نوار غزه منطقه‌ای کوچک در جنوب غرب فلسطین اشغالی است که کنار دریای مدیترانه و مرز مصر واقع شده است.
طول نوار غزه ۴۱ کیلومتر و عرض آن بین ۶ تا ۱۲ کیلومتر متغیر است و مساحت آن حدود ۳۶۰ کیلومترمربع می‌باشد.
نوار غزه شامل ۵ منطقه به نام‌های رفح، خان یونس، دیرالبلح، شهر غزه و غزه شمالی است.
نوار غزه دارای ۷ گذرگاه به نام‌های عرز، نهال اوز، کارنی، کیسوفیم، صوفا، کریم شالوم (در فلسطین اشغالی) و رفح (در مرز مصر) است که تنها گذرگاه فعال رفح می‌باشد که فعالیت آن با فشار رژیم صهیونیستی، از سوی دولت مصر بسیار محدود شده است.
جمعیت نوار غزه در سال ۲۰۲۰ میلادی بیش از یک میلیون و نهصد هزار نفر بوده و غالب این جمعیت مسلمان و اهل سنت هستند.
نوار غزه تا تابستان سال ۲۰۰۵ میلادی در اشغال نظامی رژیم صهیونیستی قرار داشت و پس از تخلیه آن، کنترل نوار غزه به دولت خودگردان فلسطین واگذار شد.
حماس در انتخابات پارلمانی سال ۲۰۰۶ موفق به کسب اکثریت کرسی‌های پارلمان فلسطین شد و اسماعیل هنیه را به عنوان نخست‌وزیر انتخاب کردند. پس از بالاگرفتن اختلافات میان فتح و حماس محمود عباس، هنیه را از نخست‌وزیری برکنار و کابینه موقت تشکیل داد.
پس از این اقدام حماس با نیروهای فتح در نوار غزه درگیر شد و در نهایت نوار غزه در سال ۲۰۰۷ به کنترل کامل حماس درآمد.
پس از سال ۲۰۰۷ تاکنون رژیم صهیونیستی اقدام به محاصره نوار غزه کرده و بیش از ده بار با جنبش‌های مقاومت در این منطقه به تقابل نظامی پرداخته است که جنگ ۲۲ روزه در سال ۲۰۰۸-۲۰۰۹ میلادی، جنگ ۸ روزه در سال ۲۰۱۲، جنگ ۵۱ روزه سال ۲۰۱۴ و جنگ ۲ روزه در سال ۲۰۱۹ جزء برجسته ترین درگیری‌ها بین رژیم صهیونیستی و گروه‌های مقاومت فلسطین است.
هواداران پرسپولیس و گل گهر آن شعارهای رکیک ضد فلسطین و حمایت از صهیونیست‌ها را در حالی سر دادند که صدها زن و دختر عشق فوتبال آنجا حضور داشتند.
افسانه‌ی «اگر زنان در ورزشگاه باشند مردان بی‌ادب فحش نمی‌دهند» دروغ از آب در آمد
فقط 3 روز از جنگ گذشته
1-تجاوز به زنان اسرائیل دروغ بود
2-سوزاندن و بریدن سر نوزادان اسرائیلی دروغ بود
3-تیراندازی حماس به جمعیت در فستیوال دروغ بود
4-کودکان اسرائیلی در قفس، نه تنها دروغ بود بلکه آنها فلسطینی بودند…
سه روز اینهمه دروغ شاخدار، 74 سالش را شما حساب کن
علی المومن نویسنده عراقی از یارانه‌های دولتی در ایران شگفت زده شد و نوشت:
م.م جوان عراقی ۴۰ ساله‌ای است که ازدواج کرده و ۳ فرزند دارد. او در شهر مشهد زندگی می کند.
به خاطر آنکه مادرش ایرانی است تابعیت ایران را بدست آورده است.
او به خانه من در نجف آمد و صحبت‌های طولانی از اوضاع زندگی و خدمات در ایران شد و گاهی با اوضاع خدمات در سوئد و امارات مقایسه می‌کرد چون در سابق سه سال در استکهلم و دو سال در دبی زندگی کرده بود.
م.م می‌گوید که دولت ایران به هر شهروند ایرانی چه فقیر و چه پولدار ماهیانه مبلغی معادل ۳۰۰ هزار تومان کمک می‌کند و چون خانواده او پنج نفره است ماهیانه یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان دریافت می‌کند که معادل ۴۰ دلار آمریکاست.
