تصاویری متفاوت از لحظه شهادت حاج قاسم تاریخ انتشار: 98/11/23 - 19:12 akharinkhabar.ir/politics/6063083

🔸️ *بخشی از صحبتهای سید حسن نصرالله در مصاحبه مفصلی ویژه شهادت سردار بزرگ اسلام شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی* تاریخ انتشار ۹۸.۱۱.۲۴ سید حسن نصرالله: "در هر صورت یکی از بزرگ‌ترین نعمت‌های الهی بر من در زندگی‌ام که البته نعمت‌هایش همه بزرگ و عظیم‌اند، آشنایی‌ام با حاج قاسم سلیمانی است و این برادری و رفاقتی که بین ما به وجود آمد. ما در دوستی، محبت، عاطفه، راستی و هم‌فکری مثل دو برادر واقعی بودیم. یعنی حتی در 98 درصد امور مثل هم فکر می‌کردیم. این برای این‌که نگفته باشم 100 در صد. ولی در آن 2 درصد هم که ممکن بود اختلاف نظر داشته باشیم به دلیل اعتماد و محبتی که بینمان وجود داشت یکی‌مان به‌راحتی می‌توانست دیگری را قانع کند. طبیعتا از نظر شخصی، من با وجود حاجی احساس می‌کردم یک پشتیبان قوی دارم. چون این‌جا یکی از صحنه‌های رویارویی و چالش بود. همدم من او بود و همدم او من. می‌توانم به شما و بینندگان بگویم که در طول بیست سال گذشته و مخصوصا در این ده سال اخیر یا بیش‌تر، او از اشخاص بسیار نادری است که اگر بخواهم از برادر عزیزی سخن بگویم که بسیار دوستش داشتم، در قلبم جایگاه خاصی داشت و بسیار هم‌دل بودیم و به او بسیار اطمینان داشتم و به او بسیار پناه می‌بردم، او حاج قاسم سلیمانی بود. معمولا در زندگی هرکس ممکن است یک یا دو یا سه نفر این‌چنین وجود داشته باشند. یکی از این‌ها حاج قاسم سلیمانی رحمت الله علیه بود. خودش هم این را می‌دانست. چون من روزی این را به خودش هم گفتم. *من همیشه حاضر بودم جانم را فدایش کنم. یک روز من مشغول نماز بودم. بعد از پایان نماز و موقع تعقیبات، این چیزی که می‌گویم به ذهنم رسید: اینکه ملک الموت (البته به فرض) پیش من آمده و می‌گوید من دارم به ایران می‌روم تا جان قاسم سلیمانی را بگیرم. ولی خداوند متعال استثنایی قائل شده، وگفته برو سراغ فلانی و بگو گزینه‌ی دیگری برای به تأخیر انداختن قبض روح قاسم سلیمانی هست و آن این است که جان تو را بگیریم. من در اثنای این فرضیات داشتم با خودم فکر می‌کردم که به ملک الموت چه می‌گویم. قطعا به او خواهم گفت: جان من را بگیر و او را رها کن. حاج قاسم سلیمانی را رها کن.* بعدها، یک بار که داشتیم با برخی برادران بحث می‌کردیم و گاهی در نتیجه‌ی کثرت کار، مشکلاتی با برادران پیش می‌آمد، من به آن‌ها گفتم حاج قاسم برای من چنین جایگاهی دارد. یکی از برادران از من پرسید تو چرا این طوری فکر می‌کنی؟ گفتم به دو دلیل: اولا دوستی و عشق و برادری و عاطفه‌ای که بین من و او وجود دارد، و ثانیا چون از طرف دیگر معتقدم وجود او به اسلام و مسلمین و امت و مقاومت خدمت بسیار بیش‌تری می‌کند تا وجود من. از این رو موضوع فقط عاطفه‌ی صِرف نیست، بلکه من به این مرد و وجود مبارکش در این سطح باور دارم. او شخصا چنین جایی در دل من داشت." .

▪️‏اون قسمتی از وصیتنامه که حاج قاسم گفته "خدایا برای دفاع از دینت، دویدم، افتادم و بلند شدم" آدم رو یادِ دعواها برای بستن لیستهای انتخاباتی میندازه؛ حاج قاسم در کوهها و بیابانها برای دفاع از دینِ خدا می دوید، این جماعت برای صندلیِ سبز مجلس بر روی هم پنجه می کشند! .

آخرین خبر : وداع با اصغر آقای حاج قاسم تاریخ انتشار: 98/12/06 - 21:57 باشگاه خبرنگاران/ گزارشی از وداع با اغر آقای حاج قاسم را میبینید. ما را در کانال «آخرین خبر» دنبال کنید akharinkhabar.ir/politics/6100020

🔴 بر عموم شیعیان تسلیت باد 📑 امشب دل مهدی صاحب زمان از فراغ و شهادت جانسوز جدش آکنده از غم است. جدی که غریب سامرا نام گرفت و در غربت شهد شهادت نوشید... او علي بن محمد(ع)، معروف به هادی و نقی و دهمين امام شيعيان است که در سوم رجب، و به قولي در ... 📌 ادامه مطلب http://badesaba.ir/tiket/0b323 📌 لینک کانال بادصبا https://t.me/baadesabaa

