💠 طبیعت، نمایی از رستاخیز ✅️ آشکارترین درس طبیعت، نمایش تابلوی کوچکی از رستاخیز الهی است. تجربه‌های فراوان از قیامت در دل طبیعت که جایی برای شک کردن در روز معاد باقی نمی‌گذارد. طبیعتِ مرده‌ی فصل زمستان که گویی بویی از حیات نبرده، با نسیمی بهاری، چنان با طراوت می‌شود که گویا هیچ زمستانی به خود ندیده است. خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «وَ اللَّهُ الَّذِى أَرْسَلَ الرِّیَاحَ فَتُثِیرُ سَحَاباً فَسُقْنَاهُ إِلَى‏ بَلَدٍ مَّیِّتٍ فَأَحْیَیْنَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا کَذَلِکَ النُّشُورُ. (۱) و خداوند است که بادها را فرستاد تا ابر را برانگیزاند، پس آن را به سوى سرزمینى مرده راندیم، و به وسیله‏ آن زمین را بعد از مردنش زنده نمودیم. رستاخیز نیز چنین است.» ✅ دگرگونی‌های طبیعت، افزون بر اینکه معاد را برای بشر قابل درک می‌کند، آموزه مهم دیگری نیز در پی دارد. با دیدن دگرگونی‌های موجود در طبیعت، به این مطلب می‌رسیم که دنیا، مجالی برای درنگ و دل بستن ندارد. نمی‌توان به طراوت پُر نشاط بهار دل خوش داشت؛ که پاییز در راه است و نباید به امید نعمت‌های شیرین تابستان بود؛ که زمستان بسیار سرسخت است. امام علی علیه السلام می‌فرماید: «إِنَّ لِلَّهِ مَلَکاً یُنَادِی فِی کُلِّ یَوْم: لِدُوا لِلْمَوْتِ، وَاجْمَعُوا لِلْفَنَاءِ، وَابْنُوا لِلْخَرَابِ. خداوند فرشته‌اى دارد که همه روز بانگ مى‌زند: بزایید براى مردن، و گردآورى کنید براى نابود شدن، و بنا کنید براى ویران گشتن!» (۲) 📚 منابع: ۱. سوره فاطر، آیه ۹ ۲. نهج البلاغه، حکمت ۱۳۲ #روز_طبیعت #سیزده_بدر 🔶 @Nahj_Et

💢 پرسیدن برای فهمیدن نه آزردن 💠 امام علی علیه السلام فرمودند: 🍃 و قَالَ (علیه السلام) لِسَائِلٍ سَأَلَهُ عَنْ مُعْضِلَةٍ: سَلْ تَفَقُّهاً، وَ لَا تَسْأَلْ تَعَنُّتاً؛ فَإِنَّ الْجَاهِلَ الْمُتَعَلِّمَ شَبِيهٌ بِالْعَالِمِ، وَ إِنَّ الْعَالِمَ الْمُتَعَسِّفَ [الْمُتَعَنِّتَ] شَبِيهٌ بِالْجَاهِلِ الْمُتَعَنِّتِ. 🔹همواره براى كسب آگاهى پرسش كن، نه براى ايجاد زحمت. زيرا نادانى كه چيزى مى آموزد، همانند داناست، و دانای بی انصاف شبيه به نادانى است كه براى زحمت ديگرى سؤال مى كند. 📚 حکمت 320 نهج البلاغه 🔶 @Nahj_Et

🎥 🔴 یک روایت خطرناک 🔹️ در نهج البلاغه روایتی از امیرالمومنین علیه السلام نقل شده است که ما به ظاهر متدین باید از آن بترسیم.... 🔹️ بخشی از سخنرانی #سید_هاشم_الحیدری در همایش "وافدون" 🔶 @Nahj_Et

