-

ماه بندگی خدا شروع شد ، حلال کنید .

آغاز می‌کنم سخنم را به یاحسین ، در می‌زنم به خانه‌ی معبود با حسین . کاری به خاطر رمضانم نکرده ام ، اما گرفت دست تهیِ مرا حسین . ما روزه دارها همه یاد لب تواییم ، ای تشنه لب‌تر از همه‌ی تشنه‌ها حسین . آخر مرا برای خودش می‌خرد شبی ، من میشوم مسافر کرببلا ، حسین .

کیا الان روبه روی گنبدتن :)؟

دستای کیا الان گره خورده به ضریحت یا اباعبدالله ؟

تو که یک گوشه ی چشمت غم ِعالم ببرد نپسند این که تو باشی و مرا غم ببرد . .

در خرابات چو من خانه خرابی نبود باز خواهی که مرا سیل دمادم ببرد :)

-

؛ میشنوم که میگوید: از کسی که دلتنگت شد و رجب و شعبان و رمضان را بهانه کرد تا شاید سراغش را بگیری، شرم نکن! اگر عمرت کفاف داده و قرار است سوار ِقطار شوی؛ باید بدانی که هنوز فرصت داری!

بچه ها محفل شروع شددد>>>

ی افطاری تو نجف روبروی حرم هم دعوت نشدیم (((: