📒 چیزی برای انسان تازه نمی شود مگر این که تازه ای کهنه می گردد 📌 نهج‌البلاغه/ خطبه145/ قسمت7 از 11 قسمت 🎤صوتی استاد مفسر دکتر#محمدعلی_انصاری #خطبه_145 🔶 @Nahj_Et

📹آيت الله العظمی جوادی آملی «یک بیان نورانی حضرت امیر سلام الله علیه در نهج‌البلاغه دارد که فرمود :شما بررسی بکنید انسان گاهی حال مناسب دارد، گاهی حال مناسب ندارد نه تنها مریض است و سالم است نه، حال عادی هم که باشد گاهی مناسب است گاهی شاداب است، گاهی آماده است. فرمود زمانی که آمادگی دارید، نوافل را از دست ندهید، نه تنها نماز اول وقت، نافله‎ آن را هم بخوانید «وَ إِذَا أَدْبَرَتْ» اگر زمستان شد، پاییز شد، این دل گاهی بهار است و گاهی پاییز. اگر بهار بود «فَاحْمِلُوهَا عَلَی النَّوَافِلِ» نماز شب یادتان نرود، نافله‎ها یادتان نرود، زیارت عاشورا یادتان نرود و دعای توسل یادتان نرود و... «وَ إِذَا أَدْبَرَتْ» یک وقتی خسته‎اید، آمادگی ندارید، فقط مواظب باشید که #واجبات از شما ترک نشود.» 🔶 @Nahj_Et

💠 روایت شنیدنی محمد تیجانی(عالم اهل سنت شیعه شده و صاحب کتاب آنگاه هدایت شدم) از شیعه شدن یک عالم اهل سنت دیگر 🔶 @Nahj_Et

📒کتاب بهار دلها (شرح خطبه 176 نهج البلاغه) 📖تعداد صفحات : 202 🔹قطع : وزیری 🔸نوع جلد : شومیز 🔹سری : شرح نهج البلاغه 💰قیمت : 60000 تومان ☎️تلفن ثابت : 03135676860 📱تلفن همراه : 09131655170 🔶 @Nahj_Et

حرص در دنيا انسان را به جايى نمى رساند ▫️فَإِنَّ الدُّنْيَا مَشْغَلَةٌ عَنْ غَيْرِهَا 🟠 بدان) دنيا انسان را به خود مشغول و از غير خود بيگانه مى سازد. ✍زيرا کار دنيا آن قدر پيچيده و متنوع و گوناگون و پر دردسر است که اگر انسان به سراغ آن برود تمام وقت انسان را به خود مشغول مى سازد تا آنجا که حتى از رسيدگى به سلامت خود و استراحت و رسيدن به همسر و فرزندان و دوستان و بستگان و از آن فراتر رسيدن به انجام فرايض الهى باز مى دارد و کار آنها به جايى مى رسد که اگر اهل نماز باشند حتى نماز را در آخر وقت در حالى که در تمام رکعات فکرشان در مسائل دنيايى است با عجله تمام بجا مى آورند و گاه صبح هنگامى از خانه بيرون مى دوند که فرزندان آنها در خوابند و شب هنگامى باز مى گردند که باز آنها در خوابند و اين طبيعت دنياپرستى است. 📘#نامه_49 🔶 @Nahj_Et

▫️وَ اللَّهِ لَدُنْيَاكُمْ هَذِهِ أَهْوَنُ فِي عَيْنِي مِنْ عِرَاقِ خِنْزِير فِي يَدِ مَجْذُوم 🟠به خدا سوگند اين دنياى شما در نظر من از استخوان خنزيرى كه در دست شخص جذامى باشد پست تر است. ✍«عِراق» با كسره و ضمه عين، جمع «عَرق» (بر وزن فرق) به معناى استخوانى است كه گوشت آن را كنده باشند. امام عليه السلام با اين تشبيه كه بيان فرموده رساترين تعبير را در مورد تنفرش از زرق و برق دنيا ذكر كرده است. استخوان بى گوشت ارزشى ندارد به ويژه اگر استخوان حيوان نجس العين مانند خنزير باشد و مخصوصاً اگر در دست انسان بيمار مبتلا به جذام باشد كه همه از وى فرار مى كنند! سوگندى كه در آغاز اين سخن آمده و تعبير به «دنياكم» (دنياى شما) مطلب را روشن تر مى سازد. 📙#حکمت_23 🔶 @Nahj_Et

