دعای روز شنبه: بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانی اش هميشگى است. بِسْمِ اللَّهِ كَلِمَةِ الْمُعْتَصِمِينَ وَ مَقَالَةِ الْمُتَحَرِّزِينَ وَ أَعُوذُبِاللَّهِ تَعَالَى مِنْ جَوْرِالْجَائِرِينَ وَكَيْدِ الْحَاسِدِينَ وَ بَغْيِ الظَّالِمِينَ وَ أَحْمَدُهُ فَوْقَ حَمْدِ الْحَامِدِينَ اللَّهُمَّ أَنْتَ الْوَاحِدُ بِلا شَرِيكٍ وَ الْمَلِكُ بِلا تَمْلِيكٍ لا تُضَادُّ فِي حُكْمِكَ وَ لا تُنَازَعُ فِي مُلْكِكَ أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ أَنْ تُوزِعَنِي مِنْ شُكْرِ نُعْمَاكَ مَا تَبْلُغُ بِي غَايَةَ رِضَاك به نام خدا كه كلمه پناه جويان و گفتار پرهيزگاران است و پناه مى برم به خداى بلندمرتبه از ستم ستمگران و نيرنگ حسودان و سركشى ظالمان و او را می ستايم ستايشى برتر از ستايش ستايشگران، خدايا! تويى يگانه بی انباز، و پادشاه على الاطلاق، در فرمانروايی ات مخالفت نشوى، و در پادشاهی ات هماوردى ندارى، از تو میخواهم كه بر بنده و فرستاده ات محمد درود فرستى، و سپاس نعمت هايت را چنان قسمت من كن كه مرا به كمال خشنودی ات نايل گرداند وَ أَنْ تُعِينَنِي عَلَى طَاعَتِكَ وَ لُزُومِ عِبَادَتِكَ وَ اسْتِحْقَاقِ مَثُوبَتِكَ بِلُطْفِ عِنَايَتِكَ وَ تَرْحَمَنِي بِصَدِّي [وَ صُدَّنِي ] عَنْ مَعَاصِيكَ مَا أَحْيَيْتَنِي وَ تُوَفِّقَنِي لِمَا يَنْفَعُنِي مَا أَبْقَيْتَنِي وَ أَنْ تَشْرَحَ بِكِتَابِكَ صَدْرِي وَ تَحُطَّ بِتِلاوَتِهِ وِزْرِي وَ تَمْنَحَنِي السَّلامَةَ فِي دِينِي وَ نَفْسِي وَ لا تُوحِشَ بِي أَهْلَ أُنْسِي وَ تُتِمَّ إِحْسَانَكَ فِيمَا بَقِيَ مِنْ عُمْرِي كَمَا أَحْسَنْتَ فِيمَا مَضَى مِنْهُ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين و به بركت عنايت خويش بر طاعت و مداومت عبادت خود و شايستگى پاداشت يارى نمايى و تا زنده ام به بازداشتن از گناهانت بر من مهر ورزی و تا پايان عمر بر انجام آنچه بهره ام رساند توفيقم دهى، و به كتاب خود (قرآن) براى پذيرش حق، سينه ام را فراخ گردانى و بار گناهانم را با تلاوتش از نامه اعمالم فرو ريزى و در دين و جانم به من سلامت بخشى و كسانی كه به آنها انس گرفته ام از من وحشت زده نكنى و در باقيمانده عمر احسانت را بر من تمام نمايى چنان كه در گذشته عمرم بر من احسان نمودى.اى مهربان ترين مهربانان. کانال قرآن و اهلبیت علیهم السلام.

