#فضائل_فاطمی_قرآن_روایت شماره 17 إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِن كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا به يقين ابرار از جامى مى‌نوشند كه با عطر خوشى آميخته است. سوره انسان آیه 5 🌺عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَنَفِيَّةِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ ع قَالَ: كُلُّ مَا فِي كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ إِنَ‏ الْأَبْرارَ فَوَ اللَّهِ مَا أَرَادَ بِهِ إِلَّا عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ وَ فَاطِمَةَ وَ أَنَا وَ الْحُسَيْنَ لِأَنَّا نَحْنُ أَبْرَارٌ بِآبَائِنَا وَ أُمَّهَاتِنَا وَ قُلُوبُنَا عَلَتْ بِالطَّاعَاتِ وَ الْبِرِّ وَ تَبَرَّأَتْ مِنَ الدُّنْيَا وَ حُبِّهَا وَ أَطَعْنَا اللَّهَ فِي جَمِيعِ فَرَائِضِهِ وَ آمَنَّا بِوَحْدَانِيَّتِهِ وَ صَدَّقْنَا بِرَسُولِهِ. محمّد بن حنفيه از حسن بن على عليه السلام نقل كرد كه فرمود هر چه در قرآن مجيد لفظ: «ان الابرار» هست بخدا سوگند جز على بن ابى طالب و فاطمه و من و حسين كسى ديگرى را منظور نكرده‏اند زيرا ما پاكان و نيكان از نظر پدرها و مادرانيم و دلهاى ما شيفته اطاعت خدا و نيكوكارى است و از دنيا و علاقه بآن بيزار است و در تمام فرائض و واجبات خدا را اطاعت نموده‏ايم و به یكتایى او ايمان داريم و پيامبرش را تصديق نموده‏ايم. 📕بحارالانوار، ج24، ص3 @Quranahlebayt

. #آیه‌های‌نور بسم الله الرحمن الرحیم وَتَوَكَّلْ عَلَى الْحَیِّ الَّذِی لَا يَمُوتُ وَسَبِّحْ بِحَمْدِهِ وَكَفَى بِهِ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِيرًا و بر آن زنده ای که هرگز نمی میرد توکل کن، و او را همراه با ستایش تسبیح گوی، و کافی است که او به گناهان بندگانش آگاه باشد. 🌸 سوره فرقان ، آیه ۵۸ @Quranahlebayt

🍃🌸 حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند: قسم‌ خوردن‌ در معاملات‌ به‌ هر صورت‌ نامطلوب‌ است. اگر قسم‌ دروغ‌ باشد حرام‌ و اگر راست‌ باشد ، مکروه‌ و ناپسند است و گرچه‌ سبب‌ فروش‌ کالا شود، اما برکت‌ را از بین‌ می‌برد. امام صادق (علیه السلام) نیز در این باره می‌فرمایند: "خداوند تبارک و تعالی از کسی که با قسم و سوگند خوردن کالای خود را به فروش رساند نفرت دارد.🌸🍃تفسیر روزانه یک آیه @Quranahlebayt

خدا همیشه پشت و  پناهتون و دستان دهنده تون در آخرت یاورتون🌹 آیات۱۷-۱۱سوره #بلد ( صفحه ۵۹۴) فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ امّا او در آن گردنه سخت قدم نگذاشت. وَمَآ أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ و چه مى دانى كه آن گردنه چیست؟ فَكُّ رَقَبَةٍ آزاد كردن برده. أَوْ إِطَعَامٌ فِى يَوْمٍ ذِى مَسْغَبَةٍ یا غذا دادن به روز گرسنگى. يَتِيماً ذَا مَقْرَبَةٍ به یتیمى خویشاوند أَوْ مِسْكِيناً ذَا مَتْرَبَةٍ یا بینوایى خاك نشین. ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَتَوَاصَوْاْ بِالصَّبْرِ وَتَواصَوْاْ بِالْمَرْحَمَةِ سپس از كسانى باشد كه ایمان آورده و همدیگر را به شكیبایى و مهربانى سفارش كرده اند. 🔺«اقتحام»; یعنى، بین کارى سخت و هولناک قرار گرفتن   «عقبة» به مسیر صعب العبورى گفته مى شود که از آن بر کوه بالا روند. این راه از آن جهت «عقبة» نامیده مى شود که راه پیمایان، باید در آن پشت سر هم و به یک ستون حرکت کنند. 🔹انجام دادن بعضى از کارهاى نیک، دشوار ، و بسان افکندن خویش در یک راه کوهستانى و گردنه هاى صعب العبور است. 🔺استفهام در «ما أدراک» حقیقى نیست; بلکه عظمت «عقبة» و آسان نبودن درک حقیقت آن را بیان مى کند 🔹پرداخت وجه مورد نیاز اسیران و زندانیان براى آزادسازى آنان، گامى بلند و انفاقی سنگین است👈🏻(فَكُّ رَقَبَةٍ) 🔺«مَسْغَبَةٍ»: مراد بیشتر گرسنگی زمان قحطی و خشکسالی است که در آن غذا و خوراک سخت عزیز و بسیار مهمّ است، و در چنین موقعی ایثار نشانه باور راستین شخص به خدا و آخرت است. 🔹اطعام ارزش دارد، ولى در زمان قحطى ارزش بیشترى دارد.👈🏻 «فى یوم ذى مسغبة» 🔺دل كندن از مال به نفع فقرا همچون عبور از گردنه هاست، و راه بهشت از میان این گردنه ها مى گذرد. 🔹یتیم نوازى با ارزش است، ولى یتیمى كه فامیل باشد اولویّت بیشترى دارد.👈🏻 «ذا مقربة» 🔺رسیدگى به فقرا مهم است، به خصوص آنانكه از شدّت فقر خاك نشین هستند. 👈🏻«ذا متربة» 🔹تنها کسانى گام هاى بلند انفاق را برمى دارند که از زمره 👈🏻مؤمنان باشند.و آنان در صورتى دشوارترین راه هاى انفاق را مى پیمایند که 👈🏻یکدیگر را به شکیبایى و مهرورزى سفارش کنند. 🔺تکرار «تواصوا» براى تأکید بوده و ممکن است اشاره به این نکته باشد که سفارش به صبر و توصیه به محبت، دو وظیفه مستقل و در عرض هم است و با ترک یکى، زمینه دیگرى از بین نرفته و تکلیف ساقط نمى شود.  🌸🍃🌸🍃🌸 @Quranahlebayt