@MehrOmah شعاع درد مرا ضرب در عذاب کنید مگر مساحت رنج مرا حساب کنید محیط تنگ دلم را شکسته رسم کنید خطوط منحنی خنده را خراب کنید طنین نام مرا موریانه خواهد خورد مرا به نام دگر غیر از این خطاب کنید دگر به منطق منسوخ مرگ می خندم مگر به شیوه ی دیگر مرا مجاب کنید در انجماد سکون ، پیش از آنکه سنگ شوم مرا به هرم نفسهای عشق آب کنید مگر سماجت پولادی سکوت مرا درون کوره ی فریاد خود مذاب کنید بلاغت غم من انتشار خواهد یافت اگر که متن سکوت مرا کتاب کنید #قیصر_امین_پور

@MehrOmah من چرا دِل به تو دادم که دلم می شکنی... #سعدی

@MehrOmah اگر از کُشته خود نام و نشان می‌پرسی عاشقی شیوه ما بود و جنون پیشه ما... #فاضل_نظری

@MehrOmah ‌ ما را به جز تو در همه عالم عزیز نیست گر رد کنی بضاعت مزجاة ور قبول #سعدى

@MehrOmah لذت ببر از این که گرفتار تو هستم از این که زمین خورده‌ی آزار تو هستم ویرانی من فرصت آباد شدن بود مدیون همین #عشق ستمکار تو هستم... #افشین_یداللهی

@MehrOmah تنهاییم از تو پر است و خودت نمی دانی خالی از من کجاها سیر میکنی ؟! بگو که من مرغی مهاجرم شاید پریدم و نشستم روی شانه ات #الهه_مظفریان

@MehrOmah پرسیدند : عشق یعنی چه ...! و من #تو را نشان دادم #معصومه_سیاه_پشت

@MehrOmah تهمت سرمهٖ به آن چشم سیه عین خطاست سرمه گردیست، که خیزد ز صف مُژگانش... #صائب

@MehrOmah همه را بیازمودم ز تو خوشترم نیامد چو فروشدم به دریا چو تو گوهرم نیامد سر خنب‌ها گشادم ز هزار خم چشیدم چو شراب سرکش تو به لب و سرم نیامد چه عجب که در دل من گل و یاسمن بخندد که سمن بری لطیفی چو تو در برم نیامد ز پیت مراد خود را دو سه روز ترک کردم چه مراد ماند زان پس که میسرم نیامد دو سه روز شاهیت را چو شدم غلام و چاکر به جهان نماند شاهی که چو چاکرم نیامد خردم بگفت برپر ز مسافران گردون چه شکسته پا نشستی که مسافرم نیامد چو پرید سوی بامت ز تنم کبوتر دل به فغان شدم چو بلبل که کبوترم نیامد چو پی کبوتر دل به هوا شدم چو بازان چه همای ماند و عنقا که برابرم نیامد برو ای تن پریشان تو وان دل پشیمان که ز هر دو تا نرستم دل دیگرم نیامد #مولانا

@MehrOmah چنان #دوستت دارم که کاش کسی این گونه مرا دوست می داشت... #محمود_درویش