قالیباف : به‌نتیجه‌رساندن لایحه حجاب وظیفه ماست/ قانون حجاب از کارهای پراکنده مثل بستن پلتفرم‌ها یا پلمب مکان‌ها جلوگیری خواهد کرد!

📢 رئیس سازمان انرژی اتمی: در نیروگاه بوشهر روزانه 70 هزار متر مکعب آب شیرین تولید می‌کنیم ◀️ اسلامی رئیس سازمان انرژی اتمی گفت: نیروگاه اتمی بوشهر واحدی دارد که می‌تواند روزانه ۲۰ هزار مگاوات برق هسته‌ای تولید کند که این مقدار فرصت مناسبی را ایجاد می کند تا تولید آب شیرین را دنبال کنیم. در این نیروگاه می توانیم روزانه تا ۷۰ هزار متر مکعب آب شیرین تولید کنیم که این پروژه در حال انجام است.

📢 نماینده مجلس: باید دعا کنیم که فرزندان مسئولان بیمار شوند تا برای رفع مشکلات دارویی مردم هم فکری کنند 🗣 حسینعلی شهریاری نماینده اصولگرای زاهدان و عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس : ◀️ مشکل اصلی سفره مردم است آقای رئیس جمهور دو مسئله را مطرح کرد و گفت:«جان مردم و نان مردم را حفظ می کنیم» که متاسفانه نه نان مردم را تا حالا حفظ کردید یعنی سفره مردم کوچک نشده بلکه سفره مردم خالی شده است. ◀️ در حوزه درمان هم مشکلات زیادی پیدا کردیم کمبود قابل توجه دارو را شاهد هستیم که سازمان برنامه و بودجه منابع مالی را به موقع تامین نمی کنند، بانک مرکزی و گمرک مشکلاتی به وجود می آورند. باید دعا کنیم که فرزندان مسئولان بیمار شوند تا به دارو احتیاج پیدا کنند و فکر جدی برای رفع مشکلات دارویی مردم داشته باشند. 😶

🛑تلگرام رسما در عراق فیلتر شد 🔹وزارت ارتباطات عراق امروز یکشنبه با صدور بیانیه‌ای تاکید کرد: به کاربران اینترنت در عراق اعلام می‌کنیم که پیام‌رسان تلگرام بنابر دستور نهادهای ارشد کشور به دلایلی که مربوط به امنیت ملی کشور است و برای حفظ داده‌های شخصی شهروندان فیلتر می‌شود. 🔹این پیام رسان سلامت داده‌های شخصی شهروندان را بر خلاف قانون نقض کرده است.

🔴 بیانیه آقای عالی به بیانیه آقای علیدوست بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم بجاست برخی بزرگواران که بیشتر دستی در فقه و اصول دارند بهتر با مواضع فکری رهبربزرگوارمان آشنا شوند تا دوستانی که در میدان مقابله با مفاسد سیاسی و اجتماعی صدایشان بلند است و در مقابل سیاه نمایی ها و بی اعتمادسازی های دشمن امیدآفرینی میکنند را نکوبند و بیشتر کمک بدهند و در میدان باشند. رهبر عزیزمان در بیاناتشان در جمع علما و روحانیون تبریز(۵ /۵/ ۱۳۷۲)میفرمایند: 《این درست است که تا در یک گوشه مختصر نابسامانی به عقیده و سلیقه کسی پیدا شود او ریش بجنباند و بنا کند اعتراض و اشکال کردن؟! تا یک مشکل در اداره ای برایش پیدا شد یا یک مامور دولتی،چپ نگاهش کرد،یاوه بسراید که حالا هم مثل زمان فلان است؟! این ناشی از نفهمیدن آنچه واقع شده است نیست؟ این ناشی از عدم معرفت نعمت خدا نیست؟یا خدای نکرده ناشی از انکار نعمت خداست؟ یعرفون نعمه الله ثم ینکرونها این جفا نیست به این حرکت به این عظمت؟مگر وقتی حکومت درست شد، صحیح شد، موازین حکومت موازین کاملی شد،در سراسر این حکومت همه کارها درست خواهد بود؟! از کجا چنین چیزی ثابت شده است؟ در زمان امیرالمومنین علیه الصلاه و السلام که مثال عدل و تقواست، دیگر شما از امیرالمومنین که کسی را عادلتر و با تقواتر سراغ ندارید، مگر حکامی که بر ولایات مسلط بودند و خود امیرالمومنین علیه الصلاه والسلام فرستاده بود، همه ابوذر و سلمان بودند؟!