از‌امام‌سجاد‌(جَـل‌َّجَلالَـه)مرویست‌که‌فرمودند: ‌چون‌برادرم‌علی‌اکبر(جَـل‌َّجَلالَـه)متوجه‌ میدان‌شد‌هرچندقدم‌دورمی‌شد، امام‌حسین‌(جَـل‌َّجَلالَـه)،علی‌اکبر(جَـل‌َّجَلالَـه)را ندامی‌داد‌که‌ای‌نور‌دیده‌تأمل‌نما‌که‌از‌رفتن‌تو پشت‌حسین‌می‌شکند. منبع؛ تحفه‌الحسینیه‌فاضل‌بسطامی،صفحه۱۸۲

بیچـاره ام لیــلاء🩸 روزعاشوراءکه‌چون‌نعش‌خون‌آلود شهزاده‌علی‌اکبر(جَـل‌َّجَلالَـه)را‌به‌خیمه‌آوردند جمیع‌اهل‌بیت(جَـل‌َّجَلالَـهم)به‌سر‌نعش‌او حاضر‌شده‌وهر‌یکی‌با‌زبانی‌نوحه‌و‌ناله‌کرده‌ و‌به‌حالش‌می‌گریستند‌ به‌جزمادرش‌لیلا(جَـل‌َّجَلالَـها)وبیمار‌کربلاء. تا‌اینکه‌به‌سیدالشهداء(جَـل‌َّجَلالَـه)عرض‌کردند ‌فدایت‌شوم‌لیلا(جَـل‌َّجَلالَـها)ازتو‌حیا‌می‌کند‌ وبه‌سر‌نعش‌فرزندش‌نمی‌آید،حضرت‌از‌این‌سخن به‌کناری‌تشریف‌برد حضرت‌ام‌لیلا‌(جَـل‌َّجَلالَـها)بناکرد‌به‌آمدن‌، اما‌چطور‌می‌آمدیک‌دستش‌را‌ جناب‌زینب‌خاتون(جَـل‌َّجَلالَـه)گرفته‌ودست‌ دیگرش‌را‌جناب‌ام‌کلثوم(جَـل‌َّجَلالَـها) چون‌بر‌سر‌نعش‌علی‌اکبر(جَـل‌َّجَلالَـه)رسید‌ یک‌مرتبه‌والده‌"و‌اعلیاه‌"سردادو‌خود‌را به‌نعش‌خون‌آلود‌انداخت‌و‌صیحه‌می‌کشید منبع؛ کشکول‌النور،جلد۱،صفحه۶۱

اِرباً اِربا .. الله‌اکبر‌ ثم الله‌اکبر اذان ظهر به افق کربلاء المقدسة ..

اِربـــاً اِربـــٰا🩸 وقتی‌سیدالشهداء(جَـل‌َّجَلالَـه)خواست‌برود بالین‌علی‌اکبرش(جَـل‌َّجَلالَـه)، از‌هر‌طرف‌صدامی‌زدیاعلی،صدای‌علی‌اکبراز طرف‌دیگر‌می‌آمد،حضرت‌مضطرب‌شد، ذوالجناح‌عنان‌از‌دست‌شاه‌کربلاءکشید‌و امام‌مانع‌نشد،ذوالجناح‌رفت‌تا‌به‌عقاب‌رسید، دید‌اسب‌علی‌اکبر(جَـل‌َّجَلالَـه)غرقه‌در‌خون‌است و‌زین‌واژگون‌است،خواست‌بگیرد‌اسب‌را، اسب‌رفت،حضرت‌از‌عقب‌عقاب‌رفتند ناگه‌چشم‌بر‌بدن‌پاره‌پاره‌فرزندش‌افتاد، آهی‌کشید‌گفت‌علی‌اکبرم‌چه‌می‌بینی؟ گفت:جدّم‌رسول‌خدا‌آمده،جام‌آب‌در‌دست‌دارد. منبع؛ مقتل‌لُبّ‌عین‌البکاء،صفحه۷۴

حضرت‌مختارثقفی‌از‌ابوخلیق‌پرسید: لشکر‌عمر‌بن‌سعد‌ملعون‌چه‌قدر‌طبّال‌داشت؟ گفتم:‌ده‌هزار‌نفر. پرسید:‌چه‌موقع‌همه‌طبل‌زدند؟ گفتم:‌وقتی‌دستهای‌حضرت‌علی‌اکبر(جَـل‌َّجَلالَـه) روی‌گردن‌عُقاب(اسب‌شریف‌ایشان)افتاد، چون‌با‌شهادت‌او‌شهادت‌امام‌حسین(جَـل‌َّجَلالَـه) را‌یقین‌داشتند. منبع؛ مقتل‌آقا‌قلعه‌ای‌صفحه۱۹۳

