كریم السجایا جمیل الشیم نبى البرایا شفیع الامم امام رسل، پیشواى سبیل امین خدا، مهبط جبرئیل شفیع الوری، خواجه بعث و نشر امام الهدی، صدر دیوان حشر كلیمى كه چرخ فلك طور اوست همه نورها پرتو نور اوست یتیمى كه ناكرده قرآن درست كتب خانه ى چند ملت بشست چو عزمش برآهخت شمشیر بیم به معجز میان قمر زد دو نیم چو صیتش در افواه دنیا فتاد تزلزل در ایوان كسرى فتاد به لاقامت لات بشكست خرد به اعزاز دین آب عزى ببرد نه از لات و عزى برآورد گرد كه تورات و انجیل منسوخ كرد شبى بر نشست از فلك برگذشت به تمكین و جاه از ملك برگذشت چنان گرم در تیه قربت براند كه در سدره جبریل از او بازماند بدو گفت سالار بیت الحرام كه اى حامل وحى برتر خرام چو در دوستى مخلصم یافتى عنانم ز صحبت چرا تافتی؟ بگفتا فراتر مجالم نماند بماندم كه نیروى بالم نماند اگر یك سر مو فراتر پرم فروغ تجلى بسوزد پرم نماند به عصیان كسى در گرو كه دارد چنین سیدى پیشرو چه نعت پسندیده گویم تو را؟ علیك السلام اى نبى الورى شاعر : سعدی. @asharmadahiii

شد بعثت احمد دلها پر شور و سُرور بخوان به عشق او تطهیر و کوثر و نور یا احمد یا احمد مولانا یا مصطفیٰ... اِقرأ بِسمِ رَبِّکَ آمد زِ سوی آن خالقِ صمد یا محمد یا مصطفیٰ را بگو بگو بی حدّ و عدد یا احمد یا احمد مولانا یا مصطفیٰ... صلوات خدا به تو،سلام انبیا به تو که بُوَد روی احتیاج و نیازِ ارض و سما به تو یا احمد یا احمد مولانا یا مصطفیٰ... شد بعثت احمد شادی بی قرینه شد روانه این دلها به سوی مدینه شد یا احمد یا احمد مولانا یا مصطفیٰ... شد محمد عزیز عالَم رسول خاتم مبارک است شد محمد نبیّ اکرم رسول خاتم مبارک است یا احمد یا احمد مولانا یا مصطفیٰ... کن دعا با یقین شَویم،ما هم از مؤمنین شَویم کن دعا یارِ واقعیِ اسلام و قرآن و دین ‌شَویم یا احمد یا احمد مولانا یا مصطفیٰ... @asharmadahiii

اَلا محمد «اِقرء و ربُّک الاکرم» بخوان به نام خداوندگار لوح و قلم بخوان بخوان که تویی منجی همه عالم بخوان که پیشتر و برتری تـو از آدم بخوان که خوانده خدایت پیمبر اکرم بخوان که هر نفس توست آیتی محکم بخوان به نام خدایی ‌که آفرید تو را بخوان بنام کریمی ‌که برگزید تو را اَلا که سیطرۀ کفر از این خبر شکند صف سپاه شب از نیزۀ سحر شکند اگر چه کوه بوَد خصم را کمر شکند به تیغ عدل تو بازوی زور و زر شکند تبر به دست، بتان را به یکدگر شکند کمان گرفته ز بوجهل ِ فتنه سر شکند خبر دهید که دیو غرور و مستی مُرد رسید لشکر توحید و بت پرستی مُرد * محمد ای دو جهان زیر بار منت تو مبارک است به خلق و خدا نبوت تو خجسته باد به عالم ظهور دولت تو تمام نـور بـود از چراغ حکمت تو بود حقیقت توحید درس وحدت تو درود بر تو و دین و کتاب و عترت تو * چراغ عترت و قرآن یکی است یااحمد به این دو عزت ما متکی است یااحمد @asharmadahiii