خیر چهار نفر مثل ابوذر و سلمان و عمار و فلان داشت، مابقی آدمهای عوضی بودند. تاریخ را بردارید نگاه کنید،این تاریخ است یکی از استانداران امیرالمومنین، زیاد ابن ابیه، بر منطقه وسیعی حاکم بود، بسیاری از این قبیل در اطراف و اکناف بلاد اسلامی بودند. امام حسن مجتبی علیه الصلاه و السلام سردار بزرگ جنگش عبیدالله ابن عباس بود که میدانید چه کار کرد.شبانه رفت با معاویه مذاکره کرد، پول گرفت لشگرگاه خودش را ترک کرد و به معاویه پناهنده شد...در راس کار چه کسی بود؟ امام حسن مجتبی علیه الصلاه والسلام. در بیانیه گام دوم هم رهبر بزرگوار به وجود فساد در دولت امام معصوم اشاره کردند و فرمودند نسبت فساد در میان کارگزاران حکومت جمهوری اسلامی در مقایسه با بسیاری از کشورهای دیگر و بخصوص با رژیم طاغوت که سرتاپا فساد و فسادپرور بود بسی کمتر است و بحمدالله مامورین این نظام غالبا سلامت خود را نگه داشته اند. جناب علیدوست میفرمایند: حضراتی که این اندک تخلفات را برای برخی توجیهات جسیم میکنند از برخورد حضرت هم با امثال ابن هرمه بگویند!... چه خوب است ایشان هم متوجه برخوردهای نظام در حد اعدام برخی سلطانها و احکام سنگین برای برخی گردن کلفتها در حد مهدی و فائزه هاشمی، طبری، سیف و.... هم باشند و از آن هم بگویند که نشان از غیر سیستمی بودن فساد در نظام است. گفته اند: در مقایسه و تشبیه باید به همه اقتضائات تشبیه توجه کرد!... آیا ایشان از جمله مصطلح حوزویان که تشبیه از وجهی مقرب و از وجهی مبعّد است، غفلت نکرده اند؟! که وجه شبه در دو حکومت وجود فساد و یا افراد فاسد بصورت فی الجمله هست در عین اینکه باز به دلیل ریل گذاری صحیح در هردو حکومت آن مقدار فساد هیچیک از دو حکومت را از اسلامی بودن خارج نمیکند و نباید به صرف دیدن برخی فسادها یا فاسدان فریاد وااسلاما سر داد و حکومت را غیر اسلامی نامید. میفرمایند: برخی مفاسد(حدود ۳۰فساد) هیچ ربطی به امام نداشته و میراث حاکمان قبل بوده... و حضرت نمیتوانستند با سرعت و به راحتی آنها را ریشه کن کنند... مگر کسی ادعا کرده فسادهای در زمان حضرت، معاذالله ناشی از عملکرد ایشان بوده؟!! شکی نیست که یا ناشی از حکومتهای قبل بوده یا افسادهایی که نفوذیهای معاویه در حکمرانی حضرت انجام میدادند که در کتاب الغارات به برخی از آنها اشاره شده است. در زمان ما هم فسادهای درون حاکمیت از حاکم عادل، مومنین یا نفس انقلاب نیست. همه یا میراث رژیم طاغوت یا نفوذیها و غربزده ها یا افراد فرصت طلب است. پس شما هم پذیرفته اید که به هر دلیل فی الجمله در حکومت حضرت فسادهایی بوده که نمیشد با آنها به سرعت مقابله کرد. سخن دوستان هم همین است. بعد هم بحث سندی درباره یک روایت کرده اند و کتب تاریخ که پر است از مواردی از فسادهای موردی در محدوده حکومتی حضرت امیر علیه السلام را نادیده گرفته اند(که در بیانات فوق‌الذکر رهبری هم به کتب تاریخی استناد شده بود و توصیه ایشان هم به خواندن تاریخ بود.) در هرحال بجاست ایشان متوجه روح مطالب دوستان انقلابی که در مقابل انبوه سیاه نمایی و اعتماد زدایی، امید آفرینی میکنند و حرفشان هم بیشتر با محتوای کلام رهبر بزرگوار همخوانی دارد، باشند و با تعابیر: "عقیم بودن و خلاف واقع و راست ناقص و کم از کذب ناموجه بودن"، آنها را متهم نسازند. *انّ السمع و البصر و الفواد کل اولئک کان عنه مسئولا* مسعود عالی_۱۴۰۲/۵/۱۵

🔴جوابیه آقای احمدحسین شریفی به بیانیه آقای علیدوست «نقدهایی عقیم» به «مدافعان حریم» یکی ازاساتید فقه،که پیشتر باکنایه ودر لفافه در دفاع ازبی‌حجابی سخنانی گفته بود و وقتی موردنقد ناقدان قرار گرفت، برخوردی عالمانه وفقیهانه ازخود نشان نداد؛ اخیراً نیز درقالب کوتاه‌نوشتی، «احساس تکلیف» کرده است که به جای ارائه دفاعی درست ازانقلاب و نظام اسلامی، به زعم خودبه نقد برخی ازدفاعهای نادرست «مجاهدان عرصه تبیین» از نظام و انقلاب اسلامی بپردازد! در این میان نکاتی گفته است که این بنده هم «احساس تکلیف» کردم! که به اختصار ملاحظاتی را درباره آنها بیان کنم: ۱.گفته‌اند کسانی که اندک تخلفات زمان امیرمؤمنان علیه السلام را برای توجیه تخلفات مسؤولان نظام جمهوری اسلامی «جسیم» می‌کنند، خوب است «از برخورد قاطع، روشن، سریع و عبرت‌آموز حضرت هم بگویند ... رفتار امام را با ابن‌هرمه مطالعه کنند» ای کاش، برای اینکه نقد دلسوزانه ایشان به سیاه‌نمایی و امیدکُشی و بدبین‌سازی مخاطبان نسبت به انقلاب منجر نشود، می‌افزودند: و کسانی که اندک تخلفات موجود در جمهوری اسلامی را همگام و همزبان با دشمنان نظام مقدس جمهوری اسلامی «جسیم» می‌کنند و چنین وانمود می‌کنند که همه مسؤولان نظام فاسد و ناکارآمد و ناتوان‌اند، خوب است از کارآمدی‌های افتخارآمیز و پیشرفت‌های اعجاب‌انگیز نظام مقدس جمهوری اسلامی و عدالت‌گستری آن و همچنین از برخوردهای قاطع، روشن و علنی آن با مفسدان سیاسی و اقتصادی و فرهنگی، در هر سطح و مرتبه‌ای که باشند، هم بگویند و در این باره هم مطالعه کنند. اعدام مفسدانی مثل فاضل خداداد، مه‌آفرید خسروی و امیرمنصور آریا؛ برخوردهای عبرت‌آموز با مفسدانی مثل غلامحسین کرباسچی، مرتضی رفیقدوست، بابک زنجانی، محمدرضا رحیمی، حمید بقایی، حسین فریدون، شهرام جزایری، مهدی هاشمی، فائزه هاشمی، اکبر طبری، .... و ده‌ها گردن‌کلفت دیگر را هم ببینند و بدانند که نظام مقدس جمهوری اسلامی هرگز دربرابر فساد و مفسد کوتاه نیامده و نمی‌آید. ۲.گفته‌اند فسادهایی که در زمان امیرمؤمنان بود «هیچ ربطی به امام نداشته و میراثی بوده که از حاکمان و حاکمیت ناتوان و فاسد قبل به ارث رسیده است و حضرت نمی‌توانستند با سرعت و به راحتی آنها را ریشه‌کن کنند» ای کاش این را هم می‌افزودند: همچنین فسادهایی که در جمهوری اسلامی وجود دارد هیچ ربطی به نظام جمهوری اسلامی و رهبران آن ندارد؛ بلکه میراثی بوده که از حاکمان و حاکمیت‌ ناتوان و فاسد قبلی به ارث رسیده یا محصول ناکارآمدی مدیران غرب‌زده و دلباختگان و دلدادگان کدخدا بوده و ریشه‌کنی همه این فسادها به راحتی و با سرعت ممکن نیست. ۳.اما عجیب‌ترین جمله آن نوشته که اگر نویسنده محترم آن را با توجه نوشته باشد و به لوازم آن آگاه بوده باشد، نشانه‌های خوبی را منعکس نکرده است، این است که نوشته‌اند: «دفاع از انقلاب و نظام البته با پذیرش برخی کاستی‌ها، خود تحریمی و … راه دیگری دارد که صاحبان احساس تکلیف در اینباره باید به آن بپردازند» درباره این جمله دو ملاحظه کوتاه را بیان می‌کنم: أ‌.واژه «خودتحریمی» از اصطلاحاتی است که مخالفان انقلاب و دشمنان ولایت برای بیان هزینه‌های «مقاومت در برابر استکبار» و احمقانه بودن «مقاومت و ایستادگی» دربرابر آمریکا و استکبار جعل کرده‌اند؛ آیا نویسنده محترم ما نیز همین معنا را مراد کرده‌اند؟! آیا مقاومت در برابر استکبار و آمریکای جنایت‌کار و دفاع از استقلال را کاری احمقانه می‌دانند؟! اگر چنین نیست، لطفاً بفرمایند منظورشان از خودتحریمی نظام و انقلاب که آن را قابل دفاع نمی‌دانند، چیست؟ ب‌.