✅خلاقیت ✅اعتماد بنفس ✅همکاری وهمفکری ✅دقت تمرکز ✅افزایش هوش

🧠🩺اختلال استرس پس از سانحه یا PTSD چیست؟ PTSD مخفف Post-traumatic -stress📑 disorder و به معنای اختلال استرس پس از سانحه است که بسیاری به نام‌های پی تی اس دی یا اختلال اضطراب پس از سانحه هم می‌شناسند. این اختلال روانی همان‌طور که از نام آن پیداست، در افرادی ایجاد می‌شود که یک رویداد آسیب‌زا یا به عبارتی یک تروما را تجربه کرده اند PTSD می‌تواند افراد را در هر سن، جنسیت یا فرهنگی تحت تاثیر قرار دهد. از طرفی هم یک وضعیت پیچیده است که می‌تواند افراد مختلف را به روش‌های مختلف تحت تاثیر قرار دهد. 📑این اختلال اغلب در افرادی دیده می‌شود که جنگ را تجربه کرده‌اند یا قربانی تجاوز فیزیکی یا جنسی شده‌اند. با این حال، ممکن است در افرادی که یک رویداد ناگهانی و غیرمنتظره مانند مرگ ناگهانی یکی از عزیزان، یک تصادف جدی یا یک بلای طبیعی را تجربه کرده‌اند هم ایجاد شود. 📑اختلال استرس پس از سانحه طیف وسیعی از علائم را ایجاد می‌کند که می‌تواند زندگی روزمره فرد را تحت تاثیر قرار دهد. مهم‌ترین علائم پی تی اس دی ترس از تجربه مجدد آن رویداد آسیب‌زاست. به همین دلیل تلاش می‌کنند از موقعیت‌های مرتبط با آن تروما اجتناب کنند. به‌طور مثال فردی بعد از تجربه یک تصادف جدی دیگر حاضر به مسافرت با ماشین نیست. 📑علائم اختلال استرس پس از سانحه چیست؟هر اختلال مرتبط با سلامت روان در دست‌نامه تشخیصی DSM-۵ علائم مشخصی دارد. PTSD هم با استفاده از معیارهای مشخص شده در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-۵) تشخیص داده می‌شود. طبق DSM-۵ اختلال استرس پس از سانحه زمانی قابل تشخیص است که فردی در معرض یک رویداد آسیب‌زا قرار گرفته باشد و علائمی را از هر یک از دسته‌ علائم زیر تجربه کند: ❖افکار مزاحم مربوط به تجربه مجدد که در آن فرد، سانحه مذکور را دائماً به حداقل یکی از اشکال زیر تجربه مجدد (reexperience) می‌کند: فلش‌بک زدن مکرر، مرور یا یادآوری خاطره یا کابوس‌. ❖رفتار اجتنابی که شامل اجتناب فعالانه از هر چیزی است که ممکن است باعث یادآوری رویداد آسیب‌زا شود. این می‌تواند شامل اجتناب از افراد، مکان‌ها یا موقعیت‌هایی باشد که با تروما مرتبط هستند و می‌تواند منجر به کناره‌گیری اجتماعی و انزوا شود. ❖علائم خلقی منفی که به معنای بی‌حسی یاکم‌علاقگی جدی به فعالیت‌هایی است که زمانی برای فرد لذت‌بخش بوده‌اند. افراد مبتلا به PTSD ممکن است احساس گناه، شرم یا ناامیدی را هم تجربه کنند. ❖علائم برجسته اضطراب یا برانگیختگی بیش از حد که شامل احساس بی‌قراری دائمی است و می‌تواند خود را به صورت مشکل در خوابیدن، یا تجربه عصبانیت یا تحریک‌پذیری، گوش به زنگی مفرط یا از جا پریدن نشان دهد. 📑برای تشخیص PTSD، یک فرد باید علائم هر یک از این دسته‌های بالا را حداقل یک ماه تجربه کند. علاوه بر این، علائم باید به حدی شدید باشد که در زندگی روزمره او اختلال ایجاد کند. 📑علائم PTSD در کودکان و نوجوانان چیست؟علائم PTSD در کودکان و نوجوانان می‌تواند با بزرگسالان متفاوت باشد. به نقل از aacap در اینجا برخی از علائم رایج که در کودکان بیشتر وجود دارد لیست شده است: ~شب ادراری ~کابوس یا وحشت شبانه ~دلبستگی بیش از حد به خانواده یا دوستان، به صورتی که به نزدیکان خود می‌چسبند. ~پرخاشگری یا سایر تغییرات رفتاری ~لکنت زبان یا لالی انتخابی ~اجتناب از فعالیت‌ یا مکان‌هایی که کودک را به یاد رویداد آسیب زا می‌اندازد. ~شکایات جسمی مانند سردرد، معده‌درد یا سایر دردها. ~مشکل در انجام تکالیف مدرسه یا سایر فعالیت‌های تحصیلی. 📑اگر مشکوک هستید که کودک یا نوجوانی علائم PTSD را تجربه می‌کند، ضروری است که به دنبال کمک روانشناس کودک و نوجوان باشید. مداخله زودهنگام می‌تواند به جلوگیری از عواقب طولانی‌مدت و بهبود سریع‌تر کودک کمک کند.شب ادراری، کابوس و پرخاشگری می‌تواند از علائم اختلال پی تی اس دی در کودکان باشد. ✍𝑚𝑒𝑙𝑖𝑠𝑠𝑎_𝑝𝑎𝑟𝑡 𝟏 🏠مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی نسیم شهرستان ورزنه @moshavereh_salamat_ravan 03146485840 09133705782 مشاوره 👇 @ravanshenas_100 @Moshavere_20_20

