به نام خدا
📚✍در شطرنج سیاست قهرکردن مساوی باخت است.
🔹سال ۹۷ که ترامپ از برجام خارج شد اگر دولت حسن روحانی با توجه به اینکه اروپایی ها همچنان تمایل به ماندن در برجام را داشتند به جای مقابله به مثل با ترامپ و قهر کردن، به بازی در چارچوب توافق شده ولو به صورت کجدار و مریز ادامه می داد به نظر می رسد وضعیت مناسب تر می ماند ! ببینید ما الان در شرایطی آقای دکتر علی لاریجانی را به عنوان طلایه دار مذاکره در منطقه و جهان معرفی کرده ایم و قرار است جمعه آینده نهم آذر با تروئیکای اروپایی در سطح معاونین وزرای خارجه پیرامون مسائل هسته‌ای گفتگو کنیم که شرایط با شش سال پیش فرق کرده است.
🔸۱- امروز به خاطر جنگ روسیه و اوکراین و اتهام حمایت ایران از روسیه در این ماجرا ، اروپایی‌ها بدترین ذهنیت و موضع گیری را نسبت به ما دارند و هر مسئله ای را به این جنگ و آتشی که فقط دودش به چشم ایران رفته است گره می زنند.
۲- در گذشته رژیم صهیونسیتی هیچگونه ادعایی در توافقات هسته‌ای ایران و اروپا نداشت و جز کارشکنی و مزاحمت در روند مذاکرات ، سهمی در توافقات برای خود خود قائل نبود ولی امروز به خاطر جنایاتی که در بیش از یک سال گذشته در غزه و لبنان مرتکب شده است و ضمن کشتار مردم مظلوم این دو کشور ، موفق به حذف سران حماس و حزب‌الله گردیده ،خود را پیروز میدان تصور نموده و سهمی برای خود از هر گونه توافق هسته‌ای در منطقه می خواهد.
۳- با انتخاب دوباره و با رٱی بالای ترامپ توسط مردم آمریکا ، موقعیت جمهوری خواهان در کنگره آمریکا هم تقویت شد و با توجه به دفاع تمام قد ترامپ از اسرائیل ، مسیر توافق هسته‌ای ایران و آژانس بیشتر از هر زمان دیگری ناهموار می نماید.
۴- بنابراین مردانی شایسته و کاردان که واقعا فن دیپلماسی را بلد باشند و با واقع بینی بتوانند منافع کشور را تامین کنند ، برای این میدان لازم است والا صرف مذاکره برای مذاکره ، پیمودن چندباره راه طی شده گذشته است.
ناصری شکیب ۱۴۰۳/۸/۵
امیرالمؤمنین(ع) در غررالحکم فرموده است: العاقلُ مَن یملِکُ نفسه إذا غَضِب و إذا رَغِب و إذا رَهِب([13])؛ خردمند کسی است که در برابر خشم، در برابر خواسته و در برابر بیم و ترس، زمام خویش را از کف ندهد.
بیتردید مهمترین موانع خردورزی
هدایت شده از سید حسین ناصری شکیب
مردم ستون فقرات نظام سیاسی
✍اگر تاریخ معاصر ایران را از صد و بیست سی سال گذشته در نظر بگیریم( چون بعضی کارشناسان از اول قاجاریه در نظر می گیرند) و جنبش تنباکو(۱۲۷۱ ش) ، انقلاب مشروطه (۱۲۸۵ش) ، انقلاب اسلامی (۱۳۵۷ش) و جنگ تحمیلی را به عنوان نقاط عطف این بازه زمانی مهم مورد مطالعه قرار دهیم ،در می‌یابیم نقش مردم پررنگ ترین عامل پیش‌برنده این تحولات بوده است و عوامل خارجی نه تنها کمکی به این امور نکرده اند بلکه همیشه تحولات کشور ما را با معیار منافع خود سنجیده اند.
🔹 البته این موضوع چیز عجیبی هم نیست زیرا از قرن ۱۷ میلادی و پیمان وستفالی که نظام سیاسی «دولت-ملت» بر جهان حاکم بوده و همین ساختار بعداً پایه گذار «جامعه ملل» و «سازمان ملل» هم گردیده است ، ملاک کنش دولت ها ، منافع هرچه بیشتر ملت خودشان بوده است.
🔸 به نظر می رسد بعد از جنگ هم حتی اگر به دنبال تحقق شعار های فراملی انقلاب مثل صدور انقلاب ، وحدت امت اسلامی ، تغییر ساختار سیاسی جهان و... بودیم باید به کمک مردم این اهداف را دنبال می کردیم که البته این مهم، نیازمند درک ظرافت های سیاسی اجتماعی خودش از جانب حاکمیت بود مانند :
🔹 این که اصل ، منافع ملی کشور و مردم باشد ، توسعه پایدار کشور در رأس برنامه‌های توسعه دولت ها قرار گیرد ، از ساحت دولت به نفع ساحت جامعه کاسته شود ، نگاه امنیتی از جزئیات زندگی مردم و جامعه زایل و توزیع فرصت های متنوع اقتصادی ، اجتماعی و حتی سیاسی کشور هرچه بیشتر به عدالت و شایسته سالاری نزدیک شود، حسن نیت حاکمان نسبت به مردم با حسن ظن آنها همراه گردد، دوگانه خودی و غیر خودی برچیده شود ، اصل تغییر خود جوش و اقتضایی سبک زندگی مردم در در گذر زمان و البته در چارچوب بلندنظرانه دین مقبول حاکمان افتد ...
🔸حال آنکه امروز این غفلت از همراهی مردم در کارنامه سیاست ورزی داخلی و خارجی سیاست گذاران ما ، امیدوارکننده به نظر نمی رسد ؛ اقتصاد کشور بی ثبات ترین دوران عمر خود را تجربه می کند، وحدت ملی چنان به تاراج رفته است که برای پیاده کردن قانون به اصطلاح عفاف و حجاب قرار است دست به دامن اتباع خارجی شویم! ... در تحولات سیاسی منطقه ای یک سال گذشته علیرغم همه هزینه های سرسام‌آوری که کردیم، متحدان مان ، دل در گرو زلف دیگران دارند ؛ لبنان با وساطت آمریکا و فرانسه قرارداد ۱۷۰۱ را با اسرائیل امضا کرد، عراقی ها در زد و خورد هوایی ما و اسرائیل بنا به اعلام امیر سیاری ۲۵ روز آسمان خود را در اختیار صهیونسیت ها قرار دادند و صحبت از خلع سلاح حشد الشعبی نمودند و بشار اسد در ابتدای حمله اخیر «تحریر الشام» به حضور روس ها شرفیاب شد...
ناصری شکیب ۱۴۰۳/۹/۱۷