عاشقی کردن ک اینجوری نیس ب انتظار نشستن ک اینجوری نیست !(:

حالا ت اینجوری میکنی ؟! ت عاشقی نکرده اینجوری میکنی ؟

هه ت ب این میگی امید ؟ ت ب این حرفات میگی امید ؟ این امید با ناامیدی چ فرقی میکنی ؟

ت ی بار صداشون کردی اونم با ناامیدی اونم اعتماد نکردی انتظار نداشته باش کربلاتو بدن بعدم ی بار ردن کردن دیه تموم شد ؟ اینقد بشین پشت در خونشون تا درو باز کنن (:

خودت نمیخای دعوت شی خودت داری با این حرفات دعوتتو رد میکنی (:

اینو همیشه یادت باشه ک اگه واقعا عاشقی اگه واقعا از ته دلت کربلا میخای اگه واقعا از ته دلت عاشقی پس عاشقی کن پس ب منتظر بمون پس ناشکری نکن رسم عاشقی این نیست !(:

اگه کربلا میخای باید از خودت شروع کنی ! باید خودتو راه بندازی با این حرفا کربلا نمیگیری اگه کربلا میخای باید ناامیدی و ناشکری رو بزاری کنار!

حر ت لشکر دشمن بود گفت من میرم پیش حسین من ناامید نیستم میدونم قبولم میکنه میدونی چرا حسین حر رو قبول کرد ؟

چون حر ناامید نبود چون از ته دلش رفت چون واقعا پشیمون شد چون از ته دلش اعتماد کرد و رفت و اقام حسین هم اقای خوبیا مگه میشه دست رد بزنه ب سینه ی کسی ک بهش پناه اورده مگه میشه حسین ب کسی ک ب در خونش پناه اورده ردش کنع

مث حر برو در خونه ی حسین ؛ بدتر از حر ک نیستی مث حر برو پیشش تا مث حر بپذیرت (:

برو بگو خدا منو ببخش ک هر مشکلی برام اومد ازت دور شدم خدا من شرمندتم ک همیشه برام خدایی کردی اما من بندگی نکردم

خدا منو ببخش ک تجلی خودتو بهم نشون دادی منو ببخش ک عظمتتو نشون دادی من رد شدم ازت