تصریح مخالفین شیعه بر رفتار قرآنی امام حسن علیه السلام در موضوع صلح با معاویه به دلیل حفظ جان و عمل به سنت پیامبر و امیرالمؤمنین صلوات الله علیهما وتدلّ على جواز مصالحة الکفار والبغاة إذا خاف الإمام على نفسه أو على المسلمین. کما فعله رسول الله صلّى الله علیه وسلّم عام الحدیبیة. وکما فعله أمیر المؤمنین علىّ علیه السلام بصفین. وکما فعله الحسن علیه السلام من مصالحة معاویة. [حاکم نیشابوری می‌گوید] و این آیه (آیه ۱۹۵ سوره بقره) بر جواز مصالحه با کفار و بغاة دلالت می‌کند هنگامی که امام بر جان خویش یا مسلمانان بترسد همانطور که پیامبر (صلی الله علیه و آله) در حدیبیه و امیرالمؤمنین (علیه السلام) در صفین و امام حسن (علیه السلام) در برابر معاویه چنین کردند. 📚 القاسمى، محاسن التأویل‏ ج۲ ص۶۲ نکات مهم بر مبنای کلام حاکم نیشابوری: الف) معاویه و اهل صفین دست کم "باغی" هستند. (این مساله بر مبنای کلام پیامبر (صلی الله علیه و آله) نیز ثابت است) ب) امام مسلمین ممکن است بر جان خویش نیز بیمناک شود همانطور که میتواند بر جان مسلمانان بیمناک شود و در بیم امام مسلمین بر جان خویش هیچ طعنی نهفته نیست آن طور که بسیاری از نواصب – لعنة الله تعالی علیهم اجمعین – در مورد حضرت ولی عصر – عجل الله تعالی فرجه الشریف – چنین می‌پندارند و حتی ممکن است امام مسلمین بر مبنای همین بیم تصمیم‌های اساسی بگیرد. ج) امام حسن علیه السلام دست کم معاویه را باغی دانستند و به منظور حفظ جان خود و یا مسلمین با او مصالحه کردند. (همانطور که امیرالمؤمنین علیه السلام اهل صفین را دست کم باغی می‌دانستند)

📢 *هر روز #یک_صفحه_قرآن بخوانیم* 🔹 امروز؛ صفحه صد و پنجاه و چهار قرآن کریم سوره مبارکه الأعراف آیات 31 تا 37

📢 هر روز #یک_صفحه_قرآن بخوانیم 🔹 صفحه صد و پنجاه و چهار قرآن کریم، سوره مبارکه الأعراف با صدای آقای شهریار پرهیزگار