🔴 علیکم‌السلام سپاس از پرسش محترمانه و دغدغه‌مند شما. نکته‌ای که فرمودید، هم از نظر شرعی و هم از نگاه اجتماعی و اخلاقی قابل بررسی است، و من در دو بخش به آن پاسخ می‌دهم : ■ بخش اول: طبل‌زنی و محدودیت زمانی ✅ بله؛ کاملاً درست است که هیچ‌گونه عزاداری نباید مزاحم آسایش مردم، بیماران، سالمندان، کودکان یا افراد شب‌کار شود. فقهای بزرگ ما هم فرموده‌اند که: اگر عزاداری موجب اذیت مؤمنان و مردم شود، جایز نیست. طبل‌زنی، نوحه‌خوانی، یا بلندگو، اگر در ساعت‌های دیرهنگام شب (مثلاً بعد از ۱۰:۳۰ شب) باعث سلب آرامش مردم شود، نه تنها ثواب ندارد، بلکه می‌تواند موجب گناه هم باشد. پس فرمایش شما که طبل تا ساعت ۱۰ یا ۱۰:۳۰ شب باشد ، حرف کاملاً منطقی، اخلاقی و شرعی است و باید در هیئات محترم به این نکته توجه شود. ■ بخش دوم : آیا طبل‌زنی مربوط به سپاه یزید بوده؟ پرسش خوبی مطرح فرمودید، اما آنچه بیان شده که طبل‌زدن کار سپاه یزید بوده تا صدای امام حسین شنیده نشود ، هیچ منبع معتبر تاریخی ندارد. نه در منابع معتبر شیعه (مانند لهوف، ارشاد مفید، تاریخ طبری یا نفس‌المهموم)، و نه در متون پژوهشی معتبر، هیچ اشاره‌ای به استفاده سپاه یزید از طبل برای بایکوت صدای امام حسین (ع) نشده است. طبل‌زنی در عزاداری‌ها، یک رسم آیینی است که در دوره‌های بعد از صفویه رایج شده تا حالت حماسی و نظامی به مراسم دهد (نه تحریف‌آمیز). در اصل، طبل نماد آمادگی رزمی و هیجان جمعی است، نه ابزاری برای پوشاندن حق. اما همان‌طور که گفتید، اگر طبل‌زنی باعث شود مردم از اصل پیام عاشورا غافل شوند ، یا فقط سر و صدا باشد بدون معرفت ، آن وقت واقعاً شبیه دشمنان امام حسین عمل کرده‌ایم. ✍ موسی آقایاری 🆔 https://eitaa.com/Myidea/6136

🔴 شما فرمودید: موسی به دین خود، عیسی به دین خود؛ اما مگر نه اینکه امام حسین علیه‌السلام فرمود: أَلا وَإِنَّ الدَّعِيَّ بْنَ الدَّعِيِّ قَدْ رَكَزَ بَيْنَ اثْنَتَيْنِ، بَيْنَ السِّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ، وَ هَيْهَاتَ مِنَّا الذِّلَّة. ■ یعنی امام حسین آمد که دین و ذلت‌ستیزی از هم جدا نباشد. مگر اسلام شخصی و منزوی آورد که بگوییم : من فقط دنبال رضایت امام حسین‌ام، نه کار دیگران؟! امام حسین، امام سکوت و کناره‌گیری نیست؛ امام میدان و قیام است. رضایت او در همین میدان‌داری در برابر باطل است. ■ شما گفتید: فقط یک نشونه بیاورید که این سیاست از سیاست علی است. گوش بسپار به صدای علی (ع) در نهج‌البلاغه، وقتی درباره سیاست حرف می‌زند: ■ امام علی (ع) در نامه ۵۳ به مالک اشتر می‌فرماید : ای مالک ، مردم یا برادر دینی تو هستند یا هم‌نوع انسانی تو. نیکوکاران را گرامی بدار، ولی اگر دشمن دین و مردم‌اند، هر قدر هم قدرتمند باشند، ازشان ببر. با اهل ظلم و خیانت مدارا نکن ، و نگذار اشراف و ثروتمندان، بیت‌المال را بلعیده و بر مردم حکومت کنند. ■ آیا این سیاست علی نیست که امروز هم جمهوری اسلامی –با تمام نواقص– درگیر آن است؟ مقابله با اشرافیت، حمایت از مظلوم، جنگ با اسرائیل و آمریکا، حفظ عزت مسلمانان؟ این‌ها عین سیاست علوی است، نه انحراف از آن. ■ شما گفتید: من دنبال رضایت امام حسین‌ام. ما هم همین را می‌گوییم. اما رضایت امام حسین، در سیاست بی‌دین و حکومت بی‌غیرت نیست؛ در جهاد علیه باطل، فریاد در برابر ظلم، و حتی خون دادن برای بیدار کردن امت است. اگر سیاستِ امروز ما، حتی اندکی از این مسیر را دنبال کند، پس همان نشونه‌ای است که خواستید. 🔹 مگر در فلسطین، یمن، یا دفاع مقدس، غیرت حسینی نیست؟ 🔹 مگر آن جوان‌هایی که جلوی داعش ایستادند، پیرو سیاست زینبی و حسینی نبودند؟ 🔹 آیا کمک به مظلوم، فریاد علیه اسرائیل، دفاع از حجاب، حمایت از خانواده شهدا، مبارزه با اختلاس‌گران، اینها سیاست امیرالمؤمنین نیست؟ ■ برادر عزیزم ، مشکل آن‌جا پیدا می‌شود که برخی : امام حسینِ اشک را می‌خواهند، اما نه حسینِ اقدام را حسینِ محراب را دوست دارند، اما نه حسینِ میدان را و وقتی قیام حسینی در سیاست ظهور می‌کند، می‌گویند: این، از دین نیست. اما اگر امروز صدای امام حسین به فریاد علیه ظلم مدرن ، نینجامد، پس دروغ گفته‌ایم که حسینی هستیم ✅ لذا سیاست علوی، یعنی عدالت، آزادی مظلوم، ستیز با طاغوت، و حکومت دین بر جامعه. اگر همین اصول امروز جریان دارد –با همه ضعف‌های اجرایی آن– باز هم نشان آن سیاست هست. اگر خواستید، ده‌ها نمونه دیگر از نهج‌البلاغه و سیره امام حسین را دقیق ذکر می‌کنم که نشان دهد سیاست امروز ما –نه در تمام بخش‌ها، اما در اصول– همان سیاست اهل بیت است. وگرنه سیاست جدا از دین، ما را می‌برد کنار یزید، نه کنار حسین. ✍ موسی آقایاری 🆔 https://eitaa.com/Myidea/6139

🔴 آقای مهرآیین ، سخنانتان ترکیبی از گلایه، ناامیدی، تحقیر و بی‌اعتمادی است. اما بیایید با هم به جای خطابه، به واقعیت‌ها بنگریم؛ با ابزار علم، تاریخ و تجربه. ■ شما گفتید: یک گروه جاهل حاکم شده‌اند. آیا جاهل کسی است که توانست در جنگ ۸ ساله، با دستان خالی، مقابل شرق و غرب بایستد؟ آیا جاهل کسی است که توانست در جنگ ۱۲ روزه اخیر، درست در زمانی که اسرائیل و آمریکا، ایران را رسماً و علناً هدف قرار دادند، با شلیک موشک‌های دقیق، سامانه‌های گنبد آهنین را سوراخ کرده و تل‌آویو را وادار به آتش‌بس کند؟ آیا جاهل، کسی است که در مرکز تحریم‌های هوشمند آمریکا، ماهواره به فضا می‌فرستد؟ پهپادهای رادارگریز تولید می‌کند؟ و فناوری هسته‌ای، نانو، بایو تکنولوژی، و پزشکی را در اوج تحریم‌ها، ملی کرده است؟ ■ گفتید: کشور ، خودکار و سنجاق وارد می‌کند. بله، ما ضعف داریم؛ فساد و سوءمدیریت در برخی حوزه‌ها هست؛ اما اگر کسی منصف باشد، این نقاط ضعف را به کل نظام تعمیم نمی‌دهد. همان کشوری که شما می‌گویید سنجاق وارد می‌کند، الان به جایی رسیده که : ✅‌ به عنوان هشتمین قدرت موشکی جهان شناخته می‌شود ✅ بزرگ‌ترین پهپاد تهاجمی خاورمیانه را طراحی کرده ✅‌ قلب اسرائیل را از هزار کیلومتر آن‌سوتر به لرزه انداخته و او را وادار به آتش بس نماید. ✅ در جراحی‌های مغز، سلول‌درمانی، و تولید داروهای خاص، صادرکننده شده ■ گفتید: واقعیت سیاست این نیست که ما بگوییم اگر بزنند، می‌زنیم. اتفاقاً واقعیت سیاست در عصر امروز، همین بازدارندگی است. و این قدر نمک نشناس نباش. سیاست یعنی قدرت؛ نه رویاپردازی در دانشگاه و نظریه‌سازی بریده از میدان. کدام سیاست‌مدار بزرگ در جهان بدون قدرت نظامی و توان بازدارندگی، توانسته از حقوق ملتش دفاع کند؟ اگر ایران جواب کوبنده نمی‌داد، امروز باید در کوچه‌های تهران و همه شهرهای دیگر شاهد میلیون ها کشته و دنبال پناهگاه و قبرستان می‌گشتیم. ■ گفتید: عقل مشترک؟ آیا عقل مشترک یعنی تسلیم بی‌قید و شرط؟ آیا عقل مشترک، در برابر جنایات اسرائیل در غزه و لبنان و ایران اسلامی، باید سکوت کند؟ آیا عقل مشترک یعنی پذیرش برتری آمریکا که ۲۵۰ پایگاه نظامی در اطراف ما دارد؟ پس چرا همین عقل مشترکِ شما، قدرت دفاعی ایران را در دل ارتش‌های غربی به یک واقعیت شکست‌ناپذیر تبدیل کرده است؟ ■ و اما فقر؟ شما با عدد و آمار وزارت کار از فقر سخن گفتید؛ خوب است. اما چرا با همان دقت از افزایش تولید، کاهش وابستگی غذایی، رشد صادرات غیرنفتی، و توسعه علمی سخن نمی‌گویید؟ آیا فقر در ایران هست؟ بله. اما آیا با سیاه‌نمایی و نادیده‌گرفتن افتخارات ملی، مبارزه با فقر ممکن است؟ یا باید با امید، جهاد علمی، و حمایت از تفکر مقاومتی، این نظام را به اصلاح و پیشرفت سوق داد؟ ✅ فراموش نکنیم : اگر ما قدر امنیت خود را ندانیم، خیلی‌ها منتظرند تا سوریه، لیبی، و عراق دیگری از ما بسازند. همین که اکنون در این کشور، اساتید دانشگاه آزادانه سخنرانی می‌کنند و نقد می‌نویسند، نشان از آن است که این واقعیت‌های سخت سیاست خیلی هم جعلی نیستند. شما آزادید هرچه خواستید بگویید، اما این ملت در میدان جنگ اخیر، نشان داد که در عصر دروغ‌های رسانه‌ای، هنوز حقیقت قدرت و عزت، از دل ایمان، مقاومت، و پاسخ قاطعانه بیرون می‌جوشد.** ✍️ موسی آقایاری 🆔 https://eitaa.com/Myidea/6140

🔴 آقای زیبا کلام می‌ گویند : هیچ نقطه قوتی در جمهوری اسلامی وجود ندارد. این سخن او بیش از آنکه تحلیل باشد، قهر کودکانه‌ای با واقعیت‌های روشن و انکار فضایل یک ملت است. اگر کسی بگوید درختی هیچ میوه‌ای ندارد، اما آن درخت همچنان سایه دارد، ریشه دارد، اکسیژن می‌دهد و حیات‌بخش است، آیا آن شخص را عاقل می‌دانند یا گرفتار کوریِ عمدی؟ ✅ نقطه قوت جمهوری اسلامی؟ استقلال سیاسی؛ امروز ایران یکی از معدود کشورهای مستقل در جهان است که تصمیمات کلانش را در واشنگتن و لندن نمی‌نویسند. پیشرفت علمی؛ از نانو و سلول‌های بنیادی تا هسته‌ای و هوافضا؛ رتبه علمی ایران در دنیا از جایگاه پنجاهم در دهه ۶۰ به جایگاه پانزدهم رسیده. ظرفیت مقاومت ملی و منطقه‌ای؛ چه کسی می‌تواند نقش ایران در معادلات منطقه و در برابر داعش و استکبار را انکار کند؟ تربیت میلیون‌ها نیروی مؤمن، انقلابی، اهل علم، جهادگر و فداکار که کشور را در بحران‌ها نجات دادند؛ از جنگ تحمیلی تا تحریم و کرونا. نظام‌سازی بی‌سابقه؛ جمهوری اسلامی تنها حکومتی است که پس از انقلاب، نه تنها دچار فروپاشی نشد، بلکه ساختارهایی نو برای اداره کشور ایجاد کرد؛ شورای نگهبان، مجلس خبرگان، بسیج، سپاه، شوراها، و ده‌ها نهاد دیگر. ملت پای کار و متحد و همدل ؛ که همیشه در بحران ها در صحنه اند و حماسه می آفرینند نمونه بارزش ، اتحاد مثال زدنی در طول ۱۲ روز جنگ اخیر که سبب تبریک رهبر عزیز انقلاب هم شد. آیا این‌ها هیچ هستند؟ یا چشم‌بستن بر همه‌چیز برای گرفتن کف و سوت شبکه‌های معاند و مخاطبان خسته از تحلیل واقعی؟ اینکه یک نظام، در برابر این همه توطئه، تحریم، جنگ، ترور، فتنه و فشار خارجی و داخلی، هنوز ایستاده و رشد کرده، خود بزرگترین نقطه قوت نیست؟ ✅ اگر جمهوری اسلامی هیچی ندارد، پس چرا این همه دشمنی؟ چرا این‌همه حمله رسانه‌ای، تحریم، ترور و جنگ روانی؟ با چیزی که هیچ است که نمی‌جنگند، آقای زیبا کلام چندش آور ، با موجود مؤثر می‌جنگند. چرا بعد از جنگ ۱۲ روزه تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی و آمریکا ، این همه پرچم ایران اسلامی را آزادی خواهان در دنیا بالا برده اند؟ ✍ موسی آقایاری 🆔 https://eitaa.com/Myidea/6142

🔴 به درک واصل شوید ای تفاله‌های وطن‌فروش ، شما که پرچم خونین و مقدس جمهوری اسلامی ایران را لگدمال کرده‌اید، نه تنها با ایران دشمن‌اید، بلکه با شرافت، با غیرت، با فداکاری و با خون شهیدان کینه‌دارید. پرچم ما، تکه‌ای پارچه نیست؛ رنگین‌کمانی‌ست از خون شهید، ایمان مردم و نام خدا. و تو، مزدور فاحشه‌صفتی که با پول سعودی و رژیم صهیونیستی، این بیرق افتخار را زیر پای خود می‌گذاری، نه از نسل این ملت، که زاییده‌ی جهنمی هستی که امثال پهلوی و موساد برایت ساخته‌اند. به‌راستی چه سقوطی از این پست‌تر؟ که آدمی آن‌قدر ذلیل شود که برای دیده‌شدن، هویت یک ملت را لگدمال کند و آن را با افتخار منتشر سازد؟ این‌ها نه مخالف‌اند، نه منتقد؛ این‌ها نجس‌های زمانه اند که بر سر سفره دشمنان اسلام و ایران لقمه‌چین‌اند لعنت خدا بر تمام آن‌هایی که به اسم آزادی، دروغ می‌پراکنند، به اسم زن، وطن را می‌فروشند، و به نام مردم، در شبکه‌های صهیونیستی پادویی می‌کنند. شما در تاریخ، فقط یک نام دارید : خائن. وطن‌فروش. نجس. دست‌نشانده‌ی دشمن ولی مطمئن باشید. این پرچم می‌ماند چون با خون جوانان این سرزمین آغشته شده. چون بر بلندای دماوند غیرت، برافراشته شده. و چون زیر سایه ولایت، به دست صاحب‌الزمان خواهد رسید. و شما؟ مثل سگ‌های ولگرد تاریخ، دور دوروزه می‌دوید و عوعو می‌کنید اما ننگ خیانت‌تان، نسل به نسل باقی خواهد ماند. ✍ موسی آقایاری 🆔 https://eitaa.com/Myidea/6144

🔴 غیبت ظاهری ، حضور حقیقی رهبری عظیم الشأن در مراسم عزاداری حسینیه امام خمینی ره امسال در این روزگارِ آکنده از فتنه و آتش، که نظام اسلامی ما حقیقتاً در میانه یک جنگ نیمه‌پنهان و نیمه‌آشکار قرار دارد، برخی با نگاهی سطحی، از عدم حضور رهبر معظم انقلاب در مراسم عمومی عزای حسینی گلایه‌مندند. اما آیا زمانه‌ی تحلیل‌های کودکانه گذشته نیست؟ آیا نمی‌دانند که اولیای حق، در بزنگاه‌ها، به جای نمایش، به هدایت و تدبیر می‌پردازند؟ 🔺 اگر جنگ است، آیا سردار باید در صف عزاداران باشد؟ در هنگامه‌ای که صهیونیسم جنایتکار و آمریکای تروریست، برای نخستین‌بار پس از دهه‌ها جرأت تجاوز مستقیم به مرزهای ایران را به خود داده‌اند، آیا عاقلانه است که فرمانده اصلی جبهه مقاومت، در معرض دید کامل رسانه‌ها، آن هم در مراسمی ثابت و تکرارشونده، حاضر شود؟ آیا حفظ جان رهبری که محور مقاومت جهانی است، به‌مراتب از شرکت در مراسمی که هر سال برگزار می‌شود، واجب‌تر نیست؟ امام خامنه‌ای نه برای گریستن آمده است، که برای برخاستن یک امت. 🔺 حسین زمان، اگر نیاز به استتار دارد، ما از زینب زمان الگو می‌گیریم زینب کبری(س) نیز در شب عاشورا چادر بر سر کشید و سکوت کرد؛ نه از سر ترس، که از حکمت. امیرالمؤمنین (ع) در شب‌های فتنه، شمشیر در نیام نگه می‌داشت؛ نه برای فرار، که برای وقت مناسب. و امروز هم اگر امام امت در عزای حسین غایب ظاهر است، حتما در اتاق‌های تصمیم‌سازی مقاومت، غایب نیست. 🔺 عقلانیت علوی یعنی : اولویت‌بندی خطرها و موقعیت‌ها مگر نه اینکه امیرالمؤمنین(ع) در ماجرای خانه‌نشینی پس از سقیفه، بخاطر مصالح عالی‌تر اسلام، ظاهر را وانهاد، تا حقیقت باقی بماند؟ پس در شرایط ویژه، گاهی غیبت حکیمانه آن هم به توضیه حفاظت ، از حضور نمایشی مفیدتر است. 🔺 آیا امام زمان در هر روضه حاضر است؟ بله، اما نه با لباس نظامی امام عصر(عج) خود حاضر است در هر مجلس عزای جدّش حسین(ع)، اما نه با ظاهر علنی. چرا؟ چون اقتضای جهاد و حکمت آن است. امام خامنه‌ای نیز، اگر در روضه‌ی حسینیه نبود، در میدان‌های مهم‌تری بود: در قلب جبهه مقاومت، در اتاق فکر فرماندهان، در خلوت راز و نیاز مجاهدانه با خدا. 🔺 پرچم روضه بر دوش کیست؟ بر دوش کسی است که امروز هم فریاد هیهات منا الذله را در برابر اسرائیل، به میدان عمل کشانده. آنان‌که به‌جای اشک، از چشمانشان سیاست حسینی می‌جوشد؛ آنان‌که برای حسین، مثل خود او می‌جنگند، نه فقط می‌گریند؛ امروز هم پرچم را در دست دارند. ✅ آن‌کس که نمی‌فهمد امامِ درگیر جنگ، ممکن است در روضه نباشد، اما در رکاب صاحب روضه شمشیر می‌زند، اساساً نه روضه را فهمیده و نه سیاست را. و آن‌کس که فکر می‌کند عزاداری فقط حضور فیزیکی است، نه معرفت، نه تدبیر، و نه حضور در سنگر مقاومت، از فلسفه عاشورا تهی‌ست. بگذار برخی، قضاوت‌شان را از عکس و فیلم و نبودن‌ها بگیرند؛ ما حضور را در تدبیر، در سکوت‌های پرمعنا، و در اشک‌هایی می‌بینیم که شبانه از چشم فرمانده بر نقشه‌های عملیاتی می‌چکد. روزی خواهد رسید که این سکوت، چون فریاد فاطمه(س)، کاخ ستم را به آتش خواهد کشید. ✍ موسی آقایاری 🆔 https://eitaa.com/Myidea/6145

🔴 زوزه‌های مهدوی‌فر علیه رهبری عظیم الشأن ؛ تکرار سَبْک ترامپ و حرمله در جامه روشنفکری دروغین آقای مهدوی‌فر نوشتار احساسی و آکنده از بغض شما علیه رهبر حکیم انقلاب، آمیخته با تحریف تاریخی، بازی با عواطف خانوادگی و پروژه‌ای تکراری از گریه برای اهل بیت و حمله به حاکمیت دینی است. برای مخاطب اندیشمند، این روش نخ‌نما دیگر کارآمد نیست. اما برای پاسخ، چند نکته‌ی دقیق، مستند بیان می گردد : شما جمله‌ی معروف اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید را به‌عنوان ساختگی و متعلق به دشمنان اهل بیت جا زده‌اید، و بعد هم نتیجه‌گیری کرده‌اید که شاید کل داستان کربلا افسانه باشد. این سخن نه فقط بی‌پایه، بلکه از اساس نشان‌دهنده بی‌سوادی تاریخی است. این جمله‌ی نورانی، طبق مستندات تاریخی، از زبان خود امام حسین (ع) و در منابع اهل‌سنت و شیعه ثبت شده است، از جمله : تاریخ طبری، جلد ۵، ص ۴۵۳ لهوف سید ابن طاووس، ص ۱۱۹ مقتل خوارزمی، ج۲، ص۳۷ ارشاد مفید، ج۲، ص۱۰۶ بنابراین، جعل این جمله به دشمنان اهل بیت اتهامی مضاعف است. شما دروغ بودن آن را با استناد به گفتار آخوندها نفی می‌کنید، در حالی که منابع اهل سنت هم آن را نقل کرده‌اند. آیا علمای اهل سنت هم دروغ‌گو هستند؟ این سطح از تحلیل، توهین به شعور تاریخی ملتی است که ۱۴۰۰ سال با شور عاشورا زیسته‌اند. آقای مهدوی‌فر شما امام خامنه‌ای را یزید زمان خوانده‌اید و دخترتان را اشتباه‌ گرفته با حسین. این قیاس چقدر سخیف و غیرعقلانی است. یزید کیست؟ – خمرخواری علنی، – سگ‌بازی در ملاعام، – نماز نخواندن، – کشتار حج و کعبه، – نسل‌کشی در مدینه، – دستور صریح به مثله‌کردن بدن امام حسین، – تجاوز به دختران مدینه توسط سپاه خود. خامنه‌ای کیست؟ – فقیه برجسته، – مرجع دینی، – حافظ قرآن، – مدافع مظلومان عالم، – ایستاده مقابل صهیونیسم و امریکا، – ساده‌زیست، – رهبر بزرگ‌ترین جنبش عدالت‌ طلبانه و محور مقاومت منطقه. آیا قیاس بین این دو، جز از ذهنی آشفته و مغرض برمی‌آید؟ مگر می‌شود کسی با بغض، قضاوت تاریخی کند و ادعای عقلانیت هم داشته باشد؟ عقل سلیم و وجدان بیدار، این مقایسه را تهوع‌آور می‌داند. آقای مهدوی ‌فر ، روایت عاطفی شما از دخترتان، دامادتان و پسرتان، فقط یک چیز را اثبات می‌کند : مسئولیت‌ناپذیری خودتان. شما از رهبری انتظار دارید، فرزندانی که از اموال مشکوک کسب درآمد کرده و با حمایت پدر متهم سیاسی فعالیت اقتصادی داشته‌اند، مشمول مصونیت ویژه شوند؟ قانون برای همه‌ یکسان است. اگر واقعاً فعالیت اقتصادی‌شان سالم بوده، چرا نگران مسدود شدن حساب‌ها شده‌اید؟ چرا پول‌ها به حساب یک نفر و چک‌ها از طرف دیگر صادر شده‌اند؟ این تخلفات آشکار مالی‌ست. آقای مهدوی‌فر ، شما فرزندان‌تان را سپر کرده‌اید تا از برخورد قضایی در امان بمانید و سپس ژست مظلوم‌نمایی می‌گیرید. آیا این روش یک آزاداندیش است؟ شما از یک طرف به دروغ‌های آخوندها حمله می‌کنید، از طرف دیگر از حافظ قرآن بودن فرزندان‌تان سخن می‌گویید. پرسش ساده : آیا همین آخوندها نبودند که فرزندانتان را با قرآن آشنا کردند؟ مگر همین نظام اسلامی، دانشگاه شریف، علوم پزشکی شیراز، و دانشگاه علامه را نساخته تا فرزندان‌تان در آن رشد کنند؟ این حجم تناقض در گفتار، نشان می‌دهد که اساساً منطق‌تان بر پایه‌ی خشم شخصی است، نه تحقیق، نه تفکر، نه حتی دلسوزی برای کشور. آقای مهدوی‌فر شما نه اولین نفری هستید که به امام و رهبری تاخته‌اید و نه آخرین. اما تاریخ گواه است: در دوران امام علی هم، کسانی چون خوارج با همین شعارهای به ظاهر دینی علیه آن حضرت قیام کردند. امروز هم افراد جاهل و مغرض، با استناد به قرآن و عاشورا، عَلَم باطل را برمی‌دارند. اما حقیقت روشن است : رهبر انقلاب، نه یزید زمان، بلکه وارث خط امام حسین (ع) در قرن ماست؛ ایستاده در برابر استکبار، مدافع مظلومان فلسطین، یمن، سوریه، لبنان، و فریادگر عزت امت اسلام. آقای مهدوی‌فر ، اگر انصاف ندارید، لااقل منطقی باشید. اگر دین ندارید، لااقل راستگو باشید. اگر مخالفید، لااقل منصف و با وجدان باشید. تاریخ ایران و اسلام با بغض‌هایی چون شما نخواهد لرزید. آنچه می‌ماند، خون دل‌های امثال رهبر انقلاب است که چون کوه ایستاده‌اند تا ایران را از طوفان‌ها عبور دهند. ✍ موسی آقایاری 🆔 https://eitaa.com/Myidea/6146

🔴 کربلا، تحریف‌شدگان و عبرتِ عمر سعد شدن حادثه عاشورا، صحنه‌ای است از تجلی عقلانیت متعهد، غیرت الهی و ایمان بصیر در برابر انحراف، دنیاپرستی و تحریف‌گری. قیام آقا سیدالشهدا علیه‌السلام، نه یک واقعه احساسی یا شخصی، بلکه عمیق‌ترین تحلیلِ سیاسی- اجتماعی مبتنی بر آموزه‌های توحیدی در تاریخ اسلام است؛ قیامی که از دل آن، راه مقاومت، نهضت و تمدن‌سازی برخاسته نمونه بارزش انقلاب اسلامی ۵۷ است. متأسفانه در روزگار ما، برخی با ظاهر عدالت‌خواهی و با بیانی شبه‌روشنفکرانه، در حال تحریف چهره‌ این حقیقت بزرگ‌اند؛ کسانی چون مهدوی‌فر که نه تنها عظمت قیام عاشورا را نمی‌فهمند، بلکه با شبیه‌سازی‌های ناپخته و نگاه‌های التقاطی، چهره ولیّ خدا در زمان حاضر را نیز مورد حمله قرار می‌دهند. ■ در تحلیلی سطحی از واقعه کربلا، افراد را به سه دسته تقسیم می‌کنند : ۱. حسین (ع) که اهل مقاومت است، ۲. یزید که اهل زور و سرکوب است، ۳. و عمر سعد که در تردید بین دنیا و آخرت مانده است. اما نکته خطرناک این‌جاست که برخی ها ، مسیر حسین را تحسین می‌کنند ولی در عمل، راه عمر سعد را توجیه می‌نمایند و در نهایت، با الفاظی مبهم و مخاطب‌سازی‌های تلویحی، ولیّ فقیه و رهبر امت را در جایگاه یزید نشانده و خود را هم‌صدا با فریب‌خوردگان تاریخ می‌نمایاند. واقعیت آن است که در منطق اسلام ناب، ولایت حقّه الهی، محور تشخیص حق و باطل است. عاشورا بدون حسین (ع) و بدون معرفت به امامت، یک تراژدی بی‌محتوا و هیچ و پوچ است. آن‌که بخواهد حسین را از ولایت جدا کند، ناخواسته در اردوگاه باطل خواهد ایستاد؛ چه با شمشیر، چه با قلم، چه با تریبون روشنفکرانه. در کربلا، عمر سعد کسانی بودند که : 🔹 هم نماز می‌خواندند و هم دنیا می‌خواستند 🔹 هم زبان به خیر داشتند و هم دل به شر 🔹 هم حسین را می‌شناختند و هم به ری طمع داشتند 🔹 اما در بزنگاه، بی‌عملی و تردیدشان آنان را به صف باطل برد ■ امروز نیز ما با پدیده‌ای مشابه روبرو هستیم؛ جریان نفاق مدرن، در لباس دیانت، با نقاب عدالت‌خواهی، اما در موضع‌گیری علیه ولیّ خدا و مقاومت اسلامی. و اما ما، به عنوان دلدادگان به مکتب عاشورا، ضمن تبیین عقلانی، متقن و پرصلابت از چهره حقیقی عاشورا، اعلام می‌داریم : 🔻 امروز راه حسین (ع)، همان راهی است که ولایت فقیه ترسیم می‌کند. 🔻 امروز یزید زمان، همان مستکبرینی هستند که از نیویورک تا تل‌آویو، به دنبال سلطه بر ملت‌های آزاده‌اند. 🔻 و عمر سعدهای زمانه، آن‌هایی‌اند که می‌خواهند هم در دل ملت جا داشته باشند و هم در میزهای معامله با دشمن. ما این تحریف‌گران را برادران شمر نمی‌دانیم، اما فرزندان عمر سعد می‌دانیم؛ و از خدای متعال می‌خواهیم پیش از آنکه دیر شود، توفیق بازگشت، توبه، و درک حقیقت نصیب‌شان کند. ✅ و هشدار می‌دهیم : 🔹 کربلا تکرار می‌شود؛ 🔹 هل من ناصر حسین زمان بلند است؛ 🔹 و اگر مرد میدان نیستید، لااقل حرّ بمانید، نه عمر سعد. وَ سَیعلَمُ الّذینَ ظَلموا أیَّ مُنقَلَبٍ یَنقَلِبون ✍ موسی آقایاری 🆔 https://eitaa.com/Myidea/6147