💎امیرالمومنین علیه السلام: اگر کسی را گرامی بداری،در حقیقت خودت را گرامی داشته ای و حیثیت خویش را با آن آراسته ای،بنابراین به خاطر خوبی و احترامی که به خودت کرده ای،از دیگری انتظار....

🌻🌻🌻🌻 #تفسیر_حدیث 🌷(انا النقطه تحت الباء بسم الله الرحمن الرحیم ) حضرت علی (ع)🌷 در بیان استاد ابراهیمی دینانی🌷 🔺وقتی که لشکریان دشمن قرآنها را سر نیزه کردن در جنگ و حضرت علی (ع) به پیروانش دستوردادند که گول نخورید اینها کاغذ و مرکبی بیش نیست قرآن منم 🔺 🔹طبق قرآن ناطق در واقع حقیقت قرآن ولی مطلق خداست و اینکه من زبان قرآنم یعنی قرآنی که حرف میزند یعنی تجسم قرآن است یعنی قلب مبارک امیرالمومنین (ع) یعنی هویتش ،هویت قرآنی است ،هویت غیبی است و تجسم حقایق قرآن است. ⬅️غیر از این جنبه تاریخی روایتی هم هست در خطبه البیان حدیثی است که حضرت فرمود🔰🔰 ✳️هر چه در کتب آسمانی هست از تورات و انجیل و زبور و صحف همه در (قرآن کریم) است ،یعنی قرآن کریم شامل همه حقایق کتب آسمانی گذشته است . ✳️ و هر چه در قرآن کریم هست همه در سوره (حمد) مجتمع است یعنی حقایق قرآن در سوره حمد است. ✳️ و هر چه در سوره حمد است در کلمه (بسم الله الرحمن الرحیم) نهفته است . ✳️و هر چه در کلمه بسم الله الرحمن الرحیم نهفته است در (با) بسم الله نهفته است. 🔹🔹🔹 جمله آخر حضرت فرمود انا النقطه تحت الباء ⬅️ آن نقطه زیر با بسم الله من هستم. 💠هر چند برخی اهل قشر در سند خطبه البیان تردید کردند ولی جای هیچ تردید نیست سندش پیدا شده است.بعضی از اهل قشر که با این مسایل باطنی انس و الفتی ندارند می گویند این حدیث مجهول است برای اینکه آن موقع خط کوفی بوده (ب) نبوده نقطه ای نبوده ،این مهم نیست که خط کوفی بوده یا هر خط دیگری بوده یا نقطه را می گذاشتن یا نمی گذاشتن 🔺طبیعت حال بسم الله با (ب) شروع می شود و (ب) یک نقطه است.یعنی بستن لب با یک نقطه شروع می شود. ما یک جسم داریم🔰 🔸جسم دارای سه بعد است طول و عرض و ارتفاع 🔸سطح پایان جسم است یعنی آنجا که جسم تمام میشود 🔸 خط آنجایی که سطح پایان می گیرد 🔸 خط کجا تمام میشود ،خط تمام نمیشود مگر به نقطه جسم ⬅️طول و عرض و ارتفاع سطح⬅️ طول و عرض خط ⬅️ طول محض نقطه ⬅️ قابل قسمت نیست از جسم به سطح رسیدیم بعد به خط و سپس به نقطه رسیدیم و از نقطه به آغاز ✅طبق این محاسبه ریاضی ,هندسی نقطه یعنی امر غیر قابل قسمت.نقطه تحت الباء،نقطه ای که از هیچ جهت قابل تقسیم نیست و سرآغاز هر بعد و هر امتداد و هر اندازه ای است ،خط را از نقطه آغاز می کنیم و از خط به سطح و به جسم و سپس اندازه ها را تعیین میکنیم. ✅ هر چیز از نقطه آغاز می شود و نقطه پایان همه اندازه هاست ،اما خود نقطه قابل تقسیم نیست.