🌷تجدید عهد روزانه با امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) 🌷دعای عهد 🌷از حضرت صادق عليه السّلام روايت شده: هركه چهل صبحگاه اين عهد را بخواند، از ياوران قائم ما باشد، و اگر پيش از ظهور آن حضرت از دنيا برود، خدا او را از قبر بيرون آورد، كه در خدمت آن حضرت باشد، و حق تعالی بر هر كلمه هزار حسنه به او كرامت فرمايد، و هزار گناه از او محو سازد. 🌷 زمان خواندن دعای عهد از بعد نماز صبح تا قبل از اذان ظهر هست اما بهتر است تا قبل از طلوع آفتاب خوانده شود. 🌷بسم الله الرحمن الرحیم 🌷اللّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظیمِ، وَ رَبَّ الْکُرْسِىِّ الرَّفیعِ، وَ رَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ، وَ مُنْزِلَ التَّوْراةِ وَالْإِنْجیلِ وَالزَّبُورِ، وَ رَبَّ الظِّلِّ وَالْحَرُورِ، وَ مُنْزِلَ الْقُرْآنِ الْعَظیمِ، وَ رَبَّ الْمَلائِکَةِ الْمُقَرَّبینَ، وَالْأَنْبِیاءِ وَالْمُرْسَلینَ اَللّهُمَّ إِنّى أَسْأَلُکَ بوَجْهِکَ الْکَریمِ، وَ بِنُورِ وَجْهِکَ الْمُنیرِ، وَ مُلْکِکَ الْقَدیمِ، یا حَىُّ یا قَیُّومُ، أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذى أَشْرَقَتْ بِهِ السَّمواتُ وَالْأَرَضُونَ، وَ بِاسْمِکَ الَّذى یَصْلَحُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَالْآخِرُونَ، یا حَیّاً قَبْلَ کُلِّ حَىٍّ، وَ یا حَیّاً بَعْدَ کُلِّ حَىٍّ، وَ یا حَیّاً حینَ لا حَىَّ، یا مُحْیِىَ الْمَوْتى، وَ مُمیتَ الْأَحْیاءِ، یا حَىُّ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ. اَللّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلانَا الْإِمامَ الْهادِىَ الْمَهْدِىَّ الْقائِمَ بِأَمْرِکَ، صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَ عَلى آبائِهِ الطّاهِرینَ، عَنْ جَمیعِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ فى مَشارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغارِبِها، سَهْلِها وَ جَبَلِها، وَ بَرِّها وَ بَحْرِها، وَ عَنّى وَ عَنْ والِدَىَّ مِنَ الصَّلَواتِ زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ، وَ مِدادَ کَلِماتِهِ، وَ ما أَحْصاهُ عِلْمُهُ، وَ أَحاطَ بِهِ کِتابُهُ. أَللّهُمِّ إِنّى أُجَدِّدُ لَهُ فى صَبیحَةِ یَوْمى هذا، وَ ما عِشْتُ مِنْ أَیّامى عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَةً لَهُ فى عُنُقى، لا أَحُولُ عَنْها، وَ لا أَزُولُ أَبَداً. اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِنْ أَنْصارِهِ وَ أَعَوانِهِ، وَالذّابّینَ عَنْهُ، وَالْمُسارِعینَ إِلَیْهِ فى قَضاءِ حَوائِجِهِ، وَالْمُمْتَثِلینَ لِأَوامِرِهِ، وَالْمُحامینَ عَنْهُ، وَالسّابِقینَ إِلى إِرادَتِهِ، وَالْمُسْتَشْهَدینَ بَیْنَ یَدَیْهِ. اَللّهُمَّ إِنْ حالَ بَیْنى وَ بَیْنَهُ الْمَوْتُ الَّذى جَعَلْتَهُ عَلى عِبادِکَ حَتْماً مَقْضِیّاً، فَأَخْرِجْنى مِنْ قَبْرى مُؤْتَزِراً کَفَنى، شاهِراً سَیْفى، مُجَرِّداً