پیمبران همه از جای خود قیام کنید نماز رو بـه سوی مسجدالحـرام کنید به نـام نامــیِ پیغمبــر احتـرام کنید می طهور به دست خدا به جام کنید سپس به غار حرا رفته، ازدحام کنید ز جان و دل به رسول خدا سلام کنید شب امید شمـا و شب نویـد شماست ادب کنید که عید خدا و عید شماست پیــام فتــح و نویــد ظفــر مبارک باد دعــای عمــر شمــا را اثــر مبارک باد خجسته عیـد بشـر بــر بشـر مبارک باد تمام شـد شـب هجـران سحر مبارک باد خجستـه بــعثت پیغامبــر مبــارک باد به جن و انس و ملک، این خبر مبارک باد خبر دهید که عید اخوّت آمده است خزان گذشت، بهار نبوّت آمده است خبر دهید که «اقرء» بـه مکه نازل شد خبر دهید که «اضرب» شعار ِ باطل شد خبر دهید که قانـون عدل، کامل شد خبر دهید که قرآن چراغ محفل شد خبر دهید: مریدان! مراد حـاصل شد نــزول ســورۀ «یـا ایّها المزمّل» شد رسد زکوه و در و دشت و سنگ و نخل و گیاه صــدای زمزمـۀ لا الــه الا الله @asharmadahiii

شد باز به روی خلق باب برکات خواهی تو اگر ز درگه دوست برات بفرست ز جان و دل به آوای جلی بر خاتم انبیاء محمد صلوات. @asharmadahiii

من مست مستم، مولا دل بر تو بستم، مولا ای دلبر من، مولا بگیر تو دستم(2) مولا یا رسول الله، یا رسول الله (2) ای روح قرآن، مولا ای دین و ایمان، مولا جانم فدایت، مولا ای جان جانان، مولا یا رسول الله، یا رسول الله (2) پروانه هستم، مولا دیوانه هستم، مولا به گنج عشقت، مولا ویرانه هستم مولا یا رسول الله، یا رسول الله (2) بود و نبودم، مولا اصل وجودم، مولا همیشه هر جا، مولا تویی سرودم، مولا یا رسول الله، یا رسول الله (2) مهر تو در دل، مولا نموده منزل، مولا با ذکر نامت، مولا شد حل مشکل، مولا یا رسول الله، یا رسول الله (2). @asharmadahiii

درکوه انعکاس خودت را شنیده‌ای تا دشت‌ها هوای دلت را دویده‌ای در آن شب سیاه نگفتی که از کدام وادی سبد سبد گل مهتاب چیده‌ای؟ «تبت یدا... » ابی لهبان شعله می‌کشند تا پرده نمایش شب را دریده‌ای رویت سپیده‌ای ست که شب‌های مکه را ... خالت پرنده‌ای ست رها در سپیده‌ای اول خدا دو چشم تو را آفرید و بعد با چشمکی ستاره و ماه آفریده‌ای باران گیسوان تو بر شانه‌ات که ریخت هر حلقه یک غزل شد و هر مو قصیده‌ای راهب نگاه کرد و آرام یک ترنج افتاد از شگفتی دست بریده‌ای دیگر چرا به عطر تو ایمان نیاوریم ای لهجه‌ات صراحت سیب رسیده‌ای! بالاتر از بلندی پرهای جبرئیل تا خلوت خدا، تک و تنها پریده‌ای دریای رحمتی و از امواج غصه‌ها سهم تمام اهل زمین را خریده‌ای حتی کنار این غزلت هم نشسته‌ای خط روی واژه‌های خطایم کشیده‌ای گفتند از قشنگیت اما خودت بگو از آن محمدی که در آیینه دیده‌ای. @asharmadahiii