زيارت حضرت رسول (صلى الله عليه و آله) در روز شنبه : أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ‏ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ رَسُولُهُ وَ أَنَّكَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْبَلَّغْتَ رِسَالاَتِ رَبِّكَ وَ نَصَحْتَ لِأُمَّتِكَ‏ وَ جَاهَدْتَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ أَدَّيْتَ الَّذِي عَلَيْكَ مِنَ الْحَقِ‏ وَ أَنَّكَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنِينَ وَ غَلُظْتَ عَلَى الْكَافِرِينَ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصاً حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ‏ فَبَلَغَ اللَّهُ بِكَ أَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُكَرَّمِينَ‏ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي اسْتَنْقَذَنَا بِكَ مِنَ الشِّرْكِ وَ الضَّلاَلِ‏ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْ صَلَوَاتِكَ وَ صَلَوَاتِ مَلاَئِكَتِكَ وَ أَنْبِيَائِكَ وَ الْمُرْسَلِينَ‏ وَ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ وَ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ‏ وَ مَنْ سَبَّحَ لَكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ‏ وَ نَبِيِّكَ وَ أَمِينِكَ وَ نَجِيبِكَ وَ حَبِيبِكَ وَ صَفِيِّكَ وَ صِفْوَتِكَ وَ خَاصَّتِكَ وَ خَالِصَتِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ‏ وَ أَعْطِهِ الْفَضْلَ وَ الْفَضِيلَةَ وَ الْوَسِيلَةَ وَ الدَّرَجَةَ الرَّفِيعَةَ وَ ابْعَثْهُ مَقَاماً مَحْمُوداً يَغْبِطُهُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَ الْآخِرُونَ‏ اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحِيماً إِلَهِي فَقَدْ أَتَيْتُ نَبِيَّكَ مُسْتَغْفِراً تَائِباً مِنْ ذُنُوبِي فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اغْفِرْهَا لِي‏ يَا سَيِّدَنَا أَتَوَجَّهُ بِكَ وَ بِأَهْلِ بَيْتِكَ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى رَبِّكَ وَ رَبِّي لِيَغْفِرَ لِي‏ پس سه مرتبه بگو: إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ‏ پس بگو: أُصِبْنَا بِكَ يَا حَبِيبَ قُلُوبِنَا فَمَا أَعْظَمَ الْمُصِيبَةَ بِكَ حَيْثُ انْقَطَعَ عَنَّا الْوَحْيُ‏ وَ حَيْثُ فَقَدْنَاكَ فَإِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ‏ يَا سَيِّدَنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكَ وَ عَلَى آلِ بَيْتِكَ (الطَّيِّبِينَ) الطَّاهِرِينَ‏ هَذَا يَوْمُ السَّبْتِ وَ هُوَ يَوْمُكَ وَ أَنَا فِيهِ ضَيْفُكَ وَ جَارُكَ فَأَضِفْنِي وَ أَجِرْنِي‏ فَإِنَّكَ كَرِيمٌ تُحِبُّ الضِّيَافَةَ وَ مَأْمُورٌ بِالْإِجَارَةِ فَأَضِفْنِي وَ أَحْسِنْ ضِيَافَتِي وَ أَجِرْنَا وَ أَحْسِنْ إِجَارَتَنَا بِمَنْزِلَةِ اللَّهِ عِنْدَكَ وَ عِنْدَ آلِ بَيْتِكَ‏ وَ بِمَنْزِلَتِهِمْ عِنْدَهُ وَ بِمَا اسْتَوْدَعَكُمْ مِنْ عِلْمِهِ فَإِنَّهُ أَكْرَمُ الْأَكْرَمِينَ‏. ذکر روز شنبه: 100مرتبه یارب العالمین، 1060 مرتبه یا غنی و تلاوت سوره مباركه فتح گفتن یا غنی برای ثروتمند وغنی شدن نافع است إن شاءلله... 🌹یا الله یا رحمن یارحیم یامقلب القلوب ثبت قلبی علی دینک🌹 کانال قرآن و اهلبیت علیهم السلام.