📙سایت بنیاد مجازی نهج البلاغه در فضای مجازی و تالیفات استاد #میرزامهدی_صادقی #نامه_44 #شرح_صوتی 🔶 @Nahj_Et

📌خلع احمدشاه قاجار از سلطنت و انحلال سلسله قاجار ▫️احمد شاه قاجار هفتمین و آخرین پادشاه سلسله قاجار در ۱۲۷۵ شمسی در تبریز متولد شد و در ۱۳ سالگی به سلطنت رسید. 🔹سال‌های جنگ اول جهانی بحرانی‌ترین سال‌های حکومت احمد شاه بود. با آنکه احمد شاه دولت ایران را بی‌طرف خواند، اما در سال‌های جنگ، ایران به اشغال روسیه و انگلیس و عثمانی در آمد، سپس قرارداد ۱۹۱۹ به این اشغالگری رسمیت بخشید و سبب تجزیه ایران شد. 🔸در این سال‌ها احمدشاه در ازاء دریافت حقوق از روسیه و انگلیس در برابر طرح‌های آنان سکوت می‌کرد و به روی کار آمدن رئیس‌الوزراهای مورد نظر آنان در کشور تن می‌داد. 🔻در سال‌های پایانی حکومت وی، کودتای مشترک رضاخان و سیدضیاءالدین طباطبائی، به وقوع پیوست. در دوران نخست وزیری رضاخان مقدمات سلب قدرت از احمد شاه و انقراض سلسله قاجار فراهم شد و این سلسله نهایتاً به موجب مصوبه‌ای که در آبان ۱۳۰۴ در مجلس شورای ملی به تصویب رسید، منقرض گردید. 🔺 به موجب این مصوبه و همزمان با کودتای رضاخان، احمد شاه که از دو سال قبل در اروپا بسر می‌برد از سلطنت خلع گردید. در انتها برادر و ولیعهد او محمدحسن میرزا نیز به شکل موهن و تحقیر‌آمیزی از ایران خارج شد. #تقویم_تاریخ #ربیع_الثانی_۱۳ #خلع_احمدشاه_قاجار #انحلال_سلسه_قاجاریه 🔶 @Nahj_Et

💎 دست بجُنبانیم 🔻امیرالمؤمنین امام علی (علیه‌السلام): بادِروا المَوتَ و غَمَراتِهِ و امهَدوا لَهُ قبلَ حُلُولِهِ و أعِدُّوا لَهُ قبلَ نُزولِهِ ❇️ پیش از مرگ و سختی‌های آن کاری بکنید و قبل از رسیدنش، مقدمات آن را فراهم آورید و پیش از فرود آمدنش برای آن آماده شوید. 📚 نهج البلاغة، خطبة ۱۹۰ ‌ ‌ ‎‎‌‌‎‎‌‌‎‎‌‍🔶 @Nahj_Et

🔹حضرت امام على عليه السلام : اَلنّاسُ اَبْناءُ الدُّنْيا وَ لا يُلامُ الرَّجُلُ عَلى حُبِّ اُمِّهِ؛ 🔹حضرت امام على عليه السلام : مردم، فرزندان دنيايند و كسى براى دوست داشتن مادرش سرزنش نمى شود. 📙نهج البلاغه، حكمت ۳٠۳ 🔶 @Nahj_Et