اما خط و سطح و جسم قابل تقسیم است. و چون تقسیم دارد اندازه دارد ،اندازه یعنی قدر یعنی هندسه 💠هندسه یعنی اندازه 💠بنابراین قدر یعنی اندازه گیری ♦️ هر چیز دراین عالم قابل اندازه گیری است این عالم ،عالم اندازه گیری است و اگر نتوانیم اندازه گیری کنیم تمام علوم از کار می افتند ،همه علوم مبتنی بر ریاضیات است و در ریاضیات اندازه گیری می کنیم و این محاسبه و اندازه گیری از نقطه شروع می شود . ✍وقتی حضرت فرمودند انا تحت الباء ، نقطه سمبل است ،می خواهد بگوید من یک حقیقت غیر قابل تقسیم هستم 🔷شب قدر شبی است که آن نقطه به اندازه می آید ،از آن نقطه غیر قابل تقسیم آغاز میشود و به قدر می آید به اندازه می آید ،این عالم ،عالم اندازه است ،می آید تا ذرات این عالم تشکیل شود ،حقایق قرآن در عالم علم موازن با حقایق عالم هستی است ،قرآن کتاب تدوین است و عالم هستی کتاب تکوین است و کتاب تدوین منطبق با کتاب تکوین است. 🔷این کتاب تکوین (عالم) از یک نقطه آغاز شده و لیله القدر همان شبی است که از قضا به قدر می آید ،از اجمال به تفصیل می آید و از نقطه به خط و سطح و جسم می آید . ┈••❊✬💠✬❊••┈

💎پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به پیروان عصر خویش فرمود: شما بااهل ایران در باب تنزیل قرآن می جنگید،ولی دنیا به پایان نمی رسد مگر اینکه آنان در باب تأویل آن با شما خواهند جنگید. 🌷

. 🗓 امروز جمعه ۲۶رجب؛ ﻭﻓﺎﺕ حضرت «ابوطالب»؛ پدرِ #امیرالمؤمنین(ع).✨ ➖➖➖➖➖➖ 🏴🍃 در چنین روزی ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ(ع) ﺳﻪﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ #ﻫﺠﺮﺕ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۰ﺑﻌﺜﺖ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﻓﺖ. 💎 نام آن حضرت "عمران" و ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺭﺣﻠﺖ بالغ بر ۸۰ﺳﺎﻝ داشته‌اند. ✅ ﺍﻳﻤﺎﻥِ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ(ع) : 👈 ﻣﺠﻠﺴﻰ(ره) ﻣﻰﻓﺮﻣﺎﻳﺪ : 🔹« ﺑﺮ ﺍﺳﻠﺎﻡ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺟﻨﺎﺏ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﺑﻪ #ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ(ص)، اتفاق نظر وجود دارد و ﺍﻣﺮ ﺍﺳﻠﺎﻡ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥِ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺷﻴﻌﻪ و منابع اصلیِ آن ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺍﺳﺖ.»🔹 🌸 همچنین #امام_ﺭﺿﺎ(ع) به حضرت عبدالعظیم حسنی ﻣﻰﻓﺮﻣﺎید : «اگرتو در ایمان ابوطالب(ع) شک کنی، جایگاهت به سوی آتش جهنّم است.»🔥 🔸 "ﺍﺻﺒﻎ اﺑﻦ ﻧﺒﺎﺗﻪ" ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ : 🌷 « #اﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ(ع) ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺑﺨﺪﺍﻗﺴﻢ ﻫﺮﮔﺰ ﭘﺪﺭﻡ ﻭ ﺟﺪّﻡ ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻄﻠّﺐ ﻭ ﻫﺎﺷﻢ ﻭ ﻋﺒﺪِﻣﻨﺎﻑ ﺑُﺖها را عبادت ﻧﻜﺮﺩﻩﺍﻧﺪ. آنها بهﺳﻮﻯ ﻛﻌﺒﻪ ﻧﻤﺎﺯﻣﻰﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺩﻳﻦ #ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ مُتمسّک ﺑﻮﺩﻧﺪ».