✍️#روزمره‌گی_و_هدف_زندگی چند سال پیش، زندگینامه شهید عزیز #سید_احمد_برقعی رو می‌خوندم، (از شهدای همدان، مزارش هم تو گلزار شهدای همدانه) تو آخر کتاب، مناجات‌نامه‌ای از #شهید رو ثبت کرده بودن، یکی از فقرات این مناجات‌نامه تو ذهن من ماندگار شده، خیلی برام جالب و اثرگذار بود: 🌺«این اواخر بود كه معنای مرده بودن را فهمیده بودم. فكر می‌كردم مردن یعنی حركت نكردن، اما مردن یعنی به دور خود چرخیدن، مردن یعنی روزمرگی و وقتی می‌دیدم خودم آنطور هستم فهمیدم مرده یعنی من، چون اصلاً نوری نمی‌بینم، پس چه حركتی در ظلمت و چه انگیزه‌ای برای حركت...». بگذریم #او_به_منزل‌ها_رسید_و_ما_هنوز_آواره‌ایم! واقعیت اینه که گاهی خودم این احساسو پیدا می کنم که دچار روزمره‌گی یا به تعبییر این شهید عزیز، روز«مرگی» شده‌ام، وقتی احساس می‌کنم حرکتی نکرده‌ام، هدفی رو دنبال نکردم، و یا کاری که کردم سودی نداشته که هیچ؛ هزارو یه ضرر هم برام به ارمغان آورده! پیش خودم می‌گم خالق من چه امید و آرزوها داشت وقتی داشت منو خلق می‌کرد، هووم! چه جایگاه‌ها که برامن تصور کرده بودی، تازه وقتی هم فرشته‌ها دادِشون درومد که «آخدا! داری چیکار می‌کنی؟ بابا این آدم اهل فسق و فجور و خون‌ریزیه، تو با همه امید گفتی نه من چیزایی می‌دونم که شما نمی‌دونین!! 1». نه آخدا من اونی که می‌خواستی نشدم! بابا من یه آدم خاکیم، به همین زنده بودنم خوشم! ولی یه چیز همیشه دلمو خوش کرده، که تو بزرگترین امید منی، #تو معنای زندگی منی! . 1.وَ إِذْ قالَ رَبُّكَ لِلْمَلائِكَةِ إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلیفَةً قالُوا أَ تَجْعَلُ فیها مَنْ یُفْسِدُ فیها وَ یَسْفِكُ الدِّماءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَ نُقَدِّسُ لَكَ قالَ إِنِّی أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُون( بقره، ۳۰). #معنای_زندگی #هدف #حرکت #شهید 🌿🌿🌺🌺🍃🌸🌸🌿🌿 #نوشتارهای_حمید_رفیعی_هنر eitaa.com/Mohyiee