🦚آفرينش طاووس امام علی(علیه‌السلام) فرمودند: 🌺تَخَالُ قَصَبَهُ مَدَارِیَ مِنْ فِضَّة، وَ مَا أُنْبِتَ عَلَیْهَا مِنْ عَجِیبِ دَارَاتِهِ، وَ شُمُوسِهِ خَالِصَ الْعِقْیَانِ، وَ فِلَذَ الزَّبَرْجَدِ. فَإِنْ شَبَّهْتَهُ بِمَا أَنْبَتَتِ الاَْرْضُ قُلْتَ: جَنىً جُنِیَ مِنْ زَهْرَة کُلِّ رَبِیع. وَ إِنْ ضَاهَیْتَهُ بِالْمَلاَبِسِ فَهُوَ کَمُوشِیِّ الْحُلَلِ، أَوْ کَمُونِقِ عَصْبِ الْیَمَنِ. وَ إِنْ شَاکَلْتَهُ بِالْحُلِیِّ فَهُوَ کَفُصُوص ذَاتِ أَلْوَان، قَدْ نُطِّقَتْ بِاللُّجَیْنِ الْمُکَلَّلِ. یَمْشِی مَشْیَ الْمَرِحِ الْمُخْتَالِ، وَ یَتَصَفَّحُ ذَنَبَهُ وَ جَنَاحَیْهِ، فَیُقَهْقِهُ ضَاحِکاً لِجَمَالِ سِرْبَالِهِ، وَ أَصَابِیغِ وَشَاحِهِ; فَإِذَا رَمَى بِبَصَرِهِ إِلَى قَوَائِمِهِ زَقَا مُعْوِلا بِصَوْت یَکَادُ یُبِینُ عَنِ اسْتِغَاثَتِهِ، وَ یَشْهَدُ بِصَادِقِ تَوَجُّعِهِ، لاَِنَّ قَوَائِمَهُ حُمْشٌ کَقَوَائِمِ الدَّیْکَةِ الْخِلاَسِیَّةِ. وَ قَدْ نَجَمَتْ مِنْ ظُنْبُوبِ سَاقِهِ صِیصِیَةٌ خَفِیَّةٌ.🌺 🌳(هرگاه به بال و پر طاووس بنگرى) گمان مى کنى که نى هاى وسط پرهاى او همچون شانه هايى است که از نقره ساخته شده و آن چه بر آن از حلقه ها و هاله هاى عجيب خورشيد مانند روئيده، طلاى ناب و قطعات زبرجد است! 🍃هر گاه بخواهى آن را به آن چه زمين (به هنگام بهار) مى روياند تشبيه کنى، مى گويى دسته گلى است که از شکوفه هاى گل هاى بهارى چيده شده (و با نظم خاصى در کنار هم قرار گرفته است) 🌱و اگر بخواهى آن را به لباس ها (و پرده هاى رنگارنگ) تشبيه کنى، همچون حله هاى زيباى پر نقش و نگار يا پرده هاى رنگارنگ يمنى است و اگر آن را با زيورها مقايسه کنى، همچون نگين هاى رنگارنگى است که در نوارى از نقره که با جواهرات، زينت يافته در تاجى قرار گرفته است. 🍀او همچون کسى که به خود مى بالد با عشوه و ناز گام بر مى دارد; گاه سر را بر مى گرداند و به دم (زيبا) و دو بالش مى نگرد; ناگهان از زيبايى فوق العاده اى که پر وبالش به او بخشيده و رنگ هايى که همچون لؤلؤ و جواهر به هم درآميخته قهقهه سر مى دهد. 🌿اما همين که (خم مى شود و به) پاهاى (زشت) خود نظر مى افکند آن چنان (ناراحت مى گردد که) صداى گريه او بلند مى شود; فريادى که استغاثه جان کاهش از آن آشکار است و گواه صادق دردى است که در درون دارد! چه اين که پاهايش همچون پاهاى خروس خلاسى باريک (و تيره رنگ و زشت) است و در گوشه اى از ساق پايش ناخنى مخفى روييده شده. 📚نهج‌البلاغه بخشی از خطبه ۱۶۵ 🔶 @Nahj_Et