قَناتى، مُلَبِّیاً دَعْوَةَ الدّاعى فِى الْحاضِرِ وَالْبادى. اَللّهُمَّ أَرِنِى الطَّلْعَةَ الرَّشیدَةَ وَالْغُرَّةَ الْحَمیدَةَ، وَاکْحَُلْ ناظِرى بِنَظْرَةٍ مِنّى إِلَیْهِ، وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ، وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ، وَ أَوْسِعْ مَنْهَجَهُ، وَاسْلُکْ بى مَحَجَّتَهُ، وَ أَنْفِذْ أَمْرَهُ، وَاشْدُدْ أَزْرَهُ، وَاعْمُرِ اللّهُمَّ بِهِ بِلادَکَ ، وَ أَحْىِ بِهِ عِبادَکَ، فَإِنَّکَ قُلْتَ وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ: ظَهَرَ الْفَسادُ فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِى النّاسِ، فَأَظْهِرِ اللّهُمَّ لَنا وَلِیَّکَ وَابْنَ بِنْتِ نَبِیِّکَ الْمُسَمّى بِاسْمِ رَسُولِکَ حَتّى لا یَظْفَرَ بِشَىْءٍ مِنَ الْباطِلِ إِلّا مَزَّقَهُ، وَ یُحِقَّ الْحَقَّ وَ یُحَقِّقَهُ، وَاجْعَلْهُ اللّهُمَّ مَفْزَعاً لِمَظْلُومِ عِبادِکَ وَ ناصِراً لِمَنْ لا یَجِدُ لَهُ ناصِراً غَیْرَکَ، وَ مُجَدِّداً لِما عُطِّلَ مِنْ أَحْکامِ کِتابِکَ، وَ مُشَیِّداً لِما وَرَدَ مِنْ أَعْلامِ دینِکَ، وَ سُنَنِ نَبِیِّکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، وَاجْعَلْهُ اللّهُمَّ مِمَّنْ حَصَّنْتَهُ مِنْ بَأْسِ الْمُعْتَدینَ، اَللّهُمَّ وَ سُرَّ نَبِیَّکَ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِرُؤْیَتِهِ، وَ مَنْ تَبِعَهُ عَلى دَعْوَتِهِ، وَارْحَمِ اسْتِکانَتَنا بَعْدَهُ ، اللّهُمَّ اکْشِفْ هذِهِ الْغُمَّةَ عَنْ هذِهِ الْأُمَّةِ بِحُضُورِهِ، وَ عَجِّلْ لَنا ظُهُورَهُ، إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعیداً وَ نَراهُ قَریباً، بِرَحْمَتِکَ یا أَرْحَمَ الرّاحِمینَ. 🌷الْعَجَلَ، اَلْعَجَلَ؛ یا مَولای یا صاحِبَ الزَّمانِ 🌷الْعَجَلَ، اَلْعَجَلَ؛ یا مَولای یا صاحِبَ الزَّمانِ 🌷الْعَجَلَ، اَلْعَجَلَ؛ یا مَولای یا صاحِبَ الزَّمان ⛅️#اللهُــم_َّعَجِّــل_ْلِوَلِیِّکَــــ_الْفَــرَج...⛅️

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم 🌹وَبَشِّرِ الَّذِين آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ كُلَّمَا رُزِقُواْ مِنْهَا مِن ثَمَرَةٍ رِّزْقاً قَالُواْ هَـذَا الَّذِي رُزِقْنَا مِن قَبْلُ وَأُتُواْ بِهِ مُتَشَابِهاً وَلَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَهُمْ فِيهَا خَالِدُونَ  بقره(25) 🌷وكسانى را كه ايمان آورده وكارهاى شايسته انجام داده اند، مژده بده كه برايشان باغهايى است كه نهرها از پاى (درختان) آن جارى است، هرگاه ميوه اى از آن (باغها) به آنان روزى شود، گويند: اين همان است كه قبلاً نيز روزى ما بوده، در حالى كه همانند آن نعمت ها به ايشان داده شده است (نه خود آنها) و براى آنان در بهشت همسرانى پاك و پاكيزه است و در آنجا جاودانه اند. 