eitaa logo
قرآن و نهج‌البلاغه 🌸🌸
1.5هزار دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
1.6هزار ویدیو
32 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
شد باز به روی خلق باب برکات  خواهی تو اگر ز درگه دوست برات بفرست ز جان و دل به آوای جلی   بر خاتم انبیاء محمد (ص) صلوات 🌸اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم🌸
آنطور که هستي‌ باش ،.... صداقت مؤثرترين تيري است که به قلب هدف مي‌‌نشيند ،.... هدفت را با نقشه‌هاي جوراجور آلوده مکن‌ ،... خودت باش ،.... افتاده باش ،... نه‌ ذليل ،... شوخ باش ،... نه‌ مسخره ،.... آزاده باش ،،... نه‌ ياغي ،... مطمئن باش ،... نه‌ ساده ،.... از خود ،... راضي باش ،.... نه‌ از خود راضي ،... صبور باش ،... نه‌ در کمين ،.... آنوقت خواهي ديد که کليد را در دست خود خواهي داشت!! 🌷🕊🌷🕊💓🕊🌷🕊🌷
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💡 فڪرڪردن‌به مثل دود می مـونه! آدمو نمۍسوزونه...❗ ولۍدَرو دیوار دل رو میڪنه و آدمو خفه...🌱 💕💕💕
🌸‍ شخصى نزد امام صادق رفت و گفت من از بسيار ميترسم چــه کنــم؟ امام صادق(ع) فرمودند⇩ را زيـاد بخوان.. آن مرد گفت: چگونه با خواندن زيارت عاشورا از خوف آن لحظه در امان باشم؟ امام صادق فرمود: مگر در پايان زیارت عاشورا نمى خوانيد؟ •{ اَللّهُمَّ‌ارْزُقْنی‌شَفاعَهَ‌الْحُسَیْنِ‌یَوْمَ‌الْوُرُودِ }• یعنی خدايا علیـه‌السلام را هنگام ورود به قبر روزى من کن... 💕💕💕
قرآن و نهج‌البلاغه 🌸🌸
. 🍃ادامه تفسیر سوره آل عمران 🌷 آیه ۱۱۰ 🔹باز هم دعوت به حق و مبارزه با فساد در این آیه بار دیگر
. ✨﷽✨ 🌷ادامه تفسیر سوره آل عمران لَن يَضُرُّوكُمْ إِلَّا أَذًى ۖ وَإِن يُقَاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يُنصَرُونَ آنها [= اهل کتاب، مخصوصاً یهود ]هرگز نمى توانند به شما زیان برسانند، جز آزارهاى مختصر. و اگر با شما پیکار کنند، به شما پشت خواهند کرد (و شکست مى خورند). سپس یارى نخواهند شد. (آل عمران/111) 🔹شأن نزول: هنگامى که بعضى از بزرگان روشن ضمیر یهود، همچون عبداللّه بن سلام و یاران خود آئین پیشین را ترک گفته و به آئین اسلام گرویدند، جمعى از رؤساى یهود به نزد آنها آمده، زبان به سرزنش و ملامت آنان گشودند و حتى آنها را تهدید کردند که: چرا آئین پدران و نیاکان خود را ترک گفته و اسلام آورده اند؟ آیات فوق به عنوان دلدارى و بشارت به آنها و سایر مسلمانان نازل گردید.(۱) تفسیر: دشمنان زیانى نمى رسانند این آیه به مسلمانانى که از طرف قوم کافر خود تحت فشار قرار گرفته بودند و آنها را به خاطر پذیرفتن اسلام، نکوهش و احیاناً تهدید مى کردند، بشارت مى دهد که مخالفان هرگز نمى توانند زیانى به آنان برسانند، و زیان آنها بسیار جزئى و کم اثر خواهد بود، و از بدگوئى زبانى و مانند آن تجاوز نمى کند. این دو آیه در حقیقت متضمن چند پیشگوئى و بشارت مهم به مسلمانان است که همه آنها در زمان پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) واقع شد. نخست مى فرماید: اهل کتاب هیچ گاه نمى توانند ضرر مهمى به شما (مسلمانان) برسانند، و زیان هاى آنها جزئى و زودگذر و دیر پاى است (لَنْ یَضُرُّوکُمْ إِلاّ أَذىً). و مى افزاید: هر گاه در جنگ با شما رو به رو شوند، سرانجام شکست خواهند خورد و پیروزى نهائى از آن شما مسلمانان است و کسى به حمایت از آنان بر نخواهد خاست (وَ إِنْ یُقاتِلُوکُمْ یُوَلُّوکُمُ الأَدْبارَ ثُمَّ لا یُنْصَرُونَ). در آیه بعد مى فرماید: آنها هیچ گاه روى پاى خود نمى ایستند، مهر ذلت بر آنان خورده است و همواره ذلیل و بیچاره خواهند بود، هر کجا که باشند (ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ أَیْنَ ما ثُقِفُوا) مگر این که در برنامه خود تجدید نظر کنند و راه خدا را پیش گیرند یا بدیگران متوسل شوند و موقتاً از نیروى آنها