8.كار، در خانه تلاش و كار و فعاليت و به كار گيري نيروها و انرژي ها، جوهر حياتي زندگي انسان هاست و عضو عاطل و باطل ، اصولا در نظام خلقت وجود ندارد. قرآن كريم با صراحت مي فرمايد: ليس للانسان الا ما سعي . (نجم ، 39/53) براي انسان ، جز آن چه تلاش مي كند، محصول ديگري نيست.

و نيز قرآن دستور مي دهد : فاذا فرغت فانصب . ( انشراح ، 7/94) هر گاه از كار مهمي فارغ شدي ، به كار مهم ديگري اقدام كن. همه ي پيامبران و امامان (ع) و همه ي پيشوايان ديني ، كار و تلاش و فعاليت جدي داشتند و لحظه اي از كوشش و تلاش غفلت نمي كردند.

حضرت فاطمه (س) نيز كار و تلاش زيادي انجام مي داد. در اوايل ازدواج با علي (ع) به حضور پيامبر (ص) رسيدند و آن حضرت كارهاي داخل خانه را به فاطمه (س) سپرد و كارهاي بيرون را به علي (ع) واگذار نمود و فاطمه (س) بارها از اين تقسيم كار ، اظهار خشنودي و رضايت مي كرد.

9.دفاع از امامت سه سال بعد از بعثت و تبليغ پنهاني ، وقتي آيه : و انذر عشيرتك الاقربين (شعراء، 214/26) نازل شد تا پيامبر (ص) قوم و خويشان نزديك خويش را آشكارا به اسلام دعوت نمايد، آن حضرت به علي (ع) دستور داد، آنان را كه چهل نفر بودند، با پختن ران گوسفندي كه بركت يافت، با غذا پذيرايي كند، آن گاه در ميان آنان خطابه اي كه با دعوت به توحيد شروع مي شد ايراد كرد و اعلام داشت : أمرني الله تعالي أن أدعوكم اليه ، فأيكم يؤازرني علي هذا الأمر ، أن يكون أخي ، و وصيي و وخليفتي فيكم ؟ اما جز علي (ع) كه از همه كم سن و سال تر بود، كسي اين دعوت را نپذيرفت

فاطمه ي كوچك ناظر اين صحنه بود و محتواي آيه قرآن و رسالت پدر و موضوع جانشيني بعد از آن حضرت را مي شنيد. بدين جهت ، به منظور متابعت پيامبر (ص) همه ي افكار و اعمال خويش را تنظيم نمود و در اين راه چنان كه مطالعه كرديم، انواع سختي ها و تلخي را به جان خريد،

اما مهم ترين رفتار مؤمنانه ، شجاعانه و مجاهدانه آن بانوي بزرگ را در دفاع از مقام والاي امامت علي (ع) همسرش كه جانشين به حق پيامبر (ص) بود مي توان دانست ،

خداوند و اهل بیت ع درباره مقام مادر چه فرمودند!؟ در نگاه قرآن کریم و با توجه به آیات ذیل، می توان به اهمیت و جایگاه والدین به ویژه جایگاه مادر، پی برد: «وَ بَرًّا بِوالِدَتي‏ وَ لَمْ يَجْعَلْني‏ جَبَّاراً شَقِيًّا» و مرا نسبت به مادرم نيكوكار قرار داده؛ و جبّار و شقى قرار نداده است‏.(مریم: 19/ 32)

«وَ وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ‏ أُمُّهُ وَهْناً عَلى‏ وَهْنٍ» و ما به انسان درباره پدر و مادرش سفارش كرديم؛ مادرش او را با ناتوانى روى ناتوانى حمل كرد (به هنگام باردارى هر روز رنج و ناراحتى تازه‏ اى را متحمّل مى ‏شد).(لقمان: 31/ 14)

«وَ وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ إِحْساناً حَمَلَتْهُ‏ أُمُّهُ كُرْهاً وَ وَضَعَتْهُ كُرْهاً» ما به انسان توصيه كرديم كه به پدر و مادرش نيكى كند، مادرش او را با ناراحتى حمل مى ‏كند و با ناراحتى بر زمين مى ‏گذارد.(احقاف: 46/ 15)

امام صادق (عليه السلام) فرمودند: مردى به حضور پيامبر (صلی الله علیه و آله) آمد و گفت به چه كسى احسان كنم؟ فرمودند: به مادرت. گفت: بعد به چه كسى؟ فرمودند: به مادرت. عرض كرد: سپس به چه كسى؟ فرمودند: به مادرت. گفت: بعد به چه كسى؟ فرمودند: به پدرت. (الكافي (ط - الإسلامية)، ج ‏2، ص 159، ح 9)

 حدیث دیگري از حضرت رسول اكرم(صلي الله علیه و آله) منقول است كه فرمود: «پس آنگاه جبرئیل عرض مي‏كند: اي فاطمه، هر چه مي‏خواهي از خداي خویش طلب كن. حضرت فاطمه(علیهاالسلام) عرض مي‏كند: خدایا، شیعیان مرا دریاب. خطاب مي‏رسد: همه‏ شیعیان تو را آمرزیدم. عرضه مي‏دارد: پروردگارا، شیعه‏ فرزندانم را نیز نجات بده. ندا مي‏آید: همه‏ آنان را بخشیدم؛ 

یا فاطمه، اینك در میان اهل محشر برو و هر كسي كه به تو پناهنده شود، همراه تو به بهشت وارد خواهد شد. پیامبر اكرم(صلي الله علیه و آله) سپس به سخنان چنین ادامه داد: در آن هنگام همه‏ مردم آرزو مي‏كنند كه اي كاش ما نیز فاطمي بودیم. یا فاطمه، در چنین روزي است كه شیعیان تو، پیروان اولاد تو، و شیعیان امیرالمؤمنین در پي تو به سلامت وارد بهشت مي‏شوند.» والسلام #اللهم_عجل_لولیک_الفرج