امام هادی علیه السلام فرمودند:
مَن کَانَ عَلی بَیِّنةٍ مِن رَبِّهِ هَانَت عَلیهِ مَصائِبُ الدُّنیا وَ لَو قرضَ و نشرَ
هر که بر طریق خدا پرستی محکم واستوار باشد، مصائب دنیا بر او سهل گردد، گرچه تکه تکه شود.
📚 تحف العقول/ص511
✍🏼 سختی دنیا هر چه باشد، اگر انسان به خدا توکل کند برایش راحت است و خداوند وعده داده است، کسی که به او توکل کند، او برایش کافی است و زندگی اش را کفایت می کند.
📗داستان
مدرسهی کوچک روستایی بود که بهوسیلهی بخاری زغالی قدیمی، گرم میشد. پسرکی موظف بود هر روز زودتر از همه به مدرسه بیاید و بخاری را روشن کند تا قبل از ورود معلم و همکلاسیهایش، کلاس گرم شود. روزی، وقتی شاگردان وارد محوطهی مدرسه شدند، دیدند مدرسه در میان شعلههای آتش میسوزد. آنان بدن نیمه بیهوش همکلاسی خود را که دیگر رمقی در او باقی نمانده بود، پیدا کردند و بیدرنگ به بیمارستان رساندند.
پسرک با بدنی سوخته و نیمه جان روی تخت بیمارستان دراز کشیده بود ، که ناگهان شنید دکتر به مادرش میگفت: «هیچ امیدی به زنده ماندن پسرتان نیست، چون شعلههای آتش بهطور عمیق، بدنش را سوزانده و از بین برده است». اما پسرک به هیچوجه نمیخواست بمیرد. او با توکل به خدا و طلب یاری از او تصمیم گرفت تا تمام تلاش خود را برای زنده ماندن به کار بندد و زنده بماند و ... چنین هم شد.
او در مقابل چشمان حیرت زدهی دکتر به راستی زنده ماند و نمرد. هنگامی که خطر مرگ از بالای سر او رد شد، پسرک دوباره شنید که دکتر به مادرش میگفت: «طفلکی به خاطر قابل استفاده نبودن پاهایش، مجبور است تا آخر عمر لنگلنگان راه برود».
پسرک بار دیگر تصمیم خود را گرفت. او به هیچوجه نخواهد لنگید. او راه خواهد رفت، اما متاسفانه هیچ تحرکی در پاهای او دیده نمیشد. بالاخره روزی فرا رسید که پسرک از بیمارستان مرخص شد. مادرش هر روز پاهای کوچک او را میمالید، اما هیچ احساس و حرکتی در آنها به چشم نمیخورد. با این حال، هیچ خللی در عزم و ارادهی پسرک وارد نشده بود و همچنان قاطعانه عقیده داشت که روزی قادر به راه رفتن خواهد بود
یک روز آفتابی، مادرش او را در صندلی چرخدار قرارداد و برای هواخوری به حیاط برد. آن روز، پسرک بر خلاف دفعههای قبل، در صندلی چرخدار نماند. او خود را از آن بیرون کشید و در حالی که پاهایش را میکشید، روی چمن شروع به خزیدن کرد. او خزید و خزید تا به نردههای چوبی سفیدی که دور تا دور حیاطشان کشیده شده بود، رسید.
با هر زحمتی که بود، خود را بالا کشید و از نردهها گرفت و در امتداد نردهها جلو رفت و در نهایت، راه افتاد. او این کار را هر روز انجام میداد، بهطوری که جای پای او در امتداد نردههای اطراف خانه دیده میشد. او چیزی جز بازگرداندن حیات به پاهای کوچکش نمیخواست.
سرانجام، با خواست خدا و عزم و ارادهی پولادینش، توانست روی پاهای خود بایستد و با کمی صبر و تحمل توانست گام بردارد و سپس راه برود و در نهایت، بدود. او دوباره به مدرسه رفت و فاصلهی بین خانه و مدرسه را به خاطر لذت، میدوید. او حتی در مدرسه یک تیم دو تشکیل داد.
سالها بعد، این پسرکی که هیچ امیدی به زنده ماندن و راه رفتنش نبود، یعنی دکتر «گلن گانینگهام» در باغ چهارگوش «مادیسون» موفق به شکستن رکورد دوی سرعت در مسافت یک مایلی شد!
هیچوقت_ناامید_نشو
#تدبر_در_قرآن
🏴مراسم شهادت امام هادی علیه السلام
✅️ همراه با جلسه تدبر در قرآن با حضور استاد بهروز وکیلی
🟡ویژه خواهران و برادران
🔴شنبه ۱۵ دیماه همراه با نماز جماعت مغرب و عشا(بلافاصله بعد از نماز )
🔻مکان امامزاده حليمه خاتون سلام الله علیها شهر کرکوند
•°«🥀🕊»
🏴🕊السّلامُ عَلَیک یا امام علیَّ النَّقی الْهادیﷺ ...🥀🕯
.
🍃🕊🍃⭕️امام هادى (عليه السلام):
🔸«إنَّ مِنَ الغِرَّةِ بِاللهِ أنْ يُصِرَّ العَبدُ عَلَى المَعصِيَةِ وَ يِتَمَنّى عَلَى اللهِ المَغفِرَةَ».
🔹«از نشانه هاى غرور نسبت به خداوند آن است كه بنده، استـمرار و اصرار بر گنـاه داشـته باشد و در همان حال، آرزومند بخشايش الهى باشد».
📕حياة الإمام على الهادى، ص ۱۶۴
🏴🕊شهادت مظلومانه حضرت امام هادی﴿علیه السلام﴾ تسلیت باد🥀🕯
🍃🕊🍃
1_15574224886.mp3
2.63M
💠 هرروز قرآن بخوانیم
📖 صفحه ۲۱۴
@markazofohg
🌸🍃🌸🍃
وقتی به دنیامی آیی نمی دانی چه کسی توراازشکم مادرت خارج کرده
ووقتی می میری نمی دانی چه کسی توراداخل قبرت گذاشته
وقتی به دنیامی آیی تورامی شویندوپاک می کنند
ووقتی می میری توراغسل می دهندوپاک می کنند
وقتی به دنیامی آیی نمی دانی چه کسی بخاطرت خوشحال می شود
ووقتی ازدنیا می روی نمی دانی چه کسی برایت گریه می کندوناراحت می شود
درشکم مادرت درجایی تنگ وتاریک هستی
ووقتی می میری درجایی تنگ وتاریک هستی
وقتی به دنیاآمدی توراباپارچه ای پوشاندند
ووقتی می میری توراباکفنت می پوشانند
وقتی بزرگ شدی مردم ازمدرک وتجربه هایت می پرسند
ووقتی می میری ملائکة ازاعمال صالحت می پرسند
وقتی به دنیا آمدی در گوشت اذان گفتند
و وقتی می میری برایت نماز می خوانند بدون اذان
به راستی که زندگی آدمی فاصله کوتاهی است بین اذان تا اقامه نماز
پس ای انسان چه چیزی برای آخرتت آماده ساخته ای......