🎥 ‏بخشی از سخنان حجت الاسلام #دعایی درنشست مدیران رسانه‌ها با #رئیسی درباره ی ساده زیستی و مردم گرایی او. فروردین ماه ۱۴۰۱

💢 صوت سخنان مشهور مرحوم علامه ی ذوالفنون آیت الله حسن زاده آملی در دهه ی ۷۰ در مورد رهبر انقلاب آیت الله خامنه ای. 🌸🌸🌸🌸🌸🌸

🔴رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله : إنَّ اللّه َ تعالى لَيَسْألُ العَبدَ في جاهِهِ كَما يَسألُ في مالِهِ ، فيقولُ : يا عَبدي ، رَزَقتُكَ جاها فهلْ أعَنْتَ بهِ مَظلوما ، أوْ أغَثْتَ بهِ مَلْهوفا ؟  ♦️پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمودند : همان گونه كه خداوند درباره دارايى بنده از او سؤال مى كند، درباره مقام و موقعيت او نيز مى پرسد و مى فرمايد: ♦️ بنده من! من، مقام و موقعيت، روزى تو كردم. آيا به وسيله آن ستمديده اى را يارى رساندى؟ يا به فرياد غم زده اى رسيدى؟  📚 مستدرك الوسائل: 12/429/14525

علامه مصباح ؛ امام زاده‌هایی نظیرحضرت معصومه، شاه‌چراغ و... که غالبا نسلشان به موسی‌بن‌جعفر می‌رسد، در کشور پخش شدند و دعوت اهل‌بیت را گسترش دادند، و در همه جای کشورها پیچید که اهل‌بیت نظرهای خاصی دارند، می‌توانند کسانی بروند سوال کنند بپرسند اطلاع پیدا کنند. ۱۳۹۹/۰۵/۰۳

💠 آیت الله مصباح ؛ منافقین به دلیل راحت‌طلبی و لذت‌طلبی مذمت شده‌اند «فَرِحَ الْمخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلافَ رَسُولِ اللّهِ وَكَرِهُوا اَنْ يُجاهِدُوا بِاَمْوالِهِمْ وَاَنْفُسِهِمْ فى سَبیلِ اللّهِ وَقالُوا لا تَنْفِرُوا فِى الْحَرِّ قُلْ نارُ جَهَنَّمَ اَشَدُّ حَرّاً لَوْ کانُوا يَفْقَهُونَ.» (توبه ۸۱) «ترجمه: به جاى‌گذاشته‌شدگان (در جنگ تبوك) از خانه‌نشينى خود بر خلاف (حركت) رسول خدا خوشحال شدند و خوش نداشتند كه در راه خدا با اموال و جان‌هايشان جهاد كنند و (به مردم) گفتند: در گرما (به سوى جنگ) كوچ نكنيد! بگو: آتش جهنم گرم‌تر است، اگر فهم عميق دارند.» 🔹️قرآن منافقین را به علل مختلفى مذّمت کرده که مى‌توان گفت همه آنها نهایتاً به روح لذّت طلبى و راحت طلبى آنان باز مى‌گردد. آیات فراوان دیگرى با بیانات مختلف به ذکر بهانه‌جویى‌ها و‌خوددارى از شرکت در جنگ پرداخته است؛ ولى، در واقع آنچه که منشأ انحراف و انحطاط ایشان مى‌شد، روح راحت طلبى و دلبستگى‌شان به لذّتهاى آنى و‌زودگذر بود و علاج این بیمارى تقویت معرفت و ایمانشان بود تا بدانند که این لذّتها زودگذر و ناپایدار است و در مقابل آنها لذایذ اخروى بهتر و پایدارتر خواهد بود. 🔸️اینان اگر ایمانشان را تقویت و معرفتشان را تکمیل مى‌کردند و در این زمینه فکر محاسبه و مقایسه دقیقى انجام مى‌دادند تنبلى، سستى و راحت طلبى را به ضرر خود تشخیص داده خود را به زحمت و تلاش وا مى‌داشتند. ولى اشکال کار در اینجا است که چنین اشخاصى حتى زحمت فکر کردن در این موضوع را هم به خودشان نمى‌دهند و همین که دلشان مى‌خواهد از این لذّتها استفاده کنند، توجّهشان معطوف به آنها و بطور کلّى غرق در آنها مى‌شوند و هیچ چیز دیگرى برایشان مطرح نیست. اخلاق در قرآن جلد دوم صفحه ۱۷۵ ترجمه آیه، از آیت الله مشکینی #معارف_قرآن ۱۸