فقیه محترم ما، با بیانی کنایه‌آلود چنین نوشته‌اند: «دفاع از انقلاب و نظام … راه دیگری دارد که صاحبان احساس تکلیف در اینباره باید به آن بپردازند». صرف نظر از نیشی که در این عبارت به مدافعان انقلاب و نظام زده شده است، این جمله مشعر به آن است که خود ایشان تکلیفی برای دفاع از انقلاب و نظام اسلامی بر دوش خویش احساس نمی‌کنند! آیا غیر از این است؟! اگر چنین باشد، آیا خود را در جبهه «ساکتان» قرار نداده‌اند؟ و آیا سکوت، در هنگامه‌ای که همه گرگ‌های عالم چنگ و دندان‌های خود را برای دریدن این نظام مقدس اسلامی که ثمره خود صدها هزار شهید است، تیز کرده‌اند، کمتر از «خیانت» است؟ آیا گناه چنین سکوتی در پیشگاه الهی بخشیدنی است؟ ۴.و بالاخره اینکه نویسنده محترم ما، در پایان نوشته خود چنین توصیه می‌کند: «خوب است کسانی که وظیفه خطیر و ظریف دفاع از انقلاب اسلامی را بر دوش می‌گیرند، اَبرو راطوری آرایش نکنندکه چیزی از چشم باقی نماند!و بُن همان شاخه‌ای را که بر آن نشسته‌اند،به دست اره نسپارند»توصیه نیکویی است که امیدوارم خودایشان الگوی حکیمانه‌ای از «دفاع درست» از«انقلاب» و «نظام اسلامی»،و بنیان‌های انسان‌شناختی، ارزش‌شناختی،سیاسی واجتماعی نظام مردم‌سالاری دینی ارائه دهند.

🌀 پاسخ به یادداشت استاد علیدوست 📝 پاسخی قویم به استدلالی عقیم 🖋 محمد خادمی 🔢 بخش نخست 🔸 اخیرا یادداشتی از استاد علیدوست منتشر شده است که ایشان تشبیه اشتباهات جمهوری اسلامی به اشتباهات حکومت امیرالمؤمنین را ناصواب می‌داند و در نقدی تند به برخی روحانیون، این نحو دفاع را عقیم و پرهزینه قلمداد می‌کند. 🔺 ابتدا باید بیان کنیم اصل اینکه استادی در حوزه بیانات هم لباسان ‌خود را با دقت گوش دهد و نقد کند امری پسندیده است و فارغ از لحن و نوع نقد، اصل این مطلب جای تقدیر دارد، لکن اشکال جایی است که این نقدها غالبا در یک جهت مطرح می‌شود! ♨️ مثلا اگر هم‌لباسی بگوید یزید با امام حسین می‌خواست با رفاقت مسئله را حل کند، نقدی از آقای علیدوست در رسانه‌ها دیده نمی‌شود! ♨️ اگر معمم دیگری بگوید کربلا درس مذاکره است یا بگوید حتی پیامبر قابل نقد است، استاد علیدوست به دلایلی نقد جدی به آنها مطرح نمی‌کند!! ❇️ اما فارغ از زمان و زبان نقد ایشان، به نظر می‌رسد پاسخ دغدغه استاد علیدوست در چند بخش قابل بررسی است: 1️⃣ آیا در زمان حکومت معصوم، خطا وجود داشته است؟! قاعدتا استاد علیدوست خودشان نیز منکر وجود خطا در جامعه پیامبر و امیرالمؤمنین نیستند و روی سخن‌ ایشان در تعداد خطا و گستردگی خطا در آن زمان می‌باشد که طبق ادعا بسیار کمتر از امروز بوده است. از آنجایی که بحثهای تاریخی و روایی اغلب، مخالفان و موافقان زیادی دارد و چه بسا ایرادات سندی و دلالی زیادی گرفته شود و حتی پس از رفع ایرادات بیان شود حجیت خبر واحد ملاک عمل است نه علم تاریخی (که در یادداشت ایشان اشاره شده بود) از این رو نگارنده ترجیح می‌دهد با استفاده از قرآن بحث خطای حکومت معصوم‌ را بررسی کند. واقعه‌ای که حتی حضرت حجت (روحی له الفدا) به نقل اکمال الدین ج۲، ص۴۶۲ به این آیه استشهاد کرده است و حضرت حجت خطای پیامبران هنگام‌ انتخاب‌های حساس را امری طبیعی می‌داند! ❗️ آیه مورد بحث آیه ۱۵۵ سوره اعراف است که فضای مورد بحث در جایی است که پس‌ از عبور بنی‌اسرائیل از دریا و سرنگونی رژیم طاغوتی فرعون، نیاز به قانون الهی برای جامعه‌سازی حس می‌شود. برای دریافت این قانون توسط موسای کلیم، خداوند به موسی دستور می‌دهد که ۷۰ نفر از برگزیدگان قومت را انتخاب کن تا در دامنه کوه عبادت کنند و به میقات ما بیایند تا شهادت دهند که احکام خدا بر تو نازل شده است (که بعدا این احکام