حسن بن جهم می گوید: از امام رضاشنیدم : هر کس دربارهء ما شعری بسراید و ما را مدح کند, خداوند شهری در بهشت که وسیع تر از دنیا باشد, آدرس کانال اشعار مداحی در پیام رسان ایتا : @asharmadahiii

باید باز بزنم دل رو به دریا باید سر بزارم به کوه و صحرا باید هرجوری هست برم مدینه بگیرم عیدیمو از دستِ زهرا ... اومده یارم یارم یارِ عزیزم جونمو امشب امشب به پاش میریزم از در خونش خونش بر نمیخیزم ... خونه نگو قبله مِ قبله نگو کعبه مِ کعبه نگو ضریح آقاست امشب دلم پر زده این درو اون در زده حرم نگید بهشت دنیاست ابی عبدالله حسین ثارالله .... اومد ارباب و شد جلوۀ سرمد حسابُ کتابِ عشقو بهم زد توی تقسیم نوکریِ آقا کار ما دیونه از آب دراومد این آقا دنیا دنیا به زیر پاشِ همۀ عالم عالم مستِ نگاشِ پایتخت این خلقت کربُبَلاشِ عرش خدا کربلاست خونۀ ما کربلاست مقصد کل عالمینِ جایی که حق حاضرِ خدا خودش زائره شش گوشۀ ناز حسینِ خونه نگو قبله مِ قبله نگو کعبه مِ کعبه نگو ضریح آقاست امشب دلم پر زده این درو اون در زده حرم نگید بهشت دنیاست ابی عبدالله حسین ثارالله .... همۀ عزت ام البنینِ زبون زد تو سماواتُ زمینِ بهترن وقت عمرش وقتیِ که رقیه روی شونه هاش میشینه اومده ماهِ ماهِ خوشگل و زیبا اومده دریا دریا حضرت سقا میخونه زینب زینب هزار ماشاالله ... دل میبره از همه خاطر خاهش فاطمه رو دست مرتضی میخنده همه براش میمیرن حاجت ارزش میگیرن همیشه پرچمش بلنده یا ابو فاضل مدد .... یا عباس ... @asharmadahiii

عید است و جهان روضه ی رضوان حسین است از عرش الی فرش، گلستان حسین است با گریه ی شوق نبی و حیدر و زهرا چشم همگان بر لب خندان حسین است تنها نه به سویش شده فطرس متوسّل خلق دو جهان دست به دامان حسین است ای خیل ملک حرمت او پاس بدارید کاین طایرِ پرسوخته، مهمان حسین است میلاد حسین آمده سر تا به قدم گوش زیرا که خداوند ثناخوان حسین است «فطرس» طلب عفو کن از یوسف زهرا العفو بگو، عفو به فرمان حسین است گمراه نگردید که مصباح هدایت تا روز جزا حُسنِ فروزان حسین است آدم نه فقط بر در او برد توسّل عالم به سر سفره ی احسان حسین است آزادگی و غیرت و ایثار و شجاعت این چار، الفبای دبستان حسین است با خون شهیدان بنویسید و بخوانید این بیت که سرلوحه ی دیوان حسین است سردادن و مهلت به ستمکار ندادن خط و هدف و مکتب و ایمان حسین است گر تشنه لبِ آب بقایید، بیایید سرچشمه ی آن در لبِ عطشان حسین است شیعه است که تا دامنه ی صبح قیامت با آتش دل شمع شبستان حسین است -- ای شیعه مکن بر دگران باز درِ دل این خانه ی آتش‌زده از آن حسین است خونی که از آن یافت جهان رنگ خدایی والله قسم خون جوانان حسین است تا صبح قیامت به سر نیزه عیان است هفتاد و دو آیه که ز قرآن حسین است بر گوهر اشکش نتوان یافت بهایی آن دیده که می‌گرید و گریان حسین است در معرکه ی عشق نگه کن که ببینی سرها همه چون گوی به چوگان حسین است اعجاز مسیحا کند از زخم تن خود هر کشته که افتاده به میدان حسین است حاشا که ز شمشیر ستمگر بهراسیم در سینه ی ما چاک گریبان حسین است هرگز نرود آبش با کفر به یک جو تا امت اسلام، مسلمان حسین است حق است اگر ناز فروشیم به فردوس زیرا دل ما روضه ی رضوان حسین است «میثم» اگر امروز ز قرآن خبری هست این از اثرِ فتح نمایان حسین است. @asharmadahiii