گل نكند جلوه در جوار محمد رونق گل مى‏برد، عذار محمد گل شود افسرده از خزان و لیكن نیست ‏خزان از پى بهار محمد سایه ندارد ولى تمام خلایق سایه نشینند در جوار محمد سایه ندارد ولى به عالم امكان سایه فكنده است، اقتدار محمد سایه نمى‏ماند از فروغ جمالش هاله نور است در كنار محمد شمس رخش همجوار زلف سیه ‏فام آیت و اللیل و النهار محمد تا كه بماند اثر ز نكهت مویش خاک حسین است‏ یادگار محمد تربت ‏خوشبوى كربلاى معلاست یك اثر از موى مُشكبار محمد رایت فتحش به اهتزاز درآمد دست ‏خدا بود چون كه یار محمد من چه بگویم (حسان) به مدح و ثنایش بس بودش مدح كردگار محمد

ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد دل رمیده ما را انیس و مونس شد * نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت بغمزه مسئله آموز صد مدرس شد * به بوی او دل بیمار عاشقان چو صبا فدای عارض نسرین و چشم نرگس شد به صدر مصطبه ام می نشاند اکنون دوست گدای شهر نگه کن که میر مجلس شد * طربسرای محبت کنون شود معمور که طاق ابروی یار منش مهندس شد لب از ترشح می پاک کن برای خدا که خاطرم به هزاران گنه موسوس شد کرشمه تو شرابی به عارفان پیمود که علم بی خبر افتاد و عقل بی حس شد چو زر عزیز وجودست شعر من آری قبول دولتیان کیمیای این مس شد خیال آب خضر بست و جام کیخسرو به جرعه نوشی سلطان ابوالفوارس شد * ز راه میکده یاران عنان بگردانید چرا که حافظ از این راه برفت و مفلس شد  . @asharmadahiii

‏🚨بیانات رهبر معظم انقلاب با ملت شریف ایران فردا (یکشنبه) ساعت ۱۱:۳۰ به صورت زنده از #شبکه_خبر پخش می‌شود. @asharmadahiii