🌷 💠 ﺍﺑﻦﺍﺑﻰﺍﻟﺤﺪﻳﺪ ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ : « اﮔﺮ ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﻭﭘﺴﺮﺵ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ، ﺍﺯ ﺩﻳﻦ ﺍﺛﺮﻯ ﻧﺒﻮﺩ ﻛﻪ این چنین ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺷﻮﺩ. ﺍﺑﻮﻃﺎﻟﺐ ﺩﺭﻣﻜّﻪ ﺍﺯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ(ص) ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻛﺮﺩ ﻭ ﭘﺴﺮﺵ نیز ﺩﺭ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﻰﺩﺭﻳﻎ ﺍﺯ #ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ(ص) ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻭ ﺩﻓﺎﻉ ﻣﻰﻧﻤﻮﺩ.» 🍁 #ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ(ص) با شنیدن خبر ﻭﻓﺎﺕ ﺍﺑﻮﻃﺎلب(ع) ﺑﻪ ﺷﺪﺕ غمگین و ﻣﺤﺰﻭﻥ ﺷﺪه ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ : 🌿 «ﺍﻯﻋﻤﻮ! صلۂ ﺭَﺣِﻢ ﻭ #ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻛﺮﺩﻯ ﻭ ﺟَﺰﺍﻯ ﺧﻴﺮ ﺩﻳﺪﻯ. ﺍﻯﻋﻤﻮ! ﺩﺭﻛﻮﭼﻜﻰ ﻣﺮﺍ ﻛﻔﺎﻟﺖ ﻛﺮﺩﻯ ﻭ ﺩﺭﺑﺰﺭﮔﻰ ﻣﺮﺍ ﻧﺼﺮﺕ ﻭﺣﻤﺎﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻯ.»🌿 💐 امام صادق(ع) می‌فرماید : ☀️ « #امیرالمؤمنین(ع) فرمود: سوگند به آنکه محمّد را به حق مبعوث کرد، روز #قیامت نورِ ابوطالب نورِ تمام آفریدگان را تحت‌الشعاع قرار میدهد، مگر پنج نور؛ نورِ محمّد(ص)، نورِ من، نورِ فاطمه، نورِ حسن، نورِ حسین و امامان از فرزندان حسین. نورِ ابوطالب از نورِ ماست که #خداوند آن را دوهزار سال پیش از آفرینش حضرت آدم آفریده است».☀️ -------------------- 📚 ﻣﺼﺒﺎﺡ ﺍﻟﻤﺘﻬﺠّﺪ، ﺹ۷۴۹ 📚 ﻣﻨﺘﺨﺐ ﺍﻟﺘّﻮﺍﺭﻳﺦ، ﺹ۴۳ 📚 سرّالسلسلة العلویّة، ص۳ 📚 ﻧﻔﺎﺋﺢ ﺍﻟﻌﻠﺎﻡ، ﺹ۱۵۸ 📚 بحارالانوار، ج۳۵ صص۱۳۸و۱۳۹ 📚 عمدة الطالب، ص۲۱ 📚 اصول کافی، ج۱ ص۴۴۵ 📚 الغدیر، ج۷ ص۴۰۹ 📚 کمال الدین، ص۱۷۵ 📚 ﺷﺮﺡ نهج البلاغه، ﺝ۱۴ ﺹ۸۴ نهج البلاغه🌺 ⬇️⬇️ http://eitaa.com/joinchat/1166016514Ca3f8e39137

همان احمد که سرمستان سرمد بخوانندش ابوالقاسم محمد ص محمد میم و حا و میم و دال است تدارک بخش عدل و اعتدال است مبعث خاتم الانبیاء محمـد مصطفــی(ص) بر مسلمین جهان گرامی باد💐 🌺

✍برخی از سنت های رفتاری پیامبر اکرم (ص) : ١. تبعیت از مؤذن و تکرار کلماتی که مؤذن می گفت. ٢. نماز شب. ٣. سه قسمت کردن آب در زمان نوشیدن.. ۴. با طهارت خوابیدن ۵. به دیدار یکدیگر رفتن به خاطر خدا. ۶. تکاندن زیرانداز قبل از خواب ٧. همکاری کردن با اعضای خانواده در امور منزل. ٨. تغییر دادن اثرات پیری (خضاب کردن). ٩. لباس سفید پوشیدن. ١٠. دست دادن هنگام ملاقات.. ١١. خوابیدن روی قسمت راست بدن.. ١٢.عیادت کردن مریض.. ١٣.به کسی که عطسه کرد، زمانی که می گوید الحمدلله می فرمود یرحمک الله.. ١۴.برداشتن چیزهای مزاحم از مسیر.. ١۵.خوردن خرما و رطب . ١۶.فوت نکردن در نوشیدنی . 🌹«کتاب سنن النبی_علامه طباطبایی»

