🔰 مضامین دعای عرفه را به شعر در بیاورید 🔻توصیه رهبر انقلاب به شاعران آیینی درباره دعای عرفه: شما میتوانید مضامین دعای عرفه‌ی سیدالشهداء (سلام الله علیه) را به شعر بیاورید. دعای عرفه‌ی امام حسین عاشقانه است. حضرت سجاد هم برای روز عرفه دعا دارند - در صحیفه‌ی سجادیه، دعای چهل و هفتم، دعای روز عرفه است - آن هم بسیار دعای پرمغز و پرمضمونی است؛ اما دعای امام حسین عاشقانه است، یک چیز دیگر است. اگر چنانچه آشنا بشوید، انس پیدا کنید، دقت کنید، از یک فقره‌ی این دعا میتوانید یک قصیده، یک مجموعه، یک قطعه، یک غزلِ خیلی قشنگ از آب در بیاورید. ۱۳۹۰/۰۳/۲۵ 🚩 صفحه ویژه مراسم‌های حسینیه امام خمینی 💻 @hoseinie_emamkhomeini

ا🔳📑🔳📑 ا📑🔳 ا🔳 ا📑 #علل_الشرایع #باب_الحج ا❁﷽❁ا 📑 علَّةُ تسمیة عرفة و عرفات ▪️ امام صادق (علیه السلام) فرمودند: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمَّا أَرَادَ أَنْ يَتُوبَ عَلَى آدَمَ، أَرْسَلَ إِلَيْهِ جَبْرَئِيلَ فَقَالَ لَهُ: السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا آدَمُ الصَّابِرُ عَلَى بَلِيَّتِهِ التَّائِبُ عَنْ خَطِيئَتِهِ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بَعَثَنِي إِلَيْكَ لِأُعَلِّمَكَ الْمَنَاسِكَ الَّتِي يُرِيدُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْكَ بِهَا وَ أَخَذَ جَبْرَئِيلُ بِيَدِهِ وَ انْطَلَقَ بِهِ ... ؛ خداوند تبارك و تعالى وقتى خواست توبه جناب آدم را بپذيرد، جبرئيل امین را نزد او فرستاد، جبرئيل عرضه داشت: سلام بر تو اى آدم، اى كسى كه بر بليّه وارده صبر و شكيبايى نمودى و از لغزشى كه صادر شد توبه نمودى، خداوند تبارك و تعالى مرا نزد تو فرستاد تا مناسكى كه به واسطه انجام آنها توبه ‏ات پذيرفته مى ‏شود را به تو بياموزم. سپس جبرئيل دست آدم را گرفت و با او حركت كرد ... ثُمَّ انْطَلَقَ بِهِ إِلَى عَرَفَاتٍ فَأَقَامَهُ عَلَى عَرَفَةَ وَ قَالَ لَهُ: إِذَا غَرَبَتِ الشَّمْسُ فَاعْتَرِفْ بِذَنْبِكَ سَبْعَ مَرَّاتٍ فَفَعَلَ ذَلِكَ آدَمُ وَ لِذَلِكَ سُمِّيَ عَرَفَةَ لِأَنَّ آدَمَ اعْتَرَفَ عَلَيْهِ بِذَنْبِهِ فَجُعِلَ ذَلِكَ سُنَّةً فِي وُلْدِهِ يَعْتَرِفُونَ بِذُنُوبِهِمْ كَمَا اعْتَرَفَ أَبُوهُمْ وَ يَسْأَلُونَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ التَّوْبَةَ كَمَا سَأَلَهَا أَبُوهُمْ آدَمُ ... ؛ پس از آن به‏ عرفات رفتند، جبرئيل، آدم را بر زمين برآمده و نمايانى ايستادند و به او عرض كرد: مترصّد باش هر گاه آفتاب غروب نمود هفت بار به لغزش خود اعتراف نما، جناب آدم اين عمل را بجا آورد و به همين خاطر آن جا به عرفه ناميده شد، چه آنكه آدم به لغزش خويش اعتراف كرد، پس اين معنا سنّتى شد در بين فرزندان آدم كه به گناهان خويش اقرار و اعتراف نمايند، همان طورى كه پدرشان به لغزش خود اعتراف كرد و از خدا درخواست توبه و آمرزش گناهان خود كنند چنانچه پدرشان از خدا اين خواهش را نمود ... 📗 علل الشرائع، ج ‏۲، ص ۴۰۰ 📑 🔳 📑🔳 🔳📑🔳📑

