☀️در شروع روزهای انتظارمان با قرائت دعای عهد، با امام زمانمان، (عجل الله تعالی فرجه الشریف) تجدید بیعت می کنیم☀️ آن عهد این است🤝 #متن_دعای_عهد @Montazeranezohour

#صوت_دعای_عهد @Montazeranezohour

💛💖💛💖💛💖💛💖💛💖💛 منور مي كنيم قلوبمان را با قرائت صفحه اي از قرآن جهت تعجيل در فرج و سلامتی امام زمان( عجل الله تعالی فرجه الشریف) 🎁ثواب قرائت تقدیم به مولايمان (ارواحنا فداه) #تصویر_صفحه_ی_قرآن #تفسیرقرآن @Montazeranezohour

#صوت_قرآن @Montazeranezohour

🌹قرار سه شنبه های انتظارمان🌹 قرائت زیارت امین الله باهم زمزمه می کنیم... #زیارت_امین_الله @Montazeranezohour

#زیارت_امین_الله @Montazeranezohour

⏱چله های انتظار⏱ 💫اخلاق و عرفان✨ 🔹🔵🔹🔵🔹🔵🔹🔵🔹 درس اخلاق با موضوع شرح اخلاقی چهل حدیث؛ آیت‌الله العظمی مظاهری 🔹حدیث سوم: دعا برای رفع گرفتاری دنیوی 🔹🔵🔹🔵🔹🔵🔹🔵🔹 صوت را از دست ندهید👇 #چله_های_انتظار #اخلاق_و_عرفان @Montazeranezohour

🎙 دعا برای رفع گرفتاری دنیوی #چله_های_انتظار #اخلاق_و_عرفان @Montazeranezohour

💚قرار ظهر روزهای انتظارمان؛قرائت دعای سلامتی امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)💚 #دعای_سلامتی_امام_زمان_عج @Montazeranezohour