#نکات_آموزنده_قرآن ❇️ايمان بياوريد قبل از انكه #وجوهتان برگردد يا مانند اصحاب سبت لعنت شويد 💠يَاأَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ آمِنُوا بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِّـمَا مَعَكُم مِّن قَبْلِ أَن نَّطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا نساء:47 🌱اي كساني كه كتاب [=تورات] داده شده‌ايد، به آنچه نازل كرده‌ايم، [قرآني] كه تصديق‌كننده [حقايقي از تورات] است كه ميان شماست ايمان بياوريد، پيش از آن كه [استعداد حق‌پذيري] وجوهي را محو كنيم در نتيجه به واپس‌گرايي‌شان برگردانيم، يا همچون «اصحاب روز شنبه» از رحمت دورشان سازيم، و فرمان خدا انجام شدني است. 🔷منظور از وجوه در اين آيه، چهره‌ها، سران، رهبران و شخصيت‌هاي حق «وجيه المله» يا باطلي است كه مردمان را به وحدت و همدلي، يا تفرقه و اختلاف سوق مي‌دهند. هرچند توده‌هاي عادي مردم نيز در اين جهت‌گيري‌ها و تخاصمات اجتماعي نقش دارند، ولي سهم پيشوايان جامعه (وُجُوهٌ) قابل مقايسه با نقش آنان نيست. 🔷« طَمَسَ» نوعي محو كردن يا محو شدن است. مثل زوال نور ستارگان (مرسلات 8 (77:8) )، كوري ظاهري يا باطني (يس 66 (36:66) و قمر 37 (54:37) )، نابودي و محو اموال (يونس 88 (10:88) )، اما محو وجوه (صورت‌هاي باطني و توجهات دل) و برگرداندن آنها به پشت (ارتجاع و عقب گرد)، فطرت انگيزنده به سوي سعادت را تغيير مي‌دهد و به قهقرا مي‌كشاند. اين تغيير شخصيتي را قرآن بارها وصف كرده است، از جمله: «...يَرُدُّوكُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ 🔷كَافِرِينَ» (آل‌عمران 100 (3:100) ). به كار بردن ضمير متكلم مع‌الغير (نا)در افعال اين آيه (نَزَّلْنَا، نَطْمِس، فَنَرُدَّهَا، نَلْعَنَهُم، لَعَنَّا) نقش نظامات مقدّر شده در جهان و در فطرت آدمي و نقش نيروهاي كارگزار (فرشتگان) و نيز خود شخص را شامل مي‌شود. 🔷منظور از #محو و برگشت #چهره‌ها، مى‌تواند، دگرگونى دل و فطرت سالم و عقل و هوش، از مسير سعادت باشد، كه در نتيجه‌ى لجاجت و سرسختى در برابر آيات الهى، بجاى يك قدم به جلو، گامى به عقب مى‌روند و چهره‌ى انسانى‌شان مسخ و محو مى‌شود. شايد هم منظور، برگشتِ ظاهرى صورت به پشت سر و مسخ چهره باشد، يا تغيير شكل در قيامت. 🔷اصحاب #سَبت، يهوديان متخلّفى بودند كه فرمان خدا را مبنى بر تحريم صيد ماهى در روزهاى شنبه نافرمانى كرده و با يك نيرنگ، ماهيان را در روز شنبه حبس و روز يكشنبه صيد مى‌كردند. آنان به قهر الهى گرفتار شده و صورت‌هايشان به شكل بوزينه، مسخ شد. 🔷معناي «سَبْتِ» تعطيلی است، همان طور که قرآن خوابِ شب را عامل تعطيل کار و تلاش روزانه (سُبات) ناميده است (فرقان 47 (25:47) و نبأ 9 (78:9) ). حکم تورات در تعطیلی روز شنبه براي اين بود تا يهوديانِ مال دوست و منفعت طلب حداقل هفته‌اي يك روز كارِ خود را تعطيل کنند و با پرداختن به امور عبادي يا اجتماعي، از پيلة شخصي منافع فردي بيرون آيند. يهوديان بر اين باور بودند كه خدا جهان را در 6 روز آفريده و روز هفتم استراحت كرده است @Quranahlebayt

