🌹 #کلمات_قصار_نهج_البلاغه
🌴 #شماره_9
وقال عليه السلام : إِذَا أَقْبَلَتِ الدُّنْيَا عَلَى أحَدٍ أَعَارَتْهُ مَحَاسِنَ غَيْرِهِ، وَإِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهُ سَلَبَتْهُ مَحَاسِنَ نَفْسِهِ.
هنگامى كه دنيا به كسى رو كند نيكي هاى غير او را به او عاريت ميدهد و هنگامى كه دنيا بكسى پشت كند نيكي ها و افتخاراتش را از او سلب مى نمايد.
مولا در این کلام عبرت آموز به دگرگونی حال مردم در برابر کسانی که دنیا به آنها روی میاره یا پشت مینماید اشاره کرده ومی فرمایند
«هنگامى که دنیا به کسى روى آورد نیکى هاى دیگران را به او عاریت مى دهد و هنگامى که دنیا به کسى پشت کند نیکى هاى خودش را نیز از او سلب می نماید .
این یک واقعیت است که شواهد فراوان تاریخى دارد، هنگامى که انسان هایى چه در امر حکومت و سیاست و چه در امور اجتماعى و اقتصادى و چه در علوم و دانش ها مشهور و معروف مى شدند بسیارى از کارهاى خوبى را که دیگران انجام داده بودند به آنها نسبت مى دادند.
ابن ابى الحدید در شرح نهج البلاغه خود مى گوید: بسیارى از اشعار خوب را دیده ایم که چون گوینده اش ناشناخته بود از او نفى مى کردند و به افراد مشهور در شعر نسبت مى دادند، بلکه کتاب هایى در فنون و علوم از اشخاص غیر مشهور وجود داشته که آن را به صاحبان نبوغ و شهرت نسبت داده اند.