🕊خلاصه ای از زندگی🕊
🌷سلام من مرتضی عطایی ۴ اسفند ماه سال ۱۳۵۵ ، در مشهد ، و به عنوان دومین فرزند یک خانواده هشت نفری به دنیا آمدم .
🌷 در همان محل تولدم تحصیلات دوره ابتدایی و متوسطه را سپری کردم و سپس در مغازه پدرم مشغول به کار شدم ، شغل پدرم تاسیسات ساختمان بود و با وجود طاقت فرسا بودن کار ، من همیشه به فعالیت های فرهنگی و مذهبی هم توجه کامل داشتم .
🌷 در ۲۳ سالگی ازدواج کردم و صاحب یک فرزند دختر به نام نفیسه و یک پسر به نام علی شدم . پس از آن هم به همان شغل پدری ادامه دادم تا این که توانستم با پس انداز درآمد اندک خود یک واحد کوچک آپارتمانی خریداری کنم و یک زندگی ساده و پاک را با عشق به ولایت و شهدا سپری کنم .
🌷من در مجموع بیشتر از ۲۰ بار به کربلا رفتم ، تقریبا با تمام فامیل و آشنایان یکبار را به کربلا رفته بودم . نزدیک اربعین گذرنامه ها را جمع می کردم و کلی هزینه و تلاش می کردم تا همه بتوانند به کربلا برسند و کارهای فرهنگی ام تنها مختص بسیج نبود.
🌷 مزار شهید کاوه زیاد می رفتم و همیشه می گفتم اگر آن زمان بودم حتماً جنگ می رفتم و همیشه به حال شهدا غبطه می خوردم . پدرم زمان جنگ در کمیته کار می کرد و مادرم نیز فعالیت های پشت جبهه داشت .
با شروع شدن درگیری ها در سوریه ، من دیگر مانند گذشته نبودم و برای اعزام به سوریه به هر دری می زدم و نمی خواستم از کاروان مدافعان حرم جا بمانم . به خاطر دشواری هایی که برای اعزام داوطلبان بسیجی به سوریه وجود داشت من با هر مشقتی که بود توانستم خود را در کاروان فاطمیون که مدافعان حرم افغانستانی بودند جای دهم و به سوریه بروم در حالی که هنوز خانواده ام از این موضوع مطلع نشده بودند.
#ادامه👇
@Mohsendelha1370
