ولی کم کم باید قبول کنیم خانواده مادری نسخه ی دیگه ی خانواده پدری ان که دیر تر آپدیت میشن و خودشونو نشون میدن .

روزی تعریف خواهم کرد این روز ها چقدر خسته بودم و چقدر دوام آوردم .

ذهنی کبود از ضربه های افکار .

تو یه مرحله از زندگیمم که همه چیز داره بهم فشار میاره ؛ از یه طرف ترس و استرس آینده رو دارم از یه طرف باید غصه ی خانوادم و دغدغه هاشون رو بخورم از یه طرف باید مراقب فروپاشی روانی باشم از یه طرف باید به حرف هایی که دربارم میزنن اهمیت ندم و از یه طرف باید سرپا وایسم و خودم رو حفظ کنم و قوی باشم که بتونم ادامه بدم من بین همه ی اینا گیر کردم .

صبر را سنجاق کردم به قلبِ نازکم ❤️‍🩹

چرا اینقدر به یکی نزدیک میشید و وابسته ی خودتون میکنیدش و دقیقا سر پرت گاه ولش میکنید؟ به حدی که آنلاین میشید و پیامشو سین نمیکنید (: نکنید تو رو خدا ، ما گناه داریم ...

مَن که آخرش فراموشت میکنم! ولی خیلی بی‌ناموسی...:)

••• 🏴 هر چند حال‌ و روز زمین‌ و زمان‌ بد است ؛ یک‌ تکه‌ از بهشت‌ در آغوش‌ مشهد است...! #السلام‌علیک‌یاعلی‌بن‌موسی‌الرضا🖤

من نمیتونم قبول کنم کسی که یه تایم طولانی ازت خبر نگرفته ، دوستت داشته باشه نمیتونم باور کنم اونی که حواسش بهت نیست و با هزار روش مجبوری خودتو بهش یادآوری کنی ، دوستت داره نمیتونم متقاعد شم طرف اینقدر سرش شلوغ باشه که روزی که 86400 ثانیه است ، برات 3 ثانیه نتونسته تایپ کنه « حالت چطوره » رفتار و احترام از دوست داشتن هم مهم تره ! خودتون رو الکی قانع نکنید ، بخواد به یادت باشه خودشو به آب و آتیش میزنه که نگهت داره تو زندگیش .

مطمئن نیستم حالم خوبه یا نه واقعا احساساتم خیلی بهم ریختس . . یه لحظه حالم خوبه ، لحظه ی بعد حالم گرفته است گاهی اینقدر احساس پوچی میکنم که انگار یه حفره تو قلبمه اما تظاهر میکنم که حالم خوبه اینجوری راحت تره چون وقتی حالت خوبه کسی توضیحی ازت نمی‌خواد .

(:🙂