ﺍﺑﻮ ﻃﻤﺤﺎﻥ ﻗﻴﻨﻰ ﺍﺑﻮ ﻃﻤﺤﺎﻥ ﻗﻴﻨﻰ ﻧﺎﻣﺶ ﺣﻨﻈﻠﺔ ﺑﻦ ﺷﺮﻗﻰ ﺍﺯ ﺍﻭﻟﺎﺩ ﻛﻨﺎﻧﺔ ﺑﻦ ﻗﻴﻦ ﺍﺳﺖ. ﺍﺑﻮ ﺣﺎﺗﻢ ﺳﻴﺴﺘﺎﻧﻰ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ: ﺍﺑﻮ ﻃﻤﺤﺎﻥ ﻗﻴﻨﻰ ﺩﻭﻳﺴﺖ ﺳﺎﻝ ﻋﻤﺮ ﻧﻤﻮﺩ. ﺩﺭ ﺳﺮ ﺩﻭﻳﺴﺖ ﺳﺎﻝ ﺍﻳﻦ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﺭﺍ ﮔﻔﺖ: ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪﻫﺎﻯ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻣﺮﺍ ﺧﻤﻴﺪﻩ ﺳﺎﺧﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻜﺎﺭﭼﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻛﻤﻴﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﺑﻄﺮﻑ ﺻﻴﺪ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺷﻮﺩ، ﻳﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻛﺴﻰ ﮔﺸﺘﻪ‌ﺍﻡ ﻛﻪ ﺑﻨﻈﺮ ﻛﻮﭼﻚ ﻣﻴﺮﺳﺪ، ﻫﺮ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﺪ ﺧﻴﺎﻝ ﻣﻴﻜﻨﺪ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺯﻧﺠﻴﺮ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻧﺠﻴﺮ ﻧﻴﺴﺘﻢ. ﺍﺑﻮ ﺣﺎﺗﻢ ﺳﻴﺴﺘﺎﻧﻰ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ: ﺟﻤﻌﻰ ﺍﺯ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﻣﺎ (ﺍﻫﻞ ﺳﻨﺖ) ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﻭ ﺷﻌﺮ ﻓﻮﻕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻳﻮﻧﺲ ﺑﻦ ﺣﺒﻴﺐ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻫﻢ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﻭﻯ ﺍﻳﻦ ﺷﻌﺮ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﻣﻴﺨﻮﺍﻧﺪ: (ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﭘﻴﺮﻯ) ﭘﺎﻫﺎﻳﺖ ﺑﻬﻢ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﮔﺸﺘﻪ، ﻭ ﺯﻣﺎﻧﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﺯﻧﺠﻴﺮﻫﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ. معنی ﺍﻳﻦ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺍﺑﻮ ﻃﻤﺤﺎﻥ ﺍﺳﺖ: ﻣﻦ ﺍﺯ ﻗﻮﻣﻰ ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺭﻓﻌﺖ ﺷﺄﻥ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺑﻤﻌﺮﻓﻰ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ. ﭼﻮﻥ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻤﻴﺮﺩ، ﺑﺰﺭﮒ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺟﺎﻯ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻴﮕﻴﺮﺩ. ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺘﺎﺭﮔﺎﻥ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﻳﻜﻰ ﻏﺮﻭﺏ ﻛﻨﺪ، ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻃﻠﻮﻉ ﻧﻤﻮﺩﻩ، ﻭ ﺳﺘﺎﺭﮔﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺂﻥ ﺭﻭ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ. (ﻳﻌﻨﻰ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﺑﺴﺘﮕﺎﻥ ﻗﻮﻣﺶ ﺑﺪﻭﺭ ﺍﻭ ﺟﻤﻊ ﻫﺴﺘﻨﺪ) ﺷﺨﺼﻴﺖ‌ﻫﺎ ﻭ ﺻﻮﺭﺗﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﺐ ﻇﻠﻤﺎﻧﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺭﻭﺷﻨﻰ ﻛﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﺳﺘﺎﺭﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﻃﺮﺍﻑ ﺧﻮﺩ ﮔﺮﺩ ﺁﻭﺭﺩ، ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﻮﺭ ﺍﻓﺸﺎﻧﻰ ﻣﻴﻜﻨﺪ ﻫﻴﭻ ﮔﺎﻩ ﻗﻮﻡ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﺳﺮﺷﻨﺎﺱ ﻭ ﺷﺮﻳﻒ ﺧﺎﻟﻰ ﻧﺒﻮﺩ، ﺑﻬﺮ ﺟﺎ ﻛﻪ ﻟﺸﻜﺮ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯﻯ ﻣﻴﺮﻭﺩ، ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺪﻧﺒﺎﻝ ﻣﺮﮒ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻟﺸﻜﺮ ﻣﻴﺮﻭﻧﺪ. ﻣﻌﻨﻰ ﺩﻭ ﺑﻴﺖ ﻧﺨﺴﺖ ﺷﺒﻴﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻭﺱ ﺑﻦ ﺣﺠﺮ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻪ: ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺷﺘﺮﺍﻥ ﻣﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﻔﺖ ﮔﻴﺮﻯ ﻧﮕﺎﻫﺪﺍﺷﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ، ﺩﻧﺪﺍﻥ ﺑﺰﺭﮔﺶ ﻣﻰ ﺍﻓﺘﺪ، ﺩﻧﺪﺍﻥ ﺷﺘﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺭﻭﺋﻴﺪﻥ ﺑﺠﻮﺵ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ (ﻳﻌﻨﻰ ﭼﻮﻥ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺑﻤﻴﺮﺩ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﺠﺎﻯ ﺍﻭ ﻣﻰ ﻧﺸﻴﻨﺪ). ﺩﺭ ﺷﻌﺮ ﻃﻔﻴﻞ ﻏﻨﻮﻯ ﻧﻴﺰ ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﺷﻌﺮ ﻫﺴﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺍﻳﻦ ﺷﻌﺮ ﺍﺳﺖ: ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺘﺎﺭﮔﺎﻥ ﺷﺐ ﺗﺎﺭﻳﻚ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺍﻯ ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﺷﻮﺩ، ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻛﻪ ﺍﺑﺮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﮔﺮﺩﺩ. ﺧﺮﻳﻤﻰ ﺷﺎﻋﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﻢ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻨﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﻌﺮ ﺯﻳﺮ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ: ﻳﻌﻨﻰ: ﭼﻮﻥ ﻣﺎﻫﻰ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻏﺮﻭﺏ ﻛﻨﺪ ﻳﺎ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺷﻮﺩ: ﻣﺎﻩ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺍﻓﻖ ﺑﺪﺭﺧﺸﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻦ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ. ﺷﻌﺮ ﺯﻳﺮ ﻫﻢ ﻗﺮﻳﺐ ﺑﺎﻳﻦ ﻣﻀﻤﻮﻥ ﺍﺳﺖ: ﺻﺎﺣﺒﻪ ﻳﻌﻨﻰ: ﺧﻠﺎﻓﺖ ﺍﻫﻞ ﺯﻣﻴﻦ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺎ ﺑﺎﺭﺙ ﺑﺮﺩﻩ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﺑﻄﻮﺭﻯ ﻛﻪ ﭼﻮﻥ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺑﻤﻴﺮﺩ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺩﺭ ﺟﺎﻯ ﻭﻯ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺷﻌﺮ ﺯﻳﺮ ﻧﺎﻇﺮ ﺑﺎﻳﻦ ﻣﻌﻨﻰ ﺍﺳﺖ: ﻣﻮﻗﻌﻰ ﻛﻪ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺑﺪﺭﻭﺩ ﺣﻴﺎﺕ ﮔﻮﻳﺪ، ﺑﺰﺭﮒ ﺩﻳﮕﺮﻯ، ﺳﺘﻮﻥ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺭﺍ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ، ﻭ ﻧﻴﺰ «ﻣﺰﺍﺣﻢ ﻋﻘﻴﻠﻰ» ﺩﺭ ﺷﻌﺮ ﺯﻳﺮ ﺑﺸﻌﺮ ﺍﺑﻮ ﻃﻤﺤﺎﻥ «ﺃﺿﺎﺀﺕ ﻟﻬﻢ ﺍﺣﺴﺎﺑﻬﻢ ﻭ ﻭﺟﻮﻫﻬﻢ» ﻧﻈﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﻬﺘﺮ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ: ﺻﻮﺭﺗﻬﺎﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻘﺪﺭﻯ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺷﺒﺮﻭﺍﻥ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﻧﻮﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﻇﻠﻤﺖ ﺷﺐ ﺭﺍ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﻰ ﺩﻣﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺣﺠﻴﺔ ﺑﻦ ﻣﻀﺮﺏ ﺳﻌﻴﺪﻯ ﻫﻢ ﻗﺮﻳﺐ ﺑﺎﻳﻦ ﻣﻀﻤﻮﻥ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ: ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻭ ﺣﺴﺐ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﻭﺷﻨﻰ ﺑﺨﺸﻴﺪ، ﻛﻪ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﻣﺎﻩ ﺗﺎﺑﺎﻥ ﺍﺭﺯﺵ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻧﺪ. ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﻳﺤﻴﻰ ﺻﻮﻟﻰ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﺯﻳﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻌﻨﻰ ﺷﻌﺮ ﺍﺑﻮ ﻃﻤﺤﺎﻥ ﺳﺮﻭﺩﻩ ﺍﺳﺖ: ﺍﻭ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺑﻨﻰ ﺳﻨﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺭﺧﺴﺎﺭﻩ ﻫﺎﻯ ﺳﭙﻴﺪ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﻰ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﻭﺷﻨﻰ ﮔﻴﺮﻯ ﺑﺘﻮ ﺭﻭﺷﻨﻰ ﻣﻴﺪﻫﻨﺪ. ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺷﺮﺍﻓﺖ ﻋﺎﻟﻰ ﻭ ﻛﺮﻡ ﻋﺸﻴﺮﻩ ﺍﻯ ﺑﻤﻴﺰﺍﻧﻰ ﻛﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺷﻌﺮ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺍﺑﻮ ﻃﻤﺤﺎﻥ ﺍﺳﺖ: ﺍﮔﺮ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺠﺪ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻯ ﻛﺴﻰ ﻓﺮﻭﺗﻨﻰ ﻣﻴﻜﺮﺩ، ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﺧﺎﺿﻊ ﻣﻴﮕﺸﺖ. ﻭﻗﺘﻰ ﻛﻴﻨﻪ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺳﻴﻨﻪ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮﻳﺖ ﺟﺎﻯ ﮔﺮﻓﺖ، ﺑﺮ ﺁﻥ ﻧﻴﺎﻓﺰﺍ ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﺯﺩﻳﺎﺩ ﻛﻴﻨﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ﻭ ﻫﻢ ﺷﻌﺮ ﺯﻳﺮ ﺍﺯ ﺍﺑﻮ ﻃﻤﺤﺎﻥ ﺍﺳﺖ: ﺍﮔﺮ ﺷﺒﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻣﻴﺘﻮﺍﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻭﻗﻴﻌﻪ، ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭼﺸﻤﻪ ﺁﺏ ﮔﻮﺍﺭﺍ ﻭ ﺯﻟﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﻧﮕﺸﺘﻪ ﺳﻴﺮﺍﺏ ﻛﻨﺪ. ﺳﻴّﺪ ﻣﺮﺗﻀﻰ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ: ﻭﻗﻴﻌﻪ ﮔﻮﺩﻯ ﺭﻭﻯ ﺗﺨﺘﻪ ﺳﻨﮓ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﺏ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ. ﺁﺑﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻰ ﺁﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺳﻨﮓ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﻣﻴﺮﻳﺰﺩ ﺁﻥ ﺭﺍ «ﻭﻗﻴﻌﻪ» ﻣﻰ ﻧﺎﻣﻨﺪ، ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﺫﻯ ﺍﻟﺮّﻣﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ: ﺭﺳﻴﺪﻳﻢ ﺑﭙﺎﺭﻩ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺣﻜﺎﻳﺘﻰ ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﺎﻧﻪ ﺯﻧﺒﻮﺭ ﺑﺎ ﺁﺏ ﻭﻗﻴﻌﻪ ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﻮﺩ. ﻋﺮﺏ ﺑﻪ ﺁﺑﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﺳﻨﮓ ﺟﺎﺭﻯ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ «ﺁﺏ ﺣﺸﺮﺝ» ﻭ ﺑﻪ ﺁﺑﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺳﻨﮕﺮﻳﺰﻩ ﻭ ﺭﻳﮓ ﺟﺎﺭﻯ ﺍﺳﺖ «ﺁﺏ ﻣﻔﺎﺻﻞ» ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ، ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﺷﻌﺮ «ﺍﺑﻮ ﺫﻭﻳﺐ» ﺭﺍ ﺩﻟﻴﻞ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻨﻰ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ: ﺑﺪﻥ ﺷﺘﺮﺍﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﺗﺎﺯﻩ ﺯﺍﺋﻴﺪﻩ ﺑﺎ ﺁﺏ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺍﻯ ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﺏ ﻣﻔﺎﺻﻞ ﺍﺳﺖ ﭼﺮﻛﻴﻦ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ﺍﺑﻮ ﻣﺤﻠﻢ ﺳﻌﺪﻯ ﺍﻳﻦ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺑﻮ ﻃﻤﺤﺎﻥ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ: ﺍﻯ ﻓﺮﺯند! ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﺷﺨﺺ ﻣﻘﺘﺪﺭﻯ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﻜﻠﻴﻒ ﺑﺬﻟﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ، ﺫﻟﺘﻰ ﺭﺍ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻛﻦ ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ. ﻭ ﺍﺯ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﻣﻮﺭ ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻋﺰﺕ ﺍﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﻣﻜﻦ،ﻛﻪ ﺫﻟﺖ ﻃﻮﻟﺎﻧﻰ ﺑﺎﻋﺚ ﻋﺰﺕ ﻣﻴﮕﺮﺩﺩ. ﺩﻭ ﺑﻴﺖ ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺑﻌﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﺟﻌﻔﺮﻯ ﻫﻢ ﻧﺴﺒﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ: ﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻌﻨﻰ ﺩﻭ ﺷﻌﺮ ﺯﻳﺮ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺍﺑﻮ ﻃﻤﺤﺎﻥ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ: ﻇﻠﻤﻬﺎﺋﻰ ﺑﻤﻦ ﺭﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﭘﺎﻳﻤﺎﻝ ﻛﺮﺩ. ﺁﻥ ﻇﻠﻤﻬﺎ ﻣﻮﻗﻌﻰ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﻴﮕﺬﺷﺖ ﻛﻪ ﻳﺎﻭﺭﺍﻥ ﻣﻦ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ. ﭼﻮﻥ ﻏﻴﺒﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﺮ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻡ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻴﺮﻯ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺑﮕﺎﻩ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻩ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﻜﺎﺭ ﺍﺯ ﺟﺎﻯ ﺟﺴﺘﻦ ﻣﻴﻜﻨﺪ، ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﺁﻥ ﻇﻠﻤﻬﺎ ﺍﺯ ﺟﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺟﺴﺘﻢ. 🕋مهدی موعود ( عج ) - ترجمه جلد سیزدهم از بحارالانوار -۴۱۹