🔹نکات تفسیری: شايد مراد از «متشابهاً» اين باشد كه بهشتيان در نگاه اوّل، ميوه ها را مانند ميوه هاى دنيوى مى بينند ومى گويند: شبيه همان است كه در دنيا خورده بوديم، لكن بعد از خوردن مى فهمند كه طعم ولذّت تازه اى دارد. وشايد مراد اين باشد كه ميوه هايى به آنان داده مى شود كه همه از نظر خوبى وزيبايى وخوش عطرى يكسانند و مانند ميوه هاى دنيا درجه يك، دو وسه ندارد. در قرآن، معمولاً ايمان و عمل صالح در كنار هم مطرح شده است، ولى ايمان بر عمل صالح مقدم قرار گرفته است. آرى، اگر اتاقى از درون نورانى شد، شعاع اين نور از روزنه و پنجره ها بيرون خواهد زد. ايمان، درونِ انسان را نورانى و قلب نورانى، تمام كارهاى انسان را نورانى مى كند. بركات ايمان و عمل صالح بسيار است كه در آيات قرآن به آنها اشاره شده است. [228] همسران بهشتى دو نوع هستند: الف: يكى حور العين كه همچون لؤلؤ و باكره هستند و در همان عالم آفريده مى شوند. «أنشاناهنّ إنشاء» ب: همسران مؤمن دنيايى كه با چهره اى زيبا در كنار همسرانشان قرار مى گيرند. «ومن صلح من ابائهم و أزواجهم» [229] از امام صادق عليه السلام درباره ى ازواج مطهّره سؤال شد، فرمودند: همسران بهشتى آلوده به حيض و حدث نمى شوند. [230] ----- 228) قرآن، 15 بركت براى ايمان همراه عمل صالح، بيان نموده كه بامراجعه به معجم المفهرس مى توانيد به آنها دسترسى پيدا نماييد. 229) رعد، 13. 230) تفسير راهنما و دُرّالمنثور. 🔹پیام آیه  مژده و بشارت همراه با هشدار و اخطار (در آيه قبل) يكى از اصول تربيت است. «فاتقوا النار... وبشّر الذين آمنوا...» - ايمان قلبى بايد توأم با اعمال صالح باشد. «آمنوا وعملوا الصالحات» - انجام همه ى كارهاى صالح وشايسته، كارساز است، نه بعضى از آنها. «عملوا الصالحات» («الصالحات» هم جمع است وهم (الف ولام) دارد كه به معناى همه كارهاى خوب است.) - كارهاى شايسته و صالح، در صورتى ارزش دارد كه برخاسته از ايمان باشد، نه تمايلات شخصى و جاذبه هاى اجتماعى. اوّل «آمنوا» بعد «عملوا الصالحات» - محروميت هايى كه مؤمن به جهت رعايت حرام و حلال در اين دنيا مى بيند، در آخرت جبران مى شود. «رزقوا» - ما در دنيا نگرانِ از دست دادن نعمت ها هستيم، امّا در آخرت اين نگرانى نيست. «وهم فيها خالدون» - آشنايى با سابقه ى نعمت ها، بر لذّت كاميابى مى افزايد. [231] «رزقنا من قبل» - همسران بهشتى نيز پاكيزه اند. «ازواج مطهّرة» ----- 231) سخنان كسى را كه مى شناسيم در راديو و تلويزيون با عشق و علاقه گوش مى دهيم و يا عكس جاهايى كه قبلا بدانجا رفته ايم با علاقه نگاه مى كنيم. منبع:تفسیر نور 🌷 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن🌷 @Nahjolbalaghe1

🔹نامه۲۶-به يكي از ماموران زكات 🔹اخلاق كارگزاران مالياتي او را به ترس از خدا در اسرار پنهاني، و اعمال مخفي سفارش مي كنم، آنجا كه هيچ گواهي غير از او، و نماينده اي جز خدا نيست، و سفارش مي كنم كه مبادا در ظاهر خدا را اطاعت، و در خلوت نافرماني كند، و اينكه آشكار و پنهانش، و گفتار و كردارش در تضاد نباشد، امانت الهي را اداء، و عبادت را خالصانه انجام دهد. و به او سفارش مي كنم با مردم تندخو نباشد، و به آنها دروغ نگويد، و با مردم به جهت اينكه بر آنها حكومت دارد بي اعتنايي نكند، چه اينكه مردم برادران ديني، و ياري دهندگان در استخراج حقوق الهي اند. بدان! براي تو در اين زكاتي كه جمع مي كني سهمي معين، و حقي روشن است، و شريكاني از مستمندان و ضعيفان داري، همانگونه كه ما حق تو را مي دهيم، تو هم بايد نسبت به حقوق آنان وفادار باشي، اگر چنين نكني در روز رستاخيز بيش از همه دشمن داري، و واي بر كسي كه در پيشگاه خدا، فقرا و مساكين، و درخواست كنندگان و آنان كه از حقشان محرومند، و بدهكاران و ورشكستگان و در راه ماندگان، دشمن او باشند و از او شكايت كنند. امانتداري كسي كه امانت الهي را خوار شمارد، و دست به خيانت آلوده كند، و خود و دين خود را پاك نسازد، درهاي خواري را در دنيا به روي خود گشوده، و در قيامت خوارتر و رسواتر خواهد بود، و همانا! بزرگترين خيانت! خيانت به ملت، و رسواترين دغلكاري، دغلبازي با امامان است، با درود. 📜نهج البلاغه/نامه۲۶ 🍃🌷

🔹رفتار شناسی( نقش روحیات در تن آدمی) (علمی اخلاقی) 🌷 وَ قَالَ ( عليه السلام ) : مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَيْئاً إِلَّا ظَهَرَ فِي فَلَتَاتِ لِسَانِهِ وَ صَفَحَاتِ وَجْهِهِ . 🌷و درود خدا بر او فرمود: كسي چيزي را در دل پنهان نكند جز آنكه در لغزشهاي زبان، و رنگ رخسار، آشكار خواهد شد. 📚نهج البلاغه/ حکمت۲۶ 🍃🌷 @Nahjolbalaghe1

🔹سرزنش مردم بصره 🍃عوامل سقوط جامعه (روانشناسي اجتماعي مردم بصره) 🔹شما سپاه يك زن بوديد، و پيروان حيوان (شتر عايشه) تا شتر صدا مي كرد مي جنگيديد، و تا دست و پاي آن قطع گرديد فرار كرديد، اخلاق شما پست، و پيمان شما از هم گسسته، دين شما دورويي، و آب آشاميدني شما شور و ناگوار است، كسي كه ميان شما زندگي كند به كيفر گناهش گرفتار مي شود، و آن كس كه از شما دوري گزيند مشمول آمرزش پروردگار مي گردد، گويا مسجد شما را مي بينم كه چون سينه كشتي غرق شده است، كه عذاب خدا از بالا و پايين او را احاطه مي كند، و سرنشينان آن همه غرق مي شوند. و در روايتي است: سوگند به خدا، سرزمين شما را آب غرق مي كند، گويا مسجد شما را مي نگرم كه چون سينه كشتي يا چونان شترمرغي كه بر سينه خوابيده باشد بر روي آب مانده است. و در روايت ديگر: مانند سينه مرغ روي آب دريا. و در روايت ديگري آمده: خاك شهر شما بد بوترين خاكها است، از همه جا به آب نزديكتر و از آسمان دورتر، و نه دهم شر و فساد در شهر شما نهفته است، كسي كه در شهر شما باشد گرفتار گناه، و آنكه بيرون رود در پناه عفو خداست گويي شهر شما را مي نگرم كه غرق شده، و آب آن را فرا گرفته، چيزي از آن ديده نمي شود، مگر جاهاي بلند مسجد، مانند سينه مرغ بر روي امواج آب دريا! 📚نهج البلاغه /خطبه ۱۳ 🍃🌷 @Nahjolbalaghe1

🌹دعای روز اول ماه رمضان بسم الله الرحمن الرحیم  اللهمَ اجْعلْ صِیامی فـیه صِیـام الصّائِمینَ وقیامی فیهِ قیامَ القائِمینَ ونَبّهْنی فیهِ عن نَومَةِ الغافِلینَ وهَبْ لی جُرمی فیهِ یا الهَ العالَمینَ واعْفُ عنّی یا عافیاً عنِ المجْرمینَ.  خدایا قرار بده روزه مرا در آن روزه داران واقعى وقیام وعبادتم در آن قیام شب زنده داران وبیدارم نما در آن از خواب بى خبران وببخش به من گناهم را در این روز اى معبود جهانیان ودر گذر از من اى بخشنده گناهکاران. 🌷🌿

