بالا نشین بود؛ با خار و خاک و خاشاک غریبه از دنیا سه بهارش را دیده و اغراق نبود اگر میگفتند از آن سه بهار دو نوبتش را بر دوش عباس «ع» گذرانده سر تاب دادنش در آغوش سجاد «ع» یا شانه زدن زلفش به دست على اكبر «ع» رقابتی برادرانه بود آخر هم حسين «ع» سر میرسید و همانطور که میگفت: ناز دختر کشیدن را فقط پدرش میداند. روی کنده زانو مینشست دو دست را چون دو درخت چون دو سیر چون دو ملک نگهبان دور جثه ی دردانه میگرفت و باغ کوچک یاس را در آغوش میکشید .

بالا نشین بود؛ با خار و خاک و خاشاک غریبه دست به دست از سینه ی زینب «س» جدا میشد و به دامن رباب میرسید بندهای نعلین چرمی کوچکش را به نوبت سکینه «س» و لیلا دور پاهایش کیپ میکردند و میگفتند در حیاط میدوی احتیاط کن ..

بالا نشین بود؛ با خار و خاک و خاشاک غریبه تا آنکه فصل آشنایی رسید؛ ماه بر بالای دیوار نشست و بلبل خرما شهادتین خواند. نعلین های چرمی کوچکش چند منزل آن سوتر از خرابه گم شد و آتش زلف معطرش به دستهای علی اکبر «ع» را چید طبقی آوردند پوشیده با حریر و ابریشم که از آن بوی خاکستر و شوری خون به مشام میزد سرخ بود اما سرخی از آن ابریشم نبود دست برد و پرده ی افتاده بر طبق را کنار زد. دست برد و حسین «ع» را مرتب کرد دست برد و شکستگی را بند زد دست برد و شن بیابان را از دندان و دهان پاک کرد دست برد و با خار و خاک و خاشاک آشنا شد. دست برد و ناز پدر را خرید دست برد و دو دست را چون دو ساقه ی نحیف چون دو ملک نگهبان کوچک دور باقی مانده ی پدر کشید دست برد و سر حق را به سینه ی ترسیده اش چسباند، دست برد و با خاک عجین شد دست برد و در میان خاک تپید. دست برد و از خاک پرید بالا نشین بود بلاخره .

چه تفاوت می‌کند که سالها در رکاب علی و پیامبرش باشی یا نه، همین که چشم دلت را مال حرام کور نکرده باشد کافیست! ادب بود و آزادگی بود و بصیرت،که دست حر را گرفت و بالا برد. ــــــــــــــــــــ ـ ـ ـ کاری از بروبچ پشت صحنه ماھِ‌حرم 🖤 . #پادکست‌_صوتی | #محرم

‌ از شامگاه دوشنبه هجدهم تیرماه صفر سه ؛ شبِ سوم محرم هیئت ها و موکب های قشنگ شاهچراغ >> .