چشم ملائک روشن از نور حسین است سینای دل یک شعله از طور حسین است خورشید ثارالهیان امشب در خشید چشم همه آزادگان را نور بخشید امشب عجب شوری دل دیوانه دارد امشب یم رحمت به کف دردانه دارد امشب محمّد در بغل ریحانه دارد امشب علی قرآن بروی شانه دارد امشب به هم واشد گل لبخند زهرا آمد بدنیا نازنین فرزند زهرا این مشرق الانوار رب المشرقین است این جان عالم این امام العالمین است این عین حق یعنی علی را نور عین است این شمع جمع آل پیغمبر حسین است دیدار روی خالق سرمد مبارک قرآن بروی سینه احمد مبارک این است مصباح الهدی فلک نجات است شوینده لوح تمام سیّأ ت است این کام خشکش خضر را آب حیات است این هستی ما در حیات ودر ممات است دار وندار انبیا هست خداوند چشم خدا روی خدا دست خدا وند چشم نبی محو تماشای حسین است کوثر گریبان چاک لبهای حسین است خورشید محشر روی زیبای حسین است کلّ قیامت قدّ وبالای حسین است عشّاق او در حشر روی باز دارند با دیدن رویش به جنّت ناز دارند خورشید حسن ابتدا بادا مبارک آزادگان را مقتدا بادا مبارک بر جسم دین خون خدا بادامبارک میلاد مصباح الهدی بالدا مبارک بیت الحرام دل رواق منظر او روح تمام انبیا در پیکر او ایمان بدون مهر او کفر تمام است جنّت به غیر دوستان او حرام است دوزخ بیاد روی او بر دا سلام است قرآن سوای مکتب او نا تمام است رخسار او قرآن منشور است مارا هر زخم او یک آیه نور است مارا نام حسین اول به قلب ما نوشتند آنگه گل مارا به مهر او سرشتند آنانکه بذر حبّ او در سینه کشتند نه عاشق حور ونه دنبال بهشتند فردای محشر چشمشان سوی حسین است حور وقصور وخلدشان روی حسین است ای روح پاک انبیا ء پروانه تو قلب همه خوبان عالم خانه تو کوه غم خلق جهان بر شانه تو عقل وخرد دیوانه دیوانه تو بگذار تا آشفته موی تو باشم دیوانه زنجیری کوی تو باشم از کودکی گویا در آغوش تو بودم با هر هلال غم سیه پوش تو بودم در زمره عشّاق خود جوش تو بودم در هر نفس گویا وخاموش تو بودم در خانه از تو بوده یک عکس خیالی با یک نگه کردی مرا حالی به حالی از پاره های دل به خاکت گل نشاندم سرمایه ام اشکی که بر پایت فشاندم خود را زهر سو بر سر کویت کشاندم بالله قسم بی مهر تو قرآن نخواندم صوم وصلوة وعشق وایمانم توئی تو گلواژه های صوت قرآنم توئی تو هر چند قابل نیستم تا با تو باشم بگذار در دنیا وعقبی با تو باشم در مرگ وقبر وحشر تنها با تو باشم در خلوت ودر انجمنها با تو با شم عشقم کتابم دین وایمانم توئی تو هم کعبه ام هم قبله جانم توئی تو این جرم های بیشمارم یابن زهرا این چشمهای اشکبارم یابن زهرا بر درگهت امیید وارم یابن زهرا تنها توئی دار وندارم یابن زهرا من هرچه هستم میثم کوی شمایم آلوده ام امّا ثنا گوی شمایم. @asharmadahiii

