اگه فقيردیدی هیچ وقت تودلت نگو راست میگه یادروغ؟ کمکش کنم یانه؟ آدم خوبیه یابد؟ چشماتو ببند و کمکش کن" تا وقتی رفتی گدایی پیش خدا خداهم، این سوالا را ازخودش نپرسه،بیشمار بهت بده

چيزهايى كه براشون نيازى نيست عذرخواهى كنى💡: ۱. كسى رو دوست داشتن ٢. نه گفتن ٣. دنبال روياهات رفتن ۴. براى خودت وقت گذاشتن ۵. اولويتهات ۶. پايان دادن به رابطه ى مسموم ٧. نقص های ظاهریت ٨. پاى تصميمت وايستادن ٩. حقيقت رو گفتن 🔷

🔷 وقتی #کودک نقاشی می کشد، دائما از او نپرسید: چی کشیدی؟ نقاشی و رنگ بازی، فعالیتی برای تمرین مهارت های دست ورزی کودک و هماهنگی چشم و دست اوست. این بازی خلاقیت کودک را پرورش داده و به او اجازه خیال پردازی می دهد. کودک از نقاشی کردن لذت می برد نه از نتیجه نقاشی اش. این لذت را با پرسیدن سوال «چی کشیدی» از او نگیریم. 🔷

واکنش فوق العاده در برابر فشار و اضطراب یکی مقابله میکنه و یکی پر پروازش میشه...

الهی ...🙏 قضاوت فقط کار توست ، بخشندگی از آن توست ، عشق در وجود توست ، قدرت در دستان توست ، کمکمان کن تا در مسند قضاوت دیگران ننشینیم ... 🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃

رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند‌ چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند 👤 حافظ

شب جمعه است و حسرت يك برگ برات شب جمعه و دلم تنگ تو ای راه نجات باز هم فاصله ها بغض گلوگير شده است

مناجات امام حسین(ع) گل از گلم وا می‌شود در هر شب جمعه غم از دلم پا می‌شود در هر شب جمعه گل‌های اشکم با سلام گریه‌داری باز تقدیم آقا می،شود در هر شب جمعه روی سیاه نوکر جوْنِ تو ای ارباب با گریه زیبا می‌شود در هر شب جمعه زخمی که از دوریِّ تو دیگر شده ناسور کم‌کم مداوا می‌شود در هر شب جمعه وقتی خدا از عرش می‌آید به دیدارت صحن تو غوغا می‌شود در هر شب جمعه با ناله‌های " یا بنیَّ " " یا بنیَّ " باز خون بر دل ما می‌شود در هر شب جمعه تا روضه‌خوان می‌گوید از شرحِ وداعِ تو غم تا کمر تا می‌شود در هر شب جمعه جمعه تو را کشتند پس " عَجّل فرج " گفتن با گریه معنا می‌شود در هر شب جمعه پیراهن خونین و صد چاکت که با مهدی‌ست تحویل زهرا می‌شود در هر شب جمعه میراثی از چشم کبود حضرت یاس است چشمی که دریا می‌شود در هر شب جمعه محمد قاسمی

🎥 واکنش مردم به سوال خبرنگار این جمله رو میخونید؟ میدونید از چه کسیه؟

آواز ایرانی تصنیف آتش دل استاد تاج اصفهانی شعر و آهنگ:استادحسن صدرسالک دستگاه: ابوعطا دل در آتش... غم رخت، تا كه خانه كرد دیده سیل خون، به دامنم بس روانه كرد آفتاب عمر من فرو، رفت و ما هم از، افق چرا... سر برون نكرد هیچ صبحدم، نشد فلك... چون شفق ز خون دل مرا... لاله گون نكرد ز روی مهت جانا... پرده برگشا... در آسمان مه را منفعل نما به ماه رویت سوگند... كه دل به مهرت پابند... به طره ات جان پیوند فراق رویت... یك چند... به جانم آتش افكند... بكن به وصلت خرسند بیا نگارا... جمال خود بنما... زرنگ و بویت خجل نما... گل را رو در طرف چمن... بین بنشسته چو من دل خون بس ز غم یاری غنچه دهن گل درخشنده چهره تابنده... غنچه در خنده... بلبل نعره زنان هركه جویندهباشد یابنده... دل دارد زنده بس كن آه و فغان ز جور مهرویان... شكوه گر سازی... به ششدر محنت... مهره اندازی همچون «سالك» دست خود بازی... همچون سالك دست خود بازی من عاشق قسمت دوم این تصنیف هستم وقتی استاد تاج میخواند ((بیا نگارا جمال خود بنما . . .))

یاد خاطره ها...🎵🎶🎼