🪴ما همیشه بر #سفره_گذشته هستیم. 🍂وضعیت فعلی روحی ما، اینکه الان احساس خوشبختی می کنیم یا نه، آدم عصبی هستیم یا آرام، آدم زودرنجی هستیم یا صبور، آدم خوش بینی هستیم یا بدبین.. هر چه که هستیم، معلول گذشته ماست. به تمام عمر ما مربوط می شه، از غذاهایی که خوردیم، چیزهایی که لمس کردیم، بوهایی که استشمام کردیم؛ تمام این موارد افکار و احساس‌های ما را شکل دادند. پس هر کسی میتونه، از کارهایی که الان انجام میده، آینده‌ی خودش رو حدس بزنه. 🍃این#قاعده یادمون نره، همانطور که دنیای ما وابسته‌ی دوران جنینی ماست، برزخ و ابدیت ما هم وابسته به دوران دنیایی ماست. ┈┈••••✾•🌿🌺🌿• 🌺🌿🌺🌿

❤️❤️❤️❤️

اذان زیبا ودلنشین

#روانشناسی_قلب 37 تقوا؛ یعنی ترس... ترس از چیزهایی که راه آسمون رو به روت می بندن!...همین باید تقوا رو توی قلبمون... جا بندازیم. #استاد_شجاعی 🎤 ✨ @ostad_shojae ✨ 🌺🌿🌺🌿

🔺اذان شرعی 🔺به افق بیدار دلان عاشق (اصفهان) 🔺با صدای گرم استاد صالحی

❤️تشرفات محضر ولی عصر(عج) آیت الله مظاهری ضمن درس اخلاق خود حکایتی نقل کردند با این مضمون :یکی از علمای بزرگ، در زمان قدیم در تخت فولاد خدمت امام زمان «ارواحنا‌فداه» رسیده بود و از آن حضرت درخواست «علم اکسیر» کرده بود. در حالی که یاد گرفتن علوم غریبه حرام است و گفت و شنود و تعلیم و تعلّمش نیز حرام است. آن حضرت به او فرموده بودند: علوم غریبه به تو چه ربطی دارد؟ من به جای آن ختمی به تو یاد می‌دهم که بهتر از اکسیر است. بعد فرموده بودند: به پنج تن و امام زمان توسّل پیدا کن و در توسّل‌هایت بگو: «یا محمّد یا علی یا فاطمه یا حسن یا حسین، ‌یا صاحب الزمان ادرکنی و لا تهلکنی» آن عالم نقل می‌کند: وقتی حضرت فرمودند«ادرکنی»، به ذهنم خطور کرد که باید بفرمایند: «ادرکونی»، یعنی برای درخواست کمک از پنج نور مقدّس، باید فعل جمع به کار ببریم، پس چرا ایشان فعل مفرد به کار برده و می‌فرمایند: «ادرکنی و لاتهلکنی»؟! وقتی چنین تصوّری کردم، امام زمان «ارواحنا‌فداه» تبسّم کردند و فرمودند: همین است که گفتم. برای اینکه واسطه فیض این عالم، فعلاً من هستم. یعنی اگر در زمان حاضر توسّلی به پیغمبر اکرم صلی ‌الله‌ علیه ‌و آله ‌و سلّم یا سایر حضرات معصومین سلام ‌الله ‌علیهم بشود، فیض الهی به واسطه وجود مقدّس امام زمان «ارواحنا‌فداه» به بندگان می‌رسد. 📚به نقل از تبیان 💚↝•

علامت حسود.. #حجت_الاسلام_قرائتی 🌤«اللّهمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرَج🌤