🌷🌿 ❁﷽❁ 🌷مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ سوره حمد آیه  (4) 🌹(خدايى كه) مالك روز جزاست 🌿تفسیر آیه: مالكيّت خداوند، حقيقى است و شامل احاطه و سلطنت است، ولى مالكيّت هاى اعتبارى، از سلطه ى مالك خارج مى شود و تحت سلطه ى واقعى او نيست. «مالك يوم الدين» با آنكه خداوند مالك حقيقى همه چيز در همه وقت است، ولى مالكيّت او در روز قيامت و معاد جلوه ى ديگرى دارد؛  * در آن روز تمام واسطه ها واسباب نسبت به كفار قطع مى شوند. «تقطّعت بهم الاسباب»(31)  * نسبت ها و خويشاوندى ها نسبت به كفار از بين مى رود. «فلا انساب بينهم»(32)  * براى كفار مال و ثروت و فرزندان، سودى ندارند. «لاينفع مال و لابنون»(33)  * بستگان و نزديكان نيز فايده اى نمى رسانند. «لن تنفعكم ارحامكم»(34)  * نه زبان كفار، اجازه عذر تراشى دارد و نه فكر آنها، فرصت تدبير. تنها راه چاره لطف خداوند است كه صاحب اختيار آن روز است. لفظ «دين» در معانى گوناگون به كار رفته است: الف: مجموعه ى قوانين آسمانى. «إنّ الدّين عنداللَّه الاسلام»(35) ب: عمل و اطاعت. «للّه الدّين الخالص»(36) ج: حساب و جزا. «مالك يوم الدّين» «يوم الدّين» در قرآن به معناى روز قيامت است كه روز كيفر و پاداش مى باشد. «يسئلون ايّان يوم الدّين»(37) مى پرسند روز قيامت چه وقت است؟ قرآن در مقام معرّفى اين روز، مى فرمايد: «ثم ما ادراك ما يوم الدّين . يوم لا تملك نفس شيئاً و الامر يومئذ للّه»(38) (اى پيامبر!) نمى دانى روز دين چه روزى است؟ روزى كه هيچ كس براى كسى كارآيى ندارد وآن روز تنها حكم و فرمان با خداست. «مالك يوم الدّين» نوعى انذار و هشدار است، ولى با قرار گرفتن در كنار آيه ى «الرّحمن الرّحيم» معلوم مى شود كه بشارت و انذار بايد در كنار هم باشند. نظير آيه شريفه ديگر كه مى فرمايد: «نبّى ء عبادى انّى أنا الغفور الرّحيم . و أنّ عذابى هو العذاب الاليم»(39) به بندگانم خبر ده كه من بسيار مهربان و آمرزنده ام، ولى عذاب و مجازات من نيز دردناك است. همچنين در آيه ديگر خود را چنين معرّفى مى كند: «قابل التَّوب شديد العقاب»(40) خداوند پذيرنده ى توبه مردمان وعقوبت كننده ى شديد گناهكاران است. در اوّلين سوره ى قرآن، مالكيتَ خداوند عنوان شده است، «مالكِ يوم الدّين» و در آخرين سوره، مَلِكيت او. «ملك النّاس» ----- 31) بقره، 166. 32) مؤمنون، 101. 33) شعراء، 88. 34) ممتحنه، 3. 35) آل عمران، 19. 36) زمر، 3. 37) ذاريات، 12. 38) انفطار، 18 - 19. 39) حجر، 49 - 50. 40) غافر، 3. 