#گفتارهاي_حكيمانه ❇️چگونگی #پناه_بردن به #خدا از شر #شیطان: آیا گفتن #اعوذ_بالله کافیست؟ 🔷در سوره مومنون خدا به پیامبر ص میفرماید: براي نجات از وسوسه‌ها و دسيسه‌هاي شيطان پناه ببر ﴿وَقُل رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ﴾ مستحضريد اين آيه و بحثهاي قبلي‌اش هم نشان مي‌دهد كه وقتي خدا مي‌فرمايد پناه بر ﴿أَعُوذُ بِاللّهِ﴾ يا ﴿وَإِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ﴾ به خدا پناه ببر نه يعني بگو «أعوذ بالله من الشيطان الرجيم» البته اين استعاذه لفظي, لفظي است و ثواب خاصّ خودش را دارد اما شما در جريان اين دفاع مقدس بوديد وقتي مي‌گفتند آژير خطر را شنيديد برويد پناهگاه معناي برويد پناهگاه اين نيست كه در خيابان بايستيد بگوييد كه من مي‌خواهم بروم به پناهگاه كه فرمود آژير خطر را شنيديد فوراً پناهنده بشويد ﴿وَإِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ﴾ 🔷اگر ديديد وسوسهٴ نگاه به نامحرم است وسوسهٴ غيبت و تهمت و دروغ است, وسوسه ﴿أَكَّالُونَ لِلسُّحْتِ﴾ است گرفتن مال حرام است توجيه حرام است اگر چنين وسوسه‌اي در خودتان احساس كرديد اين آژير خطر است فوراً پناهنده بشويد انسان بايد تنش بلرزد رنگش زرد بشود به خدا متوسّل بشود مثل اينكه كسي را بخواهند در اتاق عمل ببرند از بستگان او اين چطوري ﴿أَمَّن يُجِيبُ﴾مي‌خواند در آن حال كه ديگر نمي‌گويد خدايا پدرم را شفا بده كه اين ﴿أَمَّن يُجِيبُ﴾را با اضطرار مي‌خواند اين ﴿إِمَّا يَنزَغَنَّكَ﴾ يعني وقتي ديديد داريد گرفتار مي‌شويد واقعاً با اضطرار برويد در پناهگاه ديگر ﴿إِمَّا يَنزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ﴾ 🔷نَزْغ آن فشاري است كه اين مسئولين مركوبها به اين مركوبها فشار مي‌دهند تا بيشتر بار ببرند و بيشتر بدوَند و بيشتر حركت كنند آن كاري كه آن سيخي كه دست اين چاروادار است به اين حمار مي‌زند اين را مي‌گويند نزغ كرده يعني فشار داده يعني سيخ داده, فرمود اگر سيخي به شما داد فوراً برويد پناهگاه اين پناهگاه من «كلمة لا اله الله حِصْني » موحّدانه اين پناهگاه همه جا هست اگر ديديد احساس خطر مي‌كنيد داريد به گناه مي‌رويد همان طوري كه ﴿أَمَّن يُجِيبُ﴾مي‌خوانيد مضطرّانه بگوييد «أعوذ بالله من الشيطان الرجيم» اين استعاذه است و اگر گفته شد ﴿فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ﴾ 🔷يك وقت است كسي مي‌گويد «أعوذ بالله من الشيطان الرجيم» اين ذكرِ لفظي ثواب خاصّ خودش را دارد اما اين در پناهگاه نرفته اگر بخواهد وارد پناهگاه بشود كه برداشتش از برداشت لفظي نباشد بعد از اينكه فهميد قرآن حجّت له باشد نه حجّت عليه بايد در پناهگاه برود اينكه دستور به حضرت داد بگو من پناهنده مي‌شوم يعني پناه ببر ﴿فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ﴾ خب انسان وقتي كه مضطرّانه پناهنده بشود پناهگاه همه جا هست ديگر ﴿هُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ﴾ 🔷او كه بايد پناه بدهد در هر حالي با ما هست بنابراين گفتن «أعوذ بالله من الشيطان الرجيم» بدون پناهندگي مثل اينكه در حال حمله دشمن آژير خطر را انسان از رسانه‌ها بشنود و همين طور در خيابانها حركت كند و بگويد من مي‌خواهم بروم پناهگاه خب اين, او را حفظ نمي‌كند از خطر. 