🔺اذان شرعی 🔺به افق بیدار دلان عاشق (اصفهان) 🔺با صدای گرم استاد صالحی

#روانشناسی_قلب 51 قلبی که نرم و زنده نباشد؛ دائما به اضطراب، غم، حسادت، پرخاش و... مبتلا می گردد. عوامل نرمی و لطافت قلب را، بشناسیم. #استاد_شجاعی 🎤 ✨ @ostad_shojae ✨ ┈┈••••✾•🌿🌺🌿 🌺🌿🌺

#کلیپ | #استاد_شجاعی بزرگترین ارثیه‌ی امام صادق علیه‌السلام برای ما @ostad_shojae I montazer.ir

🌅«يَا غِيَاثِي عِنْدَ كُرْبَتِي» خداوند فریادرس بندگان در هنگام گرفتاری‌ها است. 💛«یَا غِیَاثِی عِنْدَ کُرْبَتی»  👈"غیاث" الغوث یعنی فریادرس، یعنی‌ای غیاث یعنی‌ ای فریادرس. 👈"کربت" هم به معنای گرفتاری. ☘شما وقتی در گرفتاری‌های مادی، روانی و معنوی می‌افتید... مرتب تکرار کنید «یا غیاثی عند کربتی» و نور این نام را به قلب خودتون دعوت کنید ☘گرفتاری مادی که مشخص است و ما سال‌هاست در آن گرفتار هستیم گرفتاری‌های روانی باز دوباره مثل مادی است احساس خوشحالی نمی‌کنیم افسرده ایم ،حس خوب نداریم ،لذت نمیبریم 👈یعنی مدام ناشاد وتحت آزار هستیم، گرفتاری‌های روحی هم اینست که رشد نمی‌کنیم سال‌هاست همان طور مانده‌ایم و در حسرت یک نعره‌ی مستانه بمردیم. ☘یعنی آرزو داریم یک بار با خدا عشق بازی کنیم و... اما نمی‌توانیم! 👈اینجا این نام ما را نجات می‌دهد: 💛«یا غیاثی عند کربتی» 👈یعنی خدایا همه‌ی ما در کربت و گرفتاری به سر می‌بریم، تو فریادرس ما باش. 👈یکی از این نام‌ها که وارد زندگی شما شود، در اوج دشواری یکدفعه #ارتباط_قلبی شما با خدا برقرار می‌شود، انگار یک نفر شما را نزد خود و در #آغوش خود گرفت. ☘وقتی این حس که ما در آغوش خدا قرار گرفتیم، مثل یک کودک در آغوش مادر، این حس یکدفعه گره‌گشا می‌شود و آن گرفتاری تمام می‌شود. یک چیزی خدمت شما بگویم: 👈ببینید گرفتاری‌ها و مشکلاتی که ما داریم، عموماً کارما‌های ما هستند و  نمی‌توان زیاد کاری کرد، یعنی من باید پس دهم، ❓چرا؟ 👈چون حاصل بی‌خردی، خطا‌ها و اشتباه من است، شاید بتوان شدت آن را کم کرد اما قانون عمل و عکس‌العمل در این دنیا اجتناب ناپذیر است و باید پس دهم، منتها زمانی که پس می‌دهم می‌توانم در آغوش خدا باشم و کمتر آزرده شوم یا حضورم در جسم و نفسم باشد و بیشتر آزرده شوم و هیچ وقت به خاطر گرفتاری ها و مشکلات ناراحت نشوید، اینها بازتاب است و باید پس می‌دادیم ما زیاد کار بد انجام داده‌ایم و خود ما هم حواسمان نیست، إن‌شاءاللّه از این به بعد انجام ندهیم و چشم‌های ما باز باشد و دیگر کارمای جدیدی برای خود خلق نکنیم. ☘گذشته‌ی ما آمرزش نیاز دارد و آمرزش هم تسویه‌حساب مادی است، شما تو گوش کسی زده‌اید، باید تو گوشی بخورید! 👈باید به گونه‌ای به‌صورت مادی پس بدهید و بابت بسیاری از سختی ها و گرفتاری ها خوشحال باشید که دارید تسویه می‌شوید. ☘در مجموع همه چیز طبق یک فرمان الهی است و زمانی که حضور شما در آن سختی نباشد و در آغوش پروردگار باشد از بالا نگاه می‌کنید می‌توانید بفهمید که آن گرفتاری و سختی چه #درسی داشته و چگونه باید حل کنید و از آن رهایی پیدا کنید. 👈 هر کسی که در رنج و سختی است باید نام «یا غیاثی عند کربتی» که فریادرسی برای گرفتاران است را تکرار کند و نور این اسم را به قلب خود وارد کند تا بتواند نجات پیدا کند «يَا غِيَاثِي عِنْدَ كُرْبَتِي» خداوند فریادرس بندگان در هنگام گرفتاری‌ها است.

🔺اذان شرعی 🔺به افق بیدار دلان عاشق (اصفهان) 🔺با صدای گرم استاد صالحی

🔳 #شهادت_امام_جعفر_صادق(ع) 🌴دلم شکسته و دوباره زائر مدینه‌‌ام 🌴تو مسجدالنبی خودم رو دارم می‌بینم 🎙 #ابوذر_بیوکافی ⏯ #زمینه 👌بسیار دلنشین

🏷بی قراری و نالهٔ امام صادق علیه‌السلام در غیبت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف 🔰سُدیر صیرفی می‌گوید: من و مُفضّل بن عمر و ابوبصیر و ابان بن تغلب به محضر آقایمان حضرت امام صادق علیه السلام شرفیاب شدیم. دیدیم حضرت بر روی خاک نشسته و و جُبّه (نوعی لباس) خیبری پوشیده است و مانند مادر فرزند مرده جگرسوخته گریه می‌کند. آثار حزن و اندوه از گونه و رخسارش آشکار، و اشک کاسه چشم‌هایش را پر کرده بود و می‌فرمود: 🔰ای آقای من! غیبت (دوری) تو خوابم را گرفته و خوابگاهم را بر من تنگ کرده و آرامش و راحت دلم را ربوده است. 🔰 آقای من! غیبت تو مصیبتم را به مصیبت‌های دردناک ابدی پیوسته، و از دست‌دادن یکی پس از دیگری، جمع و عدد را فانی می‌سازد. 🔰 پس احساس نمی‌کنم به اشکی که در چشمم خشک می‌گردد و ناله ای که در سینه‌ام آرام می‌گیرد، مگر آن که مصائب بزرگ‌تر و دل‌خراش‌تر و پیشامدهای سخت‌تر و ناشناخته‌تر در برابر دیده‌ام مجسّم می‌شود.» 🔰«سَیِّدِی! غَیْبَتُکَ نَفَتْ رُقَادِی، وَضَیَّقَتْ عَلَیَّ مِهَادِی، وَابْتَزَّتْ مِنِّی رَاحَةَ فُؤَادِی. سَیِّدِی! غَیْبَتُکَ أَوْصَلَتْ مُصَابِی بِفَجَائِعِ الْأَبَدِ، وَفَقْدُ الْوَاحِدِ بَعْدَ الْوَاحِدِ یَفْنِی الْجَمْعَ وَالْعَدَدَ ...؛ 📚کمال الدین و تمام النعمة، شیخ صدوق، جلد دوم، باب 33؛ حدیث 51 ⚜