی انجام می‌دهید ، با کمال احترام و تجلیل نسبت به مستمند باشد.
