حر تنش لرزید . . . ! چشم‌هاش پر از اشک شد . . . اشک‌هاش رو پاک کرد یه نفس عمیق کشید رفت جلوی عمر سعد و گفت . . . : عمر تو واقعا می‌خوای با این خانواده بجنگی . . . ؟!

حُرّ سوار اسبش شد و یکم از سپاه فاصله گرفت . . . ؛ بالاخره تصمیمش رو گرفته بود . . . ؛ یکی از سربازهای عمر سعد رو سر راهش دید. نخواست از همون جا درگیر بشه . . . ؛ باید اول خیالش راحت می‌شد که امام حلالش کرده . . . به اون سرباز گفت برو به اسبت آب بده تشنه است . . . سرباز با تردید به حُرّ نگاه کرد، یه چشمی گفت و رفت.

بگذریم که، از حُرّ تو روایت پرسیدن کجا میری و چیشده این شیر مرد عرب جواب داد، حُرّ گفت . . : خودم رو بین بهشت و جهنم مخیر می‌بینم . . . ولی خدا می‌دونه اگه تیکه تیکه‌ام کنن و آتیشم بزنن انتخابم چیزی جز بهشت نیست . . . ! ضربه‌ای به اسب زد و با سرعت رفت سمت سپاه امام حسین‌ . . !

ماهم خودمون رو بین بهشت جهنم میبینیم . . . ؟ یا تو بهشت ثروت و مقام و خوش گذرونی هامون غرق شدیم . . . نکنه یه خطای ما زندگی یه نفر رو نابود کنه . . . ؟ بفکر خودمونیم . . . ؟! حسین بهشت حُرّ بود . . .

به نزدیکی سپاه اباعبدالله که رسید سپرش رو آورد پایین؛ دستاش رو گذاشت روی سرش و سلام کرد . . .

یاران امام راه رو براش باز کردن تا جلو بیاد. بعضی‌ها میگن به نشانه شرمندگی پوتین هاش رو از گردنش آویزون کرده بود . . . با سر پایین و چشم‌های خیسش اومد پیش امام حسین و گفت . . . : آقا من همونی‌‌ام که راه شما رو بستم . . .

جرأت اعتراف داری؟ این جوری برا آقا دلبری بلدی . . .؟!

خلاصه اعتراف کرد به اینکه این من بودم که اینجوری آب رو بروی شما اصحابت بستم شمارو اینجا کشوندم . . . باعث رعب و وحشت اصحاب شدم . . . شرمندم . . . توبه ام قبوله . . ؟

اباعبدالله فرمودن . . . : توبه‌ات قبوله حر . . . بیا یکم اینجا پیش ما بشین. حر روش نشد بیاد تو خیمه و با بچه‌های اباعبدالله رو به رو بشه . . . به آقا گفت: آقاجان اگه رخصت بدین برم به میدون . . . ❤️‍🔥

فکر می‌کنی چی گفتن آقا بهش . . . بخدا که همینطور اگه برگردی آقا با روی باز راهت میده تو خیمه کنار همه شهدای کربلایی . . .

اباعبدالله فرمودن: هرکاری که می‌خوای انجام بده . . . ؛ خدا تو رو رحمت کنه که مثل اسمت آزاده‌ای . . .💔