‍ علت پرخاشگری و رفتارهای تند نوجوانان الف) عوامل زیست‏شناختى در این زمینه روان‌شناسان در پژوهش‌‏هاى خود به این نتیجه رسیدند که افزایش ترشّح هورمون تستوسترون (معروف به هورمون پرخاشگری) در سطح خون موجب پرخاشگرى مى‌‏شود و همچنین کاهش یا پایین بودن قند خون به عنوان یکی دیگر از عوامل، موجب بروز خصومت و تمایلات پرخاشگرانه در فرد می‌گردد. ب) عوامل روان‏شناختى مانند افسردگى، الگوهاى شخصیتی و تأثیر احساس گناه. ج) عوامل فرهنگى، اجتماعى، اقتصادى و محیطى مانند خانواده، فقر، تأثیرات الگویى، تأثیرات پاداش و تأیید اجتماعى و تأثیر وسایل ‏ارتباط جمعى. درمان پرخاشگری برای درمان پرخاشگری، گام اول شناخت و ریشه‌یابی علت یا علل پرخاشگری است. با شناخت این عوامل می‌توان همکاری‌های لازم را برای کاستن از میزان و شدّت پرخاشگری ارائه نمود.

‍ برای کنترل و درمان مؤثّر پرخاشگری در نوجوانان، موارد زیر توصیه می‌شود: 1. بالا بردن سطح بینش دینی و اخلاقی نوجوانان؛ 2. سرگرم نمودن آنان با موضوعات مورد علاقه‌شان مانند ورزش و بازی‌های مناسب؛ 3. مهر و محبت نمودن و دل‌جویی از آنان؛ 4. نشان دادن صبر و متانت در مواقع پرخاشگری؛ 5. اجرای عدالت در منزل؛ 6. برآورده کردن نیازهای کودکان و نوجوانان به طور منطقی و به دور از افراط و تفریط؛ 7. خودداری از توهین و ناسزا گفتن به آنان و یا مقابله به مثل نمودن با آنها؛ 8. خودداری از تهدید و ترساندن آنان؛ 9. نشان دادن الگوهای خوب و تأثیرگذار به آنان؛ 10. دادن رهنمودهای سازنده در مورد سازش و جوشش با دیگران؛ 11. تشویق به بازی‌های گروهی و رعایت نزاکت و قوانین در تعامل با دیگران؛ ‌ 12. عادت دادن آنان به عفو و گذشت؛ 13. یاد دادن انتقاد صحیح به آنها جهت تخلیه و سبک شدن و آرامش یافتن.