📜پیام آیه: - خداوند متعال، از جهات مختلف قابل عبادت است و ما بايد حمد و سپاس او را به جا آوريم. به خاطر كمال ذات و صفات او كه «اللّه» است، به خاطر احسان و تربيت او كه «ربّ العالمين» است و به خاطر اميد و انتظار رحم و لطف او كه «الرّحمن الرّحيم» است و به خاطر قدرت و هيبت او كه «مالك يوم الدّين» است. - قيامت، پرتوى از ربوبيّت اوست. «ربّ العالمين... مالك يوم الدين» - قيامت، جلوه اى از رحمت خداوند است. «الرّحمن الرّحيم مالك يوم الدين» منبع: تفسیر نور 🌷 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن🌷 ✨اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم✨ 🌷🌷

بسم الله الرحمن الرحیم

🌿🌺 ❁﷽❁ 🌷إِيَّاكَ نَعْبُدُ وإِيَّاكَ نَسْتَعِين ُ سوره حمد آیه(5) 🌷(خدايا) تنها ترا مى پرستيم و تنها از تو يارى مى جوئيم 🌿تفسیر آیه: انسان بايد به حكم عقل، بندگى خداوند را بپذيرد. ما انسان ها عاشق كمال هستيم و نيازمند رشد و تربيت، و خداوند نيز جامع تمام كمالات و ربّ همه ى هستى است. اگر به مهر و محبّت نيازمنديم او رحمان و رحيم است و اگر از آينده دور نگرانيم، او صاحب اختيار و مالك آن روز است. پس چرا به سوى ديگران برويم؟! عقل حكم مى كند كه تنها بايد او را پرستيد و از او كمك خواست. نه بنده هوى و هوس خود بود و نه بنده زر و زور ديگران. در نماز، گويا شخص نمازگزار به نمايندگى از تمام خداپرستان مى گويد: خدايا! نه فقط من كه همه ى ما بنده توايم، ونه تنها من كه همه ى ما محتاج و نيازمند لطف توايم. خدايا! من كسى جز تو را ندارم «ايّاك» ولى تو غير مرا فراوان دارى و همه هستى عبد و بنده ى تو هستند. «ان كلّ من فى السموات و الارض الاّ اتى الرّحمن عبداً»(41) در آسمان ها و زمين هيچ چيزى نيست مگر اين كه بنده و فرمان بردار خداوند رحمان هستند. جمله «نعبد» هم اشاره به اين دارد كه نماز به جماعت خوانده شود و هم بيانگر اين است كه مسلمانان همگى برادر و در يك خط هستند. مراحل پرواز معنوى، عبارت است از: ثنا، ارتباط و سپس دعا. بنابراين اوّل سوره ى حمد ثناست، آيه ى «ايّاك نعبد» ارتباط و آيات بعد، دعا مى باشد. گفتگو با محبوب واقعى شيرين است، شايد به خاطر همين كلمه «ايّاك» تكرار شد. ----- 41) مريم، 93. 📜پیام آیه:  ابتدا بايد بندگى خدا كرد، آنگاه از او حاجت خواست. «نعبد، نستعين» - بندگى، تنها در برابر خداوند رواست نه ديگران. «ايّاك نعبد» - گر چه عبادت از ماست، ولى در عبادت كردن نيز نيازمند كمك او هستيم. «ايّاك نعبد و ايّاك نستعين»(42) - «ايّاك نعبد و ايّاك نستعين» يعنى نه جبر است و نه تفويض. چون مى گوييم: «نعبد» پس داراى اختيار هستيم و نه مجبور. وچون مى گوييم: «نستعين» پس نياز به او داريم و امور به ما تفويض نشده است. - شناخت خداوند و صفات او، مقدمّه دست يابى به توحيد و يكتاپرستى است. «ربّ العالمين، الرّحمن الرّحيم، مالك يوم الدّين، ايّاك نعبد» - از آداب دعا و پرستش اين است كه انسان