امشب دل مهدی صاحب زمان از فراغ و شهادت جانسوز جدش آکنده از غم است. جدی که غریب سامرا نام گرفت و در غربت شهد شهادت نوشید... او علي بن محمد(ع)، معروف به هادی و نقی و دهمين امام شيعيان است که در سوم رجب، و به قولي در 25 جمادی الآخر، در سامرا به شهادت رسيد[1] این امام همام که فرزند باب‌الحوائج حضرت جواد(ع) است، پس از شهادت پدر بزرگوارشان در ذی‌قعده سال ۲۲۰ ، مقام منيع امامت را بر عهده گرفت. زیارت وداع امام هادی (ع) و امام عسگری (ع) زیارت امین الله صلوات بر امام هادی(ع) امام هادی (ع)؛ در مدت امامت خويش، با خلافت شش تن از خلفای بنی‌عباس معاصر بود و آنان عبارت بودند از: معتصم، واثق، متوكل، منتصر، مستعين و معتز. البته رفتار اين عده از خلفای عباسی با امام علی‌النقی‌(ع) متفاوت بود؛ برخی رفتار خصمانه و برخی ديگر رفتار متعادل تری با ایشان، اعمال می‌کردند. نکته حائز اهمیت این است که در واقع همه این خلفای عباسی، در غصب خلافت و ناديده گرفتن حقوق امامت، هم رأي و هم نظر بودند. در این بین، متوكل عباسی (دهمين خليفه عباسيان) بيش از همه، نسبت به اهل بيت(ع) و خاندان امامت و علويان صاحب نام، دشمنی مي‌ورزيد و از هر راه ممكن در صدد اذيت و آزار آنان بر می‌آمد. متوکل عباسی، در سال 243 قمری، امام علی‌النقی(ع) را از مدينه منوره به سامرا فراخواند و آن حضرت را برای هميشه از موطن اصلی و اجداد طاهرينش دور نمود.[2] امام علی‌النقی(ع) به مدت ۱۱ سال در سامرا (پايتخت عباسيان) و در محله عسكر (منطقه مسكونی نظاميان) به حالت تبعيد، زندگی نمود و در اين مدت، تحت مراقبت و نظارت دستگاه امنيتي خلافت قرار داشت و از تماس با د

امشب دل مهدی صاحب زمان از فراغ و شهادت جانسوز جدش آکنده از غم است. جدی که غریب سامرا نام گرفت و در غربت شهد شهادت نوشید... او علي بن محمد(ع)، معروف به هادی و نقی و دهمين امام شيعيان است که در سوم رجب، و به قولي در 25 جمادی الآخر، در سامرا به شهادت رسيد[1] این امام همام که فرزند باب‌الحوائج حضرت جواد(ع) است، پس از شهادت پدر بزرگوارشان در ذی‌قعده سال ۲۲۰ ، مقام منيع امامت را بر عهده گرفت. زیارت وداع امام هادی (ع) و امام عسگری (ع) زیارت امین الله صلوات بر امام هادی(ع) امام هادی (ع)؛ در مدت امامت خويش، با خلافت شش تن از خلفای بنی‌عباس معاصر بود و آنان عبارت بودند از: معتصم، واثق، متوكل، منتصر، مستعين و معتز. البته رفتار اين عده از خلفای عباسی با امام علی‌النقی‌(ع) متفاوت بود؛ برخی رفتار خصمانه و برخی ديگر رفتار متعادل تری با ایشان، اعمال می‌کردند. نکته حائز اهمیت این است که در واقع همه این خلفای عباسی، در غصب خلافت و ناديده گرفتن حقوق امامت، هم رأي و هم نظر بودند. در این بین، متوكل عباسی (دهمين خليفه عباسيان) بيش از همه، نسبت به اهل بيت(ع) و خاندان امامت و علويان صاحب نام، دشمنی مي‌ورزيد و از هر راه ممكن در صدد اذيت و آزار آنان بر می‌آمد. متوکل عباسی، در سال 243 قمری، امام علی‌النقی(ع) را از مدينه منوره به سامرا فراخواند و آن حضرت را برای هميشه از موطن اصلی و اجداد طاهرينش دور نمود.[2] امام علی‌النقی(ع) به مدت ۱۱ سال در سامرا (پايتخت عباسيان) و در محله عسكر (منطقه مسكونی نظاميان) به حالت تبعيد، زندگی نمود و در اين مدت، تحت مراقبت و نظارت دستگاه امنيتي خلافت قرار داشت و از تماس با دوستان و ياران خويش محروم بود. سرانجام در سوم رجب و يا به روايتی در 25 جمادی الآخر سال 254 قمری، در ايام خلافت معتز عباسی، به وسيله معتمد عباسی، برادر خليفه وقت، مسموم و در آن غريبه سرا، به شهادت رسيد. این شهادت غریبانه ازین بایگب نیز جانسوز است که هنگام شهادت آن امام همام، جز فرزندش امام حسن عسكری(ع)، كسی در بالينش حاضر نبود. اگرچه امام هادی (ع) شهادت غریبانه ای داشت اما تشييع جنازه با شكوهی از ایشان به عمل آمد. دوستداران اهل بيت(ع)، فقها، قضات، دبيران، اميران و حتی بزرگان دربار خلافت در تشييع جنازه مطهر وی شركت كرده و ایشان را در يكی از حجره‌های خانه اش دفن نمودند.[3] شهادتش بر عموم شیعیان تسلیت باد. زهرا مرادوند بادصبا همراز سحرخیزان، همراه برنامه ریزان www.badesaba.ir

تحلیل خوب رسانه ای خانم #دکتر_میرسیدی در مورد #کرونا. .

نحوه ساختن ماسک ساده در خانه