ترجمه و توضیح تصویری نهج البلاغه #حکمت_49 نهج البلاغه 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين كلام حكمت‌آميزش به يكى از تفاوت‌هاى ميان افراد با شخصيت و بزرگوار و افراد پست و بى‌ارزش اشاره مى‌كند و مى‌فرمايد: «بترسيد از حملۀ افراد با شخصيت به هنگام نياز و گرسنگى و از حملۀ افراد پست به هنگام سيرى»؛ (احْذَرُوا صَوْلَةَ‌ الْكَرِيمِ‌ إِذَا جَاعَ‌، وَ اللَّئِيمِ‌ إِذَا شَبِعَ‌) . در اين‌كه منظور از گرسنگى و سيرى در اين عبارت حكيمانه معناى كنايى آن مراد است يا معناى حقيقى در ميان مفسران نهج‌البلاغه گفت و گو است؛ جمعى گرسنگى را كنايه از هرگونه نياز و يا تحت فشار و ظلم واقع شدن دانسته‌اند بدين ترتيب معناى جمله چنين مى‌شود: افراد بزرگوار و با شخصيت تنها هنگامى دست به حمله مى‌زنند كه به آنها ستم شود و يا نياز مبرم براى ادامۀ حيات پيدا كنند كه در اين صورت براى گرفتن حق خود و دفاع در مقابل ظالمان غيرت آنها به جوش مى‌آيد و حملۀ جانانه‌اى مى‌كنند #حکمت_49 🔶 @Nahj_Et

💠ادامه حکمت۴۹ 🔹ولى لئيمان هنگامى كه به نوايى برسند و بر مراد خويش سوار گردند طغيان مى‌كنند و افراد بى‌گناه را مورد حمله قرار مى‌دهند همچون حيوانات درنده‌اى كه پس از سيرى، مست مى‌شوند. در حالى كه بعضى ديگر معتقدند «جُوع» در اينجا به همان معناى حقيقى يعنى گرسنگى است و «شَبَع» به معناى سيرى است و آن را اشاره به اين نكته مى‌دانند كه افراد شجاع و با شخصيت پيش از رفتن به ميدان نبرد كمتر غذا مى‌خوردند مبادا ضربه‌اى بر شكم آنها وارد شود و غذا بيرون ريزد و موجب سرافكندگى آنان شود؛ ولى لئيمان چنين نيستند و در هر حال تفسير اول مناسب‌تر به نظر مى‌رسد. شاعر عرب مى‌گويد: لاٰ يَصْبِرُ الْحُرُّ تَحْتَ‌ ضَيْمٍ‌ وَ إنَّمٰا يَصْبِرُ الْحِمارُ آزادمرد در زير ستم صبر نمى‌كند. اين الاغ است كه صبر مى‌كند! شاعر ديگرى نيز مى‌گويد: إذٰا أنْتَ‌ أكْرَمتَ‌ الكَريٖمَ‌ مَلَكَتَهُ‌ وَ إنْ‌ أنْتَ‌ أكْرَمتَ‌ اللَئيمَ‌ تَمَرَّدَا اگر شخص كريم را اكرام و احترام كنى مالك او مى‌شوى ولى اگر لئيم را اكرام كنى (بيشتر) سرپيچى مى‌كند #حکمت_49 🔶 @Nahj_Et

💠 سزاوارترین مردم به عفو وبخشودن، تواناترین ایشان است به کیفر رساندن. 🔶 عفو و گذشت، یکی از بهترین راه های شکر نعمت توانمندی است؛ 🔷 یکی از عناصر حیات اجتماعی، عفو و گذشت است. اگر همه مردم در گرفتن حقوق خویش، سخت گیر با شند وازکوچک ترین لغزشی چشم پوشی نکنن، زندگی بسیار تلخ می شود و روح صفا و صمیمیت و همکاری به کلی از جا معه رخت بر می بندد و نتیجه ای جز افسردگی و خشم ندارد. 📚 #حکمت_49 نهج البلاغه 🔶 @Nahj_Et