خودرا مطرح نكند و خود را در حضور خداوند احساس كند. «ايّاك نعبد...» - توجّه به معاد، يكى از انگيزه هاى عبادت است. «مالك يوم الدّين ايّاك نعبد» ----- 422) و ما كنا لنهتدى لولا ان هدانا اللَّه» اگر هدايت الهى نبود ما هدايت نمى يافتيم. اعراف، 43. منبع:تفسیر نور 🌷 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن🌷 ✨اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم✨ 🌷🌷 @Nahjolbalaghe1

↷❈🔅❂📃❂🔅❈↶ #هر_روز_با_نهج_البلاغـہ #حڪمتهاے_نهج_البلاغـہ_ 🌷حکمت ۱ قَالَ ( عليه السلام ) : كُنْ فِي الْفِتْنَةِ كَابْنِ اللَّبُونِ لَا ظَهْرٌ فَيُرْكَبَ وَ لَا ضَرْعٌ فَيُحْلَبَ . درود خدا بر او فرمود: در فتنه ها، چونان شتر دوساله باش، نه پشتي دارد كه سواري دهد، و نه پستاني تا او را بدوشند. #نهج_البلاغه http://eitaa.com/joinchat/1166016514Ca3f8e39137

🌿🌺 ❁﷽❁ 🌹اهدِنا الصِّرَاطَ المُستَقِيمَ سوره حمد،آیه (6) 🌷(خداوندا!) ما را به راه راست هدايت فرما 🌿تفسیر آیه: در قرآن مجيد دو نوع هدايت مطرح شده است: الف: هدايت تكوينى، نظير هدايت زنبور عسل كه چگونه از شهد گلها بمكد و چگونه كندو بسازد. و يا هدايت و راهنمايى پرندگان در مهاجرت هاى زمستانى و تابستانى. آنجا كه قرآن مى فرمايد: «ربّنا الّذى اعطى كلّ شى ء خلقه ثم هدى»(43) بيانگر اين نوع از هدايت است. ب: هدايت تشريعى كه همان فرستادن انبياى الهى و كتب آسمانى براى هدايت بشر است. كلمه ى «صراط»(44) بيش از چهل مرتبه در قرآن آمده است. انتخاب راه و خط فكرى صحيح، نشانه ى شخصيت انسان است. راههاى غير الهى متعدّدى در برابر انسان قرار دارد كه او بايد يكى را انتخاب كند: * راه خواسته ها و توقعات هاى خود. * راه انتظارات وهوس هاى مردم. * راه وسوسه هاى شيطان. * راه طاغوت ها. * راه نياكان و پيشينيان. * راه خدا و اولياى خدا. انسان مؤمن، راه خداوند واولياى او را انتخاب مى كند كه بر ديگر راهها امتيازاتى دارد: الف: راه الهى ثابت است، بر خلاف راه هاى طاغوت ها و هوس هاى مردم و هوس هاى شخصى كه هر روز تغيير مى كنند. ب: يك راه بيشتر نيست، در حالى كه راه هاى ديگر متعدّد و پراكنده اند. ج: در پيمودن آن، انسان به مسير و مقصد مطمئن است. د: در پيمودن آن، شكست و باخت وجود ندارد. راه مستقيم، راه خداست. «انّ ربّى على صراطٍ مستقيم»(45)  * راه مستقيم، راه انبياست. «انّك لَمِن المرسلين على صراطٍ مستقيم»(46)  * راه مستقيم، راه بندگى خداست. «و أنِ اعبدونى هذا صراط مستقيم»(47)  * راه مستقيم، توكّل وتكيه بر خداست. «مَن يعتصم باللّه فقد هُدىَ الى صراط مستقيم»(48) * راه مستقيم، يكتاپرستى و تنها يارى خواستن از اوست.(49) * راه مستقيم، كتاب خداوند است.(50) * راه مستقيم، راه فطرت سالم است.