ا🔳📑🔳📑 ا📑🔳 ا🔳 ا📑 #علل_الشرایع #باب_الحج 🖊 شرح الحدیث ▪️ «عرفه»، روز نهم ذی الحجه، روز وقوف حجاج در سرزمین «عرفات» است. در عظمت اين روز و اين سرزمين همين بس كه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) از آن به «تمام حج» و امیرالمومنین علی (علیه السلام) از آن به «روز حج اکبر» و «روز مغفرت» (۱) تعبير نموده و فرموده‌اند: «الْحَجُّ عَرَفَةُ» (۲) و «أَنَّ يَوْمَ الْحَجِّ الْأَكْبَرِ هُوَ يَوْمُ عَرَفَةَ» (۳). و این دلالت بر ضرورتِ تأمل در معنای عرفه دارد. 📗 (۱) . امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «مَنْ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ فِی شَهْرِ رَمَضانَ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ اِلی قابِلٍ اِلاَّ اَنْ یَشْهَدَ عَرَفَةَ»؛ کسی که در ماه رمضان بخشیده نشود، تا سال آینده بخشیده نمی شود، مگر اینکه [روز] عرفه را درک کند. 📗 (۲) . عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية، ج‏ ۲، ص ۹۳ 📗 (۳) . همان، ج ۲، ص ۹۷ ▪️ بلافاصله پس از ذکر عرفه و معنای آن (معرفت یا شناخت)، حدیث شریف «مَنْ‏ عَرَفَ‏ نَفْسَهُ‏ فَقَدْ عَرَفَ رَبَّهُ» متبادر می شود. پس اهمیت عرفه در شناخت خود است. حال سوال این است که خود را چگونه باید بشناسیم تا به آن حقیقت معنای عرفه برسیم؟! ▪️ در روایات از این روز به عنوان، روز معرفت خلق به خالق و به ذوات مقدسه اهل بیت (علیهم السلام) و استجابت ندای ربّ در عهد های الهی تعبیر شده است. ▪️ این معرفت در یک ظرفیت زمان به نام «عرفه»، و در یک ظرفیت مکان به نام «عرفات» ایجاد شد. 🔘 چنانچه از پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) روایت شده که فرمودند: «أَخَذَ اللَّهُ الْمِیثَاقَ مِنْ ظَهْرِ آدَمَ بِنَعْمَانَ یَعْنِی " عَرَفَه "، فَأَخْرَجَ مِنْ صُلْبِهِ کُلَّ ذُرِّیَّة ذَرَأَهَا فَنَشَرَهُمْ بَیْنَ یَدَیْهِ کَالذَّرِّ. ثُمَّ کَلَّمَهُمْ وَ تَلا : أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ؟ قالُوا: بَلی؛ خداوند از نسل آدم، در سرزمین نعمان یعنی عرفه پیمان گرفت و از صلب وی ذرّیّه‌ هایی خارج نمود، آن‌ ها را همچون ذر پراکند، سپس با آنان صحبت کرد و این عهد را بیان فرمود: آیا من پروردگارتان نیستم، همه گفتند: بله. 📗 تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب، ج‏ ۵، ص ۲۳۴ ▪️ همچنین امام صادق (علیه السلام) در روایتی به تحقّقِ این معرفت در ظرف زمانی عرفه و عهد های الهی و نبوت و ولایت اشاره کرده و فرمودند این معرفت همان فطرتی است که خلق با آن ولادت می یابند: أَخْرَجَ اللَّهُ مِنْ ظَهْرِ آدَمَ ذُرِّيَّتَهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ فَخَرَجُوا كَالذَّرِّ، " فَعَرَّفَهُمْ نَفْسَهُ وَ أَرَاهُمْ نَفْسَهُ وَ لَوْ لَا ذَلِكَ لَمْ يَعْرِفْ أَحَدٌ رَبَّهُ ". قَالَ: أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ؟ قالُوا: بَلى! قَالَ: فَإِنَّ مُحَمَّداً عَبْدِي وَ رَسُولِي وَ إِنَّ عَلِيّاً أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ خَلِيفَتِي وَ أَمِينِي وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ: كُلُّ مَوْلُودٍ يُولَدُ عَلَى الْمَعْرِفَةِ وَ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى خَالِقُهُ. 📗 إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ج‏ ۳، ص ۱۷۳ ⏪ بنابراین روز عرفه، زمان معرفت خلق به خالق و ذوات مقدسه اهل بیت (علیهم السلام) یعنی همان معرفت به فطرت بوده که هر آنکه این فطرت را بشناسد، ربّ خود را شناخته و این همان دین قیم است که در آیه مبارکه «فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ» بر آن تصریح شده و امام باقر العلوم (علیه السلام) ذیل آن فرمودند: مراد از فطرت، همان «ولایت» است. ▪️ با این بیان، معنای کلام امام صادق (علیه السلام) در تبیین علت تسمیه عرفه و عرفات معلوم می شود. چنانچه در أخبار دیگر تصریح شده است که عرفه همان روزی بوده که آدم أبوالبشر خداوند را به أسماء الله الحسنی (نام مبارک اهل بیت (علیهم السلام) خوانده و توبه اش مقبول واقع شد؛ «فَتَلَقَّی آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِماتٍ فَتابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحيم‏» (سوره مبارکه بقره، آیه ۳۷) أَنَّهُ قَالَ: «يَا رَبِّ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ إِلَّا تُبْتَ عَلَيَّ». 📗 الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏ ۸، ص ۳۰۵ 📗 شواهد التنزيل لقواعد التفضيل، ج‏ ۱، ص ۱۰۱ ⏪ پس عرفه، شناخت فطرت است و شناخت فطرت، معرفت به ولایت ائمه معصومین (علیهم السلام) است. و چون کسی به این معرفت برسد، به حقیقت حج رسیده است؛ چون فرموده اند: «تَمَامُ الْحَجِّ لِقَاءُ الْإِمَامِ». از اینرو از عرفه به «حج» و «روز حج أکبر» تعبیر شده است. 📗 وسائل الشيعة، ج‏۱۴، ص ۳۲۴ 📑 🔳 📑🔳 🔳📑🔳📑