💠🔹در حالى كه بعضى ديگر معتقدند «جُوع» در اينجا به همان معناى حقيقى يعنى گرسنگى است و «شَبَع» به معناى سيرى است و آن را اشاره به اين نكته مى‌دانند كه افراد شجاع و با شخصيت پيش از رفتن به ميدان نبرد كمتر غذا مى‌خوردند مبادا ضربه‌اى بر شكم آنها وارد شود و غذا بيرون ريزد و موجب سرافكندگى آنان شود؛ ولى لئيمان چنين نيستند و در هر حال تفسير اول مناسب‌تر به نظر مى‌رسد. شاعر عرب مى‌گويد: لاٰ يَصْبِرُ الْحُرُّ تَحْتَ‌ ضَيْمٍ‌ وَ إنَّمٰا يَصْبِرُ الْحِمارُ آزادمرد در زير ستم صبر نمى‌كند. اين الاغ است كه صبر مى‌كند! شاعر ديگرى نيز مى‌گويد: إذٰا أنْتَ‌ أكْرَمتَ‌ الكَريٖمَ‌ مَلَكَتَهُ‌ وَ إنْ‌ أنْتَ‌ أكْرَمتَ‌ اللَئيمَ‌ تَمَرَّدَا اگر شخص كريم را اكرام و احترام كنى مالك او مى‌شوى ولى اگر لئيم را اكرام كنى (بيشتر) سرپيچى مى‌كند #حکمت_49 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين كلام حكمت‌آميزش به يكى از تفاوت‌هاى ميان افراد با شخصيت و بزرگوار و افراد پست و بى‌ارزش اشاره مى‌كند و مى‌فرمايد: «بترسيد از حملۀ افراد با شخصيت به هنگام نياز و گرسنگى و از حملۀ افراد پست به هنگام سيرى»؛ (احْذَرُوا صَوْلَةَ‌ الْكَرِيمِ‌ إِذَا جَاعَ‌، وَ اللَّئِيمِ‌ إِذَا شَبِعَ‌) . در اين‌كه منظور از گرسنگى و سيرى در اين عبارت حكيمانه معناى كنايى آن مراد است يا معناى حقيقى در ميان مفسران نهج‌البلاغه گفت و گو است؛ جمعى گرسنگى را كنايه از هرگونه نياز و يا تحت فشار و ظلم واقع شدن دانسته‌اند بدين ترتيب معناى جمله چنين مى‌شود: افراد بزرگوار و با شخصيت تنها هنگامى دست به حمله مى‌زنند كه به آنها ستم شود و يا نياز مبرم براى ادامۀ حيات پيدا كنند كه در اين صورت براى گرفتن حق خود و دفاع در مقابل ظالمان غيرت آنها به جوش مى‌آيد و حملۀ جانانه‌اى مى‌كنند؛ ولى لئيمان هنگامى كه به نوايى برسند و بر مراد خويش سوار گردند طغيان مى‌كنند و افراد بى‌گناه را مورد حمله قرار مى‌دهند همچون حيوانات درنده‌اى كه پس از سيرى، مست مى‌شوند #حکمت_49 🔶 @Nahj_Et

💠 امام علی علیه السلام فرمودند: 🍃 بترسيد از حمله پست چون سير شود، و از حمله كريم چون گرسنه شود 🔹 احْذَرُوا اللَّئِيمِ إِذَا شَبِعَ، وَ صَوْلَةَ الْكَرِيمِ إِذَا جَاعَ. ✍️ گرسنگى كنايه از هرگونه نياز و يا تحت فشار و ظلم واقع شدن می باشد. افراد بزرگوار و با شخصيت تنها هنگامى دست به حمله مى زنند كه به آنها ستم شود و يا نياز مبرم براى ادامه حيات پيدا كنند كه در اين صورت براى گرفتن حق خود و دفاع در مقابل ظالمان غيرت آنها به جوش مى آيد و حمله جانانه اى مى كنند؛ ولى لئيمان هنگامى كه به نوايى برسند و بر مراد خويش سوار گردند طغيان مى كنند و افراد بى گناه را مورد حمله قرار مى دهند همچون حيوانات درنده اى كه پس از سيرى، مست مى شوند. 📚 نهج البلاغه #حکمت_49 🔶 @Nahj_Et

🍃🌼قَالَ علیه السلام احذَرُوا صَولَةَ الکَرِیمِ إِذَا جَاعَ وَ اللّئِیمِ إِذَا شَبِعَ 🍃🌼(از حمله ی کریم آنگاه که گرسنه شود و همچنین از حمله ی فرومایه هنگامی که سیر باشد بترسید). مقصود امام (علیه السلام) از کریم شخص بلندطبع و والاهمت است، گرسنگی وی کنایه از نیاز مبرم اوست. توضیح آن که نیاز مبرم- در وقت بی اعتنایی مردم به وی- باعث جوشش غیرت و خشم او می شود و خود را وادار به یافتن کار مهمتری می کند تا بدان وسیله بر آن مردم دست یابد و بر آنان مسلط گردد، تا ایشان را درهم شکند و مجازاتشان کند. مانند این که زمام حکومت را به دست بگیرد و یا چیزی نظیر آن، از این رو لازم است با توجه به او و نیازهایش به گرفتاری و رفع نیازمندی اش از حمله ی وی حذر کرد و از آن دوری جست. مقصود از سیری شخص فرومایه توانگری و بی نیازی اوست و آن نیز باعث استمرار وی در فرومایگی است که اقتضای طبع اوست، و سیر بودنش باعث تاکید این ویژگی است، اما گرسنگی او چه بسا که باعث دگرگونی خلق و خوی او شود و برای هدف خاصی از فرومایگی دست بردارد. دوام پستی فرومایگان سیر برخاسته از طبع پست آنهاست و باعث آزردن زیردستان و مردمی است که به آنان نیازمندند، بنابراین باید از حمله ی آنان بیمناک بود و در صورت امکان موجبات سیری ایشان را از بین برد. 📙شرح#حکمت_49 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص54 🔶 @Nahj_Et

