🔰 #چادر_خاکی 🔰 💠در ایام عزاداری به خصوص #فاطمیه دیگر لبخند بر چهره اش نبود.😔 💠هر سال در ایام فاطمیه اتفاقی برایش می افتد تا یاد مادر #پهلو_شکسته اش بیفتد. 💠سال ۱۳۸۸ داشت از خیابان رد می شد. 🌸خانمی یکدفعه به زمین خورد و چادرش خاکی و پاره شد.😭 💠خانمهایی که رد می شدند کمکش کردند. همانجا ایستاد. #بغض گلویش را گرفته بود و #اشک می ریخت.😭 🔴می گفت یاد #مدینه افتادم. 🌹 #همسفر_شهدا_سید_علیرضا_مصطفوی 📚برگرفته از کتاب #همسفر_شهدا کاری از گروه فرهنگی #شهید_ابراهیم_هادی @modafeaneharam

#زیارت_شهدا باور کن #شهید_دوستت_دارد❤️ همین که بر مزارشان ایستاده ای یعنی تو را به حضور #طلبیده_اند. همین که #اشک هایت روان می شود، یعنی نگاهت می کنند. همین که دست میگذاری بر مزارشان، یعنی #دستت را گرفته اند. همین که سبک میشوی از نا گفته های غمبارت، یعنی وجودت را خوانده اند. همین که قول مردانه میدهی، یعنی تورا به #رفاقت قبول کرده اند. باور کن ، شهید دوستت دارد❤ که میان این شلوغی های #دنیا هنوز گوشه ی خلوتی برای دیدار #نگاه معنویشان داری @shahidane_313

💔🍃 چه زیبا #عاشقانه های زندگیَت را بیان کردی نمیدانم چه بگویم...... جز #اشک، جز شرمندگی، بهترین #معشوق و بهترین یار زندگیَت رفت تا ما بمانیم بانو #شرمنده_ایم یادت باشد که یادم هست که #عزیز_دلت چه کرد ✔💔💔💔💔💔

🌹🌹💕💕🌺🌺🌹🌹 آی شهدا... #نوکرتون که بودم... دیگر توان ماندن نیست! این روزها #اشک امان نمی دهد! دل #بی_قرار تر از همیشه می تپد! و #نَفَس به سختی بالا می آید... هوای #شهادت در جان مان افتاده... آی شهدا... به رسم #نوکری... به #جان بی توان... به #اشک بی امان... به #دل بی قرار... به #نفس های به شمارش افتاده... #دریابید... دعایم کن... وقتی می گویم: دعایم کن! یعنی دیگر کاری از دست #خودم برای خودم بر نمی آید... من به #شهادت محتاج ترم تا #زندگی! پس؛ برایم در این شب ها #شهادت بخواه... فقط شهادت... 😭😭😭😭 @modafeaneharaam

#شهیدحمیدسیاهکالےمرادی ❣ #اشڪ💧 حمید آقآ میگفٺ :•{🙆♂}• سینہ ز‌َنے خوبہ و‌َلے با ٺآمل°• با د‌َرس گیرے از #امام... مےگفٺ همینطور سینہ نزنید 🍃 توجہ ڪنید ٺو خودٺون° پرورشش بدید...|💚| خدا نکرده برای خالے کردن #هیجانات نباشه! •|‌ #اشک |• بریزید #چوݩ‌باعث‌پاکےدلــ❣میشه... غم اهل بیت برای روح خودمون خوبه؛ مگه نشاط بعد از هیئت رو ندیدید...👌 @modafeaneharaam

