« هیچ‌کس هم‌صحبت تنهایی یک مرد نیست » خانهٔ من با خیابان‌ها چه فرقی می‌کند

مثل سنگی زیر آب از خویش می‌پرسم مدام ماه پایین است یا بالا چه فرقی می‌کند

#شعر : فاضل نظری

یروز دست دخترمو میگیرم بهش میگم : «مامان جان ی وقتایی تو این دنیا یچیزایی هست نمی‌خوایی از دست بدی اما با دستای خودت یروزی رها شون می‌کنی اگه براش نجنگی واست بهونه و بغض میشه. غم هم عوض میشه، جنس شادیتم عوض میشه، دلیل حال خوبتم عوض میشه، مدل خوب شدنتم عوض میشه. ولی این حسرته‌اس که هیچوقت عوض نمیشه، همونجوری میمونه. نذار غرق حسرت شی خب؟»

«خوشا دردی که از چشم بداندیشان نهان باشد» خوشا چاکی‌که چون خرما به‌جیب استخوان باشد

همیشه کاروان را گرد از دنبال می آید مرا گرد کسادی پیش پیش کاروان باشد

دلش از شکوه من چون چراغ طور می سوزد چرا کس در شکایت اینقدر آتش زبان باشد؟

حصار خویش کردم سخت جانی را، ندانستم که شمشیر قضا را جان سخت من فسان باشد

به یک تقصیر سهل از مردم آگاه می رنجم نظر پوشیدن از بیدار دل خواب گران باشد

تراوش می کند این نکته از بیهوشی مجنون که سنگ کودکان دیوانه را رطل گران باشد

خزان از دور می بوسد زمین و باز می گردد در آن گلشن که بلبل صائب آتش زبان باشد

#شعر : صائب تبریزی