امام حسین مدح امشب به بیت فاطمه رضوان گل افشانی کند روح القدس مدحت گری،حورا غزل خوانی کند گیتی به تن پیراهن از انوار ربانی کند شادی و غم با دل صفا پیدا و پنهانی کند در سینه های سوخته آتش گلستانی کند زیبد جهان هستی خود، یکباره قربانی کند ریحانه ی ختم رسل فرزند زهرا آمده آری حسین بن علی امشب بدنیا آمده --- امشب به روی دست خود، قرآن گرفته فاطمه امشب ز باغ آرزو،ریحان گرفته فاطمه امشب ز دریای ولا،مرجان گرفته فاطمه امشب ز داور گوهر ایمان گرفته فاطمه امشب برای اهل دل،جانان گرفته فاطمه امشب حسینش را به بر چون جان گرفته فاطمه امشب در عاشورائیان بر پا شده شوری دگر از خانه زهرا رود بر آسمان نوری دگر ---- درسیر دریای ولا دل گوهرش را یافته یا جان بظمان بلا روشنگرش را یافته باطل شده سر در گم و، حق محورش را یافته بستان سرسبز ولا آب آورش را یافته نخل امید فاطمه برگ و برش را یافته فطرس به پرواز آمده بال و پرش را یافته از آسمان و از زمین آید به گوش این زمزمه ای عاصیان ای عاصیان آمد حسین فاطمه --- شور آفرین عاشقان با شور عاشوراست این مشعل فروز بزم جان روشنگر دلهاست این ریحانه ی ختم رسل دردانه ی زهراست این ماه امیرالمومنین مهر جهان آراست این توحید از سر تا بپا قرآن ز سرتا پاست این وجه خدا خون خدا عبد خدا سیماست این گویم اگر در وصف او از آنچه هست آگاهیم ترسم که هرکس بشنود خواند حسین اللهیم ---- جان بحرو او دردانه اش دل باغ او ریحانه اش هستی همه دلداده اش عالم همه دیوانه اش ایثار شمع محفلش خلقت همه پروانه اش خلق زمین و آسمان یکسر گدای خانه اش سرمست از جام جنون دیوانه و فرزانه اش مرحون لطف و مرحمت هم خویش هم بیگانه اش چشم همه دریای او قلب همه صحرای او هر جا شده کرب و بلا هر لحظه عاشورای او --- فطرس بیا فطرس بیا شور حسینی ساز کن درد درون خویش را ابراز کن ابراز کن حرف دل بشکسته را آغاز کن آغاز کن پروانه شو پروانه شو پرواز کن پرواز کن برگرد شمع‌ روی‌ او پرواز کن‌ پرواز کن ‌نازی‌ بکش‌ زآن‌ نازنین‌ بر خلق‌ عالم‌ نازکن عین الحیات عاشقان در عالمین است این پسر باب النجات عاصیان یعنی حسین است این پسر ---- آن سرو بستان قِدم تازد در این عالم قَدم ناورده حرفی بر زبان نگشوده چشم خود زهم دست گرفتاری گرفت از رحمت و لطف و کرم لبخند زن پرواز کن گردیده گِرد آن حرم زد بوسه بر گهواره اش قنداقه اش بوسید، هم این قصه دارد نکته ای یعنی گنه کاران چه غم؟ من آمدم تا در یم عصیان بگیرم دستتان از جام عشق خود کنم دیوانه و سرمستتان --- من آمدم با بذل جان دل مرده را احیا کنم من آمدم با ترک سر فرمان حق اجرا کنم من آمدم هر فرد را آزاد در دنیا کنم من آمدم بند ستم از پای عالم واکنم من آمدم تا پرچم عدل و شرف بر پا کنم من آمدم هر روز را اعلان عاشورا کنم من آمدم تا رهنما در طی منزل ها شوم با روی خونین تا ابد روشنگر دلها شوم ---- حسن خدا روی خدا این حسن من این روی من خلق نبی خوی نبی این خلق من این خوی من رنگ جنان بوی جنان این رنگ من این بوی من حبل المتین عاشقان این تار من این موی من سعی و صفای عارفان این بیت من این کوی من آلوده دامانید اگر این بحر من این جوی من من بین دریای ولا فلک نجات امتم من بالب عطشان خود آب حیات امتم ---- خونین گلان باغ دین نوشند آب از خون من ایثار دامن گیر من آزادگی مرهون من افروختن، خود سوختن، آموختن قانون من مجد و جلال و عزت و عشق و وفا ممنون من قلب همه کانون من، چشم همه جیحون من خونی که ریزد بر زمین، از چهره ی گلگون من هرقطره اش می جوشد و صد بحر غفران می شود بحری که هر موجش فزون زین هفت ایوان می شود ---- تنها نه اینجا فطرسی روئیده شد بال و پرش تا حشر هر افتاده را من همدمش،من یاورش هرکس به طوفان غرق شد،من کشتی اش،من لنگرش هر کس به صحرا گشت گم،من هادیش من رهبرش هرکس شهید دوست شد، من سیدش من سرورش هرکس که مست یار شد، من ساقی اش من ساغرش لبیک گو امداد گر فریاد رس فردا منم حتی اگر کافر زند دست ولا بر دامنم ---- من عاشق شیدای حق، حق عاشق شیدای من پیمان خود را نشکنم، گر بشکند اعضای من صد ره، اگر غلطد به خون هر لحضه سر تا پای من صد بار اگر گلگون شود از خون سر سیمای من هر روز گردد تازه تر، ز امروز من فردای من بر نسل ها باشد یکی میلاد و عاشورای من هر روز بر آزادگان میلاد جان ما بود در محفل دلدادگان میثم زبان ما بود. @asharmadahiii