حضرت‌مهدی‌امام‌عصر(عجّل‌فَرَج‌ِالمُولانا‌جَل‌َّجَلالَه) درزیارت‌ناحیه‌مقدسه‌برمحاسن‌خونی‌‌جدّ‌غریبش‌ سیدالشهداء(جَـل‌َّجَلالَـه)می‌فرمایند: أَلسَّلامُ‌عَلَى‌الشَّیْبِ‌الْخَضیبِ سلام‌برآن‌مَحاسنِ‌به‌خون‌خضاب‌شده... - پس‌در‌کربلاء‌حرمله‌با‌تیر‌سه‌شعبه‌مسموم، قلب‌حضرت(جَـل‌َّجَلالَـه)را‌هدف‌گرفت، تیر‌بر‌قلب‌حضرت‌نشست. ایشان‌تیر‌ را‌ از‌پشت‌بیرون‌کشیدند، خون‌مثل‌ناودان‌جاری‌شد‌، سپس‌دست‌مبارک‌راروی‌خون‌گذاشتند‌تا‌پر‌شد‌ و‌خون‌خویش‌رابه‌آسمان‌پرتاب‌فرمودند و‌قطره‌ای‌باز‌نگشت. بعد‌با‌خون‌خود،‌رأس‌مطهر‌و‌محاسن‌شریف ‌خویش‌را‌خضاب‌فرمودند.سپس‌فرمودند: والله‌که‌این‌گونه‌خونین‌جدّم‌ رسول‌الله(جَـل‌َّجَلالَـه‌وآله)راملاقات‌خواهم‌کردو خواهم‌گفت:یا‌رسول‌الله‌مرا‌فلان‌و‌فلان‌کشتند. منبع؛ بحارالانوار،جلد۴۵،صفحه۵۳

شـب نیـمه‌ شعبـان زیـارت سیّدالشـهداء* ‌حضرت‌امام‌باقر‌(جَـل‌َّجَلالَـه)فرمودند: گناهان‌کسى‌که‌در‌نیمه‌شعبان حضرت‌امام‌حسین‌(جَـل‌َّجَلالَـه)را‌زیارت‌کند آمرزیده‌مى‏‌شود‌و‌در‌آن‌سال‌گناه‌ولغزشى‌براو نوشته‌نمى‏‌شودتا‌سال‌تمام‌گردد، اگر‌در‌سال‌آینده‌حضرت‌را‌زیارت‌کرد همه‌گناهانش‌آمرزیده‌مى‏‌گردد. حضرت‌صادق(جَـل‌َّجَلالَـه)فرمودند: هنگامى‌که‌نیمه‌ماه‌شعبان‌فرامی‌رسد از‌افق‌اعلى‌منادى‌نداء‌مى‌کند: اى‌زائرین‌حسین‌(جَـل‌َّجَلالَـه)به‌اهل‌خود‌برگردید در‌حالى‌که‌آمرزیده‌شده‏‌اید، ثواب‌و‌اجر‌شما‌بر‌خدا‌ست‌که‌پروردگار‌شمابوده، و‌بر‌محمّد(جَـل‌َّجَلالَـه‌وآله)است‌ که‌پیغمبر‌شما‌مى‏‌باشد منبع؛ کامل‌الزیارات‌،‌صفحه۵۹۵وصفحه۵۹۲

حضرت‌صاحب‌العصر‌والزمان‌(جَـل‌َّجَلالَـه) در‌ناحیه‌مقدسه‌‌خطاب‌به‌سید‌الشهداء(جَـل‌َّجَلالَـه) می‌فرمایند: فَلاََ‌نْدُبَنَّکَ‌صَباحاً‌وَ‌مَسآءً‌،‌ وَ‌لاََبْکِیَنَّ‌لَکَ‌بَدَلَ‌الدُّمُوعِ‌دَماً‌،‌حَسْرَةً‌عَلَیْکَ، وَ‌تَأَسُّفاً‌عَلى‌ما‌دَهاکَ‌وَ‌تَلَهُّفاً‌،‌حَتّى‌أَمُوتَ‌بِلَوْعَةالْمُصابِ‌، وَ‌غُصَّةِ‌الاِکْتِیابِ‌، صبح‌و‌شام‌برتومویِه‌میکنم،‌ و‌به‌جاى‌اشک‌براى‌تو‌خون‌گریه‌میکنم، ازروى‌حسرت‌و‌تأسّف‌و‌افسوس‌بر‌مصیبت‌هائى که‌بر‌تو‌وارد‌شد،‌تاجائى‌که‌از‌فرط‌اندوهِ‌مصیبت، وغم‌و‌غصّه‌شدّتِ‌حزن‌جان‌سپارم،

حضرت‌مهدی‌الموعود‌‌(جَـل‌َّجَلالَـه‌و‌عَجِّـل‌فَرَ‌جـه) در‌ناحیه‌مقدسه‌خطاب‌به‌جدّ‌مظلومش‌می‌فرمایند: أَلسَّلامُ‌عَلَـى‌الْمُرَمَّـلِ‌بِالدِّمـآءِ، (سلام‌بر‌آن‌آغشته‌به‌خون،) أَلسَّلامُ‌عَلَـى‌الْمَهْتُـوکِ‌الْخِبـآءِ، (سلام‌بر‌آنکه‌‌حُرمَتِ‌خیمه‌گاهش‌دریده‌شد‌،) أَلسَّلامُ‌عَلـى‌ساکِـنِ‌کَرْبَـلآءَ‌، (سلام‌بر‌ساکنِ‌کربلاء،)

-