💠 پرسش: از چه سنی، آموزه‌های دینی را به فرزندانمان آموزش دهیم؟ 🔵 پاسخ: نکته‌ی اول: در روایات اهل‌بیت علیهم‌السلام، دوران کودکی بهترین زمان برای آموزش مباحث دینی معرفی‌شده است. امام علی علیه‌السلام می‌فرماید: «وَ إِنَّمَا قَلْبُ الْحَدَثِ كَالْأَرْضِ الْخَالِيَةِ مَا أُلْقِيَ فِيهَا مِنْ شَيْءٍ قَبِلَتْه. قلب کودک، چنان زمین خالی است که هر بذری در آن ریخته شود، رشد می‌کند.» (۱) نکته‌ی دوم: آموزش غیرمستقیم فرزندان پس از تولد با گفتن اذان و اقامه شروع می‌شود و با رفتار دینی والدین در منزل که مورد توجه کودکان است، ادامه پیدا می‌کند. نکته‌ی سوم: با توجه به آغاز حس مذهبی از ۲ سالگی، آموزش مستقیم از این سن شروع شود. صلوات بر محمد و آل محمد، گفتن لا اله الا الله، حب نبی اکرم و اولاد ایشان صلوات الله علیهم‌السلام، خوبی و بدی، وضو، نماز، محرم و نامحرم. (۲) نکته‌ی چهارم: بهترین نوع تربیت و تقویت آموزه‌های دینی و اعتقادی، تربیت عملی است که همان نوع زندگی و رفتار و عملکرد والدین در پیش گاه فرزندان است. به قول شاعر: «در گفتن عیب دگران بسته‌زبان باش با خوبی خود عیب نمای دگران باش». 📚 پی‌نوشت‌ها: ۱. نهج البلاغة، نامه ۳۱ ۲. نسیم مهر، ج ۱، ص ۶۷ 🔶 @Nahj_Et

🌸🍃🌸🍃 🍃 💠تهیدستی الْبُخْلُ عَارٌ وَ الْجُبْنُ مَنْقَصَةٌ وَ الْفَقْرُ يُخْرِسُ الْفَطِنَ عَنْ حُجَّتِهِ وَ الْمُقِلُّ غَرِيبٌ فِي بَلْدَتِهِ. بخل، ننگ و ترس، نقصان است. و تهیدستی مرد زیرك را در برهان كند می سازد، و انسان تهیدست در شهر خویش نیز بیگانه است. 📙نهج البلاغه حکمت 3 🔶 @Nahj_Et

🌸🍃🌸🍃 🍃 به آغوش خدا برگردیم اگر درهای آسمان ها و زمین ها بربنده ای بسته شود آن گاه او تقوا را پیش گیرد خداوند راه نجاتی برایش می گشاید. 📙نهج البلاغه، خطبه ۱۳۰ 🔶 @Nahj_Et

🤔 در امر به معروف و نهی از منکر نه دچار افراط شویم و نه دچار تفریط 🤔 در نهج البلاغه آمده است: لاَ تَرَى اَلْجَاهِلَ إِلاَّ مُفْرِطاً أَوْ مُفَرِّطاً 👈 جاهل را نمی‌بینی مگر یا در حالت افراط است و یا در حالت تفریط 📙نهج البلاغه حکمت70 🔶 @Nahj_Et

🌸🍃🌸🍃 🍃 ✅ ثمرات مجالست با قرآن خطبه ۱۷۶: «وَ مَـا جَالَـسَ هَذَا الْقُـرْآنَ أَحَدٌ إِلَّا‌قَامَ‌عَنْـهُ بِـزِيَ‍ـادَةٍ أَوْ نُــقْصَ‍ـانٍ، زِيَـادَةٍ فِـي هُ‍ــدًى أَوْ نُـقْـصَـانٍ مِـنْ عَمًـى» «كسى با قرآن همنشيـــن نشد مگر آن كه بر او افزود يا از او كاسـت، در هدايــت‌او افزود و از كوردلى و گمراهى‌اش كاست» 🔶 @Nahj_Et