با تایید این ۷۰ نفر ضمانت اجرایی داشته باشد). به تصریح آیه شریفه: «و اختار موسی سبعین رجلا لمیقاتنا» و موسی اختیار کرد (برگزید) ۷۰ نفر از قومش را؛ برای مهمترین مأموریتی که همان دریافت تورات بود ۷۰ نفر را #انتخاب کرد. ❗️ سرنوشت این ۷۰ نفر چه شد؟! گفتند ما تا خدا را #آشکار نبینیم حرف تو را قبول نمی‌کنیم و ایمان نمی‌آوریم! یعنی برگزیدگان موسی همه کافر از آب در آمدند و خداوند نیز با صاعقه همه آنان را هلاک کرد! و اینجا سخن موسی جالب است: قال رب لو شئت اهلکتهم من قبل و ایای! اتهلکنا بما فعل #السفهاء منا! (۱۵۵اعراف) خدایا تو بخاطر اشتباه #سفیهانمان ما را مؤاخذه می‌کنی! یعنی خود موسی افرادی که خودش برگزیده است را سفیه خطاب می‌کند! 🔺 این دیگر روایت ضعیف السند و مجهول الدلاله هم نیست! اگر امروز بود نمی‌گفتند این موسی اصلا تدبیر نداشت که اینها اینطور شدند؟! نمی‌گویند بجای پذیرش خطا گفت اینها سفیه بودند؟! نمی‌گویند تو که خودت انتخاب کردی چرا زیر بار نرفتی؟!... 🔻 به نظر می‌رسد خطای انتصابات و انتخابات، خاصیت زندگی این دنیا و خاصیت استفاده نکردن از علم غیب در انتخاب و انتساب است. و اگر در زمان موسای کلیم در یکی از مهمترین ماموریتهای تاریخ این سطح از خطا در انتخاب رخ می‌دهد، اگر مسئول جامعه توان خود را در بررسی گذاشته باشد و بعد مشخص شود خطا بوده قدحی به مسئول جامعه نخواهد بود! بلکه نقد، زمانی است که پس از احراز تخلف و جرم با شخص برخورد نشود! اینکه آیا جمهوری اسلامی با مسئولین متخلف برخورد داشته یا خیر در بخش دوم بررسی می‌شود. 📌 ادامه در فرسته‌ی بعد...

🌀 پاسخ به یادداشت استاد علیدوست 📝 پاسخی قویم به استدلالی عقیم 🖋 محمد خادمی 🔢 بخش دوم 2️⃣ آیا جمهوری اسلامی با خطاکار برخورد داشته است؟! ❇️ در باره مدل مواجهه جمهوری اسلامی با خطاکاران می‌توان برخورد نظام با خطاکاران را در دو بخش بررسی کرد: 🔹برخورد اول: برخورد با خطاکارانی که مطابق شرع و قانون اسلامی حد یا قصاص برایشان تعیین شده است: در این زمینه جمهوری اسلامی کارنامه‌ای درخشان دارد و اگر کسی به دیده انصاف در این ماجرا بنگرد موارد متعددی می‌بیند که نظام بدون توجه به جایگاه و مسئولیت و انتساب شخص، حکم خدا را جاری کرده است‌. شاید معروفترین نمونه اعدام سید مهدی هاشمی بود که به قیمت عزل قائم مقام رهبری انجام شد! یعنی نظام حاضر بود کسی که در آستانه رهبرشدن بود (آقای منتظری) عزل شود؛ ولی حکم خدا درباره منسوبین ایشان اجرا شود. نمونه بعدی شهردار تهران آقای نجفی (وزیر سابق) بود که اگر رضایت ولی‌دم نبود، حکم اعدام برایش صادر می‌شد و حتی پس از رضایت ولی‌دم از جهت جنبه عمومی جرم چندسال در زندان گذراند. نمونه‌های دیگر از فرزندان مسئولین رده بالا که اعدام شده‌اند آقایان حسنی، جنتی و محمدی‌گیلانی. 🔹 برخورد دوم: برخورد نظام با خطاکارانی که در شرع و قانون برای آنها حد یا قصاص تعیین نشده است و به تشخیص #قاضی باید محکوم شوند: 🔹 شاید عمده نقدها در همین قسمت باشد. منظور مواردی است که مثلا شخص تخلف اقتصادی داشته و قاضی باید تشخیص دهد که آیا به حد افساد فی‌الارض رسیده یا فقط تخلفی است که جریمه دارد یا باید حبس طویل المدت برود و .... لذا مثل قصاص و حدود، حد مشخصی ندارد که طبق همان حکم شود. در این جا اگرچه شاید به مذاق ما برخی احکام سبک بیایند یا دوست داشته باشیم برخی احکام سنگینتر صادر شوند(و حتی حق هم با ما باشد!)