⭕️ #حدیث_روز
🔸 امام علی (ع):
🔹 روزه پرهیز از حرام‌هاست، همچنان كه شخص از خوردنى و نوشیدنى پرهیز مى‌كند.
#حدیث_روز
✅ امام علی علیه السلام فرمودند :
🔻 حتی بدترین افراد این امت از رحمت خدا نومید مباشید زیرا که خدای بزرگ فرمود :
"همانا از رحمت خدا نومید نباشند جز کافران"
📚 نهج البلاغه، حکمت ۳۷۷
⭕️ #حدیث_روز
🔸 امام جعفرصادق (ع):
🔹 تكمیل روزه به پرداخت زكات، یعنی فطره است، همچنان كه صلوات بر پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم كمال نماز است.
#حدیث_روز
امام علی (ع) فرمودند:
🔷 اى مردم! در راه راست، به دليل شمارِ اندك رهروان آن، احساس تنهايى و ترس نكنيد؛ زيرا مردم بر سفره اى گِرد آمده اند كه سيرى آن، كوتاه و گرسنگى اش طولانى است
📖 نهج البلاغه، از خطبه 201
🔶 #حدیث_روز
🌷 امیرالمومنین علیه السلام:
🔴و إِذَا وَجَدْتَ مِنْ أَهْلِ الْفَاقَةِ مَنْ يَحْمِلُ لَكَ زَادَكَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ فَيُوَافِيكَ بِهِ غَداً حَيْثُ تَحْتَاجُ إِلَيْهِ فَاغْتَنِمْهُ وَ حَمِّلْهُ إِيَّاهُ وَ أَكْثِرْ مِنْ تَزْوِيدِهِ وَ أَنْتَ قَادِرٌ عَلَيْهِ فَلَعَلَّكَ تَطْلُبُهُ فَلَا تَجِدُه
🔵اگر مستمندى را دیدى كه توشه‌ات را تا قیامت مى‌برد و فردا كه به آن نياز دارى به تو باز می‌گرداند، کمک او را غنیمت بشمار، و زاد و توشه را بر دوش او بگذار،
و اگر قدرت مالى دارى بيشتر انفاق کن و همراه او بفرست؛
زیرا ممکن است روزی در رستاخیز در جستجوى چنین فردی باشى و او را نیابی.
📚 نهج‌البلاغه، نامه ۳۱
#حدیث_روز
✅ امام علی علیه السلام فرمودند :
🔻 حتی بدترین افراد این امت از رحمت خدا نومید مباشید زیرا که خدای بزرگ فرمود :
"همانا از رحمت خدا نومید نباشند جز کافران"
📚 نهج البلاغه، حکمت ۳۷۷
💠 @cheshmeh_marefat313🌷
#حدیث_روز
حضرت علی (ع) فرمودند:
🔷 «كسى كه در هزينه كردن ميانه روى كند هرگز فقير نخواهد شد»
✍️این معنا امروز هم در مقیاس کوچک خانواده و هم در مقیاس وسیع جامعه ثابت شده است که اگر از اسراف و تبذير پرهيز شود و در هزينه كردن سرمايه ها صرف جويى و ميانه روى گردد بسيارى از مشكلات حل مى شود;
🔹مشكل زمانى براى فرد يا جامعه پيدا مى شود كه حساب دقيقى براى هزينه ها و نيازها در نظر نگيرد و يا بى حساب و كتاب آنچه را دارد هزينه كند كه به يقين زمانى فرا مى رسد كه فرد يا جامعه در فقر فرو مى روند.
نهج البلاغه حکمت 140
🆔 @pedarefetneh 🔜 #پدرفتنه
⭕️ #حدیث_روز
🔸امام علی (ع):
🔹صبر آن است كه انسان گرفتارى و مصيبتى را كه به او مى رسد تحمل كند و خشم خود را فرو خورد. ( غررالحكم، ج۲، ص۶۹، ح۱۸۷۴ )