💠داستانی از نهج البلاغه👇 💠استغفار و توبه حقیقی و کامل 🔹🔹شخصی در حضور امام علی علیه السلام گفت: استغفرالله: «از درگاه خدا طلب آمرزش گناهان می کنم» از آنجا که بسیار دیده شده افرادی، این جمله را به طور سطحی و بی آنکه واقعاً و حقیقی و از صمیم قلب به آن اعتقاد داشته باشند، بر زبان می آورند. امام علی علیه السلام به او فرمود: ثکلتک امّک، اتدری ما الاستغفار: «مادرت به عذایت بنشیند آیا می دانی معنی «استغفار» چیست؟!» استغفار، مقام بلند مرتبگان و افراد شریف و آنهایی که در سطح بالایی از معنویت قرار دارند می باشد. (درجة العلیین) سپس امام علیه السلام برای توضیح بیشتر، چنین فرمود: استغفار، یک کلمه (استغفرالله) است ولی دارای شش معنی و مفهوم می باشد. ١ـ پشیمانی از گناهان گذشته ٢ـ تصمیم قاطع و ابدی بر اینکه دیگر به سوی گناه بازنگردد ٣ـ ادای حق الناس، به طوری که خدا را آنگونه ملاقات کنی که بدهکار کسی نباشی ٤ـ انجام حق الله (مانند نماز و روزه و حج و..) ٥ـ توجه کنی به گوشتی که از خوردن مال حرام در بدنت روئیده است و آن را بر اثر اندوه و پشیمانی از گناهان سابق، آب کنی تا این که گوشت تازه جایگزین آن گردد. اطاعت و پیروی از احکام الهی را هر چند که دشوار باشد، برخود هموار سازی. همانطور که گناه را بر وجود خود همواره می ساختی. ٦ـ دشواری اطاعت را آنچنان به خودت بچشانی که شیرینی و لذت گناه را چشیدی پس از انجام این مراحل (مُجاز هستی که) بگویی استغفرالله: «خدایا از درگاهت، طلب آمرزش می کنم» (نهج البلاغه، حکمت 417) ناگفته نماند: که توبه مراحلی دارد و توبه شرعی به همان چهار خصلت اول، حاصل می شود ولی توبه کامل و حقیقی بستگی به پیمودن شش مرحله مذکور دارد. ٢ـ اصحاب پیامبر (صلی الله علیه و آله) را الگو قرار دهید بصره یک نقطه حسّاس کشور اسلامی تحت رهبری و امارت امیر مؤمنان علی علیه السلام بود، و از نظر استراتژیکی، پل ارتباطی نقاط مختلف به مرکز حکومت به شمار می آمد. معاویه که همواره بر توسعه طلبی خود می افزود، این بار عبد الله بن حضرمی را با جمعی فرستاد، تا بصره را تحت پرچم معاویه در آورد. در آن وقت «زیاد بن عبید» استاندار علی علیه السلام در بصره بود، ابن حضرمی به بصره رفت و بر دودمان تمیم وارد شد و با ترفندهای عجیب خود افرادی را گول زد و کم کم کار به جائی رسید که اکثر مردم بصره با او بیعت کردند، و هوادار معاویه شدند. شخصی به نام «اعین بن صبیعه»، به پیشنهاد خود، از امام علی علیه السلام خواست، تا به بصره رود، و غائله ابن حضرمی را تمام کند. او به بصره رفت، ولی مخالفان در کمین او قرار گرفتند و او را در بسترش کشتند، فرمود: استغفار، یک کلمه (استغفرالله) است ولی دارای شش معنی و مفهوم می باشد. 1 پشیمانی از گناهان گذشته 2 تصمیم قاطع و ابدی بر اینکه دیگر به سوی گناه بازنگردد 3 ادای حق الناس، به طوری که خدا را آنگونه ملاقات کنی که بدهکار کسی نباشی 4 انجام حق الله (مانند نماز و روزه و حج و..) 5 توجه کنی به گوشتی که از خوردن مال حرام در بدنت روئیده است و آن را بر اثر اندوه و پشیمانی از گناهان سابق، آب کنی تا این که گوشت تازه جایگزین آن گردد. اطاعت و پیروی از احکام الهی را هر چند که دشوار باشد، برخود هموار سازی. همانطور که گناه را بر وجود خود همواره می ساختی. 6 دشواری اطاعت را آنچنان به خودت بچشانی که شیرینی و لذت گناه را چشیدی پس از انجام این مراحل (مُجاز هستی که) بگویی استغفرالله: «خدایا از درگاهت، طلب آمرزش می کنم»زیاد (استاندار علی علیه السلام ) در ضمن نامه ای، جریان بصره را برای امام علی علیه السلام گزارش داد، و از امام درخواست کرد که «جاریه بن قدامه» را برای جلوگیری از شرّ «ابن حضرمی»، به بصره بفرستد، زیرا جاریه، شخصی مصمّم و شجاع بود و در میان بستگانش، نفوذ خوبی داشت. امام، جاریه بن قدامه را به بصره فرستاد، سرانجام توسط جاریه، ابن حضرمی در خانه اش محاصره شد و به قتل رسید. (ماجرای ابن حضرمی و سرانجام قتل او به طور مشروح در شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج4، از ص4 تا 53 آمده است) امام علی علیه السلام برای آمادگی سپاه خود، در رابطه با نجات و آزاد سازی بصره، از دست دشمن این سخنرانی را کرد، که خلاصه اش این است: ما در حضور پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم آن چنان مخلصانه فداکاری می کردیم که حتّی حاضر بودیم پدران و فرزندان و برادران و عموهای خود را ایثار کنیم، و روز به روز بر ایمان و تسلیم ما در برابر فرمان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم افزوده می شد، و هر لحظه در این راه ثابت قدم تر می شدیم و گاهی ما بر دشمن پیروز، می شدیم و گاهی دشمن بر ما...