✅ حقّ الناس ( ۳ دقیقه) عارف بزرگ استاد #مؤیدی #جرعه_عرفانی ۱۴ 🌸🌸🌸🌸🌸

✅ بزرگترین غنیمت... 🔺️قسمت ۴۵ سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » 🌸 به یاد حدود ۳۰ سال جلسات اخلاقی چهارشنبه های آیت الله مصباح در دفتر مقام معظّم رهبری ...😢

✅ ۷۵ پیام درباره ی سردار سرافراز جبهه ی فرهنگی انقلاب و سپاه حق و حقیقت، مجاهد بصیر جنگ نرم، عبد صالح و مخلص، استاد #نادر_طالب_زاده در چهلمین روز عروج تلخ و پرخسارت او ... الفاتحه مع الصلوات...🌹🌹 👇👇👇👇👇👇

💎قصه آقای طالب زاده 🔸بسم الله الرحمن الرحیم مرگ برای مومن، تحفه ایست از جانب خداوند و وفود است بر حضرت جمال علی الاطلاق و انتقال است از سجن به قصر. این تحفه و وفود و انتقال بر روح شریف آقای طالب زاده که مومنی بود بی بدیل و آیتی بود از عقل و اخلاق و عشق و ادب مبارک باد. واقعیت این است که قصه آقای طالب زاده که به نوعی قصه انسان معاصر است، حکایتگر انسانی است که در جستجوی حقیقت و روشنایی و فضیلت و زیبایی، اولا مصداق این همه را عالم غرب باصطلاح مدرن می داند و به دنبال سیری کامل در آن و تجربه و ذوق مصادیق جعلی این امور، وقتی ندای آسمانی داعی الله بزرگ عصر یعنی خمینی کبیر رضوان الله علیه را می شنود، با شامه تیز عقلی و شهودی خود حس می کند که مصداق آنچه در جستجوی آن بوده، جای دیگری است و آن جای دیگر نه عالم شرق قدیم و معنویت گرایی های پست مدرن غربی بلکه عالم فی الواقع جدید ما قبل شرق و ما بعد غرب یعنی عالم نه شرقی نه غربی و عالم اسلام ناب محمدی علوی است که اکنون بصورت یک انقلاب و سپس یک نظام در جهان ظاهر شده و طالب زاده در حالیکه روشنفکران سابقا معنویت گرا و منتقد غرب و در واقع عاشق غرب ناله سر داده بودند که این آن چیزی نیست که ما می گفتیم و می خواستیم، با اجابت عقلی و قلبی این ندای آسمانی و هجرت به مقر و مرکز این حقیقت فرا مدرن یعنی ایران انقلابی و اسلامی، با شجاعت اعلام می کند که این همان چیزی است که من می خواستم و او در تمام مدت 43 سال عمر انقلاب بصورتی دم افزون بر این عقیده که در عصر ما یگانه مصداق عینی و تاویلی حقیقت و فضیلت و روشنایی، ایران و انقلاب مبارک اسلامی است، ایستادگی می کند و در آزمون های گوناگون و از جمله آزمون مصادره نابجای اموال خانوادگی خود که حاصل یک حکم قضایی اشتباه بوده، روسپید و سرافراز بیرون می آید و در مواجهه با این آزمون نه تنها با انقلاب و نظام اسلامی قهر نمی کند و دلسرد نمی شود بلکه در عین اعتقاد به خطا بودن آن حکم و پی گیری حقوقی برای رفع آن ، هر لحظه بر شوق و عشقش نسبت به انقلاب و نظام برآمده از آن، افزوده می شود. و اما اکنون که حاج نادر، این سردار بزرگ جبهه فرهنگی انقلاب و این حاج قاسم جنگ رسانه ای با شیطان به یاران شهیدش پیوسته و صداقت و اخلاص خود را در یاری دین و انقلاب دینی حتی برای کسانی که به خطا به او سوء ظن داشتند به اثبات رسانده، جا دارد که انقلاب نیز علاوه بر تشییع با شکوهی که انجام شد برای ایشان کاری کند و یکی از مهمترین کارها در این مقطع، اهتمام به جبران جفای وارد شده بر ایشان و خانواده محترم ایشان است که امیدواریم با عنایت و دستور ویژه رهبری حکیم و معظم انقلاب مد ظله در جهت اصلاح آن حکم کذایی و اعاده حیثیت و اموال به خانواده محترم طالب زاده اقدام گردد تا در صورت صلاحدید آنان، از مجرای منابع عودت داده شده، بنیادی به نام طالب زاده در جهت تحقق اهداف انقلابی و خیر این مجاهد پرآوازه تشکیل گردد. و سلام بر او روزی که به دنیا آمد و روزی که با سرافرازی این عالم را ترک گفت و روزی که از قبر زنده و برانگیخته خواهد شد. ✍سید محمد #قائم_مقامی 16 اردیبهشت 1401 splus.ir/smghaemmaghami ✴️کشکول ناب حوزوی🔻 🟢 @kashkolenab