☘ گاهی عشق #معجزه می‌کند و بی‌سیم‌چی گردان، آشنای غریب #شهدا می شود. 🍀#امیر_امینی ، #رزمنده ی ساده ی گردان که حال و هوای هر #عملیات را با #بی‌سیم به جاماندگان خبر می‌داد. ☘ فرمانده قلبش شد و #بی‌سیم‌چی #اشک و مناجاتش برای خــ💚ــدا . 🍀 آنقدر دعا کرد تا عاشق ، مخلص و #شهید شد. ☘ عکاس #جنگ، با دوربینی که از زیر خاک پیدا کرد ، #شهادت بی‌سیم‌چی عاشق را ثبت کرد و این #عکس برگی شد از دفتر #عشق، که این روزها دل هر آدم #سردرگمی را می لرزاند😣 ◾️سربندش... ◾️چشم هایش که از خستگی #دنیا آرام گرفته است... ◾️ و لب های خونین‌ش، که گویی هنوز هم #ذکر می‌گویند... این‌ها هرکدام روضه ای است برای آنان که #گرفتار دنیا شده‌اند💔 🍀 او با #مناجات و گریه‌هایش خالص شد برای خدا و خدا عزت نصیبش کرد و #عزیز شد برای دنیا و آدم‌هایش. ☘ کاش می‌شد عکس او را بر سر در قلب هایمان بیاویزیم، تا در دنیای #غفلت و #گناه کمی بندگی کنیم... و او با بی‌سیم‌ش از عشق به محبوب بگوید...😢❤️ به مناسبت سالروز شهادت #شهید_امیر_حاج_امینی🌹 ✍ نویسنده: #طاهره_بنائی_منتظر @Modafeaneharaam

به اصرار از شهيد مرتضى عطايى (ابوعلى) توصيه‌اى خواستم. گفت: «این توصیه‌ی شهید نجفی هست؛ هر روز یکبار برای #مصائب حضرت #سیدالشهداء علیه‌السلام #اشک بریزید. وفقکم الله و ایاکم ان‌شاءالله»🖤 @Modafeaneharaam

