#موقت #پاسخ_به_سوالی_مهم ✍️ قبل از تعریف این موضوع باید گفت ، اینکه شما فقاهت را با امامت مقایسه کنید امری غلط و باطل است. واضح میگوییم امامت را با فقاهت چکار ؟ امامت امری الهی و منسوب تام و مطلق از جانب خداوند متعال ، اما فقاهت امری اکتسابیست. هرکسی ولو فاسقِ فاجر می‌تواند با اکتساب علوم به فقاهت برسد ، این عوام بازی ها که یک عده میگویند هرکسی به فقاهت تام رسید نظر کرده و مقدس است از استدلالات همان عوامِ غریبه ی با شئون علوم است ، نه راه استنباط افاضل و دانشمندان. گرچه خداوند متعال دامن علمای خاصه را از نجاسات دنیا پاک نگه میدارد ، اما صرف کسب فقاهت ، اهمیتی ندارد. ( البته که ، فقه عنقاست و قوه اجتهاد قله قاف ) شرکِ در امامت یعنی اینکه فقیهی ولو اعلم ، ولو عادل ، ولو مدبر ، ولو متقی را حتی ذره ای در مقام امامت الهی قرار دهیم. آنقدر فقیه جامع الشرایطِ اعلم در سینه قبرستان خوابیده ،که با رفتنشان آب از آب تکان نخورده است. پس ، این از جهالت یک عده است که شئون امامان الهی صلوات الله علیهم اجمعین که در هر نوبه حی و حاضرند را در کف یک فرد عادی که معلوم نیست بود و نبودش از هم متفاوت باشد، ببینند. باید ملتفت بود احدی در امر ولایت شریک نیست و هیچ کسی بر انسان ولایت تامه و مطلقه ندارد ، جز خداوند متعال ، که شمه ای از اختیارات خود را بطور تامه در اختیار ائمه اطهار علیهم السلام قرار داده است.( اضافه بر این ، راه دین نیست.) #شرک_به_امامت #حوزه_علمیه_قم #امامت #فقیه #استاد_محقق_دکتر_سید_صائب_هاشمی_نسب 🌐 همهٔ راه های ارتباطی ┏━🔹 ━━••••••••━━━┓     @norshariat110 ┗━━━━••••••••━🔸 ━┛

● مأمون در دل خود دوست داشت که لغزش‌های امام رضا علیه السلام را ببیند و می‌خواست که کسی در بحث و احتجاج بر او برتری یابد، هرچند در ظاهر غیر از این نشان می‌داد. پس فقها و متکلمین را نزد خود جمع کرد و به آنان اشاره کرد که با امام رضا علیه السلام درباره امامت مناظره کنند. امام رضا علیه السلام به آنها فرمودند: «اقْتَصِرُوا عَلَى وَاحِدٍ مِنْكُمْ يَلْزَمُكُمْ مَا يَلْزَمُهُ»؛ یک نفر از میان خود انتخاب کنید که بر هرچه ملزم [و معتقد] باشد، شما نیز بر آن اعتقاد داشته باشد. آن‌ها با مردی به نام یحیی‌بن‌ضحاک سمرقندی موافقت کردند که در خراسان کسی مانند او نبود. ● امام رضا علیه‌السلام به او فرمودند: ای یحیی، هرچه می‌خواهی بپرس. یحیی گفت: درباره امامت صحبت می‌کنیم؛ چگونه مدعیِ امامت کسی هستی که امامت نکرده است؛ و امامت کسی را که رضایت و توافق مردم را به دست آورده، رها می‌کنی؟ ● امام رضا علیه السلام پاسخ دادند: «يَا يَحْيَى أَخْبِرْنِي عَمَّنْ صَدَقَ كَاذِباً عَلَى نَفْسِهِ أَوْ كَذَبَ صَادِقاً عَلَى نَفْسِهِ أَ يَكُونُ مُحِقّاً مُصِيباً أَوْ مُبْطِلًا مُخْطِئاً» ای یحیی، به من بگو کسی که [برتریِ و امامت] شخص دروغگویی را بر خود تصدیق کند، یا [برتریِ و امامت] شخص راستگویی را انکار کند؛ آیا [نظر او] حق است یا باطل؟ ● یحیی سکوت کرد. مأمون به او گفت: جوابش را بده. یحیی گفت: امیرالمؤمنین، مرا از پاسخ معاف کنید. مأمون گفت: ای اباالحسن، مقصود خود را از این پرسش بیان کن. ● امام رضا علیه السلام فرمودند: یحیی باید درباره امامان خود بگوید که آیا بر خود دروغ بسته‌اند یا راست گفته‌اند؟ اگر بگوید که دروغ بسته‌اند، دروغگو قابل اعتماد نیست. و اگر بگوید راست گفته‌اند، پس [بدان که] اولی (ابوبکر) گفته است: «وُلِّيتُكُمْ وَ لَسْتُ بِخَيْرِكُمْ»؛ من شما را ولی شدم در حالی که بهترین شما نیستم. و دومی گفت: «كَانَتْ بَيْعَتُهُ فَلْتَةً فَمَنْ عَادَ لِمِثْلِهَا فَاقْتُلُوهُ» بیعتش شتابزده بود، پس هرکه دوباره مانند آن را انجام دهد، او را بکشید. به خدا سوگند، او کسی را که مانند آنچه خودشان کردند، عمل کند جز به قتل نمی‌پذیرد. پس کسی که بهترین مردم نیست و ویژگی‌های خیر [یعنی فضائلی] مانند علم، جهاد و دیگر فضائل در او نیست و بیعت او شتابزده بوده و باید کشته شود، چگونه می‌توان عهد [و زمامداریِ] او را به دیگری پذیرفت؟ سپس [ابوبکر] بر منبر می‌گوید: «إِنَ‏ لِي‏ شَيْطَاناً يَعْتَرِينِي‏ فَإِذَا مَالَ بِي فَقَوِّمُونِي وَ إِذَا أَخْطَأْتُ فَأَرْشِدُونِي »؛ من شیطانی دارم که مرا دچار اشتباه می‌کند، پس اگر به راه دیگری رفتم، مرا اصلاح کنید و اگر خطا کردم، مرا راهنمایی کنید. بنابراین، آن‌ها به گفته خودشان امام نیستند، چه راست گفته باشند و چه دروغ! ● یحیی در این باره پاسخی ندارد. مأمون از سخنان امام رضا علیه‌السلام شگفت‌زده شد و گفت: ای اباالحسن، در این سرزمین کسی جز تو این‌گونه سخن نمی‌گوید. 📚عيون أخبار الرضا عليه‌السلام؛ ج‏۲؛ ص۲۳۱ #فضائل #امامت 𖣐اللّٰهُمَــ؏َجِـلْ لِوَلیــِـــڪَ الـْفَرَّج𖣐 ♡⠀    〇⠀    ⎙⠀  ⌲⁣ ˡⁱᵏᵉ ᶜᵒᵐᵐᵉⁿᵗ  ˢᵃᵛᵉ  ˢʰᵃʳᵉ⁣ I🆔I @Noorshariat