*

گل ِفراموشم‌نکن ' یه‌روزی پسر ِباغبونی‌داشته کارمی‌کرده‌که‌پرنسس ِاون‌قصر‌میاد‌توی ِباغ‌. پسرک‌دسته‌ای‌ازگل‌هادستش‌بود و‌ چون‌علف ِهرزمحسوب‌میشدن‌می‌خواست‌بندازتشون‌ دور . پرنسس‌میره‌سمتش‌وازش‌میپرسه : این‌گل‌هاچقدرقشنگن ، اسمشون‌چیه ؟ پسر ِباغبون‌که‌ازبچگی‌عاشق ِپرنسس‌بوده وقراره‌به‌زودی‌به‌خاطرمریضی‌بمیره دسته‌گل‌رو‌میده‌به‌پرنسس . توی ِچشماش‌نگاه‌می‌کنه‌ومیگه : ' فراموشم نکن '

پرنسس‌اون‌لحظه‌متوجه‌نمیشه‌ ولی‌بعداکه‌پسرک‌فوت‌میکنه ، اون‌دسته‌گل‌ روکه‌خشک‌کرده‌بودتوی ِکتابهای ِسلطنتی‌می‌ذاره و اسم‌‌گل‌رو 'فراموشم مکن' ثبت‌میکنه . چون‌اسم‌پسره‌رو‌نمی‌دونسته :)

- ماه بر روی زمین آیینه پیدا کرده است در تو هر شب می‌شود محو تماشای خودش . اولین ناشناس ِمشترک ِمن و حورمآه . [ https://daigo.ir/secret/9772180880 ] از اون ناشناسایی که قراره 'بترکونید .

*

کتاب ِاطاق ِآبی 🦕 ؛

*

آسمان آبی تر ، آب آبی تر ! من در ایوانم ، رعنا سر حوض . رخت می‌شوید رعنا برگ‌ها می ریزد . مادرم‌ صبحی می‌گفت :‌ موسم ِدلگیری است ! من‌ به او گفتم : زندگانی ، سیبی است ‚ گاز باید زد با پوست زن ِهمسایه در پنجره اش تور می بافد می خواند من وداع می خوانم . گاهی نیز طرح می ریزم سنگی ‚ مرغی ‚ ابری آفتابی یکدست ، سارها آمده اند . تازه لادن‌ها پیدا شده اند . من اناری را می‌کنم دانه به دل می گویم : خوب بود این مردم دانه های دلشان پیدا بود . می پرد در چشمم آب انار : اشک می ریزم مادرم می‌خندد ، رعنا هم . . .

[ سهراب ِسپهری ]