✍️ #دمشق_شهرِ_عشق #قسمت_هفتم 💠 از کلام آخرش فهمیدم زینبی که صدا می‌زد من نبودم، سعد ناباورانه نگاهش می‌کرد و من فقط می‌خواستم با او بروم که با #اشک چشمانم به پایش افتادم :«من از اینجا می‌ترسم! تو رو خدا ما رو با خودتون ببرید!» از کلمات بی سر و ته #عربی‌ام اضطرارم را فهمید و می‌ترسید هنوز پشت این پرده کسی در کمین باشد که قدمی به سمت پرده رفت و دوباره برگشت :«اینجوری نمیشه برید بیرون، #شناسایی‌تون کردن.» و فکری به ذهنش رسیده بود که مثل برادر از سعد خواهش کرد :«می‌تونی فقط چند دیقه مراقب باشی تا من برگردم؟» 💠 برای #حفاظت از جان ما در طنین نفسش تمنا موج می‌زد و سعد صدایش درنمی‌آمد که با تکان سر خیالش را راحت کرد و او بلافاصله از پرده بیرون رفت. فشار دستان سنگین آن #وهابی را هنوز روی دهانم حس می‌کردم، هر لحظه برق خنجرش چشمانم را آتش می‌زد و این #ترس دیگر قابل تحمل نبود که با هق‌هق گریه به جان سعد افتادم :«من دارم از ترس می‌میرم!» 💠 رمقی برای قدم‌هایش نمانده بود، پای پرده پیکرش را روی زمین رها کرد و حرفی برای گفتن نداشت که فقط تماشایم می‌کرد. با دستی که از درد و ضعف می‌لرزید به گردنم کوبیدم و می‌ترسیدم کسی صدایم را بشنود که در گلو جیغ زدم :«#خنجرش همینجا بود، می‌خواست منو بکشه! این ولید کیه که ما رو به این آدم‌کُش معرفی کرده؟» لب‌هایش از ترس سفید شده و به‌سختی تکان می‌خورد :«ولید از #ترکیه با من تماس می‌گرفت. گفت این خونه امنه...» و نذاشتم حرفش تمام شود و با همه دردی که نفسم را برده بود، ناله زدم :«امن؟! امشب اگه تو اون خونه خوابیده بودیم سرم رو گوش تا گوش بریده بود!» 💠 پیشانی‌اش را با هر دو دستش گرفت و نمی‌دانست با اینهمه درماندگی چه کند که صدایش در هم شکست :«ولید به من گفت نیروها تو #درعا جمع شدن، باید بیایم اینجا! گفت یه تعداد وهابی هم از #اردن و #عراق برای کمک وارد درعا شدن، اما فکر نمی‌کردم انقدر احمق باشن که دوست و دشمن رو از هم تشخیص ندن!» خیره به چشمانی که #عاشقش بودم، مانده و باورم نمی‌شد اینهمه نقشه را از من پنهان کرده باشد که دلم بیشتر به درد آمد و اشکم طعم #شکایت گرفت :«این قرارمون نبود سعد! ما می‌خواستیم تو مبارزه کنار مردم #سوریه باشیم، اما تو الان می‌خوای با این آدم‌کش‌ها کار کنی!!!» 💠 پنجه دستانش را از روی پیشانی تا میان موهای مشکی‌اش فرو برد و انگار فراموشش شده بود این دختر مجروحی که مقابلش مثل جنازه افتاده، روزی #عشقش بوده که به تندی توبیخم کرد :«تو واقعاً نمی‌فهمی یا خودتو زدی به نفهمی؟ اون بچه‌بازی‌هایی که تو بهش میگی #مبارزه، به هیچ جا نمی‌رسه! اگه می‌خوای حریف این #دیکتاتورها بشی باید بجنگی! ما مجبوریم از همین وحشی‌های وهابی استفاده کنیم تا #بشار_اسد سرنگون بشه!» و نمی‌دید در همین اولین قدم نزدیک بود عشقش #قربانی شود و به هر قیمتی تنها سقوط نظام سوریه را می‌خواست که دیگر از چشمانش ترسیدم. درد از شانه تا ستون فقراتم می‌دوید، بدنم از گرسنگی ضعف می‌رفت و دلم می‌خواست فقط به خانه برگردم که دوباره صورت روشن آن جوان از میان پرده پیدا شد. 💠 مشخص بود تمام راه را دویده که پیشانی سفیدش از قطرات عرق پر شده و نبض نفس‌هایش به تندی می‌زد. با یک دست پرده را کنار گرفت تا زنی جوان وارد شود و خودش همچنان اطراف را می‌پائید مبادا کسی سر برسد. زن پیراهنی سورمه‌ای پوشیده و شالی سفید به سرش بود، کیفش را کنارم روی زمین نشاند و با #مهربانی شروع کرد :«من سمیه هستم، زن‌داداش مصطفی. اومدم شما رو ببرم خونه‌مون.» سپس زیپ کیفش را باز کرد و با شیطنتی شیرین به رویم خندید :«یه دست لباس شبیه لباس خودم براتون اوردم که مثل من بشید!» 💠 من و سعد هنوز گیج موقعیت بودیم، جوان پرده را انداخت تا من راحت باشم و او می‌دید توان تکان خوردن ندارم که خودش شالم را از سرم باز کرد و با #بسم_الله شال سفیدی به سرم پیچید. دستم را گرفت تا بلندم کند و هنوز روی پایم نایستاده، چشمم سیاهی رفت و سعد از پشت کمرم را گرفت تا زمین نخورم. از درد و حالت تهوع لحظه‌ای نمی‌توانستم سر پا بمانم و زن بیچاره هر لحظه با صلوات و ذکر #یاالله پیراهن سورمه‌ای رنگی مثل پیراهن خودش تنم کرد تا هر دو شبیه هم شویم. 💠 از پرده که بیرون رفتیم، مصطفی جلو افتاد تا در پناه قامت بلند و چهارشانه‌اش چشم کسی به ما نیفتد و من در آغوش سعد پاهایم را روی زمین می‌کشیدم و تازه می‌دیدم گوشه و کنار مسجد انبار #اسلحه شده است... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد @Modafeaneharaam