🪐تفاوت افراد کریم و لئیم #نهج_البلاغه 📿احْذَرُوا صَوْلَةَ الْكَرِيمِ إِذَا جَاعَ، وَاللَّئِيمِ إِذَا شَبِعَ 🌗بترسيد از حمله افراد با شخصيت به هنگام نياز و گرسنگى و از حمله افراد پست به هنگام سيرى ✍افراد بزرگوار و با شخصيت تنها هنگامى دست به حمله مى زنند كه به آنها ستم شود و يا نياز مبرم براى ادامه حيات پيدا كنند كه در اين صورت براى گرفتن حق خود و دفاع در مقابل ظالمان غيرت آنها به جوش مى آيد و حمله جانانه اى مى كنند; ولى لئيمان هنگامى كه به نوايى برسند و بر مراد خويش سوار گردند طغيان مى كنند و افراد بى گناه را مورد حمله قرار مى دهند همچون حيوانات درنده اى كه پس از سيرى، مست مى شوند. 📘#حکمت_49 🔶 @Nahj_Et

┄═❁✨❈[﷽]❈✨❁═┄ 🔰 شناخت بزرگوار و پست فطرت 🌿و سلام خدا بر امیرمومنان(ع): ⭕️وَ قَالَ عليه‌السلام: اِحْذَرُوا صَوْلَةَ اَلْكَرِيمِ إِذَا جَاعَ، وَ اَللَّئِيمِ إِذَا شَبِعَ. 🔰و درود خدا بر او، فرمود: از يورش بزرگوار به هنگام گرسنگى، و از تهاجم انسان پست به هنگام سيرى، بپرهيزید. #حکمت_49 🔶 @Nahj_Et

حکمت ۴۸ شانس رفیقی نیمه راه آنکه با شانس اوج گیرد ، نگون بخت شده و بی سر و تاج بر گردد عَيْبُكَ مَسْتُورٌ مَا أَسْعَدَكَ جَدُّكَ حکمت ۴۹ مهربانی و عفو بوقت قدرت رحم و عفو می باید ، بوقت ضعف ، تیر و کمان انتقام نیست أَوْلَى النَّاسِ بِالْعَفْوِ أَقْدَرُهُمْ عَلَى الْعُقُوبَةِ حکمت ۵۰ وقت سخاوت نزد ارباب سخاوت حاجت گفتار نیست السَّخَاءُ مَا كَانَ ابْتِدَاءً- فَأَمَّا مَا كَانَ عَنْ مَسْأَلَةٍ فَحَيَاءٌ وَ تَذَمُّمٌ 📙مجازی و تالیفات استاد #میرزامهدی_صادقی #حکمت_48 #حکمت_49 #حکمت_50 #شرح_صوتی 🔶 @Nahj_Et

تفاوت افراد کریم و لئیم ▫️احْذَرُوا صَوْلَةَ الْكَرِيمِ إِذَا جَاعَ، وَاللَّئِيمِ إِذَا شَبِعَ 🟠بترسيد از حمله افراد با شخصيت به هنگام نياز و گرسنگى و از حمله افراد پست به هنگام سيرى ✍افراد بزرگوار و با شخصيت تنها هنگامى دست به حمله مى زنند كه به آنها ستم شود و يا نياز مبرم براى ادامه حيات پيدا كنند كه در اين صورت براى گرفتن حق خود و دفاع در مقابل ظالمان غيرت آنها به جوش مى آيد و حمله جانانه اى مى كنند; ولى لئيمان هنگامى كه به نوايى برسند و بر مراد خويش سوار گردند طغيان مى كنند و افراد بى گناه را مورد حمله قرار مى دهند همچون حيوانات درنده اى كه پس از سيرى، مست مى شوند. 📘#حکمت_49 🔶 @Nahj_Et