استفاده کنند. طولى نکشید که این سه وعده و بشارت آسمانى در زمان خود پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) تحقق یافت، و مخصوصاً یهود حجاز (بنى قریظه، بنى نضیر، بنى قینقاع، یهود خیبر و بنى المصطلق) پس از تحریکات فراوان بر ضد اسلام، مسلمنان در میدان هاى مختلف جنگ با آنها رو به رو شده، و سرانجام همگى شکست خورده و متوارى گشتند. ثُقِفُوا در اصل، از ماده ثقف (بر وزن سقف) و ثقافت به معنى یافتن چیزى با مهارت است، و به هر چیزى که انسان با دقت و مهارت به آن دست یابد این واژه اطلاق مى شود. در جمله بالا قرآن مجید مى گوید آنها در هر کجا یافت شوند مهر ذلت بر پیشانى آنها زده شده است! گرچه در آیات فوق، تصریحى به نام یهود نشده اما از قرائنى که در این آیه و آیات سابق است و همچنین از قرینه آیه ۶۱ سوره بقره ـ که مشابه آیه مورد بحث است و در آن تصریح به نام یهود گردیده ـ استفاده مى شود که این جمله در اینجا نیز درباره یهود است. پس از آن در ذیل این جمله مى فرماید: تنها در دو صورت است که مى توانند این مهر ذلت را از پیشانى خود پاک کنند. نخست: بازگشت و پیوند با خدا، و ایمان به آئین راستین او (إِلاّ بِحَبْل مِنَ اللّهِ). و دیگر وابستگى به مردم و اتکاء به دیگران (وَ حَبْل مِنَ النّاسِ). گرچه درباره این دو تعبیر: حَبلٌ مِنَ اللّهِ و حَبْلٌ مِنَ النّاسِ مفسران احتمالات متعددى داده اند اما آنچه گفته شد با معنى آیه از همه سازگارتر است; زیرا هنگامى که حَبْلٌ مِنَ اللّهِ (ارتباط با خدا) در برابر حَبْلٌ مِنَ النّاسِ (ارتباط با مردم) قرار گیرد، معلوم مى شود منظور از آنها دو معنى متفاوت است، نه این که یکى از آنها به معنى ایمان آوردن و دومى به معنى امان و ذمه از طرف مسلمین باشد. بنابراین خلاصه مفهوم آیه چنین مى شود: یا باید در برنامه زندگى خود تجدید نظر کنند، و به سوى خدا بازگردند و خاطره اى که از شیطنت و نفاق و کینه توزى، از خود در افکار دارند بشویند. و یا از طریق وابستگى به این و آن، به زندگى نفاق آلود خود ادامه دهند. سپس قرآن به ذلتى که یهود بدان گرفتار شده اشاره کرده، مى فرماید: و در خشم خدا مسکن گزیده اند، و مهر بیچارگى بر آنها زده شده (وَ باؤُ بِغَضَب مِنَ اللّهِ وَ ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الْمَسْکَنَةُ). باءُوا در اصل به معنى مراجعت کردند، و منزل گرفتند مى باشد، و در اینجا کنایه از استحقاق پیدا کردن است، یعنى قوم یهود بر اثر خلافکارى خود، مستحق مجازات الهى شدند و خشم پروردگار را همچون منزل و مکانى براى خود انتخاب کردند. @Nahjolbalaghe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
صفات مومنان در قرآن🌸🍃 ✨التَّائِبُونَ: ”همان توبه ڪنندگان🌸🍃 ✨الْعَابِدُونَ: ”پرستندگان“ ✨الْحَامِدُونَ: ”سپاسگذاران🌸🍃 ✨السَّائِحُونَ: ”روزه داران🌸🍃 ✨الراَّڪِعُونَ: ”رڪوع ڪنندگان“ ✨الساِّجِدُونَ: ”سجده ڪنندگان🌸🍃 ✨الآمِرُونَ بِالْمَعْرُوِفِ: ”وادارندگان به ڪار هاے پسندیده🌸🍃 ✨واَلنَّاهُونَ عَنِ الْمُنْڪَرِ: ”باز دارندگان از ڪار هاے ناپسند“ ✨واَلْحَافِظُون لَِحُدُودِ اللّهِ: ”پاسداران مقررات اللّه🌸🍃
🌿 امام صادق(علیه السلام) : 🍁 ایمان خود را قبل از ظهور تکمیل کنید چون در لحظات ظهور ایمان‌ها به سختی مورد امتحان و ابتلاء قرار می‌گیرند. 📚 کافی،ج۱ ، ص۳۷۰
♨️ سه بلا در سه هنگام! 🔹 پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: ۱- هنگامی که مردم دسته جمعی گناه کنند خداوند بلایی فراگیر و همگانی بر ایشان نازل فرماید تا متنبه شوند و توبه کنند. ۲- هنگامی که امربه معروف و همچنین نهی از منکر فراموش و ترک شود خداوند آن قوم را خانه نشین میکند . ۳- هنگامی که یاد خدا از دلهای بندگان بیرون رود، خداوند ترس از مرگ را بین آنها زیاد کند تا دیگر روی خوشی دنیا را نبینند! اصول کافی، جلد 4، ص 14