از بام و در کعبه به گردون رسد آواز کامشب در رحمت به سماوات شده باز بت های حرم در حرم افتاده به سجده ارواح رسل راست هزاران پر پرواز کعبه زده بر عرش خدا کوس تفاخر مکه شده زیبا دل افروز و سرافراز جا دارد اگر در شرف و مجد و جلالت امشب به سماوات کند خاک زمین ناز از ریگ روان گشته روان چشمه ی توحید یا کوه و چمن باز چو من نغمه کند ساز دشت و در و بحر و برو، جن و بشر و حور در مدح محمد همه گشتند هم آواز هر ذره ی کوچک شده یک مهر جهان تاب هر قطره ی ناچیز چو دریا کند اعجاز جبرئیل سر شاخه ی طوبی چو قناری در وصف محمد لب خود باز کند باز جبرئیل چه آرد؟ چه بخواند؟ چه بگوید؟ جایی که خداوند به قرآن کند آغاز خوبان دو عالم همه حیران محمد یک حرف ز مدحش شده ما کان محمد این است که برتر بود از وهم کمالش جز ذات الهی همه مبهوت جلالش رضوان شده دلداده ی مقداد و ابوذر فردوس بود سائل درگاه بلالش والله قسم نیست عجب گر لب دشمن چون دوست ز هم بشکفد از خلق و خصالش هرگز به نمازی نخورد مهر قبولی هرگز، صلوات ار نفرستند به آلش بی رهبریش خواهد اگر اوج بگیرد حتی ملک العرش بسوزد پر و بالش یوسف ببرد حسن خود از یادگر او را یک منظره در خاطره افتد ز خیالش این است همان مهر درخشنده که تا حشر یک لحظه به دامن نرسد گرد زوالش گل سبز شود از جگر شعله ی آتش در وادی دوزخ فتد ار عکس جمالش چون ذات خدای ازلی لیس کمثله باید که بخوانیم فراتر زمثالش ایجاد بود قبضه ای از خاک محمد افلاک بود بسته به لولاک محمد ای جان جهان بسته به یک نیم نگاهت دل گشته چو گل سبز به خاک سر راهت هم بام فلک پایگه قدر و جلالت هم چشم ملک خاک قدم های سپاهت عیسی به شمیم نفست روح گرفته دل بسته دو صد یوسف صدیق به چاهت دل های خدایی همه چون گوی به چوگان ارواح مکرم همه درمانده ی جاهت از عرش خداوند الی فرش، به هر آن هستند همه عالم خلقت به پناهت دائم صلوات از طرف خالق و خلقت بر روی سفید تو و بر خال سیاهت زیباتر و بالاتری از آنکه به بیتی تشبیه به خورشید کنم یا که به ماهت سوگند به چشمت که رسولان الهی هستند به محشر همه مشتاق نگاهت زیبد که کند ناز به گلخانه ی جنت خاری که شود سبز در اطراف گیاهت این نیست مقام تو که آدم به تو نازد عالم به تو خلاق دو عالم به تو نازد صد شکر که عمری ز تو گفتیم و شنیدیم هر سو نگریدیم گل روی تو دیدیم هرجا که نشستیم به بام تو نشستیم هر سو که پریدیم به بام تو پریدیم عطر تو پراکنده شد از هر نفس ما هر گه به سر زلف سخن شانه کشیدیم ز آن روز که گشتیم ز مادر متولد از ماذنه ها روز و شب اسم تو شنیدیم مرگی که به پای تو بود زندگی ماست ماییم که در موج عزا عید سعیدیم تا بودن ما نام محمد به لب ماست روزی که نبودیم به احمد گرویدیم آب و گل ما را که سرشتند ز آغاز آغوش گشودیم وصالش طلبیدیم ز آن باده که در سوره ی زیبای محمد اوصاف ورا گفته خداوند چشیدیم آن باده که از ساغر فیض ازلی بود سرچشمه ی آن کوثر و ساقیش علی بود روزی که عدم بود و عدم بود و عدم بود نه ارض و سما بود نه لوح و نه قلم بود تسبیح خدا در نفس پاک محمد لب های علی هم سخن ذات قدم بود روزی که گل آدم خاکی بسرشتند آدم به تولای علی صاحب دم بود از خاک قدم های علی کعبه بنا شد او را نتوان گفت که نوزاد حرم بود روزی که کرم بود دُری در صدف غیب والله علی قبله ی ارباب کرم بود بر قلب علی علم خدا از دل احمد چون سیل خروشنده روان در دل یم بود در بین رسولان که به عالم علم استند نام نبی و نام علی هر دو علم بود در جوف نبی دید نبی حمد خداوند با نعت وی و مدح علی ذکر صنم بود بالله تجلای نبی مطلع الانوار والله تولای علی فوق نعم بود خلقت چو خدا خالق بخشنده ندارد خالق چو نبی و چو علی بنده ندارد از خالق دادار بپرسید علی کیست از احمد مختار بپرسید علی کیست جز شخص علی شخص علی را نشناسد از حیدر حرار بپرسید علی کیست شمشیر به دشمن دهد و شیر به قاتل از قاتل خونخوار بپرسید علی کیست با دار بلا انس بگیرید و در آن حال از میثم تمار بپرسید علی کیست در غزوه ی بدر و احد و خیبر و احزاب از تیغ شرربار بپرسید علی کیست از نخله ی خرما و در و دشت و بیابان از چاه و شب تار بپرسید علی کیست از حجر و سعید ابن جبیر و ز ابوذر از مالک و عمار بپرسید علی کیست جز فاطمه کس محرم اسرار علی نیست از محرم اسرار بپرسید علی کیست بگرفت به کف جان و سر و جای نبی خفت از آن همه ایثار بپرسید علی کیست میثم چه در اوصاف علی گوید و خواند جز حق نتواند نتواند نتواند