، ولی در همین بخش هم نظام کارنامه بدی از خود به جای نگذاشته است: حکم حبس طویل المدت مسئولین و وابسته‌های آنان از طبری، رضوی، نعمت‌زاده، هاشمی، جهانگیری و ... مؤید این مطلب است. هر چند در مواردی با تغییر مسئولین قوا، کمی در این باره شاهد آزادی‌های موقت هستیم ولی نهایتا خطای بخشی از حاکمیت است که بخش دیگر (مثل بعضی نماینده‌های مجلس یا اعضای دولت) با آن مخالف باشند و با این وجود نمی‌توان نظام را به همراهی با فساد متهم کرد! نهایتا از نظر شما بدون اینکه کامل پرونده را بررسی کرده باشید حکمی صادر شده که مخالف برداشت شماست و این کاملا امری طبیعی است چون کسی فرصت این را ندارد مثل قاضی ۴۰صفحه مستندات پرونده را بخواند و اظهار نظر کند! ✅ نکته نهایی درباره یادداشت استاد علیدوست که تأکید بر نکته مهم ایشان است: نباید به نحوی حکومت امیرالمؤمنین را نشان داد که افراد مغرض بگویند پس عدل امیرالمؤمنین هم دروغ بود! خیر! اگر نقصهای حکومت علوی را گفتیم‌ حتما محسنات بسیار زیاد آن را هم بگوییم! همانطور که اگر نقصهای جمهوری اسلامی را گفتیم؛ اخلاقا موظفیم محسنات بسیار زیاد آن را هم بگوییم؛ وگرنه این همان کورکردن چشم برای آرایش ابرو است. موردی که استاد محترم، متأسفانه بعضا از آن #غفلت دارند.

🔺 این بیانیه آقای علیدوست و این هم پاسخ آقای عالی... ❗️در مورد پاسخ آقای عالی بگذریم از این روش عجیب برخی انقلابیون که وقتی اشکالی علمی را متوجهشان می کنی موثرترین و آسان ترین روش را این می بینند که بگردند و یک کلام از رهبری در 30-40 سال گذشته پیدا کنند و پشت آن قایم شوند و در واقع به جای تحکیم مبنای خود از لحاظ علمی، رهبری را سپر انتقادات خود کنند و هیچ وقت هم پیشرفت نکنند و همواره همانقدر و در همان سطح بمانند! اما از اینکه بگذریم نکته ای را درباره روایت مورد بحث عرض کنم که بی توجهی به آن عجیب است! 🔹 مفاد روایت مورد بحث همانطور که متن و ترجمه آن را می توانید از اینجا مشاهده کنید بدین قرار است که حضرت ع موارد فراوانی را (طبق شمارشی 25 مورد و طبق شمارشی 30 مورد) نام می برند که بدعت حاکمان پیشین است و مردم هم پذیرفته اند و اکنون اگر حضرت بخواهند جهت تصحیح آن ها اقدام کنند مردم مقابله می کنند و اجازه تغییر را نمی دهند! ✅ خوب دقت کنید ببینید چه مغالطه عجیبی دارد رخ می دهد! مواردی هستند که مردم آن را به عنوان دین خدا از خلفای سابق پذیرفته اند و اجازه تغییر را به حاکم کنونی که امیرالمومنین ع است نمی دهند! مثلا حجر اسماعیل را جابجا کرده اند و اجازه تغییرش را نمی دهند مثلا فدک را غصب کرده اند و اجازه بازگرداندنش را نمی دهند مثلا بدعتی به نام نماز تراویح راه انداخته اند و هر چه حضرت می خواهد منع کند اجازه نمی دهند و فریاد می زنند: «وا سنت عمراه»! مثلا متعه را حرام کرده اند مثلا حد شرب نبیذ را برداشته اند مثلا مثلا....... تمام موارد را در روایت مشاهده کنید خواهید دید که همینطور است! یعنی حضرت این را می دانند که اگر مردم همراهی نکنند، بهترین سنت ها هم اجرا شدنی نیست. این کجا و ادعای آقایان کجا؟! عمده عامل نارضایتی مردم امروزه مسئله اقتصاد و فساد است که مردم دست شما را هم می بوسند اگر مشکلشان را حل کنید! این که مثل نماز تراویح نیست که اگر مانعش شوی فریادش بلند شود! حتی اگر این مشکلات اقتصادی ربطی به این 40-50 سال گذشته نداشته باشند و همگی میراث حکام سابق باشد هم ربطی به روایت مذکور نداشت! بله! اگر موردی پیدا شد و شما خواستید اصلاحی انجام دهید و مردم ممانعت کردند، آنگاه می توانید روایت مذکور را مورد استشهاد