📚تفسیر تسنیم ایت اله جوادی آملی @Quranahlebayt

‍ ‍ بسم الله الرحمن الرحیم در فضیلت قرائت سه آیه آخر سوره حشر از امام حسن (علیه السلام) نقل شده که آن حضرت فرمود: هر کس چون صبح کند و سه آیه آخر سوره حشر را بخواند و در آن روز بمیرد، مهر شهدا (بر پرونده‌اش) خواهد خورد، و چون شب کند و بخواند و در آن شب بمیرد نیز ممهور به مهر شهدا می‌شود. منبع: الدّر المنشور، جلال الدین سیوطی، ج۲، ص۲۰۲؛/ بحارالانوار، ج۹۲، ص۳۱۰، ح۳؛/ موسوعه کلمات الامام الحسن (علیه السلام)، بخش عقاید، ص۳۷۳. عارف کامل آیت اللّه میرزا محمد على شاه آبادى توصیه زیبایی داشتند و آن اینکه: «سه آیه آخر سوره مبارکه حشر را تلاوت کنید تا ملکه قلب شما شود، اولین اثرى که از آن مترتب می شود، پس از مرگ و شب اول قبر است، وقتى که آن دو ملک مقرب از طرف پروردگار براى سؤال و جواب می ‏آیند، در جواب «مَن ربُّک؟» بگوئى: «هُوَ اللَّهُ الَّذِی لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ عالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحِیمُ * هُوَ اللَّهُ الَّذِی لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ * هُوَ اللَّهُ الْخالِقُ الْبارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ یُسَبِّحُ لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ» (آیات 22 تا 24 سوره حشر) کانال قرآن و اهلبیت علیهم السلام @Quranahlebayt

شهری که قول داد به حیدر وفا کند بعداز نبی چه شد که بنایی دگر گذاشت روز غدیر کینه ی جمعی شروع شد آن کینه ای که در دل تاریخ اثر گذاشت پس آتش از همان جریان آب میخورد آن آتشی که بر دل مولا شرر گذاشت یک میخ سرخ روز علی را سیاه کرد میخی که خون فاطمه را روی در گذاشت یک سوم از ادامه ی سادات کشته شد مسمار بود فاطمه را بی پسر گذاشت راحت بگو که انسیه را بی هوا زدند ضرب غلاف زخم به دل بی خبر گذاشت بادی وزید و شاخه ی یاس علی شکست یاسی که روزهای بدی پشت سر گذاشت #نـوكــر_نـوشـت: با توام در، با تو، تا دیوارها هم بشنوند قلبِ #یاسین است، این یاسی که پرپر می‌کنی #صلی_الله_علیک_ياسيدناالمظلوم_يااباعبدالله_الحسين سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام #خامس_آل_عبا #به_یاد_شهید_مدافع_حرم_علی_صادقی #اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد_و_عجل_فرجهم . @Quranahlebayt

قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا قُل لَّمْ تُؤْمِنُوا وَلَٰكِن قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِي قُلُوبِكُمْ وَإِن تُطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَا يَلِتْكُم مِّنْ أَعْمَالِكُمْ شَيْئًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ(۱۴-حجرات) اعراب (بر تو منّت گذارده و) گفتند: ما (بی جنگ و نزاع) ایمان آوردیم، بگو: شما که ایمانتان (از زبان) به قلب وارد نشده به حقیقت هنوز ایمان نیاوردهاید لیکن بگویید ما اسلام آوردیم (و از خوف جان به ناچار تسلیم شدیم) ، و اگر خدا و رسول وی را اطاعت کنید او از (اجر) اعمال شما هیچ نخواهد کاست (و از گناه گذشته میگذرد) که خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. امام باقر (ع): ایمان ، اقرار است و عمل ، اسلام اقرار است بدون (شرط)عمل میزان الحکمه ۵۹۹ امام صادق (ع): اسلام آن چیزی است که جانها بر آن بنا می شوند ایمان چیزی است که در دلها جای گیرد میزان الحکمه ۶۰۰ پس ، داشتن ایمان قلبی مقدم بر اسلام است ، و شرط فرمانبرداری از اوامر الهی ، داشتن ایمان قلبی ست. چنانچه ایمان ، در اقرار بر زبان بماند و در قلب نفوذ نکند ، انسان اطاعت پذیری نخواهد داشت و نام مسلمان بر وی نهاده نمی شود. تنها حاملی ست از نام و باری بی بهره که به دوش می کشد ، و این بار در روز قیامت همچون وبالی بر گردن او خواهد بود.وبالی سنگین از نافرمانیها ، ظلمها ، عنادها و ادعاها هشدار ی به مسلمانان، با ایمان بی عمل @Quranahlebayt

اَعوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيطانِ الرَّجيم بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم 🌹 حضرت امام حسن عسکری علیه السلام می‌فرمایند: چه بسا كه دگرگونى و گرفتاريها، نوعى تنبيه خداوند باشد و بهره ها مرحله دارند، پس، براى چيدن ميوه هاى نارس شتاب مكن، كه به موقع آنها را خواهى چيد. بدان، آن كه تو را تدبير مى كند، بهتر مى‌داند كه چه وقت، بيشتر مناسب حال توست، پس در همه كارهايت به انتخاب او اعتماد كن، تا حال و روزت سامان گيرد 📚 (ميزان الحكمه جلد ۵ صفحه ۱۶۷) #الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج @Quranahlebayt

یاوران حسین سکینه مشعل معرفت و دانش 🏴 رهبرمعظم و فرزانه انقلاب: سكينه‌ی‌كبر‌ایی كه شما اسمش را در كربلا شنيده‌ايد، و دختر امام و برادرزاده و شاگرد زينب(سلام‌الله علیها) است، كسانى كه اهل تحقيق و كتابند، نگاه كنند او يكى از مشعل‌هاى معرفت عربى در همه‌ی تاريخ اسلام تا امروز است. كسانى كه حتّی زينب(س) و پدر زينب و پدر سكينه را قبول نداشته‌اند و ندارند، اعتراف می‌كنند كه سكينه‌(س) يك مشعل معرفت و دانش است.۱۳۷۰/۰۸/۲۲ ▪️ #انتشار به مناسبت شب وفات حضرت سکینه سلام‌الله‌علیها @Quranahlebayt

