صد درصد که ظلم در پادشاهان ایرانی کمتر بوده و بالاتر هم گفتم و این دلیلش به خاطر همون فرهنگیه که از گذشته به ارث رسیده. مثلاً همین پادشاهان هخامنشی که ما در کتیبه ها برخورد خشن رو با مخالفین میبینیم در عین حال سیستم های مدیریتی رو پدید آوردند که امروزه جهان بعد دو هزار سال بهش رسیدند و این قطعا برای من ایرانی افتخاره و بهش میبالم. پادشاهان ایرانی شاید بهترین نسخه از پادشاهان جهان بودند اما حرف اصلی من نه با نتیجه و نه با شخصه. بلکه با اصل چهارچوب پادشاهی مشکل دارم و این چهارچوب رو ظالمانه می‌دونم. گرچه پادشاهانی بودند که در همین چهارچوب باعث رشد و تعالی جامعه روز خودشون شدند و در دوره هایی با کمرنگ کردن فاصله بین مردم و حکومت این ظلم رو به حداقل رسوندند. اما چهارچوب تمرکز قدرت بر یک شخص بدون ساز و کار قانونی ظالمانه است. هرچند رفتار خوبی سرزده باشه که ما قدردان زحماتشون هم هستیم. بحث ما بحث جدلی و دعوا نیست بلکه یک بحث فلسفی در مورد اصل و اساس زمامداری یک پادشاهه که این زمامداری تا چه حد با اصول و قواعد امروز همخوانی داره. ممکنه بگیم در اون زمان تنها راه حکومت کردن بر مردم ظلم کردن بود. مشکلی نیست چون اذهان و افکار در دو هزار پیش طبعا بسته تر از زمان حال بودند اما پادشاهان سابق با پادشاهی خودشون خواسته یا ناخواسته ، آگاهانه یا ناآگاهانه با خود نظام پادشاهی ظلم کردند. این مفهوم نباید باعث این بشه که خدمات نادیده گرفته بشه. که مثال هاشو بالا زدم. ما در مرحله اول با ظالمانه بودن اساس نظام پادشاهی مشکل داریم و در مرحله دوم با هنری که در خدمت نظام ظالمه.

ما با تاریخ مشکل نداریم فقط بیایید با اصول اخلاقی امروز که عقل بشری بهش رسیده به تاریخ گذشته نگاه کنیم. قرار نیست پادشاهی رو تماماً سفاک و متجاهر به فسق بدونیم بلکه در مرحله اول از حیث صاحب قدرت بودن ظالم (بر خلاف عادل) و در مرحله دوم به بررسی رفتارش میپردازیم. شما ببینید اون زمان چه سیاست های کلی و سیستم های مدیریتی مثل استان استان کردن و چه فرهنگ هایی حاکم بود که الان بعد دو هزار سال بشر داره بهش برمیگرده. این قطعاً نشون دهنده برتری علمی ایران از دیربازه.

صد درصد که نبرد قادسیه خونریزی به همراه داشت و این جنگ مورد تأیید هیچکدام از معصومین هم‌عصر نبود و به دستور خودسرانه خلیفه دوم صورت گرفت. در این مورد به سبب وحدت سکوت میکنم.. اما در مقابل هم قراردادن آریایی ها و اعراب چیزی جز نژاد پرستی نیست. مثل اینه که بگید چون روم به ایران حمله کرد الان همه ایتالیایی ها دستشون به خون مردم ایران آلوده است.

متأسفانه ناشناس کانال محل تخلیه عقده های ذهنی برخی اعضا شده که با قضاوت های کورکورانه و احساسی مسیر بحث رو جا به جا می‌کنند. مثلاً بحث ظلم پادشاهان رو به سبب عقده های شخصی و نفرت احتمالی که ایشون از اسلام داشتند به سمت حمله اعراب به ایران بردند. چیزی نیست. ایشون منبع مطالعه شون اینستاگرامه و وقتی به بن بست محتوایی میخوره مجبوره شبهه ها و عقده هاشو بیان کنه تا بتونه ضعف محتوایی خودش رو بپوشونه چیزی نیست. خیلی وقته به جهالت مدعیان دانش عادت کردیم😂

این بهترین نظر و نگاه عادلانه است دقیقاً همین چیزی که تو این پیام گفتم ✅

از کجا میفهمید چت جی پی تی درست میگه یعنی هرچی اون تایید کنه درسته؟

خب از کجا میفهمید علامه گوگل یا خانواده و چت جی پی تی درست میگن؟ یعنی معیاری ندارید؟ هرکسی که هرچی گفت زرتی قبول میکنید؟

به هر حال باید یه معیاری باشه نمیشه که من میتونم میلیارد ها دلار پول به سرور های هوش مصنوعی یا گوگل بدم که بگن هرکسی داخل ایتاست قاتله خب فرض کنید شما اینو دیدید چطور می‌خواید بگید خودتون به عنوان یه ایتایی قاتل نیستید

خب اون عقل چیه چطور اسم یک چیزی رو میتونیم عقل بذاریم بهتر بگم. از کجا معلوم عقل ما سالمه. یه فازمتر برای تشخیص برق برای خودش یه عقل محسوب میشه اما اگه فازمتر خراب باشه از کجا میفهمید

خب حرف منم همینه اگه نتونیم بفهمیم کی درست میگه محکوم به توقفیم ولی وقتی به عنوان یه موجود اجتماعی با حرکت آمیخته شدیم باید بفهمیم کی حرف درست رو میزنه

اعتبار آدم.. جالبه اما از کجا میشه فهمید یکی معتبره

اکثر نظراتی که تو فضای مجازی میخونم نقل قوله مثلاً میگه چون فلانی گفته یا نظر من اینه چون نظر درست اینه ولی کسی نمیتونه درست اثباتش کنه ناچار میشه فحش بده یا بحث رو عوض کنه