قرار دهید و مثلا بگویید ما می خواهیم حجاب شرعی را در کشور ترویج کنیم و مردم نمی گذارند و این میراث رضاخان ملعون است! یا ما می خواهیم مقابل یاوه گویی های مستکبران شرق و غرب تمام قد بایستیم و از آزادی خواهان عالم حمایت کنیم و علیه اسرائیل وارد جنگ تمام عیار شویم ولی مردم از جنگ و تحریم و فقر می ترسند و از کسی حمایت می کنند که اهل صلح و سازش باشد! در غیر امثال این موارد واقعا روایت مذکور دلالتی ندارد و جداً نمی دانم آن روایت چه ربطی به ادعای ایشان دارد؟!! 🔰 کشکول یک طلبه 👈 عضو شوید

بسم الله الرحمن الرحیم پاسخ برخی از شاگردان آیت الله علیدوست دامت توفیقاته به سخنان حجت الاسلام عالی محضر محترم حجت الاسلام عالی سلام علیکم در پاسخ به جوابیه ای که بعد از بیانات ارزشمند و تذکرات مشفقانه ی استاد عظیم الشأن و مسلّم حوزه های علمیه، حضرت آیت الله علیدوست حفظه الله، ایراد فرمودید، نکاتی عرض می شود: 1. در ابتدای سخن، از استاد علیدوست با تعبیر «برخی بزرگواران که بیشتر دستی در فقه و اصول دارند» یاد کرده اید. به نظر می رسد این تعبیر در مقام تعریض به جامعیت ایشان و ردّ صلاحیت یا عدم احراز صلاحیت ایشان در سخن گفتن از امور سیاسی و اجتماعی و نحوه ی حکمرانی اسلامی و عدم آشنایی «با مواضع فکری رهبر بزرگوارمان» است. در این صورت باید عرض کنم اولاً مراجعه به آثار و تراوشات بیان و بنان ایشان در زمینه های مختلف علمی، سیاسی و اجتماعی بیان گر جامعیت و آگاهی روز آمد ایشان از امور علمی و عملی در داخل و خارج از کشور، از قم تا واتیکان و.. است. ثانیاً آن کسی به مواضع رهبری نزدیک تر است که در مقام عمل این گونه باشد نه این که تنها به تکرار القاب تملق آمیز از ایشان بسنده کند. شما اگر به مواضع رهبری آگاه بودید، تأکید ایشان بر اهمیت «اجتهاد در فقه و اصول» و ملّا بودن و اهل تحقیق بودن در امر تبلیغ، که در دیدار اخیر با مبلغان هم مطرح شد، و انطباق این دیدگاه با نظر استاد علیدوست که سال هاست در باب تبلیغ مطرح می کنند، می دانستید. با این حساب، شما به امر تبلیغ دین و دم زدن از مواضع رهبری اولی هستید یا ایشان؟ 2. این که در هر حکومتی، حتی به رهبری امام معصوم هم اشکالاتی پیش می آید و کارگزارانی دچار اشتباه می شوند، سخن درستی است لکن «كَلِمَةُ حَقٍّ يُرَادُ بِهَا الْبَاطِلُ». این که حکومتی بر اساس موازین الاهی و عقلایی که از مهمترین آن ها، «شایسته سالاری»، «مردم داری»، «عدالت محوری» و «قانون مداری» است حرکت کند و احیاناً کارگزاری نابخرد دچار تخلفی شده و سپس با سرعت و شدت با وی مقابله شود، چه ربطی دارد به این که فقر و فساد و تبعیض از در و دیوار مملکتی ببارد و تنها به این مدعا دل خوش کنیم که ریل گذاری درست بوده؟ به آمارهای بین المللی و رتبه ی ایران در برخورداری از منابع طبیعی، نیروی انسانی کارآمدِ جوان و تحصیل کرده و... از یکسو و رتبه ی کشور در طلاق، جرم و جنایت ودزدی، شاخص فقر و فلاکت، فساد اداری، تورم و رشد نقدینگی، بیکاری، مهاجرت یا فرار نخبگان و... از سوی دیگر بنگرید. به نظر می رسد که مدت هاست «لوکوموتیر» شما از ریل خارج شده است. 3. به کلام استاد علیدوست دقت کنید و در جوانب سخن ایشان بیندیشید. به نظر می رسد که لبّ کلام ایشان این است: قرار بود در این کشور، حکومت عدل علی (ع) را برپا سازیم. اکنون که به دلیل سیاست های نادرست و کارگزاران ناراست به این مقصود نرسیده ایم و در کمالات، مانند حکومت آن حضرت نشده ایم، چرا سعی داریم حکومت ایشان را در فساد مانند این حکومت قرار دهیم و ناکارامدی خود را بدین گونه توجیه کنیم؟ در حالی که نمی دانیم این کار نزد عموم مردم باعث از بین رفتن اعتقاد به حکومت دینی از اساس می شود. اگر قرار است از حکومت مولا (ع) سخن بگوییم، این را هم فریاد بزنیم که حضرت در زمان حکومتشان که حدود 4 سال نه 44 سال طول کشید و بیشتر آن هم در حال جنگ با دشمنان داخلی و خارجی بودند، فرمودند: «همه مردم كوفه اكنون داراى وضعيّت خوبى هستند، حتى پايين‏ترين افراد، نان گندم مى‏خورد، خانه دارد، و از آب آشاميدنى خوب استفاده مى‏كند» (بحار، ج40، ص327). این را هم فریاد بزنیم که پاسخ امام المتقین به درخواست نابجای برادرش عقیل، چیزی جز آهن گداخته نبود. به راستی تمام کسانی که شما از برخورد حکومت با فساد آن ها دم زدید و نام بردید از کدام جناح سیاسی هستند؟ فرموده اید: «در زمان ما هم فسادهای درون حاکمیت از حاکم عادل، مومنین یا نفس انقلاب نیست. همه یا میراث رژیم طاغوت یا نفوذیها و غربزده ها یا افراد فرصت طلب است». بر فرض پذیرش کلام مغالطه آمیز شما، خوب مگر انقلاب نکردیم که با همین امور و همین افراد مقابله و مبارزه کنیم؟ در دنیایی که با برنامه های حداکثر ده ساله در کشورها تحولات اساسی و برنامه های بزرگی طراحی و اجرا می شود، 44 سال، فرصت کمی است؟ حداقل تاریخ را مطالعه کنید که مثلاً امیرکبیر در کمتر از 4 سال چه تحولاتی در این مملکت آفرید در حالی که از یک سو با فساد درباریان مبارزه می کرد و از سوی دیگر با استعمار انگلیس و کشور دوست و برادر روسیه. 4. در پایان به سخنرانان عزیز و مداحان گرامی که برخوردار از مزیت حضور در محافل عزاداری و جشن مسؤولان نظام هستند، برادرانه عرض می شود که از این فرصت ها استفاده کنند و به جای ایراد سخنانی که مایه ی آرامش و خشنودی اصحاب قدرت و زمینه ساز دعوت های بعدی از ایشان برای حضور در مراسم می شود، از باب «النصیحة لأئمة المسلمین» با بیان حقائق

جامعه و حال و روز ناخوشایند مردم، در ایشان شوری افکنند که از غصه ی مردم خواب غفلت از سرشان بپرد. مگر نفرموده اند که «سه نفرند كه نزديك ترين خلق به خداى عز وجل در قيامت اند تا حساب پايان پذيرد . . . و يكى از آنان مردى است كه در آنچه به زيان و سودش بود حق گفته است» (امالى صدوق : 358 ، المجلس السابع و الخمسون ، حديث6) و «به راستى از حقيقت ايمان است كه حق را گرچه به تو زيان رساند بر باطل ترجيح دهى گرچه به تو سود رساند» (المحاسن : 1 / 205 ، باب 5 ، حديث 57). البته بر دعوت کنندگان و برپادارندگان چنین مراسماتی هم لازم است به جای دعوت از شیرین کنندگان کام مسؤولان با سخنان دلخواه ایشان، از کسانی دعوت کنند که حرف حق را با تمام تلخی اش بر ایشان بنوشانند، چنان که امیرالمؤمنین (ع) خطاب به مالک اشتر فرمودند: «و نیز باید از وزرایت برگزیده ترینشان نزد تو وزیری باشد که سخن تلخ حق را به تو بیشتر بگوید، و نسبت به آنچه که خداوند برای اولیائش خوش ندارد کمتر تو را یاری دهد، گرچه این برنامه بر علیه میل تو به هر جا که خواهد برسد» (نهج البلاغه، نامه 53). آنچه مایه امیدواری مردم به این حکومت می‌شود، عملکرد آن و مشاهده تأثیرات حکومت اسلامی در زندگیشان است نه صرف سخنرانی و سفید نمایی بنابراین کُونُوا دُعَاةً لِلنَّاسِ‌ بِغَیْرِ أَلْسِنَتِکُمْ. «تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ» قم ـ حوزه علمیه ـ 15 /5 /1402

پاسخ شاگردان آقای علیدوست به آقای عالی. لطفا به دقت بخوانید و به استدلال ها توجه کنید.