⚡️حکایات و حکمتها ⭕️برخورد مرحوم كلباسى با مرد مقدّس در حمام‏ ✍️روزى مرحوم كلباسى وارد حمام شد (حمام‌ها در آن زمان به صورت خزينه بود) و ديد مرد مقدّسى براى غسل كردن سى دفعه زير آب مى‌رود و بيرون مى‌آيد، با اين‌كه در اسلام براى غسل ارتماسى يك دفعه فرو رفتن در آب كافى است. مرحوم كلباسى او را صدا زد. شخص تا چشمش به ايشان افتاد ترسيد و گفت: بله، حضرت آيت اللَّه. گفت: مقلد چه كسى هستى؟ مرد ديد اگر بگويد مقلد حضرت عالى، ايشان مى‌گويد در رساله من چنين ننوشته و من اين طور فتوا نداده‌ام، لذا گفت: آقا، من مقلد شيطان هستم! گفت: من كه هستم، چرا از من تقليد نمى‌كنى؟ گفت: آخر من مراعات أعلميت را مى‌كنم! در هر صورت، شيعيان اهل خمس و زكات هستند و هر چه هم خمس ناچيز باشد، باز پرداخت مى‌كنند. 📚 پایگاه عرفان #حکایات_و_حکمتها @Montazeranezohour