نیمه شب بود غمی تازه نفس ره خوابم زد و ماندم بیدار _ فریدون مشیری 🌓

@MehrOmah همه ی آدم‌ها وقتی آرام باشند، زشتی‌هایشان ته‌نشین میشود و زلال به نظر می‌آیند. برای اینکه آدمی را بشناسید، قبل از مصرف خوب تکانش دهید. ‌ ‌ ‌

‌ زنانی که ؛ با نوع رفتار و پوشش خود عملا مردان را به سوی خود دعوت می‌کنید ! بدانید که مرد ذاتا از ابتذال زن و تسلیم رایگان او متنفر است ! مگر مردان شکارچی که برای زن‌بارگی با شعار آزادی زن در پی شکار شما می‌افتند تا شما را به اسارت خود درآورند! شهید مطهری ‌ ‌

|•🌱•| ‌ آرزو یعنے: داشتن یڪ جفت پاے خستہ هشتاد ڪیلومترے #ڪربلا #اربعین حسینے!♡

هرکه اطمینان داشته باشد که آنچه خدا برایش مقدر کرده است به او میرسد، دلش آرام گیرد!😊 #حدیث #امام_علی_علیه‌السلام

‏خنده اش حتی یهودی را هدایت می کند، مدح حیدر را همین جمله کفایت می کند...

‌ 📌 چرا از دیدگاه قرآن‌، روح دین امامت است؟ الْیوْمَ اکمَلْتُ لَکمْ دینَکمْ وَ اتْمَمْتُ عَلَیکمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکمُ الْاسْلامَ دیناً (مائده/۳) اینجا دو تعبیر داریم : یکی اینکه‏ «اکمَلْتُ لَکمْ دینَکمْ» ، دیگر اینکه‏ «اتْمَمْتُ عَلَیکمْ نِعْمَتی». دین شما را به حد کمال رساندم و نعمت خودم را (که همین نعمت دین است) به اتمام رساندم. فرق است میان اتمام و اکمال. پس دین را ، هم اکمال کردم و هم اتمام کردم. اتمام در جایی گفته می‌شود که یک ساخته‌ای ناقص است به معنی اینکه بعضی از اجزائش هنوز ناتمام است. مثلا یک ساختمان قبل از آنکه همه کارها تمام بشود که بتوان از آن استفاده کرد، مثل اینکه سقفش مانده باشد یا درهایش را هنوز کار نگذاشته باشند، «ناتمام» می‌گویند. اما مسئله‌ اکمال چیز دیگری است. یک شی‏ء ممکن است پیکره‌‏اش درست و تمام باشد اما از باب اینکه روح ندارد و آن واقعیتش و آثاری که منتظَر است بر آن مترتب بشود مترتب نمی‌شود، کامل نیست. مثلاً اگر بگویند کمال «علم» به «عمل» است معنایش این نیست که تا عمل نیامده است علم یک جزئش ناقص است؛ خیر، علم علم است، علم با علم تمام می‌شود ولی علم با عمل کامل می‌شود، یعنی آن آثاری که از علم باید گرفت با عمل گرفته می‌شود. الْیوْمَ اکمَلْتُ لَکمْ دینَکمْ وَ اتْمَمْتُ عَلَیکمْ نِعْمَتی‏. با این دستور [یعنی نصب امیرالمؤمنین علیه السلام به امامت‏] نعمت دین به اعتبار اینکه یک جزء از اجزاء آن و یک دستور از دستورهای آن ناتمام بود ، تمام شد. از طرف دیگر این دستور به اعتبار اینکه اگر نبود همه دستورهای دیگر ناکامل بود ، کمال همه آنها به این دستور است. این است که میگوییم روح دین، ولایت و امامت است. اگر انسان ولایت و امامت نداشته باشد اعمالش حکم یک پیکر بدون روح را پیدا می‌کند. ‌ « شهید مطهری پانزده گفتار، ص۶۴-۶۳» ‌ ‌

جز آه نمی آید از این قلب پر از درد اینقدر مزن چنگ‌به‌سازی‌که‌شکسته‌ست #فاضل_نظری