#هیوا
بالاخره یه نفر از راه میرسه، یه نفر که باعث میشه تمام اخلاق های بدت رو بذاری کنار، یه نفر که باعث میشه صبح ها با لبخند از پنجره اتاقت به آسمون نگاه کنی و شب ها با قلبی پر از عشق و لبخندی که به لب هات چسبیده سر روی بالشت بزاری، بالاخره یه نفر از راه میرسه که کنارش قهوه تلخی که همیشه بنظرت قبلا تلخ و زهرمار بود خوشمزه و شیرین باشه، یه نفر که به امید دیدنش ساعت های درس خوندنت و کار کردنت تند تر سپری بشه؛
بالاخره یه نفر از راه میرسه که تو رو بلد باشه و پروانه ها رو تو سینه ات به پرواز در بیاره
@hiva_channel
درد تو آنقدر عمیق است که پشت چشمت گیر کرده و اگر بخواهی گریه کنی اشکت در نمیآید.
#صادق_هدایت
@ManYekZanam
همهی ما در درونمان کودکی داریم که به وقتش آنطور که باید کسی از او مراقبت نکرده. و حالا؛ ما بالغانی هستیم در صددِ مراقبت از کودکان بیپناه درونمان. بیشترِ آدمهایی که هر روز سخت تلاش میکنند و میجنگند و هدفهای بزرگی دارند، هرشب که به خانه بازگشتند چشمانشان را میبندند، کودک درونشان را در آغوش میگیرند و از او میپرسند: امروز خوب بودم؟ از من راضی بودی؟ خوب از تو و نیازهای تو مراقبت کردم؟ به اندازهی کافی تو را دوست داشتم؟! انگار تمام علایق و اهداف آدمها را همین کودکِ نشسته در درون آدمهاست که مدیریت میکند و انگار اوست که تصمیم میگیرد ما کجای این قافله بایستیم.
هیچ شکی در این نیست که آدمهای بلندپرواز و موفق، کودک درون سرزندهتر و جسورتری دارند.
#ماهور
@ManYekZanam
#ماهور
آدم ها را لبریز نکنیم !
همیشه نمی شود نادیده گرفت !
آستانه ی تحملِ هرکس ، اندازه ای دارد !
هر آدمی از یک جایی به بعد ، خسته می شود ،
از خوب بودن ، دست می کشد ،
قسمت هایِ آزار دهنده ی زندگی اش را جدا می کند و برایِ همیشه دور می ریزد !
با خود خواهی و غرورهایِ بی جا ، صبرِ آدم ها را لبریز نکنیم !
یک بار برایِ همیشه بفهمیم ؛
تمامِ جهان موظف نیست بابِ میل و اراده ی ما رفتار کند ...
آدم هایِ این روزگار به قدری فکر و مشغله دارند که حوصله ندارند پایِ حرف و برداشت هایِ اشتباهِ ما بنشینند ،
حوصله ندارند خودشان را با اخلاق و طرز تفکرِ تعمیم نیافته ی ما عوض کنند ،
حوصله ندارند حرف هایِ بی فایده و تکراری بشنوند !
کاری به کارِ آدم ها نداشته باشیم !
آدم ها ، سرشان به کارِ خودشان گرم است ،
آدم ها دل و دماغِ سابق را ندارند ...
@Mahoor_Channel
#مجله_نایت
اگر کسی را دوست داریم «هر روز» مهم بودنِ آن فرد و باارزش بودنش را به او یادآوری کنیم.
نه در کلام، در رفتارمان به او نشان دهیم که دوست داشتن یعنی محافظت کردنِ او از هجومِ گاهگاهِ احساس ناامنی.
قبل از اینکه وارد رابطهٔ عاطفی شویم حتماً از خودمان سوال کنیم آیا آمادهٔ قبولِ مسئولیتِ «محافظت کردن» هستیم یا نه؟
پونه مقیمی
@night_mag