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم 🌷إِنَّ اللَّهَ لاَ يَسْتَحْيِي أَن يَضْرِبَ مَثَلاً مَّا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُواْ فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُواْ فَيَقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَـذَا مَثَلاً يُضِلُّ بِهِ كَثِيراً وَيَهْدِي بِهِ كَثِيراً وَمَا يُضِلُّ بِهِ إِلاَّ الْفَاسِقِينَ  بقره(26) 🌷همانا خداوند از اينكه به پشه اى (يا فروتر) يا بالاتر از آن مثال بزند شرم ندارد، پس آنهايى كه ايمان دارند مى دانند كه آن(مثال) از طرف پروردگارشان به حقّ است، ولى كسانى كه كفرورزيدند گويند: خداوند از اين مثل چه منظورى داشته است؟ (آرى،) خداوند بسيارى را بدان (مثال) گمراه و بسيارى را بدان هدايت مى فرمايد. (امّا آگاه باشيد كه) خداوند جز افراد فاسق را بدان گمراه نمى كند. 🔹نکات تفسیری آیه: كلمه «بعوض» به معناى پشه و ريشه ى آن از «بعض» مى باشد كه به جهت كوچكى جثّه به آن اطلاق شده است. [232] مثال هاى قرآن، براى همه ى مردم است و از هر نوع مثلى نيز در آن آمده است: «ولقد ضربنا للنّاس فى هذا القران من كلّ مثل» [233] البتّه اين مثل ها را نبايد ساده انگاشت، زيرا دانشمندان، كُنه آن را درك مى كنند: «وتلك الامثال نضربها للنّاس وما يعقلها الاّ العالمون» [234] در مثال زدن، تذكّر، تفهيم، تعليم، بيان و پرده بردارى از حقايق نهفته است و در كتاب هاى آسمانىِ پيشين نيز همانند تورات و انجيل و در سخنان رسول اكرم و ائمه اهل بيت عليهم السلام فراوان ديده مى شود. در تورات نيز بخشى به نام «أمثال سليمان» وجود دارد. بعضى از مخالفان اسلام كه از برخورد منطقى و آوردن مثلِ قرآن عاجز ماندند، مثال هاى قرآن را بهانه قرار داده و مى گفتند: شأن خداوند برتر از آن است كه به حيواناتى چون مگس يا عنكبوت مثال بزند. [235] و اين مثال ها با مقام خداوند سازگار نيست. و بدينوسيله در آيات قرآن تشكيك مى كردند. [236] خداوند با نزول اين آيه به بهانه گيرى هاى آنان پاسخ مى دهد. سؤال: چرا خداوند گروهى را با قرآن و مثال هاى آن گمراه مى كند؟ پاسخ: خداوند كسى را گمراه نمى كند، بلكه هركس در برابر حقايق قرآن بايستد، خود گمراه مى شود و بدين معنى مى توان گفت كه قرآن، سبب گمراهى او گرديد. چنانكه در پايان همين آيه مى فرمايد: «وما يضلّ به الاّ الفاسقين» يعنى فسق مردم سبب گمراهى آنان مى باشد. راستى مگر مى شود خداوند مردم را به ايمان تكليف كند، ولى خودش آنان را گمراه كند!؟ و مگر مى شود اين همه پيامبر و كتب آسمانى نازل كند، ولى خودش مردم را گمراه كند!؟ مگر مى شود از ابليس به خاطر گمراه كردن انتقاد كند، ولى خودش ديگران را گمراه نمايد!؟ گرچه در اين آيه، هدايت و گمراهى بطور كلّى به خداوند نسبت داده شده است، ولى آيات ديگر، مسئله را باز نموده و مى فرمايد: «يهدى اليه من أناب» [237]خداوند كسانى را هدايت مى كند كه به سوى او بروند. و «يهدى به اللَّه من اتّبع رضوانه» [238]به دنبال كسب رضاى او باشند. و «الذين جاهدوا فينا لنهدينهم سبلنا» [239] آنان كه در راه او جهاد كنند. وبر عكس، كسانى كه با اختيار خود در راه كج حركت كنند، خداوند آنان را به حال خود رها مى كند. مراد از گمراه كردن خدا نيز همين معناست. چنانكه درباره كافران، ظالمان، فاسقان ومسرفان جمله «لا يهدى» بكار رفته است. به قول سعدى: راه است وچاه وديده بينا وآفتاب تا آدمى نگاه كند، پيش پاى خويش چندين چراغ دارد وبى راهه مى رود بگذار تا بيفتد وبيند، سزاى خويش ----- 232) مفردات راغب. 233) روم، 58. 234) عنكبوت، 43. 235) در سوره عنكبوت آيه 41، قدرت هاى غيرالهى به خانه عنكبوت تشبيه شده و در سوره حجّ آيه 73 فرموده كه ديگران حتّى توانايى آفريدن يك مگس را ندارند. 236) اصولاً چرا خداوند از مثال زدن به پشه، شرم كند؟ مگر آفريدن پشه، شرم داشت كه مثال زدن به آن نيز شرم داشته باشد؟ كوچكى پشه نبايد مورد بهانه باشد، زيرا همين پشه تمام اعضاى فيل را در اندازه كوچكتر دارد و علاوه بر آن دو شاخك نيز دارد. خرطوم تو خالىِ آن همانند ظريف ترين ودقيق ترين سرنگ است كه مى تواند اين پشه ى كوچك، بزرگترين حيوان را عاجز كند. از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه به كوچكى پشه ننگريد كه هرچه فيل دارد او هم دارد، به علاوه دو بال كه فيل ندارد. تفسير مجمع البيان. 237) رعد، 27. 238) مائده، 16. 239) عنكبوت، 69. 🔹پیام آیه:  حيا و شرم در مواردى است كه كار شرعاً، عقلاً يا عرفاً مذموم باشد. امّا در بيان حقايق، شرم و خجالت پسنديده نيست. «لا يستحيى» - حقايق والا و مهم را مى توان با زبان ساده ومثال بيان نمود. «ان يضرب مثلاً» - مؤمن كلام خدارا باور دارد و مطيع آن است. «يعلمون انّه الحق» - مثال هاى قرآن، وسيله تربيت و رشد است. «فيعلمون انه الحق من ربهم» - مثال هاى قرآن، حقّ ودر مقام بيان حقايق است. «انّه الحق» (ادامه در پست بعد)

(ادامه پست قبلی) انسان حقیقت جو،ازهر نورى راه را مى يابد، ولى شخص بهانه گير و اشكال تراش، به هر چراغى خرده مى گيرد. «ماذا اراد اللَّه بهذا مثلاً» - كفر و لجاجت، عامل بهانه گيرى است. «ماذا اراد اللَّه بهذا مثلاً» - فسق، موجب گمراهى ومانع شناخت حقايق است. «ومايضلّ به الاّ الفاسقين» - مثال هاى قرآن، وسيله هدايت يا ضلالت است. «يضلّ به، يهدى به» - خداوند، پيمان شكن را فاسق و فاسق را گمراه مى كند. «وما يضل به الا الفاسقين» 🌷 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن🌷 @Nahjolbalaghe1

🌿🌷 وَ قَالَ ( عليه السلام ) : امْشِ بِدَائِكَ مَا مَشَي بِكَ . 🌿🌺و درود خدا بر او فرمود: با درد خود بساز، چندان كه با تو سازگار است. 📚نهج البلاغه/حکمت۲۷ 🍃🌷

امام باقر عليه السلام : (هيچ عبادتى در روز جمعه نزد من دوست داشتنى تر از صلوات نيست .) 📚وسائل الشيعه ، ج 7 ، ص 388 .

