دلم میخواهد ماه من و تو همیشه پشت ابر بماند ! و هیچ‌کس از عشق ما باخبر نشود ... آدم‌ها حسودند ... زمانه بخیل است ، و دنیا عاشق‌کُش است ...! #عباس_معروفی

چرا ؟ بی اختیار دوستت دارم بی اختیار انتخابت می کنم بی اختیار مشتاقت هستم به تو اجازه می دهم... روی مژه هایم بنشینی آواز بخوانی سیگار بکشی و هیچ اعتراضی ندارم.... #نزار_قبانی

° چقدر باید بگذرد تا آدمی بوی تن کسی را که دوست داشته از یاد ببرد؟ و چقدر باید بگذرد تا بتوان دیگر او را دوست نداشت؟ #آنا_گاوالدا

😍🌻

😍🌻

چقدر ساده دلم را ندید مےگیرے کسے ندید بگیرد دل ِ تو را ؛ خوب است ... ؟😢🌻

‌ اردیبهشتی، هم ماه تولدت، هم خودت. بهاری باش همیشه. سایه ای سبز در بودنت همیشه. دستانت ابر است، بارانی از عمق وجودت نم می ز‌ند. با طراوت همیشه حتی چشمانت دلتنگت می شوم بیشتر و هی بیشتر بیشتر من برای تو دختر بهار زاده اردیبهشت ..... فرشته ی آسمانی من سالروز زمینی شدنت مبارک🎈✨ بهترین اتفاق با تمام وجود دوستت دارم❣✨

- تو شبیہ مرگ بودي ميتونستي نجاتم بدي ، اما خودت را از من دریغ کردي و بہ سمت کساني رفتي کہ نہ تنها نیازي بہ وجود تو نداشتہاند ، بلکہ از تو بي‌زار و گریزان هم بودند.

🌹🍃 شما رو نمیدونم، اما من، بچه که بودم، وقتی کسی میومد خونه مون که خیلی برام عزیز بود، دلم نمی خواست بره، دوس داشتم یه مدت طولانی بمونه، به این زودیا نره. مام خب بچه بودیم، کاری از دستمون برنمیومد، اومدم کفش اون مهمون عزیز رو یه جا قایم می کردم که پیداش نکنه؛ بعد که می خواست بره، دنبال کفشاش که میگشت و پیداشون نمیکرد، مامان بابا میگفتن، آخی ببین بچه چقد دوسِت داره! دلشو نشکن، بمون. مهمون هم با یه لبخند برمیگشت و یه مدت دیگه می موند خونمون. به همین سادگی. اما حالا که بزرگ شدیم، همه چی یهو تغییر کرده. اوضاع عوض شد کلا. حالا کسی رو نداریم که بخوایم کفششو پنهون کنیم که بمونه؛ یعنی راستشو بخواین، کفشِ هرکیو توی هزارتا سوراخ سُنبه هم پنهون کنیم، بازم میذاره میره. خیلی طول کشید که بفهمم، موندنِ آدما به کفش شون نیس، به دلشونه. اما آخ که چه سعادت بزرگیه اگه برای کسی اونقد مهم باشی که کفشتو برای همیشه پنهون کنه که نری. چه سعادت بزرگیه اگه هنوز کسی هست که بخواین کفشاشو پنهون کنین! و چقدر آدمای کمیابی ان اونا که میدونن کفششونو کجا گذاشتین، اما وانمود میکنن که ندیدن، می مونن. مراقب اون آدمای زندگیتون باشین:)

‌ زندگی کن برای آن یک نفر... که بودنت... زیباییِ زندگی اوست.... زندگی کن برای کسی... که با حضور تو آرامش می گیرد... و لبخندت کافی‌ست... تا تمام غصه هایش را فراموش کند... بیا زندگی کن برای آن یک نفری که تمام آنچه از عالم می خواهد... خود تویی ! آن یک نفری که هر روز و هر شبش.. به امید دیدن دوباره ی تو می گذرد... به امید دوباره هم کلام شدن با تو... یک نفر حاضر است ... که تمام دنیا را از دست بدهد... ولی تو را هرگز..... زندگی کن... برای آن یک نفر...😍🌻 #سپهر_آهنگی

ﯾﮑﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭼﺎﺩﺭ ﺑﺨﻮﺍﺑﺪ ﯾﮑﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﺎﺧﺶ ﺑﻨﺎﻟﺪ ﯾﮑﯽ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﻏﻢ ﻋﺠﯿﻦ ﺍﺳﺖ، ﯾﮑﯽ ﺳﻬﻤﺶ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﯿﻦ ﺍﺳﺖ. ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﺎﻝ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﯽ ﻧﺼﯿﺐ ﺍﺳﺖ، ﯾﮑﯽ ﺩﺭ ﻣﺎﻝ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﯽ ﺭﻗﯿﺐ ﺍﺳﺖ ﯾﮑﯽ ﺳﯿﻠﯽ ﺷﺪﻩ ﺳﺮﺧﯽ ﺭﻭﯾﺶ، ﯾﮑﯽ ﺳﯿﻠﯽ ﻓﻘﻂ ﺷﺪ ﺣﺮﻑ ﺯﻭﺭﺵ ﯾﮑﯽ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﻟﻘﻤﻪ ﺩﺍﺭﺩ، . ﯾﮑﯽ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻭﻋﺪﻩ ﺩﺍﺭﺩ ﯾﮑﯽ ﺳﻘﻒ ﻧﯿﺎﺯﺵ ﯾﮏ ﻟﺒﺎﺱ ﺍﺳﺖ، ﯾﮑﯽ ﻓﮑﺮﺵ ﻟﺒﺎﺱ ﺑﺎﮐﻼﺱ ﺍﺳﺖ ﯾﮑﯽ ﺭﺍﺿﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﭼﺎﺩﺭ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﺳﺖ، ﯾﮑﯽ ﺷﺎﮐﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻭﯾﻼﻧﺸﯿﻨﯽ ﺳﺖ ﯾﮑﯽ ﻣﺎﺩﺭ ﺷﺪﻩ، ﺷﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﯾﮑﯽ ﺳﯿﺮ ﺍﺳﺖ، ﻭﻟﯽ ﺳﯿﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﯾﮑﯽ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﻓﻘﺮﺵ ﺑﯽ ﺻﺪﺍ ﻣﺎﻧﺪ، ﯾﮑﯽ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﭘﻮﻟﺶ ﺑﯽ ﺧﺪﺍ ﻣﺎﻧﺪ ﯾﮑﯽ ﺑﺎ ﺩﺭﺩ ﺧﻮﺩ ﻣﻨﺠﯽ ﻃﻠﺐ ﮐﺮﺩ، ﯾﮑﯽ ﺑﺎ ﭘﻮﻝ ﺧﻮﺩ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻋﻮﺽ ﮐﺮﺩ ﯾﮑﯽ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﻇﺮﻑ ﺑﯽ ﻏﺬﺍ ﻣﺎﻧﺪ، ﯾﮑﯽ ﻣﺸﺮﻭﺏ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺻﻔﺎ ﺧﻮﺍﻧﺪ عجب آشفته بازاریست دنیا...

بعضی آدمها انگار چوب اند … تا عصبانی می‌شوند، آتش می‌گیرند، و همه جا را دودآلود می‌کنند ، همه جا را تیره و تار می‌کنند ، اشک آدم را جاری می کنند ... ولی بعضی‌ها این طور نیستند ؛ مثل عــود اند ... وقتی یک حرف میزنی که ناراحت می‌شوند، آتش می‌گیرند، ولي بوی جوانــمردی و انصاف می‌دهند ، و هرگز نامردی نمی‌کنند ... این است که می گویند : «هر کس را میخواهی بشناسی، در وقت عصبانیت، در وقت خشم بشناس.»

زندگی بعضی وقتا گیج کننده س... غم لازمه که شادیو بفهمی ، سر و صدا لازمه تا قدر سکوتو بدونی و نبودن لازمه تا واسه بودن ارزش قائل بشی ...