حالش گرفته بود؛
گفتم: «چته؟»
گفت: «چند وقتھ از ته دل آرزویِ شهادت نڪردم؛ نڪنه دلم دنیایے شده..!💔»
اینگناههاۍکوچیک
مثلهمونسنگریزههاییهڪھ؛
توڪفشگیرمیڪنہو
نمیزارهدرسٺراهبرۍ!
به آقای دولابی گفتند مارو نصیحت کنین
فرمودن؛«از زندگی تون راضی باشید»