مروري بر #وصيتنامه_امام_علي ع به امام #حسن ع 🌴حضرت علي ع به فرزند خود امام حسن ع چه وصيتهايي نمود؟ 🗞📗اين وصايا كه در قالب نامه 31 #نهج_البلاغه منتشر شده است، هنگام بازگشت از صفین، توسط ايشان نگاشته است 💐🌱لزوم #تربیت_بموقع_فرزند 🔶.أَيْ بُنَيَّ إِنِّي لَمَّا رَأَيْتُنِي قَدْ بَلَغْتُ سِنّاً وَ رَأَيْتُنِي أَزْدَادُ وَهْناً بَادَرْتُ بِوَصِيَّتِي إِلَيْكَ وَ أَوْرَدْتُ خِصَالًا مِنْهَا قَبْلَ أَنْ يَعْجَلَ بِي أَجَلِي دُونَ أَنْ أُفْضِيَ إِلَيْكَ بِمَا فِي نَفْسِي أَوْ أَنْ أُنْقَصَ فِي رَأْيِي كَمَا نُقِصْتُ فِي جِسْمِي أَوْ يَسْبِقَنِي إِلَيْكَ بَعْضُ غَلَبَاتِ الْهَوَى وَ فِتَنِ الدُّنْيَا فَتَكُونَ كَالصَّعْبِ النَّفُورِ وَ إِنَّمَا قَلْبُ الْحَدَثِ كَالْأَرْضِ الْخَالِيَةِ مَا أُلْقِيَ فِيهَا مِنْ شَيْ‏ءٍ قَبِلَتْهُ. ترجمه : پسرم! هنگامى که ديدم سن من بالا رفته و ديدم قوايم به سستى گراييده، به (نوشتن) اين وصيتم براى تو مبادرت ورزيدم و نکات برجسته اى را در وصيتم وارد کردم مبادا اجلم فرا رسد در حالى که آنچه را در درون داشته ام بيان نکرده باشم و به همين دليل پيش از آنکه در رأى و فکرم نقصانى حاصل شود آن گونه که در جسمم (بر اثر گذشت زمان) به وجود آمده و پيش از آنکه هوا و هوس و فتنه هاى دنيا بر تو هجوم آورد و همچون مرکبى سرکش شوى به تعليم و تربيت تو مبادرت کردم و از آنجا که قلب جوان همچون زمين خالى است و هر بذرى در آن پاشيده شود آن را مى پذيرد، 🌱🖋انگيزه من براى نوشتن اين #وصيتنامه: امام(عليه السلام) در اين بخش از وصيّت نامه اش بار ديگر به انگيزه خود در بيان اين وصيّت نامه طولانى و مملوّ از اندرزهاى نافع مى پردازد; انگيزه اى که از دو بخش تشکيل مى شود ↩نخست مى فرمايد: «پسرم! هنگامى که ديدم سن من بالا رفته و ديدم قوايم به سستى گراييده، به اين وصيتم، براى تو مبادرت ورزيدم»; مى دانيم سن مبارک امام(عليه السلام) در آن زمان 60 سال يا کمى بيشتر بود و سن فرزندش بيش از 30 سال که هنوز بقاياى جوانى را با خود داشت و👈 اين درسى است براى همه #پدران در برابر فرزندانشان كه قبل از انكه دوران جوانى و يا نوجوانى را که آمادگى فراوان براى پذيرش حق در آن است، پشت سر بگذارند، آنچه را لازم است به آنها بگويند و وصيّت کنند. آن گاه امام(عليه السلام) به توضيح بيشترى مى پردازد و مى فرمايد: «و نکات برجسته اى را در وصيتم وارد کردم مبادا اجلم فرا رسد در حالى که آنچه را در درون داشته ام بيان نکرده باشم و به همين دليل پيش از آنکه در رأى و فکرم نقصانى حاصل شود آن گونه که در جسمم (بر اثر گذشت زمان) به وجود آمده و پيش از آنکه هوا و هوس و فتنه هاى دنيا بر تو هجوم آورد و همچون مرکبى سرکش شوى به تعليم و تربيت تو مبادرت کردم»; 🌴امام(عليه السلام) در اينجا نه به عنوان معصوم و نيز مخاطبش نه به عنوان فرزندى معصوم، بلکه به عنوان پدرى پير و دلسوز در برابر فرزندى که ممکن است در معرض تندباد وسوسه هاى نفس و فتنه هاى دنيا قرار بگيرد، به این نکات اشاره میفرماید. سپس امام(عليه السلام) به بيان دليلى براى طرح وصاياى خود براى فرزند جوانش پرداخته چنين مى گويد: «به يقين #قلب_جوان و نوجوان همچون زمين خالى است; هر بذرى در آن پاشيده شود @Quranahlebayt