روایت شده که پیامبر اکرم در بیان نماز اخر ماه رجب می فرمایند : هر کس در اخر ماه رجب 10 رکعت نماز بخواند که در هر رکعت سوره حمد را یکمرتبه و سوره توحید را سه مرتبه و سوره کافرون را سه مرتبه باشد ، و پس از سلام نماز دستهایش را به سوی اسمان بلند کند و بگوید : لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لاشَرِيكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُالْحَمْدُ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ هُوَحَيٌّ لا يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَهُوَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ، وَصَلَّى اللَّهُ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِالطَّاهِرِينَ، وَ لا حَوْلَ وَ لاقُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّالْعَظِيمِ. سپس دستهایش را به روی صورت بکشد و حاجتش را از خداوند بخواهد ، دعای او مستجاب شود و خداوند بین او و جهنم هفت گودال فاصله بیاندازد که اندازه هر گودال به اندازه فاصله اسمان تا زمین است و در به ازای هر رکعت هزاررکعت نوشته شود و برای او گذر از صراط و دوری از جهنم تضمین شود. سلمان رضوان الله علیه می گوید : هنگامی که کلام  پیامبر صلی الله علیه و اله به اخر رسید ، به حالت گریه به سجده افتادم و خداوند را شکر نمودم که این حدیث را از پیامبر شنیدم . اقبال الاعمال : ج 3 ص 285. @asharmadahiii

مولودی ولادت امام حسین(ع). @asharmadahiii

مولودی ولادت حضرت ابوفاضل. @asharmadahiii

مولودی ولادت امام سجاد(ع). @asharmadahiii

دعا ماه شعبان  اللّٰهُمَّ إِنِّى عَبْدُکَ بْنُ عَبْدِکَ بْنُ أَمَتِکَ ضَعِیفٌ فَقِیرٌ إِلىٰ رَحْمَتِکَ، وَأَنْتَ مُنْزِلُ الْغِنىٰ وَالْبَرَکَهِ عَلَى الْعِبادِ، قاهِرٌ مُقْتَدِرٌ أَحْصَیْتَ أَعْمالَهُمْ، وَقَسَمْتَ أَرْزاقَهُمْ، وَجَعَلْتَهُمْ مُخْتَلِفَهً أَلْسِنَتُهُمْ وَأَلْوانُهُمْ خَلْقاً مِنْ بَعْدِ خَلْقٍ، وَلَا یَعْلَمُ الْعِبادُ عِلْمَکَ، وَلَا یَقْدِرُ الْعِبادُ قَدْرَکَ، وَکُلُّنا فَقِیرٌ إِلىٰ رَحْمَتِکَ، فَلا تَصْرِفْ عَنِّى وَجْهَکَ، وَاجْعَلْنِى مِنْ صالِحِى خَلْقِکَ فِى الْعَمَلِ وَالْأَمَلِ وَالْقَضاءِ وَالْقَدَرِ؛ خدایا! من بنده تو، فرزند بنده تو، فرزند کنیز توأم، ناتوانم، به رحمتت نیازمندم، تو فرود آورنده دارایی و برکت بر بندگانت هستی، چیره و توانایی، کارهای بندگان را شمرده‌ای و روزی‌شان را قسمت کرده‌ای و زبان‌ها و رنگ‌هایشان را مختلف قرار دادی، آفرینشی از پس آفرینش دیگر، بندگان کرانه‌های دانشت را نمی‌دانند و جایگاهت را اندازه ندارند و همه ما نیازمند به رحمت توییم، روی از من برمتاب و مرا در عمل و آرزو و قضا و قدر از شایستگان بندگانت قرار ده؛. @asharmadahiii