🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
🍃از سیم خار دار نفست عبور کن🍃
#پارت_۱۴۵
حال دلم خوب نبودچهره ی غمگین آرش ازجلو ی چشم هایم
کنارنمی رفت. بعد از عوض کردن لباسهایم وضو گرفتم و دو
رکعت نماز خواندم، کمی بهتر شدم. نزدیک اذان مغرب بود.
نشستم قرآن خواندم تا باالخره اذان گفتند ومن برای
خداقامت بستم .
یک حس عذاب وجدان باتمام وجود به من می گفت کارامروزم
درست نبود.
تسبیحم را برداشتم و دوباره ذکر استغفرهللا را شروع کردم.
هنوز مانده بود تا یک دور تسبیح تمام شودکه اشک از
چشمهایم سرازیر شد.سر به سجده گذاشتم.
از سکوت خانه استفاده کردم و زجه زدم و از خدا خواستم
که کمکم کند و صبرم را بیشتر کند.
آرامش گرفته بودم.
بلند شدم سجادهام را جمع کردم و تصمیم گرفتم یک شام
خوشمزه برای مادر واسرا درست کنم. و فردارا هم روزه
بگیرم. بایددلم را رام می کردم، مثل یک اسب وحشی شده
بودآرامشش رافقط درکنارآرش می دانست. بایدبادلم حرف
بزنم، اول با مهربانی بایدبتوانم قانعش کنم.
اگرنشدباشالق، مثل همان مهترهای خشن که اسبهای وحشی را
رام می کردند.
در حال پخت و پز بودم که صدای پیام گوشیام امد. آقای
معصومی بود خواهش کرده بود، برای خرید لباس ریحانه فردا
همراهش بروم.
نوشتم:
–باید از مامانم بپرسم.
آقای معصومی:
–باعث زحمته، اگر زحمت بکشید خوشحال میشیم. ریحانه هم
دلش براتون تنگ شده.
با خواندن متنش لبخند بر لبم امد.
یاد ریحانه و شیرین کاری هایش وادارم کرد بنویسم :
🍃به _قلم_لیلا_ فتحی_پور🍃
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
