دست بر سینه و با وجودی سرشار از عشق مولا میگوییم:
السلام علیک یا اباصالح المهدی
مادر شهيد محمد معماريان گفت: فرزندم در زمان شهادت 13 سال داشت ولي با تمام وجود عاشق انقلاب، حضرت امام(ره)، ولايت فقيه و آرمان هاي انقلاب بود و آگاهي، بصيرت و شور ولايي و خدايي وي بيش از سنش جلوه مي كرد.
وي با همان سن نوجواني خود، هميشه از خداوند متعال تشكر مي كرد ولي تشكر خاصي هم داشت ومي گفت' خدايا شاكرم اگر در زمان امام حسين (ع) نبودم كه در ركاب ايشان باشم ولي امروز مي توانم به نداي ولي فقيه زمان و نايب امام معصوم لبيك بگويم.'
اين مادر شهيد با اشاره به خصوصيات اخلاقي فرزندش گفت: وي بسيار متين و مودب بود، ايشان در طول سالها كه با پدر و مادرش بيرون از خانه مي رفت يكبار هم نشد كه جلوتر از ما راه برود و بر اين باور بود كه نبايد جلوتر از بزرگان خود حركت كنيم، هميشه مي گفت ' بايد حق پدر و مادر را ادا كنيم'.
محمد هر چند به دليل سن كم خود در زمان انقلاب نبود ولي از زماني كه انقلاب را درك كرد با تمام وجود عاشق آرمان ها وارزش هاي انقلاب شد، خود من به عنوان مادر شهيد و پدر شهيد معماريان در دوران انقلاب، هر كاري از دستمان مي آمد را انجام داديم.
وي ادامه داد: آن شهيد گرانقدر به نماز اول وقت بسيار اهتمام جدي داشت به گونه اي كه از سن هشت سالگي اگر يك روز نماز ايشان قضا مي شد به شدت گريه مي كرد و در غم و اندوه فرو مي رفت.
مادر شهيد معماريان يادآورشد: محمد اهل معاشرت بود و هميشه براي كارهاي خود مشورت مي كرد.
وي با اشاره به حضور شهيد معماريان با سن كم در جبهه جنگ گفت: ايشان در دوران جنگ، براي دفاع از انقلاب اسلامي احساس تكليف كرد و من و پدرش نيز مشوق وي بوديم و مانع حضور ايشان در جنگ نشديم.
وي با اشاره به عشق فرزندش به حضرت امام راحل نيز گفت: ايشان خيلي به فكر رهبر انقلاب بود و به راهي كه انتخاب كرد اعتقاد كامل داشت.
وي اظهار داشت: شهيد هميشه به من مي گفت، مادر، چطوري از شما تشكر كنم كه نام من را 'محمد' گذاشتيد، اميد است بتوانم راه پيامبر اسلام (ص) و فرزندانش را ادامه دهم، اگر دوران امام حسين (ع) نبودم كه جان خود را در ركاب ايشان فدا كنم، امروز بايد براي نايب امام زمان جانفشاني كنم.