(51) انسان، هم در انتخاب راه مستقيم و هم در تداوم آن بايد از خدا كمك بگيرد. مانند لامپى كه روشنى خود را هر لحظه از نيروگاه مى گيرد. «اهدنا الصّراط المستقيم» در راه مستقيم بودن، تنها خواسته اى است كه هر مسلمان، در هر نماز از خداوند طلب مى كند، حتّى رسول اللَّه صلى الله عليه وآله و ائمّه اطهارعليهم السلام از خداوند ثابت ماندن در راه مستقيم را مى خواهند. انسان بايد همواره، در هر نوع از كارهاى خويش، اعم از انتخاب شغل، دوست، رشته ى تحصيلى وهمسر، راه مستقيم را از خداوند بخواهد. زيرا چه بسا در عقايد، صحيح فكر كند، ولى در عمل دچار لغزش شود و يا بالعكس. پس هر لحظه، خواستن راه مستقيم از خدا، ضرورى است. راه مستقيم مراتب و مراحلى دارد. حتّى كسانى كه در راه حقّ هستند، مانند اولياى خداوند، لازم است براى ماندن در راه و زيادشدن نورِ هدايت، دعا كنند. «والّذين اهتدوا زادَهم هُدى»(52) راه مستقيم، همان راه ميانه و وسط است كه حضرت على عليه السلام مى فرمايد: «اليمين و الشمال مضلّة و الطريق الوسطى هى الجادّة»(53) انحراف به چپ و راست گمراهى و راه وسط، جاده ى هدايت است. راه مستقيم يعنى ميانه روى واعتدال واحتراز از هر نوع افراط وتفريط، چه در عقيده و چه در عمل. يكى در عقايد از راه خارج مى شود وديگرى در عمل و اخلاق. يكى همه كارها را به خدا نسبت مى دهد، گويا انسان هيچ نقشى در سرنوشت خويش ندارد. و ديگرى خود را همه كاره و فعّال مايشاء دانسته و دست خدا را بسته مى داند. يكى رهبران آسمانى را همچون مردمان عادى و گاهى ساحر و مجنون معرّفى مى كند و ديگرى آن بزرگواران را در حدّ خدا مى پندارد. يكى زيارت امامان معصوم و شهدا را بدعت مى داند و ديگرى حتّى به درخت و ديوار، متوسل شده و ريسمان مى بندد. يكى اقتصاد را زير بنا مى داند و ديگرى، دنيا و امورات آن را ناديده مى انگارد. در عمل نيز يكى غيرت نابجا دارد و ديگرى همسرش را بى حجاب به كوچه و بازار مى فرستد. يكى بخل مى ورزد و ديگرى بى حساب سخاوت به خرج مى دهد. يكى از خلق جدا مى شود و ديگرى حقّ را فداى خلق مى كند. اينگونه رفتار وكردارها، انحراف از مسير مستقيم هدايت است. خداوند دين پا برجا واستوار خود را، راه مستقيم معرّفى مى كند.(54) در روايات آمده است كه امامان معصوم عليهم السلام مى فرمودند: راه مستقيم، ما هستيم.(55) يعنى نمونه ى عينى و عملى راه مستقيم و اسوه و الگو براى قدم برداشتن در راه، رهبران آسمانى هستند. آنها در دستورات خود درباره ى تمام مسائل زندگى از قبيل كار، تفريح، تحصيل، تغذيه، انفاق، انتقاد، قهر، صلح و علاقه به فرزند و ... ، نظر داده و ما را به اعتدال و ميانه روى سفارش كرده اند.(56) جالب آنكه ابليس در همين صراطِ مستقيم به كمين مى نشيند.(57) در قرآن و روايات، نمونه هاى زيادى آمده كه در آنها به جنبه ى اعتدال، تأكيد و از افراط و تفريط نهى شده است. به موارد ذيل توجّه كنيد: * «كلوا و اشربوا و لاتسرفوا»(58) ادامه در پست بعدی⬇️⬇️