♨سوال: 🔰شیعه چند فرقه دارد ؟ ✍پاسخ: ✅علامه طباطبائی در باره ی شیعه و انشعابات آن می نویسد: «مذهب شيعه » در زمان سه پيشواى اول از پيشويان اهل بيت (حضرت اميرالمؤمنين على و حسن بن على و حسين بن على عليهم السلام ) هيچ گونه انشعابى نپذيرفت؛ ولى پس از شهادت امام سوم، اكثريت شيعه به امامت حضرت على بن الحسين امام سجاد (علیه السلام) قائل شدند و اقليتى معروف به «كيسانيه » پسر دیگر امام على (عليه السّلام)، محمد بن حنفيه را امام دانستند و معتقد شدند كه محمد بن حنفيه پيشواى چهارم و همان مهدى موعود است كه در كوه رضوى غايب شده و روزى ظاهر خواهد شد! پس از شهادت امام سجاد (عليه السّلام)، اكثريت شيعه به امامت فرزندش امام محمد باقر (عليه السّلام) معتقد شدند و اقليتى به زيد شهيد- كه پسر ديگر امام سجاد بود- گرويدند و به «زيديه » موسوم شدند. پس از شهادت امام محمد باقر (عليه السّلام)، شيعيان وى به فرزندش امام جعفر صادق (عليه السّلام) ايمان آوردند و پس از شهادت آن حضرت، اكثريت، فرزندش امام موسى كاظم (عليه السّلام) را امام هفتم دانستند و جمعى اسماعيل پسر بزرگ امام ششم را - كه در حال حيات پدر بزرگوار خود در گذشته بود - امام گرفتند و از اكثريت شيعه جدا شده به نام ((اسماعيليه )) معروف شدند. و بعضى پسر ديگر آن حضرت، نعبداللّه افطح » و بعضى فرزند اسماعیل، «محمد» را پيشوا گرفتند و بعضى در خود آن حضرت توقف كرده، آخرين امامش پنداشتند. پس از شهادت امام موسى كاظم (عليه السّلام) اكثريت شيعه، فرزندش امام رضا (عليه السّلام) را امام هشتم دانستند و برخى در امام هفتم توقف كردند كه به «واقفيه » معروفند. ديگر پس از امام هشتم تا امام دوازدهم كه پيش اكثريت شيعه «مهدى موعود» است، انشعاب قابل توجهى به وجود نيامد و اگر وقايعى نيز در شكل انشعاب پيش آمده چند روز بيش نپاييده و خود به خود منحل شده است؛ مانند اين كه «جعفر» فرزند امام دهم پس از شهادت برادر خود امام حسن عسکری(علیه السلام) دعوى امامت كرد و گروهى به وى گرويدند؛ ولى پس از روزى چند متفرق شدند و جعفر نيز دعوى خود را تعقيب نكرد و همچنين اختلافات ديگرى در ميان رجال شيعه در مسائل علمى كلامى و فقهى وجود دارد كه آنها را انشعاب مذهبى نبايد شمرد. فرقه هاى نامبرده كه منشعب شده و در برابر اكثريت شيعه قرار گرفته اند، در اندك زمانى منقرض شدند جز دو فرقه ی: ((زيديه و اسماعيليه )) كه پايدار مانده اند و هم اكنون گروهى از ايشان در مناطق مختلف زمين، مانند: يمن و هند و لبنان و جاهاى ديگر زندگى مى كنند. منبع: شیعه در اسلام، ص: ۳۲ -۳۸، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۹ ق ه.