فکر می‌کردم این مبلغ بسیار ناچیز است و اصلا چیزی نیست. اما م.م مرا شگفت زده کرد که این مبلغ برای پرداخت همه خدمات دولت کافی است. رقم‌هایی که باورش سخت است بدین قرار می‌باشد:
۱- قبض برق بدون قطعی یک ثانیه و بدون محدودیت یا جیره بندی میانگین ماهیانه ۱۲۰ هزار تومان که مساوی است با ۳ دلار و ۲۰ سنت
۲- قبض آب بدون قطعی یا جیره بندی با میانگین ماهیانه ۸۰ هزار تومان که این مبلغ مساوی ۲ دلار و ۱۰ سنت است
۳- قبض گاز یعنی لوله کشی گاز در منزل که مثل لوله کشی آب است (ایرانی‌ها اصلا چیزی به نام کپسول گاز نمی‌شناسند) با میانگین ماهیانه ۱۱۰ هزار تومان مساوی ۳ دلار
۴- قبض تلفن شامل آبونمان استفاده داخلی با مصرف معمولی با میانگین ماهیانه ۳۰ هزار تومان که معادل ۸۰ سنت است
۴- هزینه اینترنت وای فای ۹۰ هزار تومان در ماه معادل دو دلار و ۶۰ سنت
۵- هزینه موبایل برای ۳ خط متعلق به او و همسر و پسر بزرگش با میانگین ماهیانه ۹۰ هزار تومان معادل دو دلار و ۶۰ سنت
۷- هزینه اینترنت برای سه خط موبایل متعلق به او و همسر و پسرش ماهیانه ۶۰ هزار تومان معادل یک دلار و ۸۰ سنت
۸- هزینه بنزین خودرو شخصی برای چهار بار بنزین زدن با قیمت آزاد ۴۲۰ هزار تومان به میانگین ماهیانه که مساوی ۱۱ دلار است. قیمت آزاد هشت سنت برای هر لیتر. دولت ایران برای هر خودروی شخصی ماهیانه ۶۰ لیتر بنزین سوبسید دار می‌دهد با مبلغ ۱۵۰۰ تومان برای هر لیتر معادل ۴ سنت که ارزانترین بنزین در جهان است یعنی دولت به هر خودرو ۶۰ لیتر ماهیانه بنزین می‌دهد معادل ۵ دلار. اما خرید بنزین با قیمت آزاد یعنی ۸ سنت در هر لیتر نامحدود و بدون جیره‌بندی است
۹- هزینه بیمه بهداشتی برای پنج نفر ماهیانه ۳۰۰ هزار تومان معادل ۸ دلار که انواع عمل جراحی و مداوا و دارو و رادیولوژی و سونوگرافی را پوشش می‌دهد
و بدین ترتیب مجموع آنچه م.م ماهیانه برای پرداخت هزینه برق و گاز و ارتباطات و اینترنت و بیمه و معالجه و بنزین می‌پردازد حدود یک میلیون و سیصد هزار تومان است معادل ۳۴ دلار آمریکا که ۲۰۰ هزار تومان کمتر از مبلغ کمک ماهیانه دولت است. یعنی مبلغ یارانه که دولت به همه شهروندان می‌دهد همه هزینه‌های خدمات دولتی را پوشش م‌دهد و قسمتی هم زیاد می‌آید یعنی دولت ایران عملا همه این خدمات را مجانی به ملتش عرضه می‌کند و چنین حالتی در کل کشورهای دنیا بی‌نظیر است از جمله کشورهای پیشرفته غربی و کشورهای ثروتمند عربی. به این خدمات باید کمک دولت به بخش های آموزش تامین اجتماعی و تفریح را افزود.
آنطور که م.م می‌گوید بعضی از ایرانی‌ها قدر نعمتی که در آن هستند را نمی‌دانند و اگر فقط یک روز در کشور دیگری زندگی کنند ارزش کشورشان را خواهند فهمید. در مقابل رسانه‌های عربی و غربی تصویر موهوم سیاهی از اوضاع ایران نشان می‌دهند گویی از کشوری در مریخ سخن می‌گویند.
یکی از اهالی غزه نوشته‌بود:
غریب‌ترین کاری که امشب انجام دادم این بود که دوتا از پسرانم را با دوتا از پسران برادرم عوض کردیم. که اگر خانه‌ی آنها موشک خورد از خانواده‌ی آنان کسی زنده بماند و اگر خانه‌ی ما موشک خورد، از خانواده‌ی ما کسی زنده بماند....
[ وَ الْاِِصْرٰارِ عَلیَ الْمَأْثَمِ
و پناه میبرم به تو از اینکه بر گناه
اصرار و پافشاری کنم.....
#صحیفه