📡كليپ صوتی| عرفه‌ای در کنار مادرم 🌟روایت حضرت آیت‌الله خامنه‌ای از انجام اعمال #روز_عرفه در کنار خانواده در ایام نوجوانی‌شان 📡بشنويد👇

#خبر_مرکز 🔻 هدف بعثت و غدیر حفظ ولایت و اصل ولایتمداری است/ چهار سطح پایبندی به ولایت الهی جهت تحقق اهداف غدیر 🔹 عضو هیئت مدیره موسسه روایت سیره شهدا: تمامی دشمنی دشمنان در طول تاریخ تا به امروز برای این بوده که اهداف بعثت و غدیر محقق نشود و با دقت در آیات و روایات می توان فهمید که هدف بعثت و غدیر حفظ ولایت و اصل ولایتمداری است. 🔹 اگر در چهار سطح خودسازی، خانواده سازی، جامعه سازی و تمدن سازی ما به اصل ولایتمداری پایبند باشیم، می توانیم ولایت الهی را به عنوان حکومت جهانی به همگان معرفی کنیم. 🔹 این که غدیر را بالاترین عید شمرده‌اند و اصل ولایت را بالاترین اصل تربیت و از اصول دیانت برشمرده‌اند، به این جهت است که وقتی می گوییم ولایت الهی؛ یعنی افکارمان، احساسمان، رفتارمان و مصرف کردن‌هایمان، تابع ولایت باشد. متن کامل: http://news.whc.ir/news/view/109827 کانال رسمی حوزه‌های علمیه خواهران | 🌸 @kowsarnews

🔅نفس خود را هر که قربان می‌کند، تیغ آتش را گلستان می‌کند 🌸 فرخنده عید سعید قربان، عید طاعت و بندگی خداوند، تهنیت باد @HawzahNews | خبرگزاری‌حوزه

ا🔳📑🔳📑 ا📑🔳 ا🔳 ا📑 #علل_الشرایع #باب_الحج ا❁﷽❁ا 📑 علة الأضحية ▪️ حضرت سیدالمرسلین محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله) روز عید قربان نزد حضرت أم أبیها (سلام الله علیها) رفته و فرمودند: يَا فَاطِمَةُ! قُومِي فَاشْهَدِي أُضْحِيَّتَكِ‌ ای فاطمه جان! برخیز و در صحنه ذبح قربانی خود حضور یاب فَإِنَّ بِكُلِّ قَطْرَةٍ مِنْ دَمِهَا كَفَّارَةَ كُلِّ ذَنْبٍ زیرا در ازای هر قطره‌ای که از خون آن می‌چکد، کفاره همه گناهان است. أَمَا إِنَّهَا يُؤْتَى بِهَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَتُوضَعُ فِي مِيزَانِكِ مِثْلَ مَا هِيَ سَبْعِينَ ضِعْفاً آگاه باش که آن در روز قیامت آورده می‌ شود و در ترازوی اعمال قرار داده شده و به میزان هفتاد برابر می‌ شود. مقداد بن اسود گفت: يَا رَسُولَ اللَّهِ ! هَذَا خَاصَّةٌ أَمْ لِكُلِّ مُؤْمِنٍ عَامَّةً ؟ آن حضرت فرمودند: بَلْ لِآلِ مُحَمَّدٍ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ بلکه برای خاندان محمد (علیهم السلام) و همه مؤمنان است. 📗 بحار الأنوار، ج‏ ۳۷، ص ۳۰۰ 📑 🔳 📑🔳 🔳📑🔳📑