«فلمّا رای الله صدقنا انزل بعدوّنا الکبت، و انزل علینا النّصر...؛ وقتی که خداوند اخلاص و راستی ما را دید، ذلّت و نکبت را بر دشمنان ما نازل کرد، و ما را پیروز نمود، تا آن جا که اسلام در سرزمین ها، گسترش و استقرار یافت.» امام علی علیه السلام با این سخن اعلام کرد که اصحاب فداکار پیامبر صلی الله علیه و اله و سلم را الگو قرار دهید، و در پایان برای این که افراد بی تفاوت و مسامحه کار را، از خواب غفلت بیدار کند فرمود: «به جانم سوگند اگر ما در نبرد با دشمنان مثل شما بودیم، نه پایه دین، استوار می شد و نه شاخه ای از درخت دین، سبز می گردید» (نهج البلاغه، خطبه 56) و حسن ختام این مقاله سخنی از امیرالمومنین علیه السلام: امیرالمومنین علی علیه السلام فرموده اند: لا قربة بالنوافل اذا اضرّت بالفرائض. هرگاه مستحبّات به واجبات زیان رساند، (آن مستحبات) سبب نزدیکی به خدا نمی گردد. 📙 (نهج البلاغه نسخه مرحوم دشتی حکمت 39) محمد محمدی اشتهاردی - داستان های نهج البلاغه سایت اندیشه قم نهج البلاغه حکمت 39 🔶 @Nahj_Et

اميرالمؤمنين علي عليه السلام: 🌷 إيّاكَ والاِسِئثارَ بِما النّاسُ فيهِ اُسوةٌ 👌 بپرهيز از آن كه چيزى را به خود مخصوص كنى كه مردم همه در آن يكسانند. 📚 #نهج_البلاغه ،نامه ۵۳ 🔶 @Nahj_Et