📌 غفوری: رویکردهای زنده یاد طالب‌زاده در حوزه برنامه‌سازی تلویزیونی 🖋 سلیم غفوری، مدیر شبکه افق سیما در گفتگو با خبرگزاری مهر گفت: آقای طالب‌زاده شناخت جامع و درستی از غرب داشت و از آنجایی که سال‌ها در غرب زندگی کرده بود، از درون این جامعه را می‌شناخت و رصد خوبی هم روی فضای رسانه‌ای غرب داشت، به همین دلیل گاهی موضوعات و سوژه‌هایی را انتخاب می‌کرد که احساس‌ش این بود باید به لحاظ رسانه‌ای به آن‌ها پرداخت و آن‌ها را تشریح کرد. 🖊 وی افزود: انتخاب بسیاری از این سوژه‌ها ماحصل شناخت فضای رسانه و شناخت رسانه‌های غربی بود که خروجی آن تبدیل به یک برنامه مؤثر و تأثیرگذار می‌شد. در یک جمله می‌توانم بگویم فهم نادر طالب‌زاده از «رسانه» درست و کامل بود.

🔸 ما، سینما و حاج نادر (محمدباقر مفیدی کیا) 🔺️دانشجوی ترم دو و سه بودیم. ملول از دروس عمومی حوصله سربر. عطش یاد گرفتن داشتیم. شوق رفتن سر اصل مطلب! یاد گرفتن سینما! تا رسیدن به فصل دروس تخصصی هنوز کلی زمان برای سوزاندن مانده بود! تازه معلوم نبود فصلش که رسید خیلی لقمه های دندان گیری هم گیرمان بیاید. خودمان دست به کار شدیم. خودجوش. یعنی همت چند نفر از بچه ها بود. بیشتر از همه امیرمهدی پوروزیری. رفتند سراغ حاج نادر. گفته بود وقت ندارم؛ غیر از مسئولیت های مختلفش، مشغول بشارت منجی هم بود. خلاصه دست رد به سینه بچه ها زده بود. وقت اذان که می شود، بچه ها همانجا در دفترش می ایستند به نماز. پاینده مهر پیشنماز می شود و پوروزیری و شفاه به او اقتدا می کنند. حاج نادر که می آید و می بیند، خوشش می آید. می پرسد: چند نفر مثل خودتان دارید؟ و کلاس خیلی زود تشکیل شد. 🔺️حاج نادر شاگرد استفان شارف بود؛ مولف کتاب «عناصر سینما». سینما را در زادگاه سینما یادگرفته بود. به زبان مادری سینما. با به روزترین تجهیزات سینما. در آمریکا. روش تدریسش انتقال اطلاعات دایرةالمعارفی و جزوه بازی نبود! 🔺️جلسات اول فیلم های شاهکار را روی پرده آنالیز می کرد. از نظر میزانسن، کمپوزیسیون، دکوپاژ، لنز، رنگ، نور و در یک کلام زیبایی شناسی. غلاف تمام فلزی کوبریک، جوخه الیور استون، لئون لوک بسون و.. وقتی از معجزه کوبریک در سکانس کشتن تک تیرانداز ویتنامی توسط سربازان آمریکایی حرف می زد که چطور تماشاگران داخل سالن سینما را بی که بدانند به قاتل تبدیل می کند و بعد توی گوششان می زند ما از کشف اعجاز بیانی سینما توی ابرها بودیم. اسم سکانس فینال لئون را گذاشته بود صحنه شهادت لئون. لذت می برد و شرح می داد. لذت می بردیم از لذت بردنش. اصلا درس نمی داد. مدام کشف و شهود می کرد. ما مات و مبهوت، شاهد کشف و شهود مدامش بودیم. مشق دادنش هم عجیب بود. می گفت بروید خانه و همین سکانس ها را از روی خودشان استوری بورد کنید. یک جور مهندسی معکوس. کادر را اینطوری فهمیدیم، تقطیع را، مونتاژ را. شش هفت جلسه غیر از آنالیز میزانسن ها مشقمان همین بود. استوری بوردینگ. بعد گفت یک فیلمنامه ساده بنویسید، دوربین بیاوریم برویم توی راهروهای دانشکده بسازیمش. خودش شد کارگردان و ما هم عواملش. من و سید خردمندان بازیگر جلو دوربینش بودیم. کیف می کردیم وقتی کارگردانیمان می کرد. راهروهای کارمندی دانشکده را که شلوغ کردیم، تحملش نکردند. کلاس هایش دورۀ دوم نداشت اما همان یک دورۀ غنیمتی شد سرمایه مان. هنوز که هنوز است داریم از همان سرچشمه تغذیه می کنیم. حرف من نیست، حرف بیشتر بچه های آن دورۀ رویایی است. اصلا خودم را می گویم. من شاگرد برخی اساتید و کارگردان های بزرگ سینمای ایران بوده ام. از هر کدامشان هم خیلی چیزها یاد گرفته ام. خیلی. در این بیست سال هم تا دلتان بخواهد خوانده ام و دیده ام و تجربه کرده ام و یاد گرفته ام و حتی یاد داده ام. اما هنوز که هنوز است وقتی قرار است بروم سر صحنه و کارگردانی کنم، وقتی طبق معمول استرس های شب کنکوریم عود می کند، وقتی مثل همیشه شبیه بازیگری می شوم که قبل از هر اجرا روی صحنه تئاتر چشمۀ آدرنالینش فوران کرده، تنها سوختی که ناخودآگاه موتورم را راه می اندازد همان العلم فی الصغری است که حاج نادر کالنقش فی الحجرمان حک کرد! 🔺️حالا چرا این ها را گفتم؟ چرا از این همه ویژگی منحصر به فرد حاج نادر که کم هم نبود و کم و بیش هم دیگران گفته اند، دست گذاشتم روی تخصص و تبحرش در فن سینما؟ شاید چون این وجهۀ حاج نادر پشت فعالیت های پرحجمش در رسانه و جبهه فرهنگی انقلاب مغفول ماند. 🔺️حاج نادر از معدود افراد انقلابی بود که می توانست مثل دوستش آقا مرتضی، از «راه طی شده» حرف بزند! از معدود افراد انقلابی بود که اتمسفر هنری روشن فکری سینمایی را خودش زندگی کرده بود! نه از راه دور و آویزان ترجمه ها! بلکه بی واسطه در بطن مهد سینما! حاج نادر همان قاضی بود که جماعت آرتیست انتلکت سینه فیل نمی توانستند جلویش معلق بازی کنند و قسر در بروند! حتی نمی توانستند جلوی او با اصطلاحات و الفاظ تخصصی قمپز در کنند و شامورتی بازی دربیاورند! دانشی که آن ها فارسینگلیسی تفت داده بودند، حاج نادر با لهجۀ امریکن خورده بود! حاج نادر اگر به حکم دغدغه، ضرورت و تکلیف، جبهۀ رسانۀ انقلاب را اولویت اصلی فعالیت خودش نمی کرد و فکوسش را فقط روی همان هنر سینما می گذاشت که هم خوب بلدش بود و هم خوب یادش می داد؛ چه بسا حالا کرسی های آکادمیک سینمای محض در ایران باید بابت فقدانش تا سال های سال روضه می خواندند. ادامه 👇👇👇

🔺️هرچند همین شاگردانی که طی این سال ها تنها در حیطۀ سینمای داستانی تربیت کرد، اگر به دست مسئولین نالایق هدر نروند برای هفت پشت سینمای انقلاب کفایت می کنند اما تنها چیزی که برای این بچه ها به این سادگی ها جبران نمی شود فقدان عزیزی است که فقط استاد نبود.. پدر بود.. ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ پی نوشت ۱ : لطفاً شادی روح معلم عزیز ما که روز معلم امسال اولین روز بدون اوست، فاتحه ای همراه با صلوات هدیه کنید. پی نوشت ۲ : فیلم خلاصه ای از جلسۀ هفتم کارگاه آموزش کارگردانی سینماست که پاییز ۱۳۸۲ در دانشکده صدا و سیما در محضر استاد نادر طالب زاده بودیم.. https://t.me/resjom/92