#بخندیم آیا می دانید: در بدن مردها هفت میلیون عصب وجود دارد؟ و تنها خانومها هستند که می توانند روی تک تک این اعصاب راه بروند...!!! ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ @NafasseAmigh

#بخندیم کلا دو دسته آدم وجود داره وقتی میرن رستوران یا کافه 😂 @NafasseAmigh

#بخندیم ای خداااا 😍 @NafasseAmigh

#بخندیم فقط پایین اومدنش از پله ها😄😍 @NafasseAmigh

#بخندیم ‏دقیق تر از این نمیشه دخترا و پسرا رو توصیف کرد =))) @NafasseAmigh

📕🖇 میانبربه آخرین پست #معرفی_کتاب 🖇📕

#معرفی_کتاب ﴿ای شمعها بسوزید ﴾ #معینی_کرمانشاهی @NafasseAmigh

#معرفی_کتاب ﴿ای شمعها بسوزید ﴾ نقاش ازل مرا چو تصویر کشید جز دل همه را به کلک تدبیر کشید چون نوبت دل رسید مجنونی را در سلسله ای؛ به حکم تقدیر کشید #معینی_کرمانشاهی @NafasseAmigh

#معرفی_کتاب ﴿ای شمعها بسوزید ﴾ #معینی_کرمانشاهی @NafasseAmigh

#معرفی_کتاب ﴿ای شمعها بسوزید ﴾ در زدم و گفت کیست؟گفتمش ای دوست! دوست گفت در آن دوست چیست؟ گفتمش ای دوست؛دوست گفت اگر دوستی! از چه در این پوستی؟ دوست که در پوست نیست! گفتمش ای دوست؛دوست گفت در آن آب و گل؛ دیده ام از دور دل او به چه امید زیست؟ گفتمش ای دوست ؛دوست گفتمش این هم دمی ست؛ گفت عجب عالمی ست ساقی بزم تو کیست؟ گفتمش ای دوست؛دوست در چو به رویم گشود؛ جمله ی بود و نبود دیدم و دیدم یکیست ؛ گفتمش ای دوست؛دوست #معینی_کرمانشاهی @NafasseAmigh

#معرفی_کتاب ﴿ای شمعها بسوزید ﴾ #معینی_کرمانشاهی @NafasseAmigh

#معرفی_کتاب ﴿ای شمعها بسوزید﴾ نفرین ابد بر تو که آن ساقی چشمت دردی کش خمخانه تزویر و ریا بود پرورده مریم هم اگر چشم تو میدید عیسای دگر میشد وغافل زخدا بود نفرین ابد بر تو که از پیکر عمرم نیمی که روان داشت جدا کردی و رفتی نفرین ابد بر تو که این شمع سحر را در رهگذر باد رها کردی و رفتی نفرین به ستایشگرت از روز ازل باد کاین گونه تو را غره به زیبایی خود کرد پوشیده ز خاک آینه حسن تو گردد کاین گونه تو را مست ز شیدایی خود کرد این بود وفاداری و این بود محبت؟ ایکاش نخستین سخنت رنگ هوس داشت ای کاش که آن محفل دلساده فریبت بر سر در خود مهر و نشانی ز قفس داشت دیوانه برو ورنه چنان سخت ببوسم لبهای تو می ریخته را کز سخن افتی دیوانه برو ورنه چنان سخت خروشم تا گریه کنان آیی و در پای من افتی دیوانه برو تا نزدم چنگ به گیسوت صورتگر تو زحمت بسیار کشیده تا نقش تو را با همه نیرنگ به صد رنگ چون صورت بی روح به دیوار کشیده تنها بگذارم که در این سینه دل من یک چند لب از شکوه بیهوده ببندد بگدار که این شاعر دلخسته هم از رنج یک لحظه بیاساید و یکبار بخندد ساکت بنشین تا بگشایم گره از روی در چهره من خستگی از دور هویداست آسوده گذارم که در این موج سرشکم گیسوی بهم ریخته بر دوش تو پیداست من عاشق احساس پر از آتش خویشم خاکستر سردی چو تو با من ننشیند باید تو ز من دور شوی تا که جهانی این آتش پنهان